دانلود تحقیق در مورد حضرت ابراهیم در word
قیمت : 29,400 تومان
توضیحات
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شدتحقیق در مورد حضرت ابراهیم در word دارای 24 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد تحقیق در مورد حضرت ابراهیم در word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد حضرت ابراهیم در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن تحقیق در مورد حضرت ابراهیم در word :
حضرت ابراهیم
ادوار نبوت:دوره ی سوم نبوت
لقب:خلیل ا;
معنای اسم:ابراهیم یا ابرام بزبان عبری به معنی پدر عالی است.
پدر:تارخ
مادر:ورقه
تاریخ ولادت:3323 سال بعد از هبوت آدم.
مدت عمر:175 سال
بعثت:آن حضرت دربابل مبعوث شد.
محل دفن:در شهر خلیل الرحمان واقع در کشور فلسطین.
نسب:ابراهیم بن تارخ بن ناحور بن سروج بن رعوبن فالج بن عابربن شالخ بن ارفخشد بن سام بن نوح(ع).
تعداد فرزندان:بروایتی آن حضرت 13 فرزند داشت.
مختصری از زندگینامه حضرت ابراهیم(ع)
آن حضرت در زمان نمرود كه در عجم به كیكاوس معروف بود،زندگى مى كرد.نمرود مردى باقوت وحشمت بود.سپاه بسیار داشت ودر سرزمین بابل آن‌زمان وكوفه زمان ما حكومت مى كرد.چهارصد صندلى طلا داشت كه برروى هریك‌جادوگرى نشسته وجادو مى نمود.او یكشب در خواب دید كه ستاره‌اى در افق‌پدیدار شد ونورش بر نورخورشید غلبه نمود.نمرود وحشت زده از خواب بیدار شدو جادوگران را احضار نموده وتعبیر خواب خود را از آنان جویا شد.گفتند طفلى دراین سال متولد مى شود كه سلطنت تو بدست او نابود مى شود.وهنوز آن طفل ازصلب پدر به رحم مادر منتقل نشده است.نمرود دستور داد كه بین زنان ومردان‌جدایى اندازند و كودكى كه در آن سال متولد میشود،اگر پسر است،بكشند.واگردختر است،باقى
بگذارند.تارخ كه یكى از مقربّان نمرود بود شبى پنهانى نزدهمسرش رفت ونطفه ابراهیم بسته شد.هنگام تولد كودك،مادر ابراهیم (ع) به داخل‌غارى رفت وابراهیم (ع) در آنجا متولد شد.مادر،كودكش را درغار گذاشت وبه شهرمراجعت نمود.او همه روزه به غار مى رفت وبه فرزندش شیر مى داد وبرمى گشت.رشد یك روز آن حضرت مطابق یكماه كودكان دیگر بود.پانزده سال گذشت‌ودراین مدت ابراهیم (ع) جوانى قوى شده بود.روزى با مادرش به طرف شهرحركت كردند .در راه به گله شترى رسیدند.ابراهیم (ع)از مادر پرسید:خالق
اینهاكیست؟گفت آنكه آنهارا خلق كرد و رزق مى دهد وبزرگ مى نماید.ابراهیم (ع) درشهر با گروههاى بت پرست وارد بحث مى شد وآنها را محكوم مى نمود.واقرار به‌خداى نادیده كرد.به مصداق آیه شریفه «فلما جن‌ّ علیه اللیل راى كوكباً;» چون مذاهب آنهاراباطل دید وباطل نمود،فرمود: انّى وجهّت‌وجهى ;» بعد ابراهیم (ع) را به دربار نمرود بردند.نمرود مرد زشترویى بود ولى دراطرافش غلامان وكنیزان زیبا بودند.ابراهیم (ع) از عمویش آذر پرسید:اینها چه‌كسى هستند؟آذر گفت اینها غلامان وكنیزان وبندگان نمرودند! ابراهیم (ع) تبسمى
كردوگفت چگونه است كه بندگان و كنیزان و غلامان از خدایشان زیباترند؟آذر گفت‌از این حرفها نزن كه تورا مى كشند.آمده است كه آذر بت مى ساخت وبه ابراهیم (ع)مى داد تا بفروشدوابراهیم (ع) هم طناب به پاى بتها مى بست ومى گفت:بیاییدخدایى را بخرید كه نمى خورد و نمى بیند و نمى آشامد و نه نفعى مى رساند ونه‌ضررى !با این تعریف ابراهیم (ع) كسى بتها را نمى خرید.وبتها را به نزد آذر برمى گرداند.
بت شكن دربتخانه
نمرودیان سالى دوبار در فروردین جشن مى گرفتند.در یكى از جشنها موقع‌خروج از شهر،آذر به ابراهیم (ع)پیشنهاد نمود كه او هم به جشن برودتا شاید جشن‌آنهارا تماشاكرده وزبان از بدگویى بتها بردارد.ولى روز بعد موقع رفتن،ابراهیم(ع)گفت من مریض هستم!لذا همه با زینت تمام از شهر بیرون رفتند بجز ابراهیم (ع)كه تبرى برداشت و به بتخانه رفت وهمه بتهارا شكست.سپس تبر را بر دوش بت‌بزرگ‌انداخت. «فجعلهم جُذاذاً الاّ كبیراً لهم» همه بتهارا خورد كرد مگر بُت‌بزرگ را.وقتى نمرود ونمرودیان باز گشتند وبه بتخانه آمدند تا خود را
تبرك‌كنند،همه بتهارا شكسته دیدند غیر از بُت بزرگ.به روایتى شیطان به آنها اطلاع دادكه ابراهیم (ع)خدایان شمارا شكسته است.صداى ناله وفریاد مردم بلند شد.نزدنمرود رفتند كه‌اى نمرود!خدایان مارا شكسته‌اند.نمرود دستور داد تا به هركه شك‌دارید نزد من بیاورید.همه گفتند كار ابراهیم (ع) است.حضرت را احضار كردندوبه‌او گفتند: «أ انت فعلت‌َ هذا بآلهتنا یاابراهیم‌قال بل فعلهم كبیرهم هذافاسئلوهم اِن كانوا ینطقون»» آیا تو این عمل را نسبت به خدایان مابجاآوردى ؟گفت بت بزرگ این كار را كرده است از او بپرسید اگر حرف مى زند!
نمرودیان گفتند اى ابراهیم (ع) این بتها سخن نمى گویند.سپس همگى خجل‌وشرمنده و سر به زیر انداختند.بعد ابراهیم (ع)فرمود چیزى را عبادت مى كنید كه‌نه نفعى مى رساند ونه ضررو نه حرف مى زند.چون نمرودیان از جواب عاجزشدند،همگى گفتند اگر كمك كار خدایان خود هستید،ابراهیم (ع) رابسوزانید.نمرود دستور داد دیواره‌اى در دامنه كوه درست كردند وبمدت یكماه‌هیزم آورده ودر آن قرار دادند تا پرشد.بعد گفتند چگونه ابراهیم (ع) رادر آتش‌بیاندازیم؟شیطان بصورت آدمى ظاهر شد وگفت منجنیق بسازید!تا آن زمان‌منجنیق نساخته
بودند وشیطان هنگامیكه به آسمانها راه داشت از جهنم دیدار كرده‌ودیده بود جهنمیان را با منجنیق درون آتش مى اندازند،یاد گرفته بود.لذا به آنها یادداد كه چگونه این وسیله را بسازند.چهارصد نفر آمدند وهردونفر یك طناب راگرفتند و ابراهیم (ع) را بالا بردند.در این هنگام در میان فرشتگان غلغله‌اى افتاد وبه‌پیشگاه الهى عرضه كردند كه خدایا از شرق تا غرب
یكنفر،تورا عبادت مى كندواوراهم كه مى خواهند بسوزانند.دستور بده تا اورا یارى كنیم.خطاب آمد:بروید اگراز شما یارى خواست اورا كمك كنید.ابتدا ملك باد نزد ابراهیم (ع) آمد وگفت:من‌موكل باد هستم.اگر امر بفرمائید به باد امر كنم تا آتش را به خانه نمرود ببرد ونمرودیان را بسوزاند.ابراهیم (ع)فرمود پناه من خداست وبتو نیازى ندارم.ملك ابرآمد وگفت اى ابراهیم!اجازه بده تا به ابر امر كنم آتش را خاموش كند.ابراهیم(ع)گفت امر خود را به خداى نادیده واگذاردم.ملك كوه آمد وگفت اى ابراهیم!اجازه بده كوه بابل را بر سرشان خراب نمایم
وهمه را هلاك كنم.ابراهیم (ع)گفت بتو نیز محتاج نیستم.بعد جبرئیل آمد وگفت اى ابراهیم!هیچ احتیاجى ندارى ؟گفت دارم اما نه بتو.گفت به كه دارى ؟گفت او از همه بهتر به حال من آگاه‌است.بعد از آن از طرف خدا ندا آمد: «یانار كونى برداً وسلاماً على ابراهیم»
ابراهیم از پیامبرانى است كه خداوند او را بیش از دیگران با عظمت یاد نموده‌است واو را با القابى چون :حنیف،مسلم، حلیم، اوّاه، منیب،صدیق‌یاد كرده و بااوصافى چون:شاكرو سپاسگزار نعمتهاى خداوند،قانت و مطیع خالق توانا،داراى قلب سلیم،عامل و فرمانبردار كامل خدا،بنده مؤمن و نیكوكار،شایسته و صالح‌درگاه خدا و;وى را ستوده است.و به منصبهایى چون:امامت وپیشوائى مردم،برگزیده در دوجهان و خلیل اللهى مفتخر داشته است.
از جمله الطاف الهى بر ابراهیم آنست كه:
او را از پیامبران اولوا العزم قرار داد.
پیامبرى را در ذریه او قرار داد.
علم وحكمت وشریعت بوى داده است.
اورا امّت واحده خواند.
و خانه كعبه بدست او تجدید بنا شد.
مقام امامت به او تفویض شد
مدت عمر ابراهیم دویست سال بوده و در شهر خلیل الرحمن فلسطین اشغالى مدفون است.
ابراهیم در قرآن
به قسمتى از گفتگوى ابراهیم با نمرودیان توجه نمائید:
«ابراهیم به پدرش گفت:چراچیزى كه نمى شنود و نمى بیند و تورا از چیزى بى نیاز نمى كند را عبادت مى كنى ؟اى پدر!من به دانشى مطلع شده‌ام كه تو به آن‌دست نیافته‌اى .پس از من پیروى كن تا تورا به راه راست هدایت كنم.اى پدر!شیطان را نپرست كه شیطان معصیت خدا را نمود.اى پدر!من مى ترسم تو دچارعذاب الهى شوى وجزو یاران شیطان گردى !پدرش جواب داد:آیا از خدایان من‌رویگردان شده‌اى ؟اگر دست از این حرفها برندارى تورا سنگسار مى كنم!وتورا ازخود مى رانم!ابراهیم گفت با تو خداحافظى نموده واز خدا برایت طلب آمرزش‌مى نمایم كه خدا به من مهربان است. واز شما و معبودانتان دورى مى كنم و خداى واحد را مى خوانم تا شاید با این دعا از درگاه خدا دور نشوم»
«ابراهیم به پدرش وقوم پدرش گفت:این تندیسها چیست كه به آنها روى آورده وآنها را عبادت مى كنید؟گفتند:پدران ما اینها را عبادت مى كردند.ابراهیم‌گفت:شما وپدرانتان در گمراهى آشكار بودید.گفتند:آیا براى ما حق آورده‌اى یا ازبازیگرانى ؟ابراهیم گفت خداى شما پروردگار آسمانها وزمین است كه آنها را آفریده‌ومن بر این مطلب شهادت مى دهم.بخداقسم:وقتى نبودید براى بتهاى شما چاره‌اى خواهم اندیشید!پس به بتخانه رفته وبتهاى آنان را بجز بت بزرگ را تا شاید سراغ اوبروند شكست.»
«ابراهیم به آنها گفت:آیا غیر از خدا،چیزى را مى پرستید كه نه به شما سودى دارد ونه ضرر؟اُف بر شما وبتهایتان چرا تعقل نمى كنید؟آنها گفتند كه :او رابسوزانید وخدایانتان را یارى كنید اگر كمك كننده به خدایانتان هستید!»
«ابراهیم به پدرش و قومش گفت:چه مى پرستید؟گفتند:بتانى را مى پرستیم وپیوسته سر بر آستانشان داریم.ابراهیم گفت:آیا وقتى آنها را صدا مى زنید صداى شما را مى شنودند؟آیا سود وزیانى براى شما دارند؟آنها گفتند:بلكه پدرانمان را این‌چنین یافته‌ایم.ابراهیم گفت آیا نمى دانید كه بتهاى شما وپدرانتان با من دشمن‌منند.ولى پروردگار عالمیان كسى است كه مرا آفرید و هدایت كرد.او كسى است كه‌غذا وآشامیدنى به من مى دهد.و چون مریض شوم مرا شفا مى دهد و امیدوارم كه‌روز قیامت خطاهاى مرا ببخشد.»
«ابراهیم به پدرش گفت:چرا چیزى كه نمى شنود و نمى بیند و تورا از چیزى بى نیاز نمى كند را عبادت مى كنى ؟اى پدر!من به دانشى مطلع شده‌ام كه تو به آن‌دست نیافته‌اى .پس از من پیروى كن تا تورا به راه راست هدایت كنم.اى پدر!شیطان را نپرست كه شیطان معصیت خدا را نمود.اى پدر!من مى ترسم تو دچارعذاب الهى شوى وجزو یاران شیطان گردى !پدرش جواب داد:آیا از خدایان من‌رویگردان شده‌اى ؟اگر دست از این حرفها برندارى تورا سنگسار مى كنم!وتورا ازخود مى رانم!ابراهیم گفت با تو خداحافظى نموده واز خدا برایت طلب آمرزش‌مى نمایم كه خدا به من مهربان است. واز شما و معبودانتان دورى مى كنم و خداى واحد را مى خوانم تا شاید با این دعا از درگاه خدا دور نشوم»
پیروزى ابراهیم(ع)بر نمرودیان
آن حضرت در زمان نمرود كه در عجم به كیكاوس معروف بود،زندگى مى كرد.نمرود مردى باقوت وحشمت بود.سپاه بسیار داشت ودر سرزمین بابل آن‌زمان وكوفه زمان ما حكومت مى كرد.چهارصد صندلى طلا داشت كه برروى هریك‌جادوگرى نشسته وجادو مى نمود.او یكشب در خواب دید كه ستاره‌اى در افق‌پدیدار شد ونورش بر نورخورشید غلبه نمود.نمرود وحشت زده از خواب بیدار شدو جادوگران را احضار نموده وتعبیر خواب خود را از آنان جویا شد.گفتند طفلى دراین سال متولد مى شود كه سلطنت تو بدست او نابود مى شود.وهنوز آن طفل ازصلب پدر به رحم مادر منتقل نشده است.نمرود دستور داد كه بین زنان ومردان‌جدایى اندازند و كودكى كه در آن سال متولد میشود،اگر پسر است،بكشند.واگردختر است،باقى
بگذارند.تارخ كه یكى از مقربّان نمرود بود شبى پنهانى نزدهمسرش رفت ونطفه ابراهیم بسته شد.هنگام تولد كودك،مادر ابراهیم (ع) به داخل‌غارى رفت وابراهیم (ع) در آنجا متولد شد.مادر،كودكش را درغار گذاشت وبه شهرمراجعت نمود.او همه روزه به غار مى رفت وبه فرزندش شیر مى داد وبرمى گشت.رشد یك روز آن حضرت مطابق یكماه كودكان دیگر بود.پانزده سال گذشت‌ودراین مدت ابراهیم (ع) جوانى قوى شده بود.روزى با مادرش به طرف شهرحركت كردند .در راه به گله شترى رسیدند.ابراهیم (ع)از مادر پرسید:خالق
اینهاكیست؟گفت آنكه آنهارا خلق كرد و رزق مى دهد وبزرگ مى نماید.ابراهیم (ع) درشهر با گروههاى بت پرست وارد بحث مى شد وآنها را محكوم مى نمود.واقرار به‌خداى نادیده كرد.به مصداق آیه شریفه «فلما جن‌ّ علیه اللیل راى كوكباً;» چون مذاهب آنهاراباطل دید وباطل نمود،فرمود: انّى وجهّت‌وجهى ;» بعد ابراهیم (ع) را به دربار نمرود بردند.نمرود مرد زشترویى بود ولى دراطرافش غلامان وكنیزان زیبا بودند.ابراهیم (ع) از عمویش آذر پرسید:اینها چه‌كسى هستند؟آذر گفت اینها غلامان وكنیزان وبندگان نمرودند! ابراهیم (ع) تبسمى كردوگفت چگونه است كه بندگان و كنیزان و غلامان از خدایشان زیباترند؟آذر گفت‌از این حرفها نزن كه تورا مى كشند.آمده است كه آذر بت مى ساخت وبه ابراهیم (ع)مى داد تا بفروشدوابراهیم (ع) هم طناب به پاى بتها مى بست ومى گفت:بیاییدخدایى را بخرید كه نمى خورد و نمى بیند و نمى آشامد و نه نفعى مى رساند ونه‌ضررى !با این تعریف ابراهیم (ع) كسى بتها را نمى خرید.وبتها را به نزد آذر برمى گرداند.
بت شكن دربتخانه
نمرودیان سالى دوبار در فروردین جشن مى گرفتند.در یكى از جشنها موقع‌خروج از شهر،آذر به ابراهیم (ع)پیشنهاد نمود كه او هم به جشن برودتا شاید جشن‌آنهارا تماشاكرده وزبان از بدگویى بتها بردارد.ولى روز بعد موقع رفتن،ابراهیم(ع)گفت من مریض هستم!لذا همه با زینت تمام از شهر بیرون رفتند بجز ابراهیم (ع)كه تبرى برداشت و به بتخانه رفت وهمه بتهارا شكست.سپس تبر را بر دوش بت‌بزرگ‌انداخت. «فجعلهم جُذاذاً الاّ كبیراً لهم» همه بتهارا خورد كرد مگر بُت‌بزرگ را.وقتى نمرود ونمرودیان باز گشتند وبه بتخانه آمدند تا خود را
تبرك‌كنند،همه بتهارا شكسته دیدند غیر از بُت بزرگ.به روایتى شیطان به آنها اطلاع دادكه ابراهیم (ع)خدایان شمارا شكسته است.صداى ناله وفریاد مردم بلند شد.نزدنمرود رفتند كه‌اى نمرود!خدایان مارا شكسته‌اند.نمرود دستور داد تا هركه راشك‌دارید نزد من بیاورید.همه گفتند كار ابراهیم (ع) است.حضرت را احضار كردندوبه‌او گفتند: «أ انت فعلت‌َ هذا بآلهتنا
یاابراهیم‌قال بل فعلهم كبیرهم هذافاسئلوهم اِن كانوا ینطقون»» آیا تو این عمل را نسبت به خدایان مابجاآوردى ؟گفت بت بزرگ این كار را كرده است از او بپرسید اگر حرف مى زند!نمرودیان گفتند اى ابراهیم (ع) این بتها سخن نمى گویند.سپس همگى خجل‌وشرمنده و سر به زیر انداختند.بعد ابراهیم (ع)فرمود چیزى را عبادت مى كنید كه‌نه نفعى مى رساند ونه ضررو نه حرف مى زند.چون نمرودیان از جواب عاجزشدند،همگى گفتند اگر كمك كار خدایان خود هستید،ابراهیم (ع) رابسوزانید.نمرود دستور داد دیواره‌اى در دامنه كوه درست كردند
وبمدت یكماه‌هیزم آورده ودر آن قرار دادند تا پرشد.بعد گفتند چگونه ابراهیم (ع) رادر آتش‌بیاندازیم؟شیطان بصورت آدمى ظاهر شد وگفت منجنیق بسازید!تا آن زمان‌منجنیق نساخته بودند وشیطان هنگامیكه به آسمانها راه داشت از جهنم دیدار كرده‌ودیده بود جهنمیان را با منجنیق درون آتش مى اندازند،یاد گرفته بود.لذا به آنها یادداد كه چگونه این وسیله را بسازند.چهارصد نفر آمدند وهردونفر یك طنبا را گرفتندو ابراهیم (ع) را بالا بردند.در این هنگام در میان فرشتگان غلغله‌اى افتاد وبه پیشگاه‌الهى عرضه كردند كه خدایا از شرق تا غرب یكنفر،تورا عبادت مى كند واوراهم كه‌مى خواهند بسوزانند.دستور بده تا اورا یارى كنیم.خطاب آمد:بروید اگر از شمایارى خواست اورا كمك كنید.ابتدا ملك باد نزد ابراهیم (ع) آمد
وگفت:من موكل‌باد هستم.اگر امر بفرمائید به باد امر كنم تا آتش را به خانه نمرود ببرد و نمرودیان رابسوزاند.ابراهیم (ع)فرمود پناه من خداست وبتو نیازى ندارم.ملك ابر آمد وگفت‌اى ابراهیم!اجازه بده تا به ابر امر كنم آتش را خاموش كند.ابراهیم (ع)گفت امر خودرا به خداى نادیده واگذاردم.ملك كوه آمد وگفت اى ابراهیم!اجازه بده كوه بابل رابر سرشان خراب نمایم وهمه را هلاك كنم.ابراهیم (ع) گفت بتو نیز محتاج‌نیستم.بعد جبرئیل آمد وگفت اى ابراهیم!هیچ احتیاجى ندارى ؟گفت دارم اما نه‌بتو.گفت به كه دارى ؟گفت او از همه بهتر به حال من
آگاه است.بعد از آن از طرف‌خدا ندا آمد: «یانار كونى برداً وسلاماً على ابراهیم» ابن عباس گفت اگر خدانمى فرمود سلاماً آتش چنان سرد مى شد كه ابراهیم (ع)از سرما هلاك‌مى گردید.پس به فرشتگان امر نمود تا بازوى ابراهیم (ع) را گرفتند وآهسته در میان‌آتش قرار دادند ودرمیان آتش،چشمه‌هاى آب آفرید.آمده است كه نمرودیان هرچه‌مى كردند ابراهیم (ع) را داخل آتش بیاندازند ابراهیم (ع) نمى افتاد.شیطان بصورت‌آدمى به آنها گفت دو زن عریان نزدیك منجنیق بردند.یك مرتبه ابراهیم (ع) داخل‌آتش افتاد.علت را از شیطان پرسیدند گفت دو ملكى كه ابراهیم (ع) را گرفته بودندبا دیدن دوزن عریان،از ترس خداوند بر خود پیچیدند واز ابراهیم (ع)غافل‌شدند.ابراهیم (ع)چهل روز در آن حال بود سپس از آتش خارج شده وبطرف
شام‌حركت كرد.در راه به شهر فزان رسید.دید كه مردم شهر همه زینت مى كنند.علت راپرسید.گفتند كه شاه ما دخترى دارد كه در زیبائى بى نظیر است.اما هرچه از طرف‌پادشاهان براى او خواستگار آمده است،قبول نمى كند.وگفته كسى را كه خودبخواهم بشوهرى انتخاب مى نمایم.هشت روز است كه مردان اینجا خود را زینت‌كرده‌اند ودختر هم آنهارا تماشا مى كند شاید یكى را بپسندد!ولى تاكنون كسى راانتخاب نكرده است.ابراهیم (ع)با لباس پشمینه در كنار میدانى نشست.
برای دریافت اینجا کلیک کنید
سوالات و نظرات شما
برچسب ها
ساعات ارسال پیام : از ساعت 10 الی 24
پروژه های تصادفی
کلمات کلیدی
تگ های محصول
تعداد کل پیام ها : 0