دانلود تحقیق در مورد مبانی طراحی سیستم ها در فایل ورد (word)

توضیحات

  تحقیق در مورد مبانی طراحی سیستم ها در فایل ورد (word) دارای 32 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد مبانی طراحی سیستم ها در فایل ورد (word)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد مبانی طراحی سیستم ها در فایل ورد (word)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق در مورد مبانی طراحی سیستم ها در فایل ورد (word) :

مبانی طراحی سیستم ها

چكیده:
طراحى فراروندى است كه كاملاً به شخص طراح بستگى دارد. سازماندهى. طراحى سازماندهى است. در سازماندهى، جایگاه هر عنصر و خصوصیات آن و چگونگى ارتباط عناصر با یكدیگر مشخص مى‏شود.

منابع مهمترین عامل محدود كننده یك سیستم، منابعى است كه توسط سیستم قابل استفاده و در دسترس است. منابع سیستم، مجموعه عوامل داخلى یا خارجى است كه فعالیت سیستم با استفاده از آنها انجام مى‏شود. حل یك مسئله بزرگ از حل صدها مسئله كوچكتر تشكیل مى‏شود. طراحى باید مستقل از خصوصیات فردى و موارد غیر ثابت در سیستم انجام شود.

مقدمه:
ساده‏ترین بخش فعالیت تجزیه و تحلیل سیستمها است. براى انجام طراحى یك سیستم سازمانى – انسانى، تحلیلگر و طراح باید از ماهیت، روشها و ابعاد طراحى سیستم با اطلاع باشند. در این بخش، مختصراً سعى در معرفى ماهیت طراحى سیستم، بیان روشهاى طراحى، و شناسائى ابعاد طراحى داریم. بیان طراحى در یك بخش جداگانه و بصورت مجزا از بخش دوم (تجزیه و تحلیل سیستم)، به معناى جدا بودن این دو مبحث نیست. بلكه طراحى بخشى از فراروند تجزیه و تحلیل سیستم است. تنها به دلیل تنوع و پیچیدگى و حجم زیاد مباحث آن، این تفكیك صورت گرفته است.

طراحى چیست؟
این اولین سئوالى است كه شما از خود مى‏پرسید. آیا طراحى همان نقاشى است؟! آیا طراحى یعنى نقشه كشى؟! حتماً میدانید كه اینطور نیست. پس این فعالیت عجیب و غریب چیست كه ما دائماً از آن صحبت مى‏كنیم؟

براى شناختن مفهوم طراحى ابتدا لازم است تا عواملى را كه در فراروند طراحى وجود دارند بشناسیم. این عوامل عبارتند از :
توجه به این نكته ضرورى است كه بحث ما پیرامون كلمه طراحى، تنها از دیدگاه طراحى سیستمهاى سازمانى – انسانى انجام مى‏شود، در حالى كه این كلمه، كاربرد وسیعى در علوم و زمینه‏هاى مختلف، بخصوص در زمینه‏هاى مهندسى دارد.

طراح. شخصى كه فراروند طراحى را انجام مى‏دهد. طراحى فراروندى است كه كاملاً به شخص طراح بستگى دارد. شاید فراروندى مانند آشپزى چندان به آشپز مربوطه بستگى نداشته باشد، بلكه اصل دستورالعمل و مواد پخت غذا است. یعنى اگر چند آشپز مختلف، با استفاده از مواد یكسان، دقیقاً دستورالعمل پخت یكسانى را انجام دهند، غذاهاى پخته شده مشابه خواهد بود (به لفظ دقیقاً توجه كنید). اما طراحى چنین خصوصیتى ندارد. یعنى اصولاً دستورالعمل واحد و

قطعى براى آن وجود ندارد. وقتى یك دستورالعمل براى كشیدن یك تابلو نقاشى توسط افراد مختلف اجرا مى‏شود، نقاشى‏هاى حاصله احتمالاً (یا قطعا) شبیه هم نخواهد بود. زیرا افكار و روحیات هر فرد، در كشیدن آن نقاشى نقش موثرى را ایفا مى‏كند. به همین ترتیب نیز طراحى یك سیستم با توجه به افكار، سلایق و روحیات شخص طراح شكل مى‏گیرد. دو طراحى براى یك سیستم واحد كه توسط دو نفر مختلف انجام شود كاملاً با هم متفاوت خواهند بود. از همین رو، توجه به اینكه چه كسى كار طراحى را انجام مى‏دهد و میزان خلاقیت، ابتكار، تجربیات و توانائیهاى فكرى وى، در كیفیت طراحى ارائه شده بسیار موثر است.

سازماندهى. طراحى سازماندهى است. در سازماندهى، جایگاه هر عنصر و خصوصیات آن و چگونگى ارتباط عناصر با یكدیگر مشخص مى‏شود. فرمانده یك ارتش، در سازماندهى آن، محل استقرار لشگرهاى تحت امر خود را مشخص مى‏كند و تعیین مى‏كند كه هر یك از لشگرها چگونه باید در عملیات جنگى عمل كنند و هر یك چه وظیفه‏اى دارند. همچنین وى مشخص مى‏كند كه هر یك از لشگرها و گردانها چگونه با لشگرها و گردانهاى دیگر در ارتباط باشند. در طراحى یك سیستم نیز طراح، عناصر، اجزاء، پرسنل، منابع، فراروندها و سایر عوامل موجود در یك سیستم را سازماندهى مى‏كند و مشخص مى‏كند كه هر یك در چه موقعیت فیزیكى یا منطقى باید قرار گیرند.

اهداف سیستم
طراحى بر اساس اهداف سیستم انجام مى‏شود. به عبارت دیگر طراحى باید بصورتى انجام شود كه سیستم طراحى شده به اهداف خود دست یابد. اهداف سیستم در هنگام تعیین نیازهاى سیستم در فاز مطالعه و طراحى سیستم جدید تعیین مى‏شود.

منابع. مهمترین عامل محدود كننده یك سیستم، منابعى است كه توسط سیستم قابل استفاده و در دسترس است. منابع سیستم، مجموعه عوامل داخلى یا خارجى است كه فعالیت سیستم با استفاده از آنها انجام مى‏شود. طراحى دو سیستم با نیازها و خصوصیات كاملاً مشابه، ولى با منابع متفاوت، مى‏تواند باهم داراى تفاوتهاى اساسى باشد. وقتى مى‏خواهید براى یك مسافرت در تعطیلات برنامه‏ریزى كنید، در دو حالت زیر از دسترسى به منابع، دو طرح كاملاً متفاوت ارائه خواهید كرد :

حالت اول – 100000 تومان بودجه در نظر گرفته‏اید، اتومبیل شخصى مناسب دارید، اداره شما یك آپارتمان با تمام امكانات در شهر مورد نظر در اختیار شما قرار مى‏دهد.

حالت دوم – 20000 تومان بودجه در نظر گرفته‏اید، اتومبیل شخصى ندارید، بلیط قطار پیدا نمى‏شود، هتل‏ها و مسافرخانه‏هاى ارزان قیمت در دو ماه اخیر جاى خالى ندارند.

فراروند طراحى، مبتنى بر منابع موجود انجام مى‏شود بنا بر این در هنگام طراحى باید منابع مشخص شده باشد.

فراروندها. در طراحى، فراروندها و فعالیتهائى كه در سیستم باید انجام شود، مشخص مى‏شود. فراروندهائى كه باید انجام شوند تا سیستم به نحو مطلوب عمل كند و به اهداف خود دست یابد. در یك سازمان، از كوچكترین فراروند نظیر ارسال یك نامه از یك واحد به واحد دیگر گرفته تا فراروندهاى پیچیده نظیر فراروند خرید (شامل درخواست خرید و استعلام، خرید، عملیات انباردارى، عملیات حسابدارى خرید) در هنگام طراحى مشخص مى‏شود.

خروجى‏هاى سیستم. باید مشخص شود كه سیستم چه خروجى‏هائى را باید ارائه كند. ورودى‏هاى سیستم. براى دستیابى به خروجى‏ها باید چه چیزهائى به سیستم وارد شود؟ عناصر موجود در سیستم. در هنگام طراحى باید مشخص شود، چه عناصرى در سیستم باید وجود داشته باشند و هر یك داراى چه خصوصیتى هستند؟

روابط بین عناصر. چه ارتباطى بین عناصر موجود در سیستم وجود دارد؟
محیط. طراحى هر سیستم با توجه به محیط انجام مى‏شود. باید عوامل محیطى و محدودیتها و شرایطى كه سیستم باید در آن شرایط فعالیت كند، در طراحى در نظر گرفته شوند. بنا بر این، باید محیط سیستم كاملاً شناسائى شده باشد. طراحى باید به نحوى انجام شود كه نه محیط مشكلى براى فعالیت سیستم ایجاد كند و نه سیستم محیط را دچار مشكل كند. با توجه به این عواملى كه براى طراحى ذكر شد، تعریف ما از طراحى عبارت خواهد بود از :
“سازماندهى و تعیین عناصر سیستم و روابط آنها، منابع و فراروندها در جهت استحصال خروجى‏ها از ورودیها، در تقابل با محیط، در جهت دست‏یابى به اهداف سیستم، با توجه به سلایق، دیدگاهها، تفكر، خلاقیت و هنر طراح.”

و در یك تعریف مختصر و خلاصه:
“سازماندهى عناصر سیستم در محیط، براى دست‏یابى به اهداف، توسط طراح.”

طراح كیست ؟
با توجه به اینكه در تعریف طراحى، بر خصوصیات و توانائیهاى طراح تاكید شده بود و سلائق و افكار و خصوصیات وى مستقیماً بر طراحى انجام شده نقش موثرى را خواهد داشت، چه كسى مى‏تواند یك طراح خوب باشد؟ یك طراح خوب كیست؟
شخصى مى‏تواند فراروند طراحى را انجام دهد كه یك هنرمند باشد. یك هنرمند باید خصوصیات فوق الذكر را دارا باشد (یك هنرمند در زمینه طراحى سیستمهاى سازمانى – انسانى).

فراروند طراحى
نكته مورد توجه در مورد پارامترها آنست كه پارامترها معمولاً به عنوان بخشى از محیط سیستم در نظر گرفته مى‏شوند. مثلاً در یك سازمان ادارى، ساعت‏كار، زمان پیك كارى، تعداد مراجعان و امثال آن جزء پارامترها محسوب مى‏شوند و در مستندات سیستم موجود و یا نیازهاى سیستم جدید درج شده‏اند.

طراح با دانستن عوامل فوق الذكر و در نظر گرفتن اهداف سیستم جدید، و نیز دانسته‏ها، معلومات، تجارب و خلاقیت خود، تجسمى از سیستم را در ذهن خود ایجاد مى‏كند و بر اساس آن، طرحى از سیستم ارائه مى‏كند طراح طرح ارائه شده را با اهداف، نیازها، معیارها، محیط، محدودیتها و منابع محك مى‏زند و كارائى آن را مى‏سنجد. اگر طرح ارائه شده با این موارد تطابق نداشته باشد، طراح اصلاحاتى در آن اعمال مى‏كند و مجدداً آن را با همان موارد محك مى‏زند. این چرخه آنقدر ادامه پیدا مى‏كند كه طرح ارائه شده از تمام جنبه‏ها قابل قبول باشد.

روش عمومى حل مسئله
طراحى یك فراروند حل مسئله و تصمیم‏گیرى است. در اینجا باید تفكیكى بین حل مسئله و تصمیم‏گیرى قائل شد. حل مسئله فراروندى است كه راه‏حل‏هاى ممكن براى ایجاد سیستم.

وقتى مى‏خواهید به تعطیلات بروید، با توجه به بودجه، مدت مرخصى، وضعیت آب و هوا و;. ممكن است چند امكان وجود داشته باشد. وظیفه طراح، یافتن راه‏حل‏هاى ممكن است. اما اینكه كدامیك از راه‏حل‏ها انتخاب شود، فقط بر عهده طراح نیست. تمام اعضاء خانواده شما در این باره نظر خود را اعلام مى‏كنند و ممكن است انتخاب نهائى توسط همسر شما انجام شود. در سازمان نیز طراح، بهترین راه‏حل‏ها و مواردى كه درصد موفقیت آنها بیشتر از سایر راه‏ها است، تعیین كرده و در یك مجموعه انتخابى به مدیریت ارائه مى‏كند. مدیریت در نهایت ممكن است راه‏حل مناسب را از بین راه‏حل‏ها انتخاب كند البته در برخى از موارد نیز طراح با توجه به راه‏حل‏هاى موجود ممكن است لزومى به اینكار نبیند و خود راساً به تصمیم‏گیرى اقدام كند.این موضوع بستگى به شرایط و – در چنین مواردى طراح باید عواقب مسئله را نیز مد نظر داشته باشد و از اقدام خود مطمئن باشد.

براى حل مسئله باید از روشى سازمان یافته و مشخص استفاده كرد. حل یك مسئله بزرگ از حل صدها مسئله كوچكتر تشكیل مى‏شود. طراح ابتدا با مسئله پیچیده‏اى سروكار دارد كه لازم است تا اجزاء آن مشخص شود. تنها مشخص كردن اجزاء كافى نیست، بلكه رابطه بین اجزاء و ساختمان آن نیز باید مشخص شود. پس از آن طراح مى‏تواند براى هر یك از اجزاء مسئله، راه‏حلى را مشخص كند. تصمیم‏گیرى در انتخاب راه‏حل مناسب در این نقطه انجام مى‏شود. طراح

ممكن است براى حل زیر مسئله E، چند راه مختلف ارائه دهد و یكى از آنها توسط مدیریت به عنوان راه‏حل E انتخاب شود. اما راه‏حل‏هاى مطرح شده هنوز سازمان نیافته‏اند و هر یك به صورت مجزا براى حل هر یك از اجزاء سیستم كاربرد دارند. باید راه‏حل‏ها به‏گونه‏اى با هم تركیب شوند كه حل كل مسئله ممكن شود. براى اینكار طراح همان فراروندى را كه براى شكستن مسئله انجام داده بود به صورت معكوس طى مى‏كند. یعنى با سرهم كردن راه‏حل‏ها و تعیین ساختمان راه‏حل، راه حل پیچیده را براى حل مسئله پیچیده ایجاد مى‏كند. باید توجه داشت كه ساختمان راه‏حل، لزوماً همانند ساختمان مسئله نیست. ولى باید با آن تطابق داشته باشد.

با جمع بندى مطالب بیان شده، روش عمومى حل مسئله، همانطور كه در فصل هفتم نیز مطرح شد، در مراحل زیر خلاصه مى‏شود:
1- تعیین مسئله به صورت واضح و شناسائى و رفع نكات مبهم. به گونه‏اى كه اگر مسئله را براى شخص دیگرى توضیح دهید، به سادگى متوجه شود.
2- تفكیك مسئله بزرگ به مسئله‏هاى كوچكتر، تا حدى كه مسائل كوچك حاصله به سادگى و بدون هیچ ابهامى قابل حل باشند.
3- تجزیه و تحلیل مسئله در حالت‏هاى احتمالى ممكن.

4- بررسى و ساده كردن راه‏حل‏ها و حالت‏هاى مشابه و متضاد، براى حذف برخى حالتهاى ممكن.
5- برسى اهمیت هر یك از راه‏حل‏ها و خصوصیات آنها و مزایا و معایب هر یك.
6- انتخاب بهترین راه‏حل.

7- راه‏حل انتخاب شده براى مسائل كوچك را در حل مسئله سطح بالاتر بكار ببرید و در صورت لزوم مجدداً راه‏حل مسئله كوچكتر را مورد بررسى و تغییر قرار دهید تا با راه‏حل مطرح در سطح بالاتر سازگار باشد.
چگونگى طراحى

طراح باید در هنگام طراحى، موارد زیر را مشخص كند:
نقاط تصمیم‏گیرى. نقطه تصمیم‏گیرى نقطه‏ایست كه در آن یك فرد یا یك مكانیزم خودكار باید به عنوان واكنش در مقابل اطلاعات ورودى، تصمیم‏گیرى نماید. نقاط تصمیم‏گیرى نقاط كلیدى یك سیستم هستند. تشخیص ضرورت و اولویت، تامین اعتبار، كنترل كیفى كالا نقاط تصمیم‏گیرى هستند.
نقاط كنترل. نقاط كنترل نقاطى هستند كه كنترل عملكرد فعالیتها و عناصر موجود در سیستم در آن نقاط قابل انجام است. مثلاً هنگام تحویل كالا به درخواست كننده در یك سیستم انباردارى، مى‏توان وضعیت كالاى تحویلى و هویت فرد تحویل گیرنده را كنترل نمود. بنابر این، نقطه تحویل كالا یك نقطه كنترل است. معمولاً در تمام نقاط تصمیم‏گیرى، كنترل نیز اعمال مى‏شود. مثلاً در همان كلیه نقاط چهارگانه تصمیم‏گیرى، نقطه كنترل نیز هستند. اما علاوه بر آن، كنترل مى‏تواند در بخش‏هائى غیر از نقاط تصمیم‏گیرى نیز انجام شود. (همانند همان نقطه تحویل كالا به درخواست كننده).

سلسله مراتب اجزاء و عناصر سیستم و ارتباط بین اجزاء.
اولویت‏ها. طراح باید مشخص كند كه در سیستم مورد نظر چه چیزهائى داراى اولویت بیشترى هستند. مثلاً : وقت انسان بر وقت كامپیوتر ارجحیت دارد، یا وقت ارباب رجوع ارزش بیشترى تا وقت پرسنل دارد، وقت متخصص بر وقت غیر متخصص داراى ارجحیت است، صرفه‏جوئى در هزینه بیشتر از سرعت انجام كار اهمیت دارد.

وظایف غیر ضرورى و تكرارى. طراح باید مشخص كند كه چه كارهائى لازم نیستند و یا اینكه چه كارهائى بصورت تكرارى انجام مى‏شوند و مى‏توانند حذف شوند.
كوششهاى بى جهت. بسیارى از اوقات، فعالیتهائى كه در یك سازمان پیرامون یك عمل خاص انجام مى‏شود، جهت‏گیرى و هدف مشخصى ندارند. مثلاً در یك سازمان، فرم‏هاى مختلفى پیرامون صدور مجوز تكمیل و بایگانى مى‏شوند. اما معلوم نیست كه این فرم‏ها چگونه استنتاج مى‏شوند و چگونه مورد بررسى و دستیابى قرار مى‏گیرند و اصلاً كجا از این اطلاعات استفاده مى‏شود.

وظایف نامربوط. برخى از فعالیتها كه توسط یك واحد انجام مى‏شوند، از وظایف واحد دیگرى است. طراح باید چنین مواردى را بیابد و در طراحى بگونه مناسب آنرا اصلاح كند.

مراحل و چگونگى فراروند خرید در یك سازمان
تقسیم‏كارهاى غیر منطقى. برخى اوقات حجم و نوع كار به صورت نامناسبى بین بخش‏هاى مختلف یا افراد مختلف تقسیم مى‏شود.
كارى كه معلول انجام ناقص كار در سایر واحدها باشد. طراح باید توجه كند كه بسیارى از كارها در اثر عملكرد نامطلوب واحد دیگر انجام مى‏شود. مثلاً وقتى واحد فنى، عملیات سیم‏كشى را به نحو مناسب و با سرعت كافى انجام نمى‏دهد، واحد كامپیوتر یكى از پرسنل خود را به این امر مى‏گمارد. بنابر این، اصلاح باید در فعالیت واحد فنى انجام شود و از در نظر گرفتن فردى براى این كار در واحد كامپیوتر خوددارى شود.

فصل دوم
وظیفه‏ها و فعالیتها

دو چیزى كه اساس و شالوده یك سیستم سازمانى – انسانى را تشكیل مى‏دهد، وظیفه‏ها و فعالیتها هستند. وظیفه‏ها، مجموعه كارهائى است كه یكى از موجودیت‏ها و عناصر، مانند پرسنل یا یكى از واحدها در طى فعالیت روزمره خود باید انجام دهد. مثلاً وظیفه یك پرسنل مى‏تواند بررسى نامه‏هاى رسیده و ارجاع به واحد ذیربط پس از ثبت در دفتر گردش نامه‏ها باشد. وظیفه یك واحد انباردارى نیز مى‏تواند نگهدارى كالا، ثبت عملیات ورود و خروج كالا و انبارگردانى باشد. یك وظیفه خاص، مربوط به یك شخص یا واحد خاص است.

اما فعالیتها یا فراروندها، كارهائى است كه براى دست‏یابى به یك هدف خاص باید انجام شوند. مثلاً فراروند خرید كالا. در این فراروند، فعالیتهائى كه براى خرید یك كالا باید انجام شوند مشخص مى‏شود. این فعالیتها لزوماً به شخص یا واحد خاص منحصر نیست، بلكه هر قسمت از این فعالیتها توسط بخش‏هاى مختلف انجام مى‏شود.

با توجه به این موضوع، طراحى سیستم باید هر دو جنبه فعالیتها و وظیفه‏ها را مشخص كند. اما اینكه كدامیك از این دو جنبه به عنوان جنبه مبنا در نظر گرفته شود، بر اساس سیاست طراحى مشخص مى‏شود. دو سیاست متفاوت در طراحى وجود دارد : 2-1- طراحى وظیفه‏گرا
برخى از طراحان، طراحى خود را به صورت وظیفه‏گرا انجام مى‏دهند. یعنى مشخص مى‏كنند كه چه پرسنلى وجود دارد و وظایف هر یك از این پرسنل چیست. سپس با توجه به این وظایف، مشخص مى‏شود كه انجام یك فراروند یا فعالیت باید توسط كدامیك از پرسنل انجام شود.
2-2- طراحى فعالیت‏گرا

طراحى فعالیت‏گرا داراى مزایاى غیر قابل انكارى نسبت به طراحى وظیفه‏گرا است. طراحى فعالیت‏گرا بر منطق “سیستم براى تولید خروجى‏ها” عمل مى‏كند. یعنى براى اینكه خروجى‏هاى مورد نیاز را داشته باشیم، باید مشخص كنیم كه چه ورودى‏هائى را باید به سیستم بدهیم. این روش كه با عنوان روش “طراحى مبتنى بر خروجى” نیز شناخته مى‏شود، كلیه ساختمان سیستم را بر مبناى نیازهاى خروجى سیستم ایجاد مى‏كند، زیرا اصل سیستم، براى تولید خروجى‏هاى آن

است. در حالى كه در روش‏هاى قدیمى برعكس عمل مى‏شد. یعنى ابتدا ورودیهائى كه به سیستم داده مى‏شد مشخص مى‏گردید و بر اساس آن خروجیها تولید مى‏شد. ما مشخص مى‏كنیم كه چه فعالیتهائى باید انجام شود و بر اساس آن، میزان پرسنل مورد نیاز و خصوصیات و وظایف آنها را مشخص مى‏كنیم. سیستمهاى طراحى شده به این شیوه، كارائى بیشترى نسبت به طراحى وظیفه گرا داشته و منابع انسانى كمترى را صرف مى‏كنند. تداخل وظایف كمتر و سرعت انجام فعالیتها بیشتر است.

اما البته در برخى موارد، طراح مجبور است كه به شیوه وظیفه‏گرا، طراحى خود را انجام دهد. زیرا برخى اوقات پرسنل رسمى موجود در سازمان باید حفظ شوند و نمى‏توان پرسنل موجود را اخراج و یا جایگزین كرد و اجازه استخدام نیز موجود نیست. بدین ترتیب، طراح با استفاده از پرسنل موجود، فعالیتهاى لازم را سازماندهى مى‏كند. در چنین حالتى، در صورتى كه سازماندهى پرسنل و وظایف آنها براى انجام فعالیتها مناسب نباشد، طراح باید حتى الامكان سعى كند، با جابجا كردن و تغییراتى در وظایف پرسنل، مشكل طراحى را حل كند. البته در این مورد باید به توانائیهاى افراد توجه داشته باشد و همواره ارتقاء سطح شغلى در نظر گرفته شود. یعنى افرادى كه كارشان تغییر مى‏كند، باید بتوانند كار جدید را انجام دهند و نیز نسبت به شغل قبلى، شغل سطح بالاترى را (چه از نظر كارگزینى و چه از نظر عرفى) اتخاذ كنند. چه كاهش سطح شغلى پرسنل، عملاً به هیچ عنوان در سازمان پذیرفتنى نیست.

رویه ها و دسته رویه‏ها
رویه‏هاى موجود در یك سیستم مستقل نیستند. بسیارى از رویه‏ها با هم ارتباط دارند و بخشى از یك رویه با بخشى از رویه دیگر مشترك یا مرتبط است. طراح در هنگام طراحى باید ارتباطات بین رویه‏هاى مختلف را مشخص كند. مثلاً در یك سیستم، رویه‏هاى خرید،ثبت سفارش، پرداخت و تحویل انبار باهم داراى اشتراكات و ارتباطاتى هستند. طراح باید این ارتباطات و اشتراكات را مشخص كند و با توجه به آن مجموعه‏اى از رویه‏ها را كه به هم مرتبط هستند در یك “دسته رویه” قرار دهد. یك دسته رویه، مجموعه‏اى از رویه‏ها است كه با یكدیگر داراى ارتباط هستند. از آنجا كه معمولاً در یك سیستم، اغلب رویه‏ها با هم ارتباطاتى دارند، لذا تنها رویه‏هایى در یك دسته‏رویه طبقه‏بندى مى‏شوند كه ارتباط فعال و مداوم با یكدیگر داشته و بر یكدیگر به نحو مشخص اثر بگذارند.

با دسته‏بندى رویه‏هاى موجود در یك سیستم، كار طراحى رویه‏ها ساده‏تر صورت مى‏گیرد و طراحى هر دسته‏رویه به یك نفر یا یك تیم واگذار مى‏شود. بدین ترتیب، تداخل و هماهنگى لازم بین افراد و تیمهاى مختلف طراحى به حداقل مى‏رسد.

چند نكته در طراحى سیستمها
در طراحى باید به چند نكته و خصوصیت زیر توجه شود:
در نظر گرفتن اهداف و نیازهاى سیستم، تنها نباید به زمان حاضر محدود باشد. طراحى باید با توجه به اهداف و نیازهاى آینده سازمان و سیستم انجام شود. طراح باید بداند كه سازمان در سالهاى آتى چه اهداف جدیدى را دنبال خواهد كرد و چه نیازهائى براى برطرف كردن این اهداف خواهد داشت. طراحى باید با آینده نگرى انجام شود.

ارائه یك طرح جدید، باید حتى‏الامكان روش یا حركتى جدید را در بر داشته باشد. پیشرفت و تكامل، در گرو طرح روشهاى جدید و نوآورى‏ها است. پافشردن در روشهائى كه در گذشته استفاده مى‏شدند، باعث سكون و میرائى مى‏شود ولى روشهاى خلاقانه، باعث تكامل مى‏شوند. طراح نباید از برهم زدن روش‏هاى نادرست قبلى واهمه‏اى داشته باشد و بتواند روشهاى مبتكرانه و جدیدى را ارائه كند. و در یك جمله، طراحى باید مبتنى بر خلاقیت و نوآورى انجام شود.
طراح باید مسائلى را كه ممكن است در آینده سیستم یا فراروند پیاده‏سازى با آن مواجه شود پیش‏بینى كند. طراح باید جوانب و اثرات طراحى را در محیط و سازمان در نظر داشته باشد و شرایطى را كه ممكن است براى سیستم پیش آید تصور كند و بر اساس آن طراحى را انجام دهد.

طراحى باید مبتنى بر روشهاى سازمان یافته طراحى انجام شود. بسیارى از افراد، طراحى را یك فراروند تخمینى و سعى و خطا تصور مى‏كنند. در حقیقت اینطور نیست. هر چند كه ممكن است در پاره‏اى از موارد، طراح تغییرى را در طرح اولیه خود بدهد و طرح را اصلاح كند، ولى از ابتدا،

طراحى بر اساس برنامه و ضوابط خاصى انجام شده است. مثلاً تصور كنید كه مى‏خواهید یك تابلو نقاشى از یك منظره بكشید. براى كشیدن نقاشى باید ابتدا ضوابط و معیارهاى مشخصى داشته باشید و كار خود را بر اساس آن شروع كنید. مثلاً باید مشخص كنید كه مقیاس نقاشى شما از منظره چقدر باشد. خانه‏اى را كه در دامنه كوه قرار گرفته، به اندازه خود كوه كشیده نشود و یا دختر بچه‏اى كه در كنار خانه قرار گرفته، به اندازه خانه ترسیم نشود. چه در این صورت نقاشى شما بى‏شباهت به نقاشى‏هاى كودكان 4 یا 5 ساله نخواهد شد! سعى و خطا یعنى اینكه شما اول كوه و خانه و دختر بچه را ترسیم كنید و بعد مشاهده كنید كه این نقاشى تناسب ندارد. سپس مثلاً دختر بچه را پاك كنید و دوباره با اندازه دیگرى بكشید و اینبار ببینید كه خانه با كوه تناسب ندارد.

برای دریافت اینجا کلیک کنید