مقاله بررسي ميزان شيوع عفونت سل در پرسنل بهداشتي – درماني بيمارستان بوعلي و ارزيابي خطر انتقال سل در اين بيمارستان در word

توضیحات پروژه

 مقاله بررسي ميزان شيوع عفونت سل در پرسنل بهداشتي – درماني بيمارستان بوعلي و ارزيابي خطر انتقال سل در اين بيمارستان در word دارای 79 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسي ميزان شيوع عفونت سل در پرسنل بهداشتي – درماني بيمارستان بوعلي و ارزيابي خطر انتقال سل در اين بيمارستان در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي مقاله بررسي ميزان شيوع عفونت سل در پرسنل بهداشتي – درماني بيمارستان بوعلي و ارزيابي خطر انتقال سل در اين بيمارستان در word،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسي ميزان شيوع عفونت سل در پرسنل بهداشتي – درماني بيمارستان بوعلي و ارزيابي خطر انتقال سل در اين بيمارستان در word :

بررسی میزان شیوع عفونت سل در پرسنل بهداشتی – درمانی بیمارستان بوعلی و ارزیابی خطر انتقال سل در این بیمارستان

سابقه و هدف:

سل از جمله بیماری های شایع عفونی است و از جمله افرادی كه در ریسك ابتلا به سل هستند پرسنل بهداشتی درمانی بیمارستان ها می باشند. هدف از بررسی حاضر تعیین شیوع عفونت سل در پرسنل بهداشتی درمانی بیمارستان بوعلی و ارزیابی خطر انتقال سل در این بیمارستان می باشد.

روش بررسی:

این یك مطالعه توصیفی- مشاهده ایی است كه بر روی 100 نفر از پرسنل بهداشتی درمانی بیمارستان بوعلی انجام شده است. شركت كنندگان ابتدا پاسخ نامه ایی شامل سؤالات دموگرافیك، سال استخدام، شغل، محل كار، سابقه واكسیناسیون BCG ، تماس با بیمار مبتلا به سل فعال ریوی در خارج از بیمارستان، ابتلا قبلی به عفونت سل، ابتلا به ایدز و بیماری های سركوب كننده ایمنی و استفاده از ماسك در هنگام ورود به اتاق بیماران مسلول و ملزم كردن بیمار به استفاده از ماسك را كامل كردند و سپس با حذف افرادی كه سابقه ابتلا به سل یا تماس یا فرد ملول  یا ابتلا به ایدز را داشتند برای سایر شركت كنندگان با در نظر گرفتن TST پایه همه آن ها كه صفر بود یك TST مجدد انجام شد و نتایج ثبت گردید و سپس داده ها با سیستم آماری SPSS و آزمون آماری كای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و جهت تعیین ریسك انتقال، تعداد تخت ها و موارد ابتلا به سل ریوی اسمیر مثبت در طی سال 1386 از پرونده ها خارج شد و طبق Guidline CDC عمل گردید.

یافته ها:

100 نفر از پرسنل بهداشتی درمانی شامل پرستاران و خدمه، كمك پرستاران مورد بررسی قرار گرفتند كه 69% زن و 31% مرد بودند. میانگین سنی آن ها 96/4    31/36 سال (47-23 سال) بود. میانگین مدت زمان استخدام 95/4    9/8  (محدوده 22-1سال) بود و 68% سابقه كاری كمتر از 10 سال و 32% سابقه كاری بیشتر از 10 سال داشتند و 99% شركت كنندگان سابقه واكسیناسیون BCG را داشتند و 21% از ماسك استفاده نمی كردند. 94% بیمار را ملزم به استفاده از ماسك نمی كردند. و 22% TST بالای mm10 داشتند و بیشترین میزان mm10  <  PPD در بین پرسنل بخش داخلی زنان با شیوع 5/45% بود. در این مطالعه بین شیوع عفونت سل با سن ارتباط معنادار بود (0001/0= P_V) و بین مدت زمان، استخدام با شیوع عفونت سل ارتباط معنادار پیدا شد (0001/0= PV) و بین شیوع عفونت سل با استفاده از ماسك توسط پرسنل هم ارتباط معنادار وجود داشت (04/0= P) ولی بین شیوع عفونت سل با نوع شغل مكان كار كردن، سابقه واكسیناسیون BCG و جنسیّت و ملزم كردن بیمار به استفاده از ماسك ارتباط معنادار نبود. و بیمارستان از نظر ارزیابی خطر انتقال سل در گروه Medium قرار گرفت.

نتیجه:

شیوع عفونت سل در بیمارستان بوعلی در بین پرسنل بهداشتی – درمانی آن بالا است و با توجه به قرارگیری بیمارستان از نظر انتقال سل در گروه Medium لازم است بیمارستان اقداماتی در جهت تشخیص سریعتر بیماران، درمان هر چه سریعتر آن ها و ایجاد اتاق های ایزوله استاندارد و فراهم كردن وسایل لازم جهت جلوگیری از انتقال سل به پرسنل و انجام سالیانه TST برای پرسنل برنامه ریزی نماید.

واژگان كلیدی:

شیوع / عفونت سل/ سل/ پرسنل بهداشتی درمانی/ خطر انتقال سل/ TST

مقدمه و بررسی متون:

سل (tuberculosis) یكی از كهن ترین بیماری های شناخته شده در انسان است كه توسط باكتری از خانواده مایكوباكتریوم توبركلوز به نام مایكوباكتریوم توبر كلوزیس ایجاد می شود. مایكوباكتریوم توبركلوزیس یك باكتری میله ایی شكل است فاقد اسپور، باریك، هوازی به اندازه 3× 5/0 میكرومتر و حاوی یك دیواره لیپیدی است در رنگ آمیزی گرم خنثی است ولی وقتی رنگ بگیرد دیگر نمی توان آن را توسط الكل از بین برد و به همین دلیل تحت نام AFB طبقه بندی می شود. در محیط كشت رشد بسیار آهسته ایی دارد و حدود 8- 6 هفته طول می كشد تا در محیط جامد رشد كند و قابل دیدن شود.

راه انتقال سل در اكثر موارد از طریق تنفس است، قطراتی كه در اثر سرفه، عطسه، یا د رحین صحبت كردن توسط فرد مبتلا به عفونت سل ریوی در هوا پراكنده می شوند به دیگران انتقال می یابد. دیده شده كه در هر بار سرفه حدود 3000 هسته عفونی (infection droplet nuclei) پراكنده می شود این هسته های عفونی بین 5-1 میكرون هستند و برای چندین روز می توانند در هوا معلق بمانند و سبب آلوده شدن خیل كثیری از افراد شوند. عواملی كه در انتقال سل به یك فرد مؤثر است یا به بیان دیگر فاكتورهای مؤثر در بروز عفونت TB در یك فرد عبارتند از:

• احتمال تماس با مبتلایان به سل
• میزان قرابت و نزدیكی
• مدت تماس
• محیط این تماس در صورت تماس در یك محیط كوچك و سربسته (close – ended) و یا فقدان كامل تهویه جهت تمیز كردن محیط از قطرات آلوده و یا تماس در اتاقی كه تهویه مناسبی ندارد، افرایش میزان تماس بین افراد خطر انتقال TB را بالا می برد.
• عدم استفاده فرد بیمار از پوشش مناسب در جلوی دهان و بینی در زمان سرفه كردن، عطسه كردن یا صحبت كردن.
• ویژگی فرد انتقال دهنده سل و شدت عفونت در وی: به طوریكه افرادی كه خلط آن ها اسمیر مثبت است و مبتلا به سل ریوی حفره دار ویا اندوبرونكیال هستند و یا سرفه های شدید و زیادی دارند كه منجر به خروج تعداد زیادی قطرات با فشار می شود از نظر انتقال سل خطر بیشتری دارند.
• دیر تشخیص دادن یا دیر گزارش دادن افراد مبتلا به سل در افزایش شیوع میزان سل نقش دارد، طبق مطالعات مركز CDC در صورت تشخیص و شروع درمان استاندارد سل ظرف 2 روز از شروع درمان در حدود 90% از میزان ارگانیسم در ریه كم می شود به طوریكه دیده شده قبل از شروع درمان 10⁷ میکروارگانیسم در هر ml بوده در طی 2 روز بعد از شروع درمان به حدود 90% كاهش یافته است و در حل 21-14 روز از شیوع درمان 99% كاهش یافته است و بعد از 21-14 روز از شروع درمان میزان بروز عفونت به كمتر از 1% نسبت به قبل از درمان رسیده است.
• شدت عفونت در فرد مبتلا: مطالعات نشان داده مبتلایانی كه خلط آن ها حاوی باسیل اسیدفاست قابل مشاهده توسط میكروسكوپ است بیشترین نقش را در انتقال عفونت ایفا می كنند. اغلب این بیماران به بیماری ریوی حفره دارد یاسل دستگاه تنفسی (سل آندوبرونكیال یا حنجره ایی ) مبتلا هستند و خلط حاوی بیش از 10⁵ باسیل اسیدفاست در هر ml دارند. بیمارانی كه خلط آن ها اسمیر منفی ولی كشت مثبت دارند عفونت زائی كمتری دارند و آنان كه بیماری ریوی با كشت منفی و یا سل خارج ریوی دارند اساساً عفونت زا نمی باشند و در یك كلام خطر انتقال و سرایت عفونت به عوامل خارجی بستگی دارد و در صورت در تشخیص دادن، یك فرد AFB + تا قبل از تشخیص می تواند 20 نفر را آلوده كند برخلاف خطر سرایت بیماری كه به عوامل خارجی وابسته است خطر تبدیل عفونت به بیمار ی فعال به عوامل درونی بستگی دارد این عوامل شامل
• حساسیت ذاتی فرد به بیماری
• وضعیت عملكرد ایمنی سلولی
• سن (در اواخر نوجوانی و اوایل جوانی امكان تبدیل عفونت به بیماری بالاتر است)
• ابتلا به ایدز (در این افراد ریسك تبدیل عفونت به بیماری 10%-8 در هر سال است)
• ابتلا به نارسایی مزمن كلیه، دیابت، یا وجود شرایطی مثل سوء تغذیه و كمبود شدید وزن همودیالیز، گاستركتومی، دوره پس از پیوند، Iv dlug user بودن، استفاده از درمان سركوب كننده ایمنی.

در یك فرد با ایمنی طبیعی بدون هیچ ریسك فاكتوری خطر بروز بیماری به دنبال عفونت سل 10000/1 در هر سال است.

از نظر علائم بالینی سل ریوی خود را با علائم: تب، تعریق شبانه، بی اشتهایی، بی حالی عمومی، ضعف، سرفه پایدار به مدت 3 هفته یا بیشتر كه ابتدا سرفه ها خشك است و كم كم به سمت چركی شدن همراه با رگه های خونی پیشرفت می كند نشان می دهد. و بر اساس بروز این علائم 2 واژه تعریف می شود.

• فرد آلوده یا عفونت یافته كه عبارت است از فردی كه میكروب سل وارد بدن وی شده ولی بیماری و علائم آن در او ظاهر نگشته است.
• فرد بیمار عبارت است از فردی كه میكروب سل پس از ورود به بدن وی باعث بروز علائم بیماری شده است. در یك فرد ایمن معمولاً به طور متوسط 10-2 هفته بعد از بروز عفونت بیماری می تواند خود را نشان بدهد البته در برخی افراد باسیل سل برای چندین سال باقی می ماند و علائم بیماری سل را بروز نمی دهد به نام latent infection tubeclusis

تشخیص سل

كلید تشخیص سل شك بالا به آن است و برای اثبات آن روش هایی که  وجود دارد  آزمایش میكروب شناسی خلط كه این روش مهمترین وسیله تشخیص سل ریوی مخصوصاً در بالغین است و باید لااقل 3 نمونه خلط برای آزمایش میكروسكوپی جمع آوری گردد و نمونه ها ترجیحاً بهتر است در عرض 3-2 روز به ترتیب زیر گرفته شود:

• اولین مراجعه بیمار یك نمونه خلط در جا (spot specimen) از وی گرفته می شود این نمونه با سرفه كردن بیمار و تخلیه پشت گلو زیر نظر یك كارمند آموزش دیده در یك محیط با تهویه خوب انجام می شود.
• در همان روز اول یك ظرف خلط به بیمار داده می شود تا فردا صبح زود خلط صبحگاهی را در آن بریزد و به واحد بهداشتی بیاورد.
• در مراجعه روز دوم پس از تحویل گرفتن ظرف خلط صبحگاهی یك نمونه خلط دیگر در جا به ترتیب فوق در واحد بهداشتی گرفته می شود. سپس از خلط ها اسمیر تهیه می شود اگر 2 نمونه از 3نمونه از نظر اسمیر + باشد فرد تحت عنوان خلط مثبت تحت درمان قرار می گیرد. اگر 1 نمونه + باشد بر اساس نظر پزشك معالج و مطابقت با نشانه های بالینی و رادیولوژی درمان ضد سل آغاز می شود و اگر – باشد 14-10 روز درمان غیراختصاصی می شود و اگر علائم پایدار بماند مجدداً 3 نمونه خلط گرفته می شود و اگر – باشد و نشانه های بالینی و رادیولوژیكی با سل مطابقت داشته باشد به عنوان سل ریوی خلط منفی درمان می شود این راه تشخیص عمدتاً برای افرادی است كه علائم بالینی دارند ولی در فردی كه به عنوان فرد آلوده یا عفونت یافته شناخته می شود ملاك تشخیص عفونت (عفونت سل نهفته) تست پوستی توبركولین است.

 در سال 1981 رابرت كخ اجزای M توبر كلوزیس را در محیط كشت مایع تغلیظ شده كشف كرد و به نام (old tuberculine) OT  نام نهاد. بعد در سال 1932 Munday و Seibert  این OT  را به وسیله پرسپیتاسیون با سولفات آمونیوم خالص كردند و حاصل آن یك بخش پروتئینی فعال تحت عنوان (purified protein derivation) یا توبر كولین بود در سال 1947 توسط PPD  ,  Glemn  استاندارد تهیه شد كه به عنوان استاندارد بین المللی انتخاب گردید و  PPD  استاندارد این ترتیب تهیه می شود كه ابتدا ارگانیسم در محیط كشت مایع رشد پیدا می كند سپس آن را جوشانده و تصفیه می كنند و به وسیله بخار آب تغلیظ می نمایند تا عصاره خامی به نام old tuberculine بدست بیاید سپس بخش pr توسط سولفات آمونیوم جداسازی و تلخیص می شود و PPD-S  بدست می آید.

اساس تست پوستیPPD  این است كه مبتلایان به عفونت سل شبت به پروتئین ارگانیسم (یعنی سل) افزایش حساسیت تأخیری پیدا می كنند كه باعث مثبت شدن آزمون می گردد. نحوه آنجام تست بدین گونه است كه 5 واحد از آنتی ژن PPD معادل cc1/0 به صورت زیرجلدی (intraclemell) (روش مانتو) در ناحیه قدامی ساعد بین 3/2 فوقانی و 3/1 تحتانی تزریق می شود و بعد از 72-48 ساعت قطر عرضی induration (ناحیه سفت  و نه  اریتم ) اندازه گیری می شود. و سپس به شكل زیر تفسیر می شود.mm 55<PPD در افراد HIV مثبت، موارد اخیر تماس باسل ، افراد ایمنوسایرسیوو کسانیکه پیوند کلیه کرده اند. افرادی که تغییرات ندولار یا فیبروتیک مبنی برسل قدیمی در عکس ریه دارند، مثبت در نظر گرفته می شود.

Mm 10 < PPD در افراد که معتاد تزریقی هستند، مهاجرینی که کمتر از 5 سال از کشورهای بالای ریسک سل آمده اند افرادی که در بیمارستان ها و مراکز نگهداری افراد مسن، کاری کنند یعنی HCWS ، افراد دیابتی و کسانیکه کورتون می گیرند و سوء تغذیه دارند، کودکان زیر 4 سال که تماس با افراد با ریسک بالا داشته اند ، مثبت در نظر گرفته می شود و mm 15<PPD در افرادی كه هیچكدام از شرایط بالا را ندارند بزرگترین محدودیت PPD عدم اختصاصی بودن آن برای گونه های مایكوباكتریال است كه این امر به خاطر تعداد فراوان پروتئین ها در این فراورده است كه در گونه های مختلف مایكوباكتری ها به میزان زیادی حفظ شده است. تست TST  یا PPD با بیشترین گستردگی در غربالگری از نظر عفونت مایكوباكتریوم توبركلوزیس به كار می ورد و به علت حساسیت و اختصاصی بودن كم این تست در تشخیص سل فعال ارزش محدودی دارد این تست همچنین موارد + كاذب و – كاذب را به شرح زیر دارا می باشد: موارد – كاذب در شرایطی وجود دارد كه 1- سركوب ایمنی باشد 2- تزریق در لایه های عمقی صورت گیرد. 3- محلول تاریخ گذشته باشد. 4- فرد اخیراً واكسیناسیون با واكسن های ویروسی زنده انجام داده باشد. 5- و یا آنرزی باشد یعنی به دلایلی مثل سركوب ایمنی یا ساركوئیدوز یا لنفوم یا بیماری های بدخیم دیگر سیستم ایمنی قادر به پاسخ گویی به آنتی ژن خارجی نیست و تست – كاذب می شود.

موارد مثبت كاذب در موارد آلوده شدن با مایكوباکتریوم غیر توبركلوزی یا واكسیناسیون با BCG دیده شده است در مورد واكسن (Bacile Calmett Guerine) BCG در واقع سوش مایكوباكتریوم بویس و یاویرولانس               كم و ثابتی است كه بعد از تجویز واكسن در مدت 3 ماه تست PPD  باید مثبت شود و یك مصونیت نسبی 4-3 ساله می دهد و طبق بررسی ها BCG ریسك ابتلا به عفونت را كاهش نمی دهد ولی می تواند ریسك گسترش latent TB به active را به خصوص در CNS بچه ها كاهش دهد و این محافظت طبق مطالعات در طی y20 بعد از تزریق تقریباً به صفر می رسد بنابراین زدن واكسن BCG با توجه به كاهش اثر آن به مرور زمان نباید اثر قابل ملاحظه ایی روی تفسیر PPD  داشته باشد.

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید