دانلود مقاله در مورد سازماندهی گردشگری با word

توضیحات

  مقاله در مورد سازماندهی گردشگری با word دارای 25 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد سازماندهی گردشگری با word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد سازماندهی گردشگری با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد سازماندهی گردشگری با word :

سازماندهی گردشگری

همتنیدگی گردشگری با امر آموزش در روند دوسویه رویكرد به تمایززدایی پسامدرن بیش از مقاطع زمانی دیگر ضروری به نظر می رسد كه در آن در یك كنشگری بین امر آموزشی و توسعه گردشگری به عنوان یكی از پارامترهای توسعه همه جانبه شكل می‏گیرد.شكل گیری ،پایداری وتوسعه گردشگری در هر جامعه نیازمند امر آموزشی می باشد. درك و شناخت گردشگری و همچنین چگونگی توسعه و پایداری آن نه تنها در گسترش دانش گردشگری برای درك نیازمندی های آن بلكه درآموزش زمینه‏های موفقیت درپیرامون تجارت گردشگری و همچنین نیازمندی های هر جامعه به امر گردشگری نهفته است كه این خود یك نگرش و رویكرد انسانی را به گردشگری ضروری می سازد(cary,2004,62 ).در این میان گردشگری به عنوان یكی از پارامترهای توسعه و به عنوان یك امر اقتصادی در كنار رویكرد فرهنگی به آن ، وابستگی تام به همتنیدگی با متن های فضایی داشته و با بودن ضرایب گردشگر پذیری در این متن های فضایی جذب گردشگر را تسهیل می كند.رویكرد به پردازش محیط (طبیعی و انسانی ) در متن های فضایی در زمینه گردشگری خود از یك سو حاصل شناخت و از دیگر سو حاصل پرورش نیروی انسانی در چارچوب امر آموزشی می باشد.نقش برجسته منابع‏انسانی در توسعه گردشگری كه ناشی از امر آموزش است می تواند با رشد مهارتها و دانش ساكنان محلی از آنان در رشد اقتصاد محلی و ملی بهره فراوان برد(تودارو،1367،473).این درحالی است كه به باور عمومی گردشگری به عنوان یك بخش سبز اقتصادی با آسیب های محیطی كمتری همراه می باشد و نقش بسیاری در رشد فعالیت های اقتصادی دارد كه خود وابسته به تكنولوژی ساده بوده و گرایش به سمت بهروری از نیروی كار انسانی دارد(Alavalapati,2000,189) كه این خود در روندی از پردازش بنیان های آموزشی به سطوحی بهینه در ایفای نقش توسعه ای پایدار در متن های فضایی می‏انجامد.
در زمینه شناخت گردشگری ، آموزش گردشگری‏ در دوسویه یك جریان پردازش دانش گردشگری قرار می گیرد كه از یكسو در تبیین شناخت گردشگری نقش داشته و از دیگر سو چگونگی گردشگری را در فضای سرزمینی و دیگر سرزمین ها باز می نماید.آموزش به عنوان پوشش دهنده جمعیت جوان هر سرزمین در پیرامون شناخت امر گردشگری با ضرورت های مواجه است. در وهله اول این جمعیت جوان بنا به پویایی ناشی از سن خود اوقات فراغت بسیاری را در پیش رو داشته كه می توند با شناخت گردشگری بخصوص سرزمین بومی ، میل به آن را به عنوان گونه‏ای از گذران اوقات فراغت كسب كند و در این راستانه تنهابا فرهنگ بومی‏آشنا خواهد شد بلكه در رونق گردشگری داخلی به عنوان گونه ای از گردشگری كه نقش كاتالیزور را در پخش درآمد ملی دارد ، سهمی زیادی خواهد داشت.این در حالی است كه نقش موسسات آموزشی امروزه در ایجاد فرصت های لازم برای رشد تواناییهای فردی و مهارت های زندگی و فرهنگ بومی و افزایش این تواناییها در تمامی زمینه با رویكرد تلفیقی است (سركارآرانی،1381 ،184)این خود شناخت از گردشگری را به وسیله آموزش گردشگری به عنوان بنیان آموزش هر جامعه توجیه می‏كند.
در این میان آموزش گردشگری رویكرد به تامین نیروی انسانی لازم برای توسعه گردشگری می باشد.بر این مبنا آموزش گردشگری در چارچوب پاسخگویی به تقاضای گردشگری در زمینه نیروی انسانی مورد نیاز عمل می نماید كه متناسب با نیازهای واقعی در حال حاضر و در آینده می باشد.سطوح كلی سرمایه انسانی در زمینه گردشگری پیرامون آموزش آن ، براساس تلفیقی از سیستم آموزش گردشگری با تاكید بر موضوعاتی مانند فرهنگ ، خلاقیت محلی جامعه و مهارت ها و كارایی نیروی كار شكل می گیرد(رویسی،194،1381).اولین گام در پی ریزی یك نظام آموزش گردشگری ،رویكرد به مدیریت كیفیت جامع است كه براساس شناخت نیازها و انتظارات عوامل سیستم یعنی فراگیران،مربیان و كارفرمایان ‏شكل می‏گیرد. درمدیریت جامع كیفیت در آموزش گردشگری‏‏كانون توجه ارتقای مستمر فرایند ها و سیستم ها است كه پایان ناپذیر وجستجوگرانه می‏باشد.
برای دستیابی به چنین یك نظام آموزش گردشگری پویا برای تامین نیروی انسانی در وهله اول باید زیر ساخت ها و بنیان های اجتماعی آن را بنا نهاده و براین اساس فرهنگ توسعه گردشگری را وجهی همگانی بخشید.در این راستا آموزش گردشگری تبلور عینی را می یابد كه در آن شناخت و تامین نیروی انسانی درهمتیده می‏باشند.بر این اساس رویكرد به آموزش گردشگری در راستای افزایش كیفیت و كمیت باید علاوه برتری عملكردی ،دستیابی‏به اهداف استراتژیك و موفقیت دراز مدت را نیز مدنظر داشته باشد. از این رو باید مفهوم ارتقای مستمر و ابزارهای آن معرفی و بكار گرفته شود و از طرف دیگر باید فرهنگ جاری تغییر داده شود تا تغییرات ناشی ازارتقای مستمر را پذیرا باشد.
در این میان در نظر گرفتن فرایند آموزش گردشگری اولویت بسیاری دارد. فرایند آموزش گردشگری ‏شامل درون داده‏هایی است كه توسط آموزش گردشگری فراهم می آیدكه در برگیرنده فعالیتهایی است كه در پیرامون تامین نیروی انسانی مورد نیاز گردشگری‏ انجام می گیرد كه در این زمینه میتوان به فرایند آموزش گردشگری در قالب فرایند حرفه پذیری اشاره كرد. مدیریت فرایندآموزش گردشگری‏ ،مستندسازی ،كنترل تغییرات ،آموزش و ممیزی را بر‏عهده دارد.این خود ضروری می سازد كه ‏فرایند آموزش گردشگری باید درست وبه موقع طرح ریزی شود ؛فعالیت های آن به طور صحیح انجام گیرد ونتیجه یا نتایج آن پاسخگوی نیازها وانتظارات فعالیت های گردشگری و توسعه آن باشد.این در حالی است كه آنچه امروزبه عنوان شاخص اصلی فرهنگ توسعه مطرح می‏شود پرورش انسان توسعه یافته است فی الواقع تنها تدوین یك سیستم جدید مبتنی بر انسان توسعه یافته می‏تواند به توسعه پایدار بیانجامد و برپایه این بینش مدرسه از مدیرانی بهره می‏گیرد كه نه تنها با تغییر موافقند بلكه خود منشاتغییر هستند و تئوری مدیریت آنها را تحول دائمی ،آموزش مستمر ،خلاقیت ،تكامل و مشاركت همه فراگیران دانش تشكیل می‏دهد‏.
شمای كلی این روند را می توان در تبلور «اقتصاد آموزش» بازجست كه امروزه علاوه بر آنكه بخش مهمی از« اقتصاد كار» را تشكیل می دهد با كمك گرفتن از سایر زیر بخش های علم اقتصاد در پیوند با آموزش ، نظیر اقتصاد بخش عمومی ، اقتصاد رفاه و سایر بخش های تخصصی ، به طور مستقل مسیر توسعه و تكامل خود را به پیش می راند(جونز،6،1376).در نظام آموزشی جدید به تحلیل اهمیت اقتصاد آموزش پیرامون گردشگری به عنوان تسهیل كننده روند اشتغال در اقتصاد كار توجه بسیاری می شود.این امر به آن سبب شكل می گیرد كه توانایی تخصصی منابع انسانی را كه عبارت از توانایی انتخاب بهترین متغیرهای ممكن است(عمادزاده،37،1381) را پیرامون گردشگری افزایش دهد.
بطور كلی تحقیق ، تجزیه و تحلیل ، اولویت بندی نیازها و كمبودها در حرفه‏های گردشگری تسهیل كننده اجرای نظام آموزش گردشگری ، محتوا و برنامه‏هایی است كه منطبق با انتظارات مورد تقاضای منابع انسانی می‏باشد(فایوس،106،1379).همچنین مسایل اصلی دیگری نیز كه باید در آموزش گردشگری مدنظر قرار گیرد طراحی مدرك تحصیلی خاص مورد نیاز و انطباق این آموزش و برنامه های آن با محیط می باشد.این خود در برگیرنده به كنش پذیری بین گردشگران ، ساكنان محلی و فضای جغرافیایی وبركنش های ناشی از این كنش پذیری است.از این رو در آموزش گردشگری به عنوان پردازش دانش فضایی انسان تولید كننده و انسان مصرف كننده ، باید بر امر تولید ، توزیع و مصرف و پراكندگی انسان ها در فضاهای گردشگری تاكید نمود(فرید،10،1381).
براساس معیارهای سازمان جهانی گردشگری ، نظام آموزش گردشگری باید در برگیرنده رعایت اصول زیر باشد(فایوس،15،1379):
• انطباق مهارت‏هایی كه در طول آموزش كسب می شود با انتظارات و نیازهای تقاضای گردشگری
• ارائه نظام آموزشی گردشگری روزآمد و مرتبط با زمان حاضر
• تضمین كارآیی فردی و جمعی توسط هماهنگ كردن اهداف آموزشی
• آشنایی كسانی كه متقاضی نظام های آموزشی می باشندكه در واقع قابل دستیابی می باشد
• تضمین حداكثر كارآیی از طریق بهینه سازی استفاده از منابع
• ایجاد هدایت كیفی كه قادر به رفع نقایض موجود باشد و محتوای برنامه های آموزشی را روزآمد نماید.

توریسم به عنوان بزرگ ترین و پر رونق ترین صنعت جهان است . انتظار می رود که در قرن بیست و یکم نیز این صنعت پیشتاز بوده و سیر صعودی آن ادامه یابد ، سفر و جهانگردی ریشه عمیق در ارزش های انسانی رفتار و فرهنگ دارد و موجبات فروریختن مرزهای بی اعتمادی فراهم آورده و از پیش داوری در مورد مردم و کشورهای مختلف پیشگیری می کند تا درک درستی از تعامل مودت و صلح داشته باشیم .
توریسم یک قدرت اقتصادی اجتماعی و زیست محیطی و البته پدیده ای سیاسی است . طبیعت توریسم در هر جامعه ای متأثر از عوامل پیچیده و در هم بافته سیاسی و اقتصادی و و همچنین ویژگیهای اقتصادی است که دیگران را مجذوب خود می کند . مزایا و منافع اقتصادی حاصل از گردشگری . جلوه های جغرافیایی و ویژگیهای مفرح آن بسیار جالب توجه است و بیشتر مطالعات و تحقیقات انجام شده به این موارد پرداخته اند اما متأسفانه در مورد سیاست توریسم و به ویژه فرآیند سیاستگذاری در خصوص توریسم ورزشی کار چندانی نشده و اهمیت آن به طور کامل شناخته و درک نگردیده است لذا یکی از اساسی ترین فعالیت دولت ها طراحی و تدوین سیاسیت های عمومی است . اما در کشورهای صنعتی و همچنین در بسیاری از کشورهای در حال توسعه به هنگام طراحی و تدوین برنامه ها و سیاست های کلان به صنعت توریسم به عنوان ابزاری مؤثر در ادامه روند توسعه توجه خاصی مبذول می شود (لی 1988 ـ پیرس 1992-1982-ریشتر1989ـ ویلیامز 19888ـ هریسون 1992 ـ اسمیت 1994 ـ هال 1995 ـ 1994 ) مسئله توریسم ورزشی به حدی مهم است که کمیته بین المللی المپیک (ICO ) و سازمان جهانی جهانگردی ، کنفرانس های بین المللی را برای تجزیه و تحلیل مسائل مربوط به توریسم ورزشی در خلال بازیهای المپیک برگزار و در جهت اخذ تفاهم نامه مشترک بین دو سازمان تلاش می کنند . زیرا اهمیت آن به حدی است که اخیراً سند همکاری متقابل نیز بین کمیته ملی المپیک ایران و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در راستای توسعه پایدار گردشگری ورزشی منعقد شده است و البته کمیسیونی در کمیته ملی المپیک ایران تشکیل شده که در این رابطه عمل می کند و حتی در بعضی از کشورهای جهان فعالیت های مربوط به توریسم و ورزش در قالب یک وزارتخانه ویژه به نام Sport Tourism امور مربوطه را برنامه ریزی و اجرا می کند . همچنین سازمان ملل از سال 2001 تاکنون سالهای جهانی برنامه خود را با عنوان سال جهانی توریسم ـ اکوتوریسم و سال ورزش نامگذاری و معرفی نموده است . حال با در نظر گرفتن مطالب عنوان شده فوق الذکر و با مطالعه و سیاسیت های عمومی ( کلان ) می توانیم بسیاری از موضوعات مهم را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دهیم . موضوعاتی که مورد علاقه و توجه بسیاری از گروههای بانوان می باشد .
از بخش توریسم سازمانها و دانشجویان جهانگردی گرفته تا آن دسته از پژوهشگرانی که در زمینه مربوطه و حتی به ظاهر غیر مربوط به جهانگردی تحقیق می کنند ( اقتصاد ، جغرافیا ، تاریخ ، جامعه شناسی و ; ) این موضوعات مهم عبارتند از : طبیعت سیاسی فرآیند سیاستگذاری توریسم ـ مشارکت مردم در برنامه ریزی و سیاستگذاری توریسم ـ منابع قدرت در سیاستگذاری توریسم ـ شیوه و نوع انتخاب مدیران دولتی در محیط های سیاسی ـ اثر بخشی سیاست های توریسم . بنا بر عقیده کاسترز 1984 توریسم دانشی چند رشته ای است که اگر بدون انسجام تجزیه و تحلیل سیاسی دقیق توسعه و تکامل یابد قطعاً کامل نمی گردد . یکی از این رشته ها توریسم ورزشی و یا به بیانی دیگر گردشگری ورزشی است . موضوعی تلفیق شده از دو صنعت جذاب ورزش و گردشگری ، صنعتی که بسیاری از کشورهای دنیا سرمایه گذاری های کلان را برای توسعه آن انجام می دهند چرا که اثرات ورزش و جهانگردی بر اقتصاد کشورها تأثیر گذار است . بنابراین با وجود اختلاف ظاهری ورزش و گردشگری باید به قرابت بیش از پیش این دو مقوله به یکدیگر اذعان داشت زیرا با توجه به سه عنصر مهم توریسم یعنی جاذبه های فرهنگی ، طبیعی و ورزشی که به عبارتی سه موتور توسعه پایدار محسوب می شوند رشد قابل توجه توریسم در 50 سال گذشته یکی از مهم ترین پدیده های اقتصادی و اجتماعی در قرن بیستم بوده است .
از سوی دیگر فرار انسان ها از زندگی ماشینی و تمایل به انجام فعالیت های ورزشی و تفریحی در طبیعت بستر مناسبی را برای سرمایه گذاری در صنعت توریسم فراهم آورده زیرا بر اساس برآورد سازمان جهانی جهانگردی 12 میلیارد دلار درآمد حاصل از همین موضوع بوده است . بنابراین قرن 21 قرن برداشتن گام های طلایی در جهت حفاظت از طبیعت معنویت و سلامت می باشد و در این راستا جوامع انسانی و همچنین بانوان نقش بسیار سازنده ای به سوی آینده خواهند داشت .

اما توریسم ورزشی چیست و توریست ورزشی کیست ؟
مشارکت در حرکت های مختلف ورزشی فعال و یا غیرفعال و طریق سازماندهی عوامل اقتصادی ـ تجارتی از کشور مبدأ به کشور مقصد و سفرهای پیش آمده در این میان را توریسم ورزشی می نامند . توریست ورزشی شخصی است که توسط یک تور ورزشی از رشته ورزشی مورد دلخواه به عنوان تماشاچی همانند بازیهای آسیایی ، جهانی ، بازیهای المپیک و یا بازیهای ویژه بانوان بازدید نمایند و یا تمایل دارند در رویدادهای ورزشی مشارکت نمایند . توریست های ورزشی می توانند بر اساس اهداف ورزشی به سه طبقه الف ـ ب ـ ج تقسیم شوند . الف) مشارکت کنندگان در رویدادها (ورزشکاران) ، ب) تماشاچیان ورزشی ج) عاشقان ورزشی ـ مشارکت کنندگان ورزشی به آن دسته از اشخاص گفته می شود که هدف از سفر آنها مشارکت در رویدادهای ورزشی سازماندهی شده باشد ( رقابتی یا غیررقابتی ) ـ تماشاچیان آندسته از افرادی می باشند که هدف از سفر برای آنها حضور در رویدادهای ورزشی می باشد . عاشقان ورزشی آندسته از اشخاص می باشند که هدف نخستین آنها از سفر شرکت در رویدادهای ورزشی است که خود تدارکات آن را مهیا ساخته اند . با توجه به منابع موجود در کشور می توان راه را برای توسعه این صنعت گشود و همچنین با توجه به رشد جمعیت در جهت غنی سازی اوقات فراغت بانوان و خانواده ها برنامه ریزی های بسیار انجام داد زیرا ایران با گستردگی خاک خود امتیازات طبیعی و ورزشی بی شماری دارد و قادر است در جهت جذب گردشگران ورزشی مطرح باشد . اما در این میان می توان از نقش مؤثر زنان در توسعه پایدار توریسم ورزشی یاد کرد زیرا از آنجایی که زنان می توانند رهبران و مدیران شایسته ای برای توسعه پایدار توریسم ورزشی به شمار آیند و با تکیه بر شعار ( بسوی آینده ) با خلاقیت و نوآوری نقش سازنده ای برای آینده ای روشن ، برای جامعه زنان و با استفاده از منابع توریسم ایفاد نمایند .
زنان مسلمان می توانند از طریق بازیهای اسلامی زنان با توجه به اهمیت ورزشی و توریست ورزشی فعالیت چشمگیر داشته باشند و با مشارکت و تعامل در توسعه این صنعت بکوشند و به طور کلی نقش زن در جهت توسعه توریسم ورزشی از طریق خانواده و به طبع آن در جامعه انکار ناپذیر است . همچنین زنان مسلمان می توانند با استفاده از این صنعت ، میراث فرهنگی ورزشی طبیعی و هویت ملی خود را مستحکم نمایند و در جهت گسترش فرهنگ مردم محلی ، تعامل و همبستگی آنها مؤثر واقع شوند و به این ترتیب توریسم ورزشی می تواند معضلات ورود گردشگران خارجی را با بهره گیری از رهبران آگاه زنان مسلمان حل و فصل نمایند و عامل مهم در برگزاری جشنواره های صلح و دوستی و ایجاد روابط شایسته و مستحکم بین جوامع مسلمان و غیر مسلمان باشد و در کل می توان علاقه مندی ، پشتکار ، خلاقیت ، مدیریت ، برنامه ریزی زن مسلمان را عامل پیوند دو صنعت ورزش و توریسم در بین جوامع مسلمان دانست و حرکت به سوی آینده را تضمین کرد .

در نهایت می توان به انجام و برگزاری تورهای ویژه طبیعت گردی در جهت شناسایی اقوام ملل ، فرهنگ ها و روش ها و سنت ها و تأکید بر توسعه ورزش بانوان و همچنین کنگره های علمی و جشنواره های متعدد در جهت توسعه این صنعت و با بهره گیری از استعدادهای زن مسلمان به صورت ملی و بین المللی پرداخت .
از آنجاییکه با ورود صنعت توریسم در عرصه ورزش بانوان به ویژه بانوان کشورهای اسلامی فرصت های شغلی متعدد و فضایی برای کشف استعدادهای بانوان بوجود خواهد آمد . لذا ایجاد تعامل و برقراری روابط ملی و بین المللی بین سازمانها جهت دستیابی به اهداف آینده همسو با بازار جهانی این صنعت حائز اهمیت است و در نظر گرفتن آئین نامه اجرایی ویژه از ضروریات است .
نقش گردشگری عشایری در توسعه جوامع محلی

کوچ عشایر همواره یکی از زیباترین جاذبه های گردشگری ایران به شمار می رود که اگر مورد توجه قرار گیرد می تواند سهم عمده ای از درآمد گردشگری را عاید کشور کند.
عشایر همیشه یادآور کوچ و زندگی دسته جمعی بوده اند، عشایر و نوع زندگی آنها، زبان ، موسیقی ، غذاهای محلی ، پوشاک ، ترانه ، صنایع دستی ، رقص و لباس های محلی به همراه آیین هایی مانند جشن های محلّی و عروسی همیشه ازمهمترین جاذبه های ایلات و عشایر بوده است.
کوچ سنتی گله های عشایری از ییلاق به قشلاق و بالعکس مناظر طبیعی زیبای مسیر کوچ از جمله آبشارها، تنگه ها، جنگل ها و مراتع سرسبز و رودخانه ها از دیگر جاذبه های گردشگری مناطق عشایری است.

برای دریافت اینجا کلیک کنید