مقاله بررسي جمعيت ماهي راشگوي معمولي Eleutheronema tetradactylum در سواحل خليج فارس با کمک نشانگر ريزماهواره دارای 4 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسي جمعيت ماهي راشگوي معمولي Eleutheronema tetradactylum در سواحل خليج فارس با کمک نشانگر ريزماهواره کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي مقاله بررسي جمعيت ماهي راشگوي معمولي Eleutheronema tetradactylum در سواحل خليج فارس با کمک نشانگر ريزماهواره،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد
تعداد صفحات:4
چکیده:
اشگوی معمولی در آبهای ساحلی کم عمق با بستر شنی یا گلی زندگی می کند. از نظر اقتصادی جز ماهیان ممتاز خلیج فارس محسوب می شوند. نمونه برداری در این تحقیق با استفاده از قایق های صیادی مجهز به تورگوشگیر و بعضاً قلاب در حوزه خلیج فارس انجام شد. تعداد شش جایگاه آلل استفاده شد. بیشترین تعداد آلل مشاهده شده در جایگاه Eletet2 و مربوط به نمونه های استان بوشهر ( 5 آلل) و کمترین مقدار آن در جایگاه Eletet16.0 و مربوط به نمونه های استان خوزستان می باشد ( 1 آلل). کمترین دامنه Ho در جایگاه Eletet16.0 درنمونه های جمع آوری شده از استان خوزستان و بیشترین مقدار در جایگاه Eletet16.0 مربوط به استان بوشهرمی باشد. بیشترین مقدار شاخص شانون در جایگاه Eletet2 در استان بوشهر 1/494 و کمترین مقدار آن جایگاه Eletet17 در استان خوزستان 0/637 می باشد. بر اساس تست AMOVA درسطح احتمال 0/01 اختلاف بین نمونه های هرمنطقه 0/05 P و 76% اختلاف بین گروه ها(نواحی) 0/05 P و 0% اختلاف بین مناطق 0/05 P و 24% محاسبه شد. شباهت ژنتیکی بر اساس معیار 1972 Nei میان نمونه های استان خوزستان و بوشهر 0/486 و فاصله ژنتیکی میان نمونه های استان خوزستان و بوشهر 0/615 وجود دارد. در مطالعه حاضر بیشترین مقدار هتروزایگوسیتی مورد در جایگاه Eletet2 در نمونه های استان بوشهر می باشد. بیشترین مقدار هتروزایگوسیتی مشاهده شده Ho ، 0/923 مربوط به جایگاه Eletet16.0 و نمونه های استان بوشهر می باشد. در این بررسی مقدار هتروزایگوسیتی مشاهده شده از مقدار هتروزایگوستی مورد انتظار بیشتر می باشد که بیانگر تغییرپذیری ژنتیکی در این ماهی بعلت مهاجرت ها نزدیک و دور و دسترسی به آبهای آزاد(جریان ژنی بالا) می باشد. نتایج حاکی از آن است که احتمالاً یک جمعیت ماهی راشگوی معمولی در مناطق نمونه بردای وجود دارد و لازم است نگاه شیلات در مدیریت این گونه، یکسان باشد.
برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید