دانلود مقاله در مورد تولید انرژی در فایل ورد (word)

توضیحات

  مقاله در مورد تولید انرژی در فایل ورد (word) دارای 25 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد تولید انرژی در فایل ورد (word)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد تولید انرژی در فایل ورد (word)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد تولید انرژی در فایل ورد (word) :

تولید انرژی

در تكاپوی تأمین انرژی
انرژی، عنصر اول است تا دنیای صنعتی، صنعتی تر شود. بی دلیل نیست كه برنامه ریزی های كنونی اقتصاد دنیا به سمت و سوی تأمین كافی و مطمئن انواع مختلف انرژی سوق پیدا كرده و در شرایط كنونی برای حیات انسان ها بر روی كره خاكی راهی بجز این متصور نیست.آژانس بین المللی انرژی در گزارش سال 2002 خود به بررسی دورنمای میزان تولید و مصرف انرژی، همزمان با رشد اقتصادی كشورها پرداخته است. در مطلب زیر كه از پایگاه اینترنتی سازمان بهینه سازی

مصرف سوخت كشور اخذ شده است پیش بینی كلیات رشد اقتصادی كشورها به عنوان عامل محرك رشد تقاضا برای انرژی، افزایش جمعیت، قیمت نفت خام و سیاست های كلان انرژی كشورها در بلندمدت و در عین حال روند تأمین انرژی و چشم انداز بازار آن ارائه شده است.رشد 3 درصدی تولید ناخالص دنیارشد اقتصادی، مهمترین عامل محرك رشد تقاضا برای انرژی است. در این گزارش فرض بر این است كه تولید ناخالص جهان بین سال های 2000 تا 2030، به طور میانگین سالانه 3 درصد رشد خواهد كرد. این نرخ رشد اندكی كمتر از آن چیزی است كه در سه دهه گذشته شاهد بوده ایم. پیش بینی می شود نرخ رشد اقتصادی جهان از سال 2003 با افزایش محسوسی همراه شود و تا سال 2010 بر همین منوال ادامه پیدا كند، ولی پس از آن با كاسته شدن از شتاب رشد اقتصادی كشورهای در حال توسعه، كه اقتصاد آنها به درجه ای از بلوغ می رسد و رشد جمعیت آنها كندتر می شود، نرخ رشد اقتصاد جهانی هم فروكش كرده و تا سال 2030 پیوسته از رشد آن كاسته می شود.
پیش بینی (فرض) می شود بر جمعیت جهان طی 30 سال آینده، یك سوم افزوده شده و جمعیت از حدود 6 میلیارد نفر در سال 2000 به 8/2 میلیارد نفر در سال 2030برسد. نرخ رشد جمعیت جهان كه در دهه 1990، معادل 1/4 درصد در سال بود در دوره
2000-2030، به یك درصد در سال خواهد رسید. بخش اعظم رشد جمعیت جهان طی این دوره در مناطق شهری كشورهای در حال توسعه روی خواهد داد.
پیش بینی (فرض) می شود كه قیمت های نفت خام تا سال 2010، كمابیش ثابت و در سطح 21 دلار برای هر بشكه (به قیمت ثابت سال 2000) باقی خواهد ماند كه این برابر با میانگین قیمت واقعی نفت طی 15 سال گذشته است. پس از سال 2010 قیمت های نفت خام به تدریج و در یك روند افزایشی یكنواخت تا سال 2030 به 29 دلار خواهد رسید. طی همین سال ها، قیمت گاز طبیعی نیز كمابیش همراه با قیمت های نفت خام نوسان خواهد كرد و قیمت های منطقه ای در اروپا، آمریكای شمالی و حوزه
آسیا-اقیانوسیه به تدریج به یكدیگر نزدیك خواهند شد. قیمت زغال سنگ تا سال 2010 كمابیش بدون تغییر خواهد ماند و پس از آن به آرامی افزایش خواهد یافت.
تغییر در سیاست های دولت ها و تحولات تكنولوژیك، همراه با شرایط كلان اقتصادی و تغییرات قیمت های نفت، مهمترین عوامل نااطمینانی در چشم انداز آتی انرژی جهان هستند. این عوامل، هم بر تقاضا وهم بر عرضه انرژی و نرخ سرمایه گذاری در زیرساخت های عرضه انرژی تأثیر خواهند

گذاشت. طبعاً پیش بینی های ما درخصوص دهه سوم از دوره 30 ساله آتی، با نااطمینانی بیشتری همراه است.روندهای آتی انرژی جهان طبق سناریوی مرجع، مصرف انرژی در جهان تا سال 2030 روند افزایشی یكنواختی را دنبال خواهد كرد. سوخت های فسیلی كماكان اصلی ترین منبع تأمین انرژی خواهند بود و بیش از 90 درصد افزایش مصرف انرژی ظرف 30 سال آینده از طریق این سوخت ها تأمین خواهد شد. در میان سوخت های فسیلی، گاز طبیعی سریعتر از سایر سوخت

ها رشد خواهد كرد، ولی نفت همچنان مهمترین سوخت فسیلی باقی خواهد ماند. بر اهمیت انرژی های تجدیدپذیر نیز در این دوره افزوده خواهد شد، ولی نقش انرژی هسته ای در تأمین انرژی جهان پیوسته كمرنگ تر خواهد شد.
تقاضا برای انرژی در كشورهای در حال توسعه، به ویژه در آسیا، سریعتر از سایر مناطق رشد خواهد كرد. بدین ترتیب سهم این كشورها از تقاضای جهانی انرژی از حدود 30درصد كنونی، تا سال 2030 به بیش از 23 درصد خواهد رسید. با وجود این، مصرف سرانه انرژی در كشورهای درحال توسعه همچنان به مراتب پایین تر از كشورهای توسعه یافته خواهد بود.منابع نوین انرژی در 30 سال آینده به همراه پیشرفت های تكنولوژیك در دسترس بشر قرار خواهند گرفت. از جمله می توان به شن های نفتی، GTL و پیل های سوختی مقرون به صرفه اشاره كرد كه به ویژه پس از سال 2010 گسترش خواهند یافت.
ظرف سه دهه آینده سرچشمه های جغرافیایی عرضه انرژی، در واكنش به تركیبی از عوامل هزینه ای، ژئوپولیتیكی و فنی، دستخوش تغییر خواهد شد. در مجموع، تقریباً تمامی افزایش تولید انرژی طی دهه آینده در خارج از قلمرو OECD حاصل خواهد شد.
طی سال های آتی شاهد رشد چشمگیر تجارت جهانی انرژی خواهیم بود. مناطقی كه ذخایر عمده نفت و گاز جهان را در خود جای می دهند، كه مشخصاً شامل خاورمیانه و روسیه (به علاوه كشورهای آسیای میانه وحوزه خزر) هستند، صادرات انرژی خود را به میزان قابل ملاحظه ای افزایش خواهند داد.
OECD و اقتصادهای پویای آسیایی، كه هم اكنون نیز مقادیر معتنابهی از نفت و گاز مورد نیاز خود را وارد می كنند، برای تأمین نیازمندی های خود ناگزیر از افزایش واردات خواهند بود. تجارت بین المللی LNG نیز شدیداً گسترش خواهد یافت. این تحولات موجب خواهند شد كه «امنیت عرضه» در صدر نگرانی های كشورهای مصرف كننده قرار بگیرد و مهمترین سرفصل سیاست های كلان این كشورها را تشكیل دهد.

رشد تولید و گسترش عرضه جهانی انرژی كه بیشتر در كشورهای در حال توسعه متمركز خواهد بود، نیازمند سرمایه گذاری های معتنابهی در حلقه های مختلف زنجیره تأمین انرژی خواهد بود. بسیج سرمایه و امكانات لازم برای تأمین به موقع این سرمایه گذاری ها نیازمند رفع هر چه بیشتر موانع سرمایه گذاری، حذف مقررات دست و پاگیر و رفع موانع ورود به بازار كشورهای تولیدكننده انرژی است.

انتشار دی اكسید كربن در جو زمین به واسطه تولید و مصرف انرژی، طی سه دهه آتی با آهنگی سریعتر از رشد مصرف انرژی پایه در جهان رشد خواهد یافت. نیروگاه های برق و

بخش حمل ونقل سبب بیش از سه چهارم این افزایش انتشار خواهند بود. برای این كه كشورهای امضاكننده پروتكل كیوتو بتوانند به تعهدات خود در چارچوب این پیمان عمل كنند باید از هم اكنون سیاست های سختگیرانه تر و اقدامات جدی تری را در زمینه محدودساختن انتشار دی اكسیدكربن اتخاذ كنند.چشم انداز بازار انرژی
بخش اعظم رشد 90 درصدی تقاضای نفت جهان طی سه دهه آینده را تولیدكنندگان نفت اوپك، به ویژه اعضای خاورمیانه ای آن تأمین خواهند كرد. در این مدت تولید نفت در مناطق نفت خیز به بلوغ رسیده آمریكای شمالی و دریای شمال كاهش خواهد یافت. حجم ذخایر متعارف نفت خا

م برای تأمین تقاضای بازار تا سال 2020كافی خواهد بود، ولی از سال 2030 به بعد نقش ذخایر غیرمتعارف نظیر شن های نفتی و GTL احتمالاً افزایش خواهد یافت. تمامی مناطق واردكننده نفت، از جمله OECD، در سه دهه آینده نفت بیشتری وارد خواهند كرد. بیشترین میزان افزایش واردات به لحاظ حجم در كشورهای آسیایی روی خواهد داد.بیش از 30درصد ظرفیت جدید پالایشگاه

ی (برای پالایش نفت) طی سه دهه آینده در خارج از قلمرو OECD كه نیاز بیشتری به فرآورده های نفتی خواهند داشت، ساخته خواهد شد. پالایشگاه های نفت خام در آینده برای برآوردن نیاز بازار می بایست تولید سوخت های سبك مورد استفاده در خودروها و وسایل نقلیه را افزایش داده و كیفیت محصولات خود را نیز بهبود بخشند. در آینده سهم فرآورد ه های نفتی در تجارت جهانی نفت و فرآورده های آن، افزایش خواهد یافت.
برابر پیش بینی این گزارش، تقاضا برای گازطبیعی در آینده سریعتر از تقاضا برای سایر سوخت های فسیلی رشد خواهد كرد و علت اصلی آن رشد سریع تقاضا در بخش نیرو برای گاز طبیعی خواهد بود. بدین ترتیب تقاضای گازطبیعی از حدود 1/5 تریلیون مترمكعب در سال 2030 به 5 تریلیون مترمكعب در سال 2030 خواهد رسید. بزرگترین بازارهای كنونی گازطبیعی طی این مدت بیش از پیش به واردات گاز متكی خواهند شد. میزان واردات گاز به لحاظ حجم بیش از هر مكان دیگری در اروپا و آمریكای شمالی افزایش خواهد یافت. روسیه، خاورمیانه وآفریقا در سال 2030 بزرگترین صادركنندگان جهانی گاز خواهند بود.
تقاضا برای زغال سنگ نیز در سه دهه آینده، هر چند با آهنگی آهسته تر از نفت و گاز، رشد خواهد كرد. چین و هند روی هم رفته دو سوم رشد تقاضای جهانی برای زغال سنگ طی سه دهه آینده را از آن خود خواهند كرد. در تمام مناطق، مصرف زغال سنگ به طور روزافزون در بخش تولید نیرو متمركز خواهد شد.
تقاضای جهانی برای انرژی برق بین سال های 2000و2030 به دو برابر افزایش خواهد یافت و بیشترین رشد آن مربوط به كشورهای در حال توسعه خواهد بود. ظرف سه دهه آینده تركیب سوخت مصرفی در بخش نیرو به نفع گاز تغییر خواهد كرد، اما زغال سنگ همچنان عمده ترین سوخت نیروگاه ها در سال 2030 خواهد بود. انرژی های تجدیدپذیر غیرآبی، به ویژه باد و بیوماس، در آینده عمدتاً در كشورهای OECD و با حمایت دولت ها، رشد قابل توجهی خواهد داشت.برای تأمین رشد پیش بینی شده تقاضای برق در سال های آتی، سرمایه گذاری عظیمی به ارزش 1/6 تریلیون دلار بین سال های 2000تا 2030 تنها برای افزایش ظرفیت نیروگاهی در سراسر جهان مورد نیاز خواهد بود. اندكی بیش از نصف این میزان سرمایه گذاری می بایست در كشورهای در حال توسعه انجام شود. هنوز معلوم نیست در بسیاری از این كشورها تأمین مالی چنین سرمایه گذاری های عظیمی از چه طرقی امكان پذیر خواهد بود.

انرژی و فقر1/5 میلیارد نفر از جمعیت جهان (حدود یك چهارم جمعیت كنونی) به نیروی برق دسترسی ندارند. اگر سیاست ها و تدابیر متفاوتی از سوی دولت ها اتخاذ نشود، در سال 2030 هم نزدیك به 1/4 میلیارد نفر به برق دسترسی نخواهند داشت.
چهار پنجم افرادی كه به برق دسترسی ندارند در مناطق روستایی كشورهای در حال توسعه، جنوب آسیا و حاشیه جنوبی صحرای آفریقا به سر می برند.اما الگوی جغرافیایی عدم دسترسی به نیروی برق طی 30سال آینده تغییر خواهد كرد زیرا 95 درص

د رشد آتی جمعیت جهان در سه دهه آینده در شهرها به وقوع خواهد پیوست.
حدود 2/4 میلیارد نفر از سكنه زمین برای گرمایش و مصارف پخت و پز، به بیوماس سنتی (چوب و ضایعات محصولات زراعی و فضولات حیوانی) متكی هستند. این تعداد تا سال 2030 به 2/6 میلیارد نفر افزایش خواهد یافت. در كشورهای در حال توسعه بیش از نیمی از انرژی مورد استفاده در بخش های خانگی از طریق بیوماس تأمین خواهد شد.
عدم دسترسی به برق و اتكا به بیوماس سنتی، از شاخص های مهم فقر در كشورهای در حال توسعه است. عدم دسترسی به برق، فقر را تشدید كرده و تداوم می بخشد و از توسعه فعالیت های صنعتی كه می تواند اشتغال زا باشد ممانعت به عمل می آورد.
مهمترین تحولات بخش انرژی كشور در سال 1377
• رشد عرضه انرژی اولیه به میزان 1/3 درصد نسبت به سال 1376 بدلیل افزایش تولید انرژی اولیه .
• تامین 4/79 درصد از كل تولید انرژی اولیه از نفت خام ، 5/19 درصد از گاز طبیعی ، 6/0 درصد از انرژی برق آبی و 5/0 درصد از سوختهای جامد و غیر تجاری .
• كاهش واردات فرآورده های نفتی و كلی واردات حاملهای انرژی به ت

رتیب به میزان 66 درصد و 9/18 درصد نسبت به سال قبل
• افزایش واردات گاز طبیعی از تركمنستان به میزان 1468 میلیون متر مكعب نسبت به سال گذشته .
• ایجاد امكان ترانزیت نفت خام و فرآورده و مبادلات بین المللی برق در كشور با بهره برداری از شبكه های انتقال نفت ، گاز و برق .
• بالا بودن تلفات در تولید ، تبدیل و عرضه انرژی اولیه عمدتا بعلت استفاده از فن آوریهای غی

ر پیشرفته و بالا بودن عمر تجهیزات .
• افزایش مصرف نهایی انرژی از 1/555 به 2/651 میلیون بشكه معادل نفت خام طی چهار سال اول برنامه دوم توسعه اقتصادی – اجتماعی و اختصاص 4/62 درصد آن به مصرف فرآورده های نفتی ، 4/28 درصد به گاز طبیعی ، 5/7 درصد به بخش برق و 7/1 درصد به سوختهای جامد و غیر تجاری .
• كاهش مصرف انرژی بخش خانگی و تجاری به نسبت سال گذشته بدلیل وجود زمستان گرم .
• رشد 8/3 درصدی مصرف بخش صنعت و ادامه روند جایگزینی گاز طبیعی با فرآورده های نفتی در این بخش .
• افزایش 1/7 درصد در مصرف بخش حمل و نقل عمدتا بدلیل افزایش مصرف بنزین موتور و نفت گاز و رشد 1/14
درصدی مصرف بخش كشاورزی و افزایش سهم برق در این بخش.
• فراهم شدن امكانات ساخت تجهیزات صنایع برق ، نفت و گاز در داخل كشور .
• ادامه روند صعودی نامطلوب شدت انرژی در كشور طی چهار سال اول برنامه دوم توسعه اقتصادی – اجتماعی.
نفت خام و فرآورده های نقتی :
• افزایش میزان ذخایر تثبیت شده نفت خام ایران طی بیست سال اخیر از 59 به 7/89 میلیارد بشكه.

• كاهش صادرات نفت خام كشور به دلیل افزایش مصارف داخلی ، وجود بازاریابی سنتی و تاخیر در گردش كار واردات كالا های مورد نیاز بهره برداری صنعت نفت
• ایجاد زمینه های مساعد برای معاوضه نفت خام ( سو آپ) به منظور نفت و گاز كشور های آسیای میانه و طرح انتقال نفت خام از نكا به تهران .

برای دریافت اینجا کلیک کنید