تحقيق در مورد گـاو

توضیحات پروژه

 تحقيق در مورد گـاو دارای 22 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقيق در مورد گـاو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي تحقيق در مورد گـاو،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن تحقيق در مورد گـاو :

گـاو

تولید مدفوع
گاو به صورت بی قاعده و گاه و بی گاه دفع مدفوع و ادرار می كند . مواد دفع شده را می توان با استفاده از ایجاد محدودیتهای فیزیكی مانند ساخت اتاقكهایی در محلهایی خاص ، ذخیره نمود. جدول ( 1) مقادیر مدفوع حاصل از گونه های مختلف گاو را نشان می دهد .

عوامل مؤثر در ساخت طویله
سیستمهای طویله سازی برای جانور را می توان بر حسب روشهای جمع آوری و كنترل فضولات طبقه بندی نمود . در سیستمهای با كف توفالی ، فضولات حیوان از طریق حفره های واقع در سطح كف جمع آوری شده و گاه و بیگاه از انباره زیرین خارج می شود . در آغلهای كاه بستر ، مدفوع و مقداری از ادرار حیوان توسط كاه جذب می شود .

كود حاصل باید هر از گاهی ( متناوباً) تخلیه گردد. در سیستمهای اتاقكی از ناتوانی حیوان برای بالا رفتن از پله موقع حركت به عقب ، می توان بهره جست . بنابراین ، در مورد اتاقك های بلند ، ابتدا سر حیوان وارد می شود ، مدفوع و ادرار به مجرای اتاقك وارد شده و سپس به طور مرتب تخلیه و پاكسازی می شود و یا ممكن است كف این محل به صورت توفالی ساخته بشود .

آغلهای با كف توفالی
كف توفالی ، كار كف سازی را حذف كرده و باعث صرفه جویی در كار می شود و فضای مجاز صحیح باید رعایت و حفظ شود تا حیوان بتواند چند قدمی در طویله قدم بردارد و این چند قدم باید در حد تكافو باشد . در مجموع از این سطوح توفالی ؛ معمولا برای گله های گوشتی و گاوهای شیرده به گوساله ها استفاده می شود .
در مورد گاوهای شیری ، استفاده از توفال به مجاری اتاقك ، وضعیت حیوان در موقع تغذیه و فضای حركت یا گردش حیوان محدود است .
نصب 125 توفال همراه با 40 شكاف برای تمامی گاوهایی كه وزن زنده آنها بیش از 200 kg بوده و یا 6-8 ماهه هستند . مناسب است . در مورد حیوانات جوانتر ، كیفیت و شرایط توفالها اهمیت بیشتری دارد و بهتر است از 25 یا 30 شكاف استفاده شود . انبارهای مخلوط فضولات كف مسطح داشته باشند و لازم است در كنار دیوارهای محیطی یا گوشه گودالهایی برای بیرون كشیدن فضولات تامین گردد .

با بلند كردن یا فشار دادن دریچه های تخلیه به پایین ، مخلوط فضولات به گودالـهای خروج پر می شود . از سیستم سر ریز نیز استفاده به عمل می آید . گاها لازم می شود پیش از تخلیه ، مخلوط فضولات همزنی شود برای این منظور می توان توفالها را برداشته و به پمپ همزن یا به گردش در آورنده مجدد دسترسی پیدا كرد . در برخی از طرحها ، یك مجرای مركزی همراه با نقاط دسترسی متعدد وجود دارد . بعضی از پمپها نیاز به یك مخزن 5/0 متری دارند تا بتوانند به خوبی كار كنند .
حیوان سن ( ماه )

گوساله 3-0
گوساله 6-3
ذخیره ( انبار ) 15-6
گاو جوان شیرده 15-6
گاو گوشتی 24 – 15
گاو گوشتی +24
گاو شیرده +24 فضولات حاصله
( روز/kg ) ( روز/ m )
5 005/0
6 007/0
14 014/0
21 021/0
21 021/0
28 028/0
45 0/045 (1.6 ft)

گـاو
ضخامت فضولات انباشته شده با چگالی توصیه شده در هر ماه 300 – 400 mm می رسد و این بستگی به نوع و مقدار تغذیه دارد . حیواناتی كه علوفه می خورند ؛ فضولات ضخیمی از آنها حاصل می شود . به طوری كه جابه جا كردن آنها به واسطه پمپ به سختی انجام می گیرد .
در چنین سیستمهایی ، می توان توفالهایی در ارتفاع زیاد نصب كرد تا امكان دسترسی تراكتور برای نظافت و بیرون كشیدن فضولات از اصطبل وجود داشته باشد . ادرار حیوان از طریق مجاری زهكشی به درون مخزن ادرار تخلیه می شود .

آغل های كاه بستر
به ازای هر حیوان روزانه 2-4 kg كاه به كف طویله ریخته می شود . معمولا در هر فاصله زمانی كه حیوان در طویله می ماند و در آخر این فاصله زمانی مدفوع حیوان از طویله جمع می شود .

دیوارها باید طوری ساخته شوند كه بتوانند فشار حاصل از حیوان و سرگین آن را تحمل كنند : استفاده از بلوكهای 225 mm برای ساخت دیوارها مناسب است . فاصله مركز به مركز ستونهای دیوار معادل بلوك 3000 mm و ارتفاع آنها از بالاترین سطح مدفوع انباشته شــده ، مـعادل 1400 mm در نظر گرفته می شود . ارتفاع 3700 mm برای دیوار ترجیح داده می شود . ( حد اقل ارتفاع دیوار در لبه های پیش آمده بام باید 3000 mm باشد تا تراكتور بتواند موقعه تمیز كردن وارد محوطه گردد . )

كف طویله در نزدیكی قسمت علف خوری باید به صورت پله دار یا شیبدار ساخته شود .اما برای آنها از سنگهای ویژه با هسته سخت نیز می توان استفاده كرد .
اگر قرار باشد كه مایع از زیر سطح كف تخلیه گردد . لازم است سطوح بتونی دارای شیب 20 / 1
باشد . در مورد آغلهای قسمتی یا نیم بستر ، اگر محل علف خوری دارای سطحی بالاتر از سطح بستر باشد ، در مقدار كاه مصرفی صرفه جویی می شود .

همچنین در سیستمهایی كه علوفه تازه توسط خود گله چرا می شود ، ممكن است به گله امكان دسـترسی به محــوطه بتونی تمــیز داده شود . كـف این مـحوطه از طریق خرلشیدن یا سایش تمیز می شود .
كف سیلو باید دارای شیب 30 / 1بوده و به طرف محل چرا سرازیر باشد . سطوح روباز تمیز شونده توسط خراشیدن دارای شیب30 / 1 است و به طرف محل های آبخوری و قسمتهای سرپوشیده به صورت سربالا است .

ادرار و فضولات جامدبه همراه پس مانده های علوفه خورده شده به طرف محل جمع آوری فضولات
در خارج طویله جاروب شده و هدایت می شوند .معمولا از تیغه های خراشنده قابل سوار كردن بر روی تراكتور و یا از تیغه های خراشنده خودكار برای زدایش فضولات استفاده می شود .

اتاقك ها
در این سیستم قسمت كوچكی از بستر ( روزانه 500 g كاه یا خاك اره در بستر ریخته می شود .) شامل محوطه استراحت است . در این محوطه اتاقكی با ارتفاع 150 mm بالاتر از مجرای خروج فضولات جهت استراحت حیوان ساخته شده است .
وضعیت اتاقك های استراحت حیوان نباید به گونه ای باشد كه مانع خوابیدن یا استراحت آن گردد و نباید چهارچوب اتاقك برای حیوان تنگ باشد . غالبا از این اتاقك ها برای گله های گوشتی استفاده نمی شود . تمیز نگهداشتن بستر اتاقك در مورد حیوانات نر مشكل تر است .رشد حیوان به نوبه خود مشكل دیگری است . سیستم اتاقكی برای پرورش گاوهای گوشتی مناسب نیست.

این اتاقك ها نباید آن قدر پهن باشند كه حیوان استفاده كننده از آن بتواند بدن خود را برگردانده و در توی آن دفع فضولات كند . از طرف دیگر ، پهنای آن برای دراز كشیدن راحت حیوان كافی باشد . اتاقك ها باید به قدر كافی كوتاه باشند تا مدفوع حیوان به داخل مجرای فضولات بیفتد . اما نباید از اتاقك های بسیار كوتاه استفاده شود ، زیرا در آن صورت حیوان بر روی جدول كناری یا حاشیه آن دراز می كشد .
از نرده های قابل تنظیم جهت كنترل سر زانوی حیوان استفاده می شود . این نرده ها طول مؤثر اتاقك را كاهش می دهد . نرده های قابل تنظیم جانبی باعث اسكـان حیوانات با اندازه های مختلف می گردد .
حداقل عرض برای مجرای اتاقك در مورد سیستم توفالی 61800 mm و در مور كف بدون شكاف و قابل خراشیدن 2100mmاست .
در صورتی كه از این مجرا یا گذرگاه به عنوان محل تغذیه نیز استفاده شود . حداقل عرض برای سیستم توفالی و بدون شكاف به ترتیب 2500 و 3000mm انتخاب شود . اگر 30-25 اتاقك در یك راستا باشد ؛ گذرگاههای متقاطع به عرض 1800mm نیز در نظر گرفته می شود .

آغل گوساله
با استفاده از نرده های قابل باز كردن ( دمونتاژ ) و قابل تنظیم ، می توان آغل های انفرادی ساخت . در مواردی كه جداسازی كامل اتاقك ها مورد نیاز است این كار را با بهره جویی از تخته انجام می دهند . آغلها باید به راحتی قابل باز كردن و پاكسازی و ضد عفونی باشد . شكل دیگر برای آغلهای انفرادی عبارت از توده علف خوری افساری است .

گلـه
آغلهای گوساله
آغلهای گروهی كه در آن با سطل حیوان را آب می دهند ؛ غالبا مجهز به یوغهای ساده ای هستند . به جای سطل یا دلو ، می توان از ظروفی برای شیرخوری گوساله استفاده كرد . در این ظروف شیر به صورت ریزشی جریان دارد و با استفاده از یك لوله كشی ساده شیر به میزان جیره انفرادی به حیوان می رسد .

در جاهایی كه كار درمقیاس بزرگتری انجام می گیرد و نیروی كار صرف تغذیه حیوان می گردد ، غالبا استفاده از این سیستم ؛ نیروی كار را به حداقل می رساند . یوغهای نصب شده برای كنترل گوساله ها در موقع تغذیه از متمایل شدن متوالی حیوان به چپ و راست می كاهد .

سیستمهای تغذیه اتوماتیك ؛ غذای جایگزین شیر را مخلوط كرده و به گروههای 15 – 10 گوساله ای می رساند . در این حالت تغذیه حیوان به صورت آزاد ( بدون جیره بندی) انجام می گیرد ، این گونه تغذیه از نظر نیروی كار انعطاف پذیر بوده اما میزان مصرف مواد غذایی بیشتر می باشد ؛ به عبارت دیگر هزینه تغذیه بیشتر است .

تغذیه
زمانی كه غذا به صورت سهمیه بندی و محدود است ، لازم است فضای كافی برای تغذیه همزمان حیوانات فراهم گردد . زمانی كه تغذیه به صورت پیوسته انجام می گیرد ( تغذیه ارادی یا آزاد ) تمامی حیوانات الزاماً به صورت همزمان غذا نمی خورند . وسعت محل غذا خوری به ازای هر حیوان به نوع غذا و همچنین اندازه حیوان بستگی دارد . در مورد غذاهای غله ای نسبت به علوفه فضای كمتری لازم است .

تفاله حبوبات و كنستانتره : 100 -75 میلی متر به ازای هر حیوان .
علوفه : 175 – 100 میلی متر به ازای هر حیوان ؛ غذا خوری مكانیكی كه در آن محل ماده غذایی پر نگه داشته می شود . 175 میلی متر به ازای هر حیوان .
یوغها به منظور جلوگیری از دسترسی حیوان به غذا و ایجاد محدودیت و یا آزاد كردن حیوان طراحی شده اند .
كف مایل قسمت تغذیه باعث حركت حیوان به جلو شده و به این ترتیب نیاز كمتری به جابه جائی ثانوی ماده غذایی پیدا می شود .
در مورد واحدهایی كه بیش از 200 حیوان را در خود جای می دهند مجاری تغذیه با كف مسطح به پهنای 4400 میلی متر ترجیح داده می شود .
ماده غذایی كه خارج از دسترس گله باقی می ماند با استفاده از خیش های مخصوص یا برسهایی كه به تراكتور بسته می شوند به سمت جلو و نزدیك آنها رانده می شوند . با استفاده از همین ماشین می توان پس مانده های غذایی را نیز خارج كرد .
در انبارها مواد غذایی 3 – 2 روز نگهداری می شود زیرا غذای متراكم دیرتر فاسد می شوند .شرایط محل تغذیه باید فضای لازم را برای حركت حیوان از پشت حیوانات دیگری كه مشغول تغذیه هستند تامین كند. فاصله لازم برای آغلهای توفالی و حیوانات بالغ حداقل 2400 mmو برای آغلهای بدون شكاف یا غیر توفالی حد اقل 2700 mm می باشد .

آبیاری
30 – 10 حیوان در یك ظرف آب می خورند . آبخوری ها باید برای هر حیوان سطحی معادل 02/0
متر مربع را تامین كند ویا اینكه باید 300 mm آبخوری برای 50 – 40 حیوان در طول زمستان ، تامین گردد . در طول زمستان آب را باید تا دمای 10 درجه سانتی گراد گرم كرد .
لازم است طرحی ارائه شود كه حیوان نتواند به داخل آب مدفوع كند . نصب جدولی با ارتفاع 200mm و یا نرده هایی به فاصله حدوداً 300 میلی متر از آبخوری ضروری است ، در حالت دیگر آبخوری ها را در پسرفتگی دیوار نصب می كنند .

ظروف آب یا آبخوری ها در ارتفاع حدوداً 1000 – 7000 میلی متر نصب می شوند و طرح آنها باید طوری باشد كه به هنگام خورد غذا مانع سایر حیوانات نگشته و از حركت آنها به دور از محوطه تغذیه جلوگیری نكند ، بهتر است طرحی ارائه شود كه از ریزش آب به قسمتهای خواب حیوانات جلوگیری گردد .

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید