توضیحات

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله جداسازی، شناسایی و ارزیابی تولید سیدروفور در باکتریهای سودوموناس و تأثیر آن بر رشد ذرت در محیط آبکشت در فایل ورد (word) دارای 17 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله جداسازی، شناسایی و ارزیابی تولید سیدروفور در باکتریهای سودوموناس و تأثیر آن بر رشد ذرت در محیط آبکشت در فایل ورد (word)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله جداسازی، شناسایی و ارزیابی تولید سیدروفور در باکتریهای سودوموناس و تأثیر آن بر رشد ذرت در محیط آبکشت در فایل ورد (word)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن مقاله جداسازی، شناسایی و ارزیابی تولید سیدروفور در باکتریهای سودوموناس و تأثیر آن بر رشد ذرت در محیط آبکشت در فایل ورد (word) :

مقدمه

آهن سه ظرفیتی که فرم غالب آهن در طبیعت است دارای حلالیت ناچیزی است 10-18) مولار در pH برابر (7/4 و
عملاً قابل جذب برای گیاهان و میکروارگانیسمها نمیباشد

.(22) همچنین میزان آهن در خاك در ارتباط با میزان فسفر و کلوئیدهای خاك است. بنابراین غلظت آهن قابل دسترس برای موجودات زنده در خاکهای کشاورزی (به علت مصرف بالای کودهای فسفره) معمولاً پایین است

.(16) غلظت پایین آهن در محلول خاك به همراه نیاز بالای موجودات هوازی (گیاهان و میکروارگانیسمها) به آن و همچنین فراوانی ریزجانداران در ریزوسفر منجر به رقابت شدیدی برای آهن میشود .(12) تحت شرایط کمبود آهن، جذب آهن توسط ریزجانداران و گیاهان عموماً به عوامل کلات کننده برای حل و انتقال آهن غیرآلی (معدنی) وابسته است. بیشترین و متنوعترین

75

مجله پژوهشهای سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران) جلد 27، شماره 1، 1393

کلاتهای بیوسنتزی، سیدروفورهای میکروبی و به نسبت

کمتر فیتوسیدروفورهای تولید شده به وسیله گرامینهها

میباشند .(11) سیدروفورها ترکیباتی با وزن مولکولی کم

(کمتر از 1000 دالتون) با میل ترکیبی بالا برای آهن سه

ظرفیتی میباشند که توسط باکتریها از جمله

سودوموناسهای فلورسنت برای حل کردن آهن سه ظرفیتی در محیط خارج سلولی ترشح میشوند .(21) در تحقیقی که توسط وانسوت و همکاران انجام شد تأثیر
کمپلکس آهن- پایووردین بر مقدار آهن Arabidopsis

thaliana با کلات Fe-EDTA مقایسه گشت. آهن کلات

شده با پایووردین در مقایسه با Fe-EDTA به مقدار
بیشتری در گیاه Arabidopsis thaliana اندازهگیری شد و

به صورت معنیداری منجر به افزایش رشد و میزان کلروفیل در گیاه گردید. همچنین نتایج آنها نشان داد که در تمام شرایط آزمایش (ژنوتیپهای مختلف گیاه و غلظتهای متفاوت آهن) مقدار آهن به طور معنی دار در ریشه بیشتر از ساقه بود .(29) نتایج مطالعه تأثیر سیدروفور پایووردین بر روی رشد گیاهان شیرینک، ذرت و اسفناج نشان داد که سویه 7NSK2 از باکتری سودوموناس آریژینوزا که دارای توانایی تولید پایووردین میباشد نسبت به موتانت فاقد تولید پایووردین آن (MPMF1)، اثر سودمندی روی رشد گیاهان داشت. نتایج یک تحقیق دیگر نشان داد سویه
7NSK2 باعث کاهش معنیداری در جمعیت قارچهای مستقر برروی ریشه و اندوریزوسفر (خاك زیر محل رشد ریشه) گردید، درحالی که موتانت MPMF1 تأثیری بر روی جمعیت قارچی نداشت. بررسی و ارزیابی نتایج به دست آمده این فرضیه را ثابت کرد که تولید فعال پایووردین در محیط رشد ریشه یک پیشنیاز برای تحریک رشد گیاه توسط سویه 7NSK2 بود .(26) در یک تحقیق بارنیس و همکاران مشاهده کردند که گیاه پنبه قادر به جذب آهن از سیدروفور دفریکسامین ب (DFOB) بوده و ذرت نیز به مقدار کمتر آهن را از این سیدروفور جذب کرد .(5) کلین و همکاران نیز نشان دادند که گیاه

آفتابگردان قادر به جذب مستقیم آهن پیوند شده به دفریکسامین ب از طریق ترشح ترکیباتی در ریزوسفر برای احیاء بیولوژیکی Fe(III)-DFOB به Fe(II)-DFOB

بود و توانست بر علایم کلروز غلبه کند، در حالی که سورگوم علایم کمبود آهن را نشان داد .(9) بنابراین با توجه به ارزیابی کلی نتایج مطالعات گذشته می توان گفت که باکتریهای سودوموناس فلورسنت از طریق تولید سیدروفور نقش مهمی در افزایش تحرك و قابلیت جذب آهن در شرایط کمبود و همچنین رشد گیاه دارند. لذا این تحقیق با هدف شناسایی باکتریهای برتر تولید کننده سیدروفور و بررسی تأثیر سیدروفور ترشح شده بر میزان جذب آهن در ذرت انجام شد.

مواد و روشها

جداسازی و شناسایی باکتریهای سودوموناس فلورسنت:

تعداد 10 نمونه خاك ریزوسفری از گیاه ذرت در مناطق مختلف استان خراسان رضوی جمع آوری شد. نمونههای خاك به آزمایشگاه منتقل و سریهای رقت (پپتون 2 درصد سترون) تهیه و برای جداسازی و خالصسازی باکتریها از محیط افتراقی King B استفاده شد .(13) بررسیهای میکروسکوپی، رنگ آمیزی گرم، آزمون تحرك در محیط نیمه جامد، آزمون آرژینین دیهیدرولاز، هیدرولیز اوره، اکسیداز و کاتالاز بر روی جدایههایی که کلنیهای آنها دارای خاصیت پرتوافشانی بودند انجام شد .(6) سویههای (Pf) Pseudomonas fluorescens از گروه دامپزشکی و (PA) Pseudomonas aeruginosa از گروه گیاهپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان مرجع انتخاب شدند.

جدایهها در سولفات منیزیم سترون 0/1 مولار در دمای 4

درجه سانتیگراد برای استفاده های بعدی نگهداری شدند.

بررسی تولید سیدروفور در جدایههای به دست آمده:

الف – اندازه گیری تولید سیدروفور با استفاده از -CAS

آگار: برای ارزیابی تولید سیدروفور از تلقیح جمعیت تنظیم

76

مجله پژوهشهای سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران) جلد 27، شماره 1، 1393

شده باکتریها در محیط -CAS آگار استفاده گردید. تهیه این محیط بر اساس روش اصلاح شده الکساندر و زوبرر میباشد .(4) برای تهیه این محیط چهار محلول (محلول معرف Fe-CAS، محلول بافر، محلول غذایی و محلول کازوآمینواسید) به طور مجزا تهیه، استریل و سپس باهم مخلوط شدند. پس از جامد شدن محیط کشت، مقدار 100

میکرولیتر از کشت مایع باکتریها در محیط کشت KingB

به صورت نقطهای در مرکز پلیتها تلقیح شد. پلیتهای تلقیح شده در دمای 28 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. توانایی تولید سیدروفور باکتریها از روی تغییر رنگ بسیار واضح محیط -CAS آگار از آبی به نارنجی مشخص شد. قطر کلنی باکتریها و هاله نارنجی رنگ تشکیل شده در اطراف کلنی در فواصل زمانی 24، 48، 72 و 96 ساعت اندازه گیری گردید. همچنین نسبت قطر هاله به قطر کلنی باکتریها تعیین گشت.

ب – اندازهگیری تولید سیدروفور با استفاده از اسپکتروفتومتری: برای اندازهگیری میزان تولید سیدروفور باکتریهایی که در آزمایش -CAS آگار توانایی تولید سیدروفور را نشان دادند از روش اسپکتروفتومتری (مدل دستگاه (instruments T70 PG + استفاده شد .(8) به این صورت که مقدار 100 میکرولیتر از کشت 24 ساعته باکتریها در محیط مایع سوکسینات به ارلنهای 100

میلیلیتری حاوی 40 میلیلیتر محیط تازه سوکسینات منتقل شد. محیط سوکسینات شامل 3 گرم KH2PO4، 6 گرم

K2HPO4، 0/2 گرم MgSO4. 7H2O، 1 گرم (NH4)2SO4

و 4 گرم سوکسینیک اسید در هر لیتر و pH آن روی 7

تنظیم گردید. این محیطها به مدت 40 ساعت در دمای 28

درجه سانتیگراد و 120 rpm بر روی شیکر نگهداری شدند. سلولهای باکتری با سانتریفیوژ (مدل دستگاه -13

(Sigma; C در 10000 rpm به مدت 10 دقیقه رسوب داده شدند. پس از حذف رسوب باکتری میزان جذب مایع رویی در طول موج 400 نانومتر با دستگاه اسپکتروفتومتر

قرائت شد. دادههای حاصله با استفاده از فرمول

A BC به مول در لیتر تبدیل شدند.

= A میزان جذب = ضریب جذب مولی

= B قطر کوت =C غلظت ماده

ج – آزمون گلخانهای برای بررسی اثر سیدروفور در جذب آهن در گیاه ذرت:

استخراج سیدروفور باکتریها: به منظور استخراج سیدروفور باکتریها جهت بررسی تأثیر سیدروفور بر میزان جذب آهن در گیاه ذرت از روش میر و عبداله استفاده گردید .(20)

به این منظور 7 جدایه باکتری سودوموناس بر اساس نسبت قطر هاله به کلنی در آزمایش -CAS آگار در سه محدوده زیاد، متوسط و کم انتخاب شدند. ابتدا باکتریها به مدت 72
ساعت در 40 میلی لیتر محیط کشت سوکسینات در ارلنهای 100 میلی لیتری بر روی انکوباتور شیکردار در دمای 28 درجه سانتیگراد رشد داده شدند. سپس سلولهای باکتری با استفاده از سانتریفیوژ (با دور 10000 rpm به مدت 20 دقیقه) از محیط کشت جدا شدند. برای اطمینان بیشتر از عدم وجود باکتری در محلول رویی، این محلول از فیلتر 0/22 میکرومتر عبور داده شد و محلول بدون باکتری حاوی سیدروفور برای انجام آزمایش در دمای 4

درجه سانتیگراد در یخچال نگهداری گردید.

تهیه کمپلکس سیدروفور- آهن : به منظور تهیه کمپلکس سیدروفور-آهن مقدار 10 میلیلیتر محلول
FeCl3 با 30 میلیلیتر محیط کشت حاوی سیدروفور استخراج شده از 7 جدایه منتخب (نسبت سیدروفور به آهن (3:1 مخلوط شد. pH محلولها با استفاده از بافر MES

(فرمول شیمیایی S4NO13H6C، جرم مولی 195/2 10 (g/molمیلی مولار بر روی 6/5 تنظیم شد. این
محلولها به مدت 12 ساعت برای تشکیل کمپلکس سیدروفور-آهن بر روی شیکر با دور 120 rpm و
دمای اتاق قرار داده شدند .(5)

77

Hexadecyltrimethyl-)
مجله پژوهشهای سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران) جلد 27، شماره 1، 1393

آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی شامل 11 تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 7 کمپلکس سیدروفور-آهن تهیه شده از جدایههای P16، P33، P34، P42، P47، Pf و PA و همچنین محلول FeCl3،

محلول Fe-EDTA، محیط کشت سوکسینات بدون باکتری

(Suc) و شاهد که محلول غذایی هوگلند بدون آهن

(Control) بود. pH محلول غذایی با استفاده از کربنات کلسیم 0/1) گرم در لیتر) در 7/2 تا 7/4 تنظیم شد .(10)

غلظت نهایی آهن در تیمارهای آزمایش 5 ppm بود. به منظور انجام آزمون گلخانهای از بذرهای ذرت رقم 704

سینگل کراس استفاده شد. محلولهای غذایی و تیمارهای آزمایش هر هفته به مدت 4 هفته به صورت تازه تهیه و تعویض گردید.

پس از گذشت 1 ماه از دوره رویشی و پدیدار شدن علائم کمبود آهن، غلظت کلروفیل با استفاده از دستگاه کلروفیلمتر (Spad) اندازهگیری شد. به این منظور در هر گیاه برگ دوم از بالا انتخاب شد و در سه نقطه از برگ میزان کلروفیل قرائت و سپس میانگین سه قرائت به عنوان محتوای نسبی کلروفیل در گیاه مورد نظر ثبت گردید.
سپس نمونهها در آون در دمای 70 درجه سانتیگراد به مدت 3 روز قرار داده شد و وزن خشک ریشه و اندام هوایی اندازهگیری گردید. پس از آن اندام هوایی با روش هضم تر عصارهگیری شد و غلظت آهن در عصاره با استفاده از دستگاه جذب اتمی (مدل (Shimadzu AA-670

اندازهگیری شد. تجزیه واریانس و مقایسه میانگین دادهها با استفاده از نرمافزار MSTAT-C و با استفاده از آزمون دانکن در سطح 1 درصد انجام شد.
نتایج و بحث

ارزیابی تولید سیدروفور در محیط کشت -CAS آگار:

از مجموع 70 باکتری جداسازی شده از ریزوسفر ذرت با کاربرد آزمونهای بیوشیمیایی، 38 باکتری به عنوان جنس

سودوموناس شناسایی شدند. تمام 38 جدایه بومی و سویه

های Pf و PA قادر به رشد در محیط -CAS آگار و تولید سیدروفور بودند. رنگ هاله تشکیل شده از نارنجی پررنگ تا زرد متغیر بود. هاله نارنجی رنگ تشکیل شده در اطراف جدایه P16 که نمایانگر تولید سیدروفور میباشد در شکل

-1 الف نشان داده شده است. این تمایز در تغییر رنگ میتواند در ارتباط با تفاوتهای ساختمانی در انواع سیدروفورهای ترشح شده باشد. دو گروه بزرگ از سیدروفورها شامل هیدروکسامات و کتکولیت در pH

طبیعی pH) محیط -CAS آگار)، با آهن سه ظرفیتی تشکیل کمپلکس داده که این امر با تغییر رنگ محیط
-CAS آگار قابل مشاهده میباشد .(23) بنابراین تغییر رنگهای متفاوت در محیط -CASآگار به تولید سیدروفورهای مختلف توسط میکروارگانیسمها اشاره دارد و شدت رنگ معمولاً با غلظت سیدروفور مرتبط می باشد

(شکل -1 ب). در مورد جدایهها، نسبت قطر هاله به کلنی در روز اول از 0/01 تا 3/67، در روز دوم از 0/55 تا

4/28، در روز سوم از 1/6 تا 4/25، در روزچهارم از 1/2 تا

4/3 و به طور متوسط از 0/7175 تا 4 متغیر بود. بیشترین متوسط نسبت قطر هاله به کلنی 4 بود که مربوط به جدایه

P16 بود. پس از آن جدایه Pf با متوسط نسبت قطر هاله به کلنی 3/9875 بیشترین تولید سیدروفور را نشان داد. 45

درصد از جدایه ها نسبت قطر هاله به کلنی بیشتر از حد متوسط (2/74) داشتند. مشخصه عمومی سودوموناسهای فلورسنت تولید پیگمانهایی است که در برابر نور فرابنفش با طول موج کوتاه 254) نانومتر) به ویژه در شرایط کمبود آهن خاصیت پرتوافشانی دارند. این پیگمانهای فلورسنس و محلول در آب از جمله انواع مهم سیدروفورها هستند

.(15) ارزیابی توان تولید سیدروفور باکتریهای سودوموناس

عموماً در محیط کشت -CAS آگار انجام میشود که توسط اسکوین و نیلندز ارائه شده است .(25) رقابتی که در محیط CAS برای پیوند با آهن بین کمپلکس فریک معرف رنگی به نام کروم آزورل (CAS) S، دترجنت هگزا

دسیل تری متیل آمونیوم بروماید

78

(ammonium bromide (HDTMA)
مجله پژوهشهای سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران) جلد 27، شماره 1، 1393

و یک کلاتکننده یا

سیدروفور میکروبی بوجود میآید اساس ارزیابی تولید سیدروفور در این محیط میباشد. به نظر میرسد تغییر رنگ معرف CAS از آبی به نارنجی در اثر برداشتن آهن از این معرف توسط سیدروفور ایجاد میشود. نتایج حاصل از ارزیابی توان تولید سیدروفور توسط عباس زاده دهجی نشان داد که تمام سویههای سودوموناس توانستند بر روی محیط کشت -CAS آگار هالههای نارنجی رنگ که دلیلی بر تولید سیدروفور است، ایجاد کنند. متوسط نسبت قطر هاله به کلنی در سویهها بین 0/37 تا 2/73 متغیر بود .(3)

آزمایشات رسولی صدقیانی و همکاران نیز نشان داد که

201 سویه از سودوموناسهای فلورسنت جدا شده از ریزوسفر گندم همگی توان تولید سیدروفور داشتند و نسبت قطر هاله به کلنی در این سویهها بین 2/21 تا 3/96
متغیر بود .(1)

ارزیابی کمی تولید سیدروفور با استفاده از روش

اسپکتروفتومتری: در اندازهگیری توان تولید سیدروفور باکتریهای سودوموناس بصورت کمی که بصورت اختصاصی مقدار سیدروفور نوع پایووردین قابل ارزیابی است مشخص شد که تمام 38 جدایه بومی و سویههای Pf

و PA قادر به تولید سیدروفور در مقادیر مختلف بودند.

تولید پیگمانت فلورسنت در محیط کشت سوکسینات به

وسیله رنگ زرد- سبز و فلورسنت قوی آن مشخص میشود که به عنوان یک نشانگر مشخص برای شناسایی باکتریهای سودوموناس استفاده میشود. از این محیط کشت برای جداسازی و خالص سازی پیگمانت فلورسنت استفاده میشود .(20) در این آزمایش میزان تولید سیدروفور جدایهها از 0/96 تا 132/5 میکرومول در لیتر متغیر بود. نتایج حاصل از این آزمون نشان داد که جدایه

P33 با تولید سیدروفور به میزان 132/5 میکرومول در لیتر بیشترین میزان تولید سیدروفور را به خود اختصاص داد. پس از آن جدایه P35 با مقدار 128 میکرومول در لیتر و P34 با مقدار 123/5 میکرومول در لیتر در مرتبه بعدی از نظر تولید سیدروفور قرار داشتند. 72/5 درصد جدایهها میزان تولید سیدروفور را کمتر از حد متوسط
29/86) میکرومول در لیتر) نشان دادند. نتایج پژوهش زایااو و کیسالیتا که بر روی باکتری سودوموناس آریژینوزا

انجام شد نشان داد که حداکثر جذب در 400 نانومتر نشانگر وجود سیدروفورها در محلول رویی است .(30)

کاستاندا و همکاران نیز نتایج مشابهی را ارائه دادند .(8)

محیط کشت سوکسینات تلقیح شده با باکتریهای

سودوموناس و محیط کشت بدون باکتری در شکل

2 نشان داده شده است.

باکتری PA

باکتری Pf

الف ب

شکل -1الف- هاله سیدروفوری باکتری P16 در محیط آبی -CAS آگار

شکل -1ب- تمایز در تغییر رنگ محیط کشت -CAS آگار توسط باکتری Pf و PA

79

مجله پژوهشهای سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران) جلد 27، شماره 1، 1393

شکل -2 محیط کشت سوکسینات تلقیح شده با باکتریهای سودوموناس در مقایسه با شاهد
جدول -1 نتایج تجزیه واریانس تیمارهای آزمایش
میانگین مربعات
منابع تغییر درجه آزادی میزان کلروفیل وزن خشک ریشه وزن خشک اندام هوایی میزان آهن
(بدون واحد) (گرم) (گرم) (پی پی ام)
تیمار 10 224/620 1/632 7/158 11634/297
خطا 22 10/233 0/018 0/351 130/909

- معنیدار بودن در سطح 1 درصد

آگار-CAS روش در پس کلنی به هاله قطر نسبت
روز 4 از

غلظت سیدروفور در روش اسپکتروفتومتری (میکرومول در لیتر)

شکل -3 همبستگی بین غلظت سیدروفور اندازهگیری شده در روش اسپکتروفتومتری و نسبت قطر هاله به کلنی در روش -CAS آگار

مقایسه نتایج حاصل از روشهای -CAS آگار و

اسپکتروفتومتری: نتایج مقایسه دو روش -CAS آگار و اسپکتروفتومتری نشان داد که جدایه P16 که در روش

-CAS آگار بیشترین تولید سیدروفور را دارا بود در این روش جزء باکتریهای برتر قرار نگرفت. همچنین باکتری Pf نیز که در روش -CAS آگار پس از P16 بیشترین میزان

تولید سیدروفور را نشان میداد در این روش در مرتبه نهم قرار گرفت. جدایههای دیگری نیز غیر منطبق بودن روش

-CAS آگار را با روش اسپکتروفتومتری نشان دادند. همان طور که قبلاً ذکر شد روش اسپکتروفتومتری به صورت اختصاصی فقط قادر به تعیین کمی سیدروفور نوع پایووردین است، زیرا سیدروفورهای مختلف در طول

80

FeCl3
مجله پژوهشهای سلولی و مولکولی (مجله زیست شناسی ایران) جلد 27، شماره 1، 1393

موجهای متفاوت قابل تشخیص میباشند. لذا به نظر میرسد جدایههایی که در محیط CAS میزان بالایی از تولید سیدروفور را نشان دادند علاوه بر سیدروفور نوع پایووردین قادر به تولید سیدروفورهای دیگری هستند که عامل تغییر رنگ معرف CAS از آبی به نارنجی میباشند.

بنابراین بنظر می رسد که از روی این اختلافات میتوان به تولید و مقدار تولید سیدروفورهای غیر از پایووردین در جدایههای سودوموناس فلورسنت پی برد. در نتایج حاصل از پژوهش شریفی و همکاران نیز نشان داده شد که سویه

UTPF76 که در روش -CAS آگار بیشترین میزان تولید سیدروفور را دارا بود، در روش اسپکتروفتومتری باکتری برتر از نظر تولید سیدروفور نبود .(2) شکل 3 نشان دهنده ضریب همبستگی بسیار کم بین غلظت سیدروفور اندازهگیری شده در روش اسپکتروفتومتری و نسبت قطر هاله به کلنی پس از 4 روز در روش -CAS آگار میباشد.

نتایج آزمون گلخانه ای: نتایج تجزیه واریانس تیمارهای آزمایش در جدول 1 نشان داده شده است. کلیه پارامترهای اندازهگیری شده نظیر میزان کلروفیل و وزن خشک ریشه و اندام هوایی و همچنین میزان آهن گیاه از نظر آماری در سطح 1 درصد معنی دار بود.

تأثیر کلاتهای مختلف سیدروفور- آهن بر وزن خشک

ریشه در گیاه ذرت: بیشترین میزان وزن خشک ریشه ذرت در گیاهان تحت تیمار کلات سیدروفور- آهن سویه Pf مشاهده شد که از نظر آماری با سایر تیمارها به روش دانکن در سطح 1 درصد اختلاف معنیدار نشان داد. پس از آن گیاه تحت تیمار کلات Fe-EDTA و P16 دارای بیشترین میزان وزن خشک ریشه بودند و با گیاه شاهد اختلاف معنیدار در سطح 1 درصد نشان دادند اما با گیاه

تحت تیمار اختلاف معنیدار نداشتند. به نظر

میرسد تیمار FeCl3 با تأمین بخشی از آهن مورد نیاز گیاه که احتمالاً با کمک فیتوسیدروفور به گیاه منتقل شده است توانسته میزان وزن خشک ریشه را در حد قابل قبولی

افزایش دهد. پس از آن گیاهان تحت تیمار سویه P42 و

شاهد نسبت به تیمار FeCl3 دارای میزان کمتری از وزن خشک ریشه بودند اگرچه این اختلاف از نظر آماری معنیدار نبود. تیمارهای PA، P33، P34، P47 و تیمار محیط کشت سوکسینات اختلاف معنیداری با هم نشان ندادند. نتایج این بخش نشان داد که وزن خشک ریشه در گیاهان تحت تیمار کلات سیدروفور- آهن سویههای با توان متوسط یا کم در تولید سیدروفور به استثنای تیمار

P42 در مقایسه با شاهد کمتر بود و تنها کلات سیدروفور-

اشتراک‌گذاری:

برای دریافت اینجا کلیک کنید

سوالات و نظرات شما

برچسب ها

سایت پروژه word, دانلود پروژه word, سایت پروژه, پروژه دات کام,
Copyright © 2014 icbc.ir