دانلود مقاله بیماری اگزما با word

توضیحات

  مقاله بیماری اگزما با word دارای 38 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بیماری اگزما با word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بیماری اگزما با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بیماری اگزما با word :

دلایل انتخاب موضوع:
1- با انجام این تحقیق به این سئوال علمی جواب داده می شود كه در بیماران ایرانی مبتلا به اگزمای دست نتیجه Patch Test در مورد عوامل تشكیل دهنده چگونه است. با جواب به این سئوال امكان شناسایی عوامل موثر در بروز اگزما بوجود آمده و در نتیجه آن درمان یا مواجه بهتری انجام پذیر خواهد بود.
2- انجام این تحقیق از نظر علمی (با تشخیص بیماران دچار اگزمای دست با قرائت نتیجه Patch Test توسط دستیار پوست)، كیت و مواد مصرفی (با امكان خرید
Patch Test توسط مجری طرح) در دسترس بودن تعداد نمونه ها (با توجه به ارجاعی بودن درمانگاه‌های پوست بیمارستانهای لقمان و بوعلی) وجود دارد.
3- به علت شیوع نسبتاً قابل توجه اگزمای دست تحقیق در این مورد از اولویتهای رشته پوست محسوب می شود.
4- با توجه به مطالب بند 2 تحقیق در مدت 1 ساله قابل انجام می باشد.
5- هزینه انجام طرح در مقابل پاسخی كه خواهد داشت (مشخص شدن وضعیت Patch Test در بیماران اگزمای ایران)، ناچیز بوده لذا مقرون به صرفه است.
6- با توجه به در اختیار داشتن مقالات متعدد در مورد موضوع تحقیق طراحی و اجراء از راهنمایی قابل توجهی برخوردار بوده و نیز اهمیت موضوع را نشان می دهد.

عنوان:
بررسی وضعیت مبتلایان به اگزمای دست از نظر Patch Test در مراجعین به درمانگاههای پوست لقمان و بوعلی

بیان مسئله:
اگزمای دست، یك بیماری بسیار شایع در كلینیك های پوست می باشد. بطوریكه شیوع حدود 4/5% را برای آن در نظر می گیرند (1). اگزمای دست را به دو گروه تماسی و آتوپیك تقسیم كرده و گروه تماسی نیز به دو زیر گروه تحریكی و آلرژیك تقسیم می شود (1). علل متعددی باعث بروز این بیماری می شوند. درست است كه شرح حال و معاینه فیزیكی در تشخیص عامل اتیولوژیك این بیماری بسیار كمك كننده می باشد ولی به علت گستردگی عوامل و مواد موجود در محیط زیست انسانها این عوامل معمولاً به آسانی شناسایی نشده و افراد بیمار مدتهای مدیدی از مشكل مزبور رنج می برند. این موضوع بخصوص در نوع آلرژیك تماسی قابل اهمیت می‌باشد. هر تغییر در شیوه زندگی و كار افراد معمولاً مسئله ای بغرنج است لیكن این امر بسیار قابل قبول تر از تحمل درد و عذاب بیماری پوستی مذكور می باشد (2).

در Patch Test از مواد آلرژن مختلف استفاده می شود. این مواد مختلف توسط نوار پلی‌اتیلن كه كمتر آلرژن است به پوست قسمت فوقانی پشت چسبانده می‌شود(3).
بعد از معلوم شدن نوع آلرژن در Patch Test، بیمار می تواند از آن ماده خاص دوری كند كه معمولاً باعث بهبودی درماتیت در فرد مزبور می گردد. البته بعضی از انواع درماتیت مزمن كاملاً بهبود نمی یابد ولی بدنبال اجتناب از ماده آلرژن از شدت بیماری كاسته می شود (2).

در ایران كلیه توصیه های پزشكی برای این بیماران از اطلاعات مطالعات خارجی بدست آمده، واضح است كه طرز زندگی ایرانیان و مواد موجود در محیط و عادات فردی ایرانیان با افراد ساكن در كشورهای دیگر می تواند متفاوت باشد. برای مثال: درمانهای طبی گیاهی در ایران مانند حنا، رنگهای طبیعی و مواد دیگر… می توانند از عوامل اتیولوژیك فرضی این بیماری مطرح گردند (4). لذا برای كمك به شناسایی عوامل مذكور و بهبود كیفی سطح زندگی این بیماران در ایران مطالعه توصیفی بررسی نتایج Patch Test در بیماران اگزمای دست طراحی شد. امید است كه تحقیق مزبور راهگشای بهبود زندگی و تسكین آلام این بیماران شده باشد.

بازنگری منابع و اطلاعات موجود:
اگزمای دست بیماری چند فاكتوری است كه در پاتوژنز آن عوامل موثر اندوژن و اگزوژن موثر می باشد. تشخیص عامل ایجاد كننده این درماتوز معمولاً مشكل بوده و هزینه‌های گزافی را به كلینیك پوست و بیمار متحمل می سازد(2). زنان بخصوص زنان خانه دار بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند(5).
یكی از فاكتورهای موثر در ایجاد این بیماری كاركردن با دست در محیطهای مرطوب و با مایعات می باشد. نواحی گرفتاری پوست دست در افراد مختلف بسیار گوناگون بوده ولی گرفتاری قسمت Dorsal دست بسیار شایع تر است. این مسئله خصوصاً در انواع درماتیت تماسی آلرژیك بیشتر مشهود است. به نظر برخی محققین انجام Patch Test باید یكی از بررسی های روتین اگزمای دست قرارداده شود(2و6).

چرا كه وجود حساسیت به فلزات در فرد مبتلا به اگزمای دست بسیار شایع بوده و 89% افراد مبتلا به اگزمای دست Patch Test مثبت به نیكل داشته اند. حساسیت به مشتقات رزین نیز در بیماران مبتلا به اگزمای دست بسیار شایع بوده و در صورتی كه بدنبال پوشیدن دستكشهای لاستیكی علایم اگزمای دست در بیمار تشدید یابد احتمال حساسیت به مشتقات رزین خصوصاً در بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیكی بیشتر می‌باشد(2).

برای انجام Patch Test از مواد آلرژن مختلف استفاده می شود. این مواد مختلف توسط نوار پلی اتیلن كه كمتر آلرژن می باشد بر روی پوست بدن قرار داده می شود. هر ماده آلرژن در محفظه ای مدور بر روی نوار قرار داده می شود كه شكل محفظه اثر مواد آلرژن را از اثر مواد محرك متفاوت می سازد.
نوار پلی اتیلن علاوه بر آلرژن نبودن، باعث تغییر ماهیت مواد آلرژن بكار رفته نیز نگشته و مواد آلرژن را نیز به خود جذب نمی نماید. معمولاً در هر خانه نوار پلی اتیلن یك قطره (25 میكرولیتر) ماده آلرژن ریخته می شود و هرگز مواد آلرژن نباید در داخل خانه‌های نوار از پیش آماده و ذخیره گردند چرا كه احتمال تغییر ماهیت این مواد در هنگام تماس با هوای آزاد و نور وجود دارد. معمولاً بهترین محل برای انجام
Patch Test قسمت فوقانی پشت بیمار بوده و در هنگام چسباندن نوارها نباید به مناطق خط وسط و یا اسكاپولا، چسبانده شوند.

البته از قسمت خارج بازو نیز می توان به این منظور استفاده كرد. ولی نكته قابل توجه در هنگام چسباندن نوارها این می باشد كه در صورت چرب بودن پوست با پنبه آغشته به اتانل چربی پوست پاك گردد. نوارها 48 ساعت پس از چسباندن برداشته شده و خواندن آنها 72 ساعت پس از چسباندن صورت می گیرد. در بعضی مواقع بازخوانی نوارها پس از 1 هفته از شروع تست بسیار با ارزش بوده و گاهی از Reading Plate برای خواندن نتایج بهره گرفته می شود. در حین انجام تست بیمار نباید تركیبات كورتیكواستروئید مصرف نماید و از تابیدن نور مستقیم خورشید به محل چسباندن نوارها نیز باید دوری كند.

در مدت زمان چسباندن نوارها بیمار حمام نمی رود. ورزش سنگین كه باعث تحریك زیاد می شود نمی كند و پشت خود را به هیچ عنوان نمی خاراند. براساس انواع مختلف مواد آلرژن بیش از 40 نوع مختلف Patch Test با استانداردهای متفاوت برای مقاصد مختلف طراحی شده است كه نوع International Standard توسط ICDRG (International Contact Dermatitis Research Group) جدیداً توصیف شده است(3).

به دنبال معین شدن آلرژن خاص در Patch Test بیمار می تواند از آن ماده خاص دوری گزیند و معمولاً بهبود درماتیت در فرد مذكور اتفاق می افتد. البته بعضی از انواع درماتیت مزمن كاملاً بهبود نمی یابند ولی بدنبال اجتناب از ماده آلرژن از شدت بیماری كاسته می شود. در دهه 80 Patch Test یكی از مهمترین پیشرفتهای بشر در درماتولوژی قلمداد گردید و راهگشای بیماران در نحوه كاركرد با مواد مختلف در هنگام كار در منزل و یا كارگاههای مختلف گردید. همچنین با اثبات عدم حساسیت با Patch Test منفی اثر محیط مرطوب بر دستان در ایجاد اگزمای دست مشخص گردید. واضح است كه اجتناب از رطوبت راحت ترین روش پیشگیری از این نوع درماتیت می باشد (7).

انجام Patch Test در درماتیت آتوپیك به علت حساسیت نوع IV در این بیماران هنوز مورد بحث می باشد در مطالعه ای در سال 1997 در یكصد بیمار مبتلا به اگزمای دست Patch Test به عمل آمد و تواماً 1gE بیمار نیز اندازه گیری گردید. 87% بیماران Patch Test مثبت نشان داده بودند كه 8/44% آنها مبتلا به درماتیت آتوپیك بودند.
آلرژنهای شایع عبارت بودند از: سولفات نیكل (شیوع 6/58%) دیكرومات پتاسیم (3/56%)، 3% كربامیكس (82/44%)، فرم آلدئید 1% (22/40%)، سولفات نئومایسین 20% (3/33%)، 25% بالسام پرو (24/11%) مثبت گزارش شده اند.

بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیك بیشتر از سایر بیماران به سولفات نئومایسین حساسیت نشان داده اند لذا به این نتیجه رسیده اند كه انجام Patch Test در بیماران درماتیت آتوپیك نیز مفید بوده و باید انجام پذیرد (8).

از نتایج جالب انجام Patch Test مطالعه ای در فنلاند می باشد كه به بررسی آلرژی به نیكل در افرادی كه با الكترودهای نیكلی كار می كردند پرداخته است. 35% زنان و 30% مردان سابقه‌ای از درماتوز دست را گزارش داده اند و 19% سابقه درماتیت آتوپیك می داده اند. 15% زنان و 4% مردان به سولفات نیكل Patch Test مثبت نشان داده‌اند كه 70% از این افراد سابقه‌ای از اگزمای دست می دادند.
با توجه به داده های مذكور متوجه گردیده اند كه شیوع آلرژی به نیكل در میان این افراد با آمارهای كلینیكی فنلاند هماهنگی دارد و Patch Test مثبت به نیكل لزومی بر تغییر شغل این افراد نمی باشد (9).

در مطالعه ای كه از اول july1994 تا آخر june1996 توسط NACDG
(North American Contact Dermatitis Group) انجام پذیرفته است 3120 بیمار مبتلا به درماتیت تماسی از نظر 49 آلرژی مختلف بررسی گردیدند كه شایعترین مواد موثر در این افراد عبارت بودند از: سولفات نیكل، مواد خوشبوكننده و معطر، تیمرسول كواترینیوم سولفات نئومایسین، فرمالدئید، باسیتراسین، تیورام میكس و بالسام پرو كلرید كبالت، پارافنیلن دی آمین، كربامیكس.

به این علت كه با افزایش مقدار مواد آلرژن در Patch Test موارد حساسیت جدید، در بیماران كشف گردید، این نتیجه گرفته شد كه افزایش تعداد مواد آلرژن در انجام Patch Test به ممیز بودن نتایج و تفسیر آنها كمك می كند (10و11).
البته در تشخیص درماتیتهای تماسی تحریكی نتایج دلخواه نبوده اند چرا كه ایجاد تفاوت بین مواد تحریكی و موارد حساسیت براساس رفرانسهای مختلف متفاوت بوده و دقت در تشخیص این بیماری وابستگی زیادی به سطح مهارت پزشك و اطلاعات وی دارد. و انجام Patch Test یا سایر تستهای تحریكی توصیه نمی گردد چرا كه این آزمونها از میزان مثبت كاذب بالایی برخوردار می باشند (12).

یكی از نقاط مبهم در غربالگری Patch Test این مسئله می باشد كه آیا انجام این آزمون بر بهبود وضعیت نهایی بیمار موثر می باشد و آیا موارد مثبت باید درماتیت تماسی آلرژیك قلمداد گردند. آیا احتمال غفلت ورزیدن از یك ماده آلرژن وجود ندارد و آیا این مواد واقعاً در ایجاد بیماری موثر می باشند؟
برای پاسخگویی به سئوالات مذكور مطالعه ای در آمریكا بر روی بیمارانی كه از فوریه تا آگوست 1995 به كلینیك درماتولوژی دانشگاه Wake Forest مراجعه كرده بودند به عمل آمد و اطلاعات مذكور برحسب محل ضایعه و انجام Patch Test در گذشته با اطلاعات جدید پس از انجام Patch Test مجدد مقایسه گردید.

محل ضایعه در بیماران در دستها، در صورت و مناطق Exposed و در سایر مناطق بدست آمد. 42% افراد Patch Test قبلی مثبت داشتند كه مواد شایع عبارت بودند از: نئومایسین، كواترینیوم 15، بالسام پرو، مواد معطر و فرمالدئید، پس از انجام Patch Test مجدد 77% افراد مجدداً پاسخ مثبت نشان دادند كه به نظر محققین این طرح، واقعاً به این مواد حساسیت داشته اند و جمعاً 63% افرادی كه قبلاً تست شده بودند به آلرژنهای دیگری نیز پاسخ مثبت نشان دادند.
نتایج مذكور بدین معنی است كه احتمال حساسیت در بیماران درماتیت لزوم انجام Patch Test را می طلبد ولی اظهار نظر در مورد اهمیت مواد آلرژن و اجتناب از آنها بسیار مشكل می باشد. حتی اگر غربالگری توسط Patch Test منفی باشد در بررسی‌های بعدی می توان به موارد مثبت متعددی با متدهای مختلف و مواد مختلف رسید (6).

در مطالعه ای كه بر روی 608 بیمار مبتلا به درماتیت تماسی آلرژیك به عمل آمد نتایج Patch Test بیمارستان عمومی ماساچوست از 1990 تا 1997 بررسی گردید. شایع ترین مواد حساس زا عبارت بودند از: سولفات نیكل، مواد معطر و خوشبو كننده، پتاسیم دی كرومات، كلرید كبالت، كواترینیوم 15، بالسام پرو، سولفات نئومایسین و نتایج مذكور با نتایج (North american contact dermatitis group) مقایسه گردید بین حساس بودن به مواد نیكل، اپوكسی رزین، كینولین میكس، فرم آلدئید و جنسیت افراد تفاوت معنی داری دیده شد. نتایج مذكور بجز در مورد دی كرومات پتاسیم با نتایج NACDG همراهی كامل نشان دادند (13).

با بررسی 83 كودك Patch Test شده در سالهای 1991 الی 1995 معلوم گردید كه 49% این افراد واكنشهای آلرژیك نشان داده اند و حساسیت به فلزات، مواد موضعی و افزودنی های غذایی شایع ترین موارد حساسیت بوده است و آزمون مذكور در بررسی درماتیت تماسی آلرژیك موثر بوده است. اجتناب از مواد مشخص شده در آزمون پوستی، پیش آگهی كودكان بهبود می بخشد (14). پیش از ژانویه 1995 در ایالات متحده فقط 20 ماده آلرژی Patch Testها بكار گرفته می‌شد.
لذا در مطالعه، 732 بیماران آزمون شده بررسی گردیدند و معلوم گردید كه 50% آنها Patch Test مثبت داشته اند و فقط 23% بیماران Patch Test مثبت واكنش شدید داده اند و پس از یكسان كردن نتایج با علائم كلینیكی به این نتیجه رسیده اند كه فقط 7/15% بیماران با 20 ماده آلرژن بطور كامل تحت بررسی قرار گرفته اند لذا انجام آزمون با 20 ماده مذكور یك ابزار محدود غربالگری جهت بیماران مبتلا به درماتیت تماسی آلرژیك می باشد (11).

در مطالعه دیگر با بررسی نتایج Patch Test 401 بیمار و علائم پوستی موجود در آنها نتایج جالبی مشاهده گردید فقط 7/3% بیماران در هنگام Patch Test مبتلا به اگزما بوده اند و علائم و نشانه ها در بیماران بسیار متفاوت بوده است. در كل علائم در روز خواندن Patch Test كمتر از روز انجام آزمون بوده است. ارتباط معنی داری بین وجود علائم و نشانه ها در یك دست و Patch Test مثبت در دست دیگر بدست نیامد(15).

گروه تحقیق دانشگاه kiel آلمان با بررسی 553/15 مورد Patch Test در 18 دپارتمان در ماتولوژی آلمان و با بررسی اندكس واكنش در كلیه بیماران به این نتیجه رسیدند كه خواندن نتایج Patch Test به عنوان یك قانون در روز سوم انجام پذیرد و به نظر آنان در تماس بودن با عامل آلرژن برای مدت یك روز بهتر از مدت 2 روز استاندارد Patch Test می باشد (16).

در مطالعه ای بر روی 410 كودك 15-6 ساله، معلوم گردید انجام Patch Test در تعیین آلرژی تماسی بسیار موثر بوده و این كودكان باید از نیكل، جیوه، عطر و مواد خوشبو كننده دیگر دور نگه داشته شوند(17).
در هنگ كنگ بر روی 437 بیمار مبتلا به اگزما، Patch Test به عمل آمد. پس از انجام آزمون مذكور در 54 نفر از بیماران با تشخیص قبلی درماتیت، تمامی نوع ماده موثر تعیین گردید.

بر روی 18% از بیماران اگزمای آندوژن و 34% از بیماران اگزمای غیر كلاسیك تشخیص درماتیت تماسی گذشته شد. صابونها و مواد شوینده 22% علل حساسیت و داروهای طب چینی 17% موارد را تشكیل می دادند و این مر اهمیت تاثیر داروهای گیاهی و مواد شوینده در ایجاد اگزما را نشان می دهد (4).
توجه به تحقیق مذكور و مقایسه آن با كشور خودمان این احتمال را تقویت می‌نماید كه طب سنتی گیاهی كه در جامعه ایران بسیار مورد استفاده قرار می گیرد می‌توانند از علل احتمالی ایجاد اگزما باشند.

درست است كه انجام Patch Test در سرتاسر دنیا گسترش یافته است ولی تفسیر نتایج آن باید بسیار با احتیاط صورت پذیرد چرا كه تعیین و تفاوت گذرای انواع محرك با انواع حساسیت زا بسیار مشكل بوده و نسبت دادن یك Patch Test مثبت به علائم بیمار بسیار مشكل می باشد. انواع غربالگری كیت های Patch Test با پیشرفت علم تغییر می یابند و هر روزه مواد جدیدی به آن اضافه می گردد. در بررسی نتایج آزمون مذكور در مطالعه ای در آمریكای شمالی از معیارهای منفی، 1+،2+،3+ استفاده گردیده است كه در این پروژه تحقیقاتی هم نیز از همین سیستم استفاده می‌شد. وجود پاپولهای ارتیماتو معیار 1+. وزیكول 2+، و واكنش گسترده همراه با زخم و كراست 3+ برآورده می شود.
در روش دیگر از معیارهای منفی، مشكوك، واكنش ضعیف (بدون وزیكول)، واكنش شدید (ادماتوز یا وزیكولار)، واكنش بسیار شدید (تاول یا زخم) واكنش محرك (irritant) استفاده گردیده است كه با روش مطالعه آمریكای شمالی تقریباً هم‌خوانی دارد. البته استفاده از Reading Plate علمی ترین روش موجود می‌باشد (3).
البته در تحقیقات جدید به نقش اندازه خانه های Patch Test در ایجاد واكنش پی برده شده است. در این مطالعه با بررسی 4 ماده آلرژن در 217 بیمار كه حداقل یك ماده آلرژن، مشكوك یا محرك داشته اند و استفاده مجدد از Patch Test با خانه‌های بزرگتر معلوم گردید كه در Patch Test با خانه های بزرگ میزان واكنش نسبت به خانه های كوچك قوی تر بوده است.

لذا در موارد حساسیت ضعیف محققین توصیه به انجام Patch Test با خانه‌های بزرگتر نموده اند. البته دقت نمایید كه میزان ماده بكار رفته در هر دو روش یكسان بوده است و صرفاً سطح تماس افزایش یافته است (19). لذا احتمال می رود كه گستردگی سطح تماس اهمیت بیشتری نسبت به غلظت ماده آلرژن داشته باشد.
برای فهم اهمیت انجام Patch Test در تشخیص و درمان بیماری مبتلا به درماتیت تماسی آلرژیك ذكر یك مورد لازم بنظر می رسد. با مطالعه ای كوهورت بر روی 567 بیمار كه در ده مركز مطالعاتی در ایالات متحده انجام پذیرفت در این مطالعه از ابزار DSQL برای بررسی كیفیت زندگی بیماران در 6 ماه اول بهره گرفته شد كه به طرز شدیداً معنی داری كسانی كه جهت تشخیص بیماری خود از Patch Test بهره گرفته بودند كیفیت زندگی بهتری نسبت به افراد دیگر كسب نموده اند (20).
اهداف و فرضیات:
هدف كلی: تعیین وضعیت مبتلایان به اگزمای دست از نظر Patch Test در مراجعین به درمانگاههای پوست لقمان و بوعلی 1381-1380
اهداف اختصاصی:
1- تعیین بیماران مبتلا به اگزمای دست براساس یافته های بالینی در مراجعین.
2- تعیین نتایج Patch Test در افراد فوق.

برای دریافت اینجا کلیک کنید