مقاله تاثير کود زيستي ورمي کمپوست و بيوسوپرجاذب بر عملکرد و اجزاء دانه ارقام نخود ديم

توضیحات پروژه

  مقاله تاثير کود زيستي ورمي کمپوست و بيوسوپرجاذب بر عملکرد و اجزاء دانه ارقام نخود ديم دارای 17 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثير کود زيستي ورمي کمپوست و بيوسوپرجاذب بر عملکرد و اجزاء دانه ارقام نخود ديم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي مقاله تاثير کود زيستي ورمي کمپوست و بيوسوپرجاذب بر عملکرد و اجزاء دانه ارقام نخود ديم،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثير کود زيستي ورمي کمپوست و بيوسوپرجاذب بر عملکرد و اجزاء دانه ارقام نخود ديم :

تعداد صفحات:17
چکیده:
به منظور بررسی اثرات مختلف مقادیر کود آلی ورمی کمپوست و پلیمر بیوسوپرجاذب بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم نخود دیم،آزمایشی به صورت فاکتوریل با سه عامل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 92-93 در دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان اجرا گردید.عامل اول کود ورمی کمپوست در سه سطح عدم استفاده (شاهد) ، 10 و 15 تن در هکتار،عامل دوم پلیمر بیوسوپرجاذب در سه سطح عدم استفاده (شاهد) ، 150 و 250 کیلوگرم در هکتار و عامل سوم دو رقم اصلاح شده نخود به نام های آرمان و آزاد بود.نتایج آزمایش نشان داد که در کلیه صفات با افزایش سطوح کود ورمی کمپوست بر روی ارقام مورد آزمایش عملکرد بصورت پلکانی افزایش یافت.در حالی که پلیمر بیوسوپرجاذب فقط بر صفات تعداد غلاف در بوته،تعداد غلاف تک بذری و دو بذری و نیز وزن صد دانه معنی دار شد. نتایج مقایسه میانگین اثرات متقابل سه گانه ورمی کمپوست در بیوسوپرجاذب در رقم نشان داد بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار B1V3C2 و B1V3C1 (یعنی کاربرد 15 تن در هکتار ورمی کمپوست و عدم استفاده از بیوسوپرجاذب در ارقام آزاد و آرمان به ترتیب با مقدار 1658/77 و 1636/39 کیلوگرم در هکتار بود. که با توجه به عدم تفاوت معنی دار بین آنها هر یک از ارقام فوق جهت کاشت در شرایط اقلیمی منطقه تحت آزمایش قابل توصیه است.

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید