دانلود مقاله در مورد نظام آموزشی چین در pdf

توضیحات

  مقاله در مورد نظام آموزشی چین در pdf دارای 155 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد نظام آموزشی چین در pdf  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد نظام آموزشی چین در pdf،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد نظام آموزشی چین در pdf :

نظام آموزشی چین

• ساختار نظام آموزشی
o آموزش پیش دبستانی
o آموزش پایه
o آموزش همگانی
o آموزش پیش دانشگاهی
o مقطع آموزش ابتدایی

o مقطع آموزش متوسطه
o آموزش عالی
o آمار تحصیلی
o مؤسسات پایه

o آموزش بزرگسالان
o آموزش غیر رسمی
o آموزش فنی حرفه ای
o آموزش اقلیت های قومی
o آموزش معلمان
o تكنولوژی آموزشی

نظام آموزشی چین
آموزش پیش دبستانی
آموزش پیش دبستانی همواره به عنوان یكی از مقاطع آموزشی كشور چین مدنظر قرار داشته است. در نواحی شهری، آموزش پیش دبستانی عمدتاُ در كودكستان ارائه گردیده و مدت زمان سه ، دو یا یك سال به طول می انجامد گفتنی است كه مراكز فوق بصورت تمام وقت، پاره وقت و یا پانسیونی فعالیت می نمایند. در نواحی روستایی آموزش پیش دبستانی عمدتاً بصورت كلاس های نگهداری اطفال و كودكستان های فصلی است. در مناطق باستانی، قومی، دور افتاده و فقیرنشین كشور علاوه بر آموزش پیش دبستانی طبیعی و معمول، آموزش غیر معمول با اشكال مختلف از قبیل مراكز فعالیتی كودكان، مراكز تفریحی و مراكز آموزشی متحرك «كاروان» فعالیت دارند. در این مقطع ، كودكان رده سنی3 تا 6 سال به كودكستان نزدیك خانه خودرفته و درآنجابه تعلیم موضوعات اصلی و زبان بومی خود مبادرت می نمایند. آن ها بازی می كنند، می رقصند و آواز می خوانند. در این مقطع به كودكان ارزش حقیقت، مهربانی و زیبایی آموخته می شود در كشورچین آموزش كودكان جدی گرفته می شود زیرا شخصیت هر فرد طی سال های اولیه شكل می گیرد. طی سالهای اخیر، سیاست آموزشی پیش دبستانی با توسعه چشمگیری روبرو بوده است. به نحوی كه مطابق آمار بدست آمده طی سال 1998، كشور چین از بیش 180000 كودكستان با 24000000 دانش آموز برخوردار می باشد. طبق این آمار نرخ افرادی كه در دوره یكساله آموزش پیش دبستانی شركت دارند به 70% بالغ می گردد. طی سالهای اخیر برنامه های آموزش پیش دبستانی در شهرهای بزرگ و متوسط كشور گسترش یافته است. این در حالی است كه برنامه های آموزش پیش دبستانی در نواحی روستایی، دورافتاده و فقیرنشین نیز از رشد چشمگیری

برخوردار بوده است به نحوی كه طی سال 1998، از میان 11 استان جنوب غربی و شمال غربی كشور بالغ بر 9/39 درصد از كودكان نواحی فقیرنشین از برنامه های آموزش پیش دبستانی سه ساله دولتی و 7/66 درصد نیز از برنامه های یكساله آموزش پیش دبستانی بهره مند گردیده اند. از جمله مهم ترین مزایای كودكستان ها و مراكز پیش دبستانی كشور چین به تركیب امور مراقبتی و آموزشی كودكان در جهت رشد بدنی، اخلاقی، فكری و زیبایی شناسی كودكان در اجزاء موزون و آمادگی آنان جهت بهره برداری از آموزش مدرسه ای ضابطه مند اشاره نمود. فعالیتهای آموزشی

مراكز پیش دبستانی در ساختاری متشكل، هدفمند و چند جانبه از آموزش هدایت كننده به سوی تقویت و توانمندسازی و رشد ذهنی كودكان سازمان یافته است. علاوه بر پرداختن به فعالیتهای تفریحی كودكان كه بخش اصلی فعالیتهای مراكز پیش دبستانی است، فراهم سازی محیط مناسب جهت ایجاد شرایط و فرصتهایی جهت مواجه واقعی كودك با مسائل و مشكلات زندگی و تقویت درك معانی از اهم اهداف اینگونه مراكز محسوب می گردد. در جهت ارتقاء كیفیت مدیریت مراكز پیش دبستانی، دولت به اتخاذ سری قواعد دسته بندی شده مشتمل بر« نظام مدیریتی و

نظام كاری كودكستانها» بر پایه اصول علمی مدیریتی مبادرت نموده است. دولت چین همچنین به طراحی نظام ها و قوانینی در جهت ارزیابی كیفیت كاری معلمین و برآورد توانایی های آنان اقدام نموده است.

ساختار آموزش پیش دبستانی
سال تحصیلی تعدادمدارس تعداد كل دانش آموزان ثبت نامی تعداد دانش آموزان دختران ثبت نامی تعداد كل معلمان
1990 172322 19722300 9369200 749600
1991 164465 22092900 10383600 768900
1992 172506 24282100 11408700 815000
1993 165197 25525400 11975900 836000
1994 174657 26302700 12301000 861756
1995 180438 27112328 12676034 875063
1996 187324 26663270 12413017 888596
هدف مقطع آموزش پیش دبستانی ایجاد آمادگی ك ودكان جهت ورود به مراكز آموزش ابتدایی است.
طول دوره آموزش بر 1 سال مشتمل می گردد كه از سن 5 سالگی آغاز می گردد. هر كلاس درسی 30 دقیقه به طول انجامده و بر 12 ساعت كلاسی هفتگی مشتمل می گردد.
اولویتهای آموزشی
از جمله مهمترین اولویتهای آموزشی مقطع آموزش پیش دبستانی در كشور چین می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
1- توسعه سرمایه گذاریهای خارجی در حوزه آموزش پیش دبستانی
بخش آموزش پیش دبستانی(ویژه كودكان رده های سنی 6-1 سال )با آینده درخشانی روبرو

است. طبق آمار بدست آمده تاكنون بیش از 20 مؤسسه زنجیره ای پیش دبستانی در پكن تأسیس گردیده كه هر یك از مراكز متعددی در سطح شهر برخوردارمی باشند . مراكزی از قبیل مركز مراقبتی كودكان شرق، مركز مراقبتی كودكان Body Care وابسته به آمریكا و مركز مراقبتی

Fun Dazzle هر یك از روش مدیریتی آموزشی خاص خود استفاده می نمایند .مركز مراقبتی كودكان شرق كه در سال 1998 به عنوان تنها مركز تخصصی خصوصی در زمینه آموزش كودكان در پكن دایر گردید هم اكنون از 5 شعبه در سطح شهر پكن برخوردار می باشد كه 4مركز به نگهداری

و آموزش كودكان رده های سنی 6-1 سال و 1 مركز به آموزش زنان باردار اختصاص دارد.لازم به ذكر است كه تاكنون مبلغی بالغ بر10 میلیون یوان (معادل 2/1 میلیون دلار ) جهت راه اندازی و فعالیت این مراكز سرمایه گذاری گردیده است. در این مركز سیستم بهره گیری از والدین جهت ارائه برنامه های آموزشی ( Teacher as Parents ) كه در كشورهای غربی مورد استفاده بوده به كار گرفت

ه شده و به تدریج به روش چینی تغییر وضعیت داده است.
طبق آمار بدست آمده طی سال 1999 ، تعداد30 مركز مراقبتی كودكان در26 شهر مختلف چ

ین دایر گردیده است.مؤسسه چند ملیتی Body Care كه مركزیت آن در كشور آمریكا قرار دارد، از سال 1998 به فعالیت خود به صورت رایگان جهت برگزاری دوره های آموزش تغذیه و بهداشت كودك در پكن مبادرت نموده است. درسال 1999 موسسه فوق به منظورتوسعه فعالیتهای مراقبتی كودكان به تاسیس نخستین مركزمشاوره درخصوص تغذیه و بهداشت كودكان مبادرت نمود .مؤسسه فوق همچنین به تاسیس دو مركز جهت آموزش والدین در زمینه تغذیه ، هوش و روانشناسی كودك در پكن مبادرت نموده است.گفتنی است كه كلیه معلمین این مراكز از زنان برخوردار از مدارك تحصیلی بهداشت و آموزش كودكان متشكل می گردد. مؤسسه فوق همچنین مركر دیگری در شهر دالیان دایر نموده است .طبق آمار بدست آمده ، از سال 1999 تاكنون مبلغی بالغ بر 13میلیون دلار با مشاركت با نك آمریكایی DDB و شركت Body Care در این زمینه سرمای

ه گذاری شده است . درسال1994، مؤسسه آموزش كودكان Fun Dazzle با هدف آموزش كودكان ازطریق سرگرمی و تفریح درچین آغاز به فعالیت نمود. این مؤسسه به ارائه خدمات مختلفی ازقبیل سرگرمی ،آموزش وتغذیه به كودكان مبادرت می نماید.
استفاده از سرگرمیها ی آموزنده برای كودكا ن به منظور تقویت نیروی آموزشی آنان بخش اعظمی از روش تدریس این مؤسسه راتشكیل می دهد .درمرحله نخست، این مؤسسه 12 میلیون یوان (معادل45/1 میلیون دلار)جهت دایرنمودن 1مركز در شهرپكن و 1 مركز در شانگهای سرمایه گذاری نموده است .
این مؤسسه امیدوار است بتواند 80 مركز در شهرهای مختلف چین دایر نماید. این در حالیست كه در حال حاضر كلیه این مؤسسات به دلیل بالا بودن هزینه های مختلف و پایین بودن درآمد والدین از درآمد ناچیزی برخوردار بوده و امیدوارند با افزایش نرخ در آمد مردم و افزایش آگاهی آنان نسبت به اهمیت آموزش پیش دبستانی در آینده از بازار كار خوبی برخوردار گردند. درحال حاضر در كشورچین 20 میلیون خانواده برخوردار از كودكان رده های سنی 3-1 سال وجود دارند كه تا سال 2005 هفت در صد به این رقم افزوده خواهد شد.بنا به اعتقاد كارشناسان ، دركشوری كه هرخانواده ازحق برخورداری از 1 فرزند بهره مند می باشد، 30 درصد هزینه های خانواده متعلق به كودك خا نواده می باشد كه این رقم خود به جذب سرمایه های فراوانی در بخش آموزش پیش دبستانی منتهی

می گردد. به واسطه توسعه مراكز فوق طی سالهای اخیر دولت چین به اتخاذ تدابیری در جهت ساماندهی این مراكز مبادرت نموده است.
علی رغم قوانین ومقررات تبیین شده توسط شهرداری پكن برای این گونه ، مقررات سرمایه گذاری دراین خصوص همچنان با مشكلات زیادی مواجه می باشد كه باید مد نظر قرار گیرد.چراكه اغلب روشهای آموزشی بكار گرفته شده دراین مراكز از كشورهای غربی اتخاذ گردیده وتغییر آن بر اساس فرهنگ چینی چالش بزرگی برای این مراكز فراهم آورده است.
2- تأ مین سلامت و بهداشت كودكان
از سال 2002، آموزش چگونگی تأمین سلامت كودكان در كلیه مهدهای كودك و مدارس پیش دبستانی شهر شانگهای بعنوان برنامه درسی ویژه گنجانده شده است. گفتنی است كه در صورت موفـقیت آمیز بودن ، برنامه فوق در سایر مراكز آموزشی كودكان كشور نیز به مورد اجرا گذارده خواهدشد.
لازم به ذكر است كه طرح مذكور با همكاری سازمان جهانی KidsSafe برای نخستین بار در كشورچین به مورد اجرا گذارده شده است. طبق آمار بدست آمده، 1/26 درصد مرگ و میر كودكان در چین بر اثر جراحات وارده از طریق سوانح مختلف بوده است كه جان كودكان را تهدید می كند.بر اساس آمار ، در شهر شانگهای 45/3 نفر از هر یكصد هزار كودك در اثر غرق شدن و 93/1نفر در اثر تصادف رانندگی جان خود را از دست می دهند.طبق این آمار 52 در صد از جراحتها هنگامی رخ می دهد كه كودكان همراه خانواده خودمی باشند. این آمار و ارقام سبب گردیده تا توجه والدین به

تضمین سلامت وامنیت كودكان جلب شده و اجرای برنامه آموزشی فوق نیز در این راستا می باشد.
3- اجباری سازی درس انگلیسی در دوره های آموزش پیش دبستانی
باتوجه به روند رو به افزایش علاقه والدین به آماده سازی فرزندان خود برای آینده ، درس انگلیسی در مهدهای كودك شهرهای بزرگ كشور چین به ویژه شهر پكن به صورت اجباری در آمده و در

بسیاری از مهدهای كودك، از معلمین انگلیسی و كانادایی جهت تدریس دروس انگلیسی بهره برداری می گردد. بنابر آمار منتشره، بیش از 3 هزارموسسه آموزش زبان خارجی، در كشور چین فعالیت دارند كه در آمد آنها بر10میلیارد یوان (معادل 2/1 میلیارد دلار آمریكا) بالغ می گردد.
معضلات آموزشی
از جمله مهمترین مشكلات پیش روی آموزش مقطع پیش دبستانی می توان به افت راندمان نظام آموزش پیش دبستانی اشاره نمود. در قانون آموزش و پرورش چین بطور واضح آمده است كه آموزش و پرورش كودكان پیش دبستانی نخستین مرحله آموزش و پرورش و بخش مهمی از برنامه های آموزشی دولت است . این نوع آموزش در ”برنامه اجرایی ارتقا آموزش و پرورش چین طی قرن 21 ” پیش بینی شده و در آن آمده است كه آموزش و پرورش كیفی و توانمند باید از مقطع آموزش پیش دبستانی آغاز گردد.این در حالیست كه از سال 1995 تا 2001 تعداد مراكز آموزش پیش دبستانی و شمار كودكان تحت تعلیم این مراكز با سیر نزولی مواجه بوده است. تعداد مراكز آموزش پیش دبستانی سراسر چین از 180 هزار باب به 110 هزار باب و شمار كودكان حاضر در این مراكز نیز از 112 / 27 میلیون نفر به 218 / 20 میلیون نفر و نسبت كودكان رده های سنی3 تا 6 سال از 41 درصد به 34 درصد كاهش یافته است .علت اصلی این مسئله آنست كه برخی از دولت های محلی به آموزش وپرورش پیش دبستانی اهمیت نداده و بر این عقیده اند كه آموزش و پرورش پیش دبستانی بخشی از آموزش اجباری محسوب نمی گردد . در زمان اجرای كوچك سازی ساختار اداری دولت ، برخی از سازمانهای اداری مرتبط با آموزش پیش دبستانی حذف شده و آموزش كودكستانی تحت نظارت دولت قرار نگرفته است ، برخی از دولتهای محلی نیز، مقطع آموزش پیش دبستانی را وارد عرصه بازار خصوصی نموده و مبادرت به قطع بودجه مدارس پیش دبستانی نمودند. بدین ترتیب حقوق معلمین مدارس پیش دبستانی و هزینه آنان تامین نگردیده است. بلكه آنان جهت تامین بودجه مورد نیاز خود به كارهای دیگر روی آوردند . به علت كمبود بودجه حتی تعدادی از مدارس پیش دبستانی به بخش خصوصی فروخته شده و یا به انبار تبدیل گردیده اند . با توجه به وضعیت پیش آمده و جهت جلوگیری از بروز لطمات بیشتر به بخش آموزش پیش دبستانی ، ادارات مربوطه دولتی در حال تدوین مقرراتی جهت ” اصلاح ساختار و توسعه آموزش پیش دبستانی ” می باشند.
آموزش پایه
از زمان اعلام « قانون آموزش پایه جمهوری خلق چین» طی سال 1986، برنامه های آموزش پایه 9 ساله، بوسیله دولتها، در سطوح مختلف به اجرا درآمده است. با توجه به آمار سال 1998، نرخ ثبت نام مدارس ابتدایی بر 9/98% و نسبت فارغ التحصیلان مدارس ابتدایی كه به ادامه تحصیلات خود در مقطع متوسطه (شامل فنی، حرفه ای) مبادرت می نمایند بر 3/94% بالغ می گردد. برنامه های آموزش پایه، 90% از جمعیت ملی و مقطع مقدماتی متوسطه 73% از این جمعیت را تحت پوشش قرار داده است. در نواحی شهری و شهرهای بزرگ و نواحی ساحلی كه از نظر اقتصادی

پیشرفته اند، گسترش جامع آموزش مقطع تكمیلی متوسطه (Senior) نیز به وقوع پیوسته است. علاوه بر این دولت چین اهمیت زیادی به گسترش همگانی آموزش پایه در نواحی روستایی و فقیرنشین و اقلیت نشین كشور قائل است. طی سال 1987، وزارت اقتصاد به صدور مصوبه «اعمال تغییراتی در نحوه اداره آموزش پیش دانشگاهی در نواحی روستایی» مبادرت نمود. در حال حاض

ر، برای بخش ها، شهرها و روستاهایی كه توانایی اداری آنها توسط مسؤولان شهر یا بخش مورد تایید قرار گرفته است، امكانات آموزش پیش دانشگاهی دولتی فراهم آمده است. تلاش هایی در جهت یكپارچگی، توسعه آموزش و ارتقاء كیفیت نیروی كار به عمل آمده است. گفتنی است كه تلاش های مذكور به واسطه توسعه اقتصاد محلی و پیشبرد فرهنگ، اخلاق و ارتقاء سطح زندگی شهروندان چینی به سطح استاندارد صورت می گیرد. از این روی آموزش روستاییان و اقتصاد محلی از پیشرفت چشمگیری برخوردار بوده است. در حال حاضر بالغ بر 2/95% از مدارس ابتدایی، 6/87% از مدارس مقدماتی متوسطه (Junior) و 5/71% مدارس تكمیلی متوسطه ( Senior ) در شهرهای كوچك و روستاها واقع گردیده اند. از سوی دیگر وزارت آموزش و وزارت اقتصاد مبادرت به اجرای « طرح ایالتی آموزش پایه درنواحی فقیرنشین» نموده اندكه از سال 1995 تا 2000 به طول می انجامد. دولت مركزی نیز به تخصیص بودجه ای ویژه بالغ بر 9/3 میلیارد RMB علاوه10 میلیارد RMB تامین شده توسط دولت های محلی جهت توسعه شرایط مدارس در نواحی فقیرنشین مبادرت نموده است.
سال تحصیلی در مقاطع آموزش ابتدایی و متوسطه به دو ترم تحصیلی تقسیم می گردد. سال تحصیلی در مقطع ابتدایی بر38 هفته آموزش ترمیك با یك هفته اضافی به عنوان رزرو و 13 هفته تعطیلات مشتمل می گردد. سال تحصیلی در مقطع مقدماتی متوسطه (Junior) نیز بر39 هفته آموزشی و یك هفته اضافی به عنوان رزرو و 12 هفته تعطیلات مشتمل می گردد. سال تحصیلی در مقطع تكمیلی متوسطه (Senior) نیز بر40 هفته آموزشی با یك یا دو هفته رزرو و 10 تا 11 هفته تعطیلات مشتمل می گردد. ایام آموزشی در مقاطع ابتدایی و متوسطه، برپنج روز از هفت روز هفته مشتمل می گردد. در پاییز 1993 ، مدارس ابتدایی و متوسطه به اجرای « برنامه تحصیلی تمام وقت مدارس ابتدایی و متوسطه به صورت آزمایشی» مبادرت می نمودند. در این برنامه آموزشی، موضوعات درسی خود به دو دسته دروس دولتی و دروس محلی تقسیم شده وعناوین محلی توسط دولت های استانی مطابق با نیازهای محلی ارائه می گردد. برنامه درسی مقطع تكمیلی

متوسطه (Senior) نیز خود شامل دو بخش دروس تئوریك و علمی است كه عناوین درسی تئوریك نیز خود به دو دسته عناوین اجباری و عناوین اختیاری تقسیم می گردد.طی سال 1999، وزارت آموزش چین به طراحی سیستم برنامه تحصیلی پیش دانشگاهی جدید برای قرن بیست و یكم مبادرت نمود. مطابق سیستم مذكور كلیه كودكان رده سنی 6 سال مناطق شهری و كلیه كودكان رده سنی 7 سال مناطق روستایی و فقیرنشین ملزم به حضور در مدارس ابتدایی می باشند.

مطابق سیستم مذكور همچنین در مناطق برخوردار از مدارس مقدماتی متوسطه (Junior) كلیه فارغ التحصیلان مقطع ابتدایی می باید بدون شركت در هیچ آزمون ورودی در كلاس های درسی حضور یابند. این در حالی است كه فارغ التحصیلان مقطع مقدماتی متوسطه (Junior) در صورت تمایل به ادامه تحصیل در مقطع تكمیلی متوسطه (Senior) ملزم به شركت در آزمون ورودی محلی، قبل از ورود به این مقطع می باشند، علاوه بر این طی دوره آموزش پایه، حضور در آزمون های پایان ترم، انتهای سال تحصیلی و پیش از فارغ التحصیلی الزامی است. زبان چینی و ریاضیات از جمله عناوین درسی اجباری جهت فارغ التحصیلی دانش آموزان می باشند و این در حالی است كه سایر عناوین درسی منحصرا در جهت سنجش دانش آموزان ارائه می گردد.
قانون آموزش پایه
قانون آموزش پایه از اول جولای 1986 به اجرا در آمده است. در این قانون باید هر دانش آموز از 9سال آموزش رسمی برخوردار گردد. جهت برآوردن این نیاز، كودكان ملزم به گذراندن آموزش پنج سال دوره ابتدایی و آموزش چهار ساله دوره مقدماتی متوسطه و یا آموزش شش سال ابتدایی و آموزش سه ساله مقدماتی متوسطه می باشند. امروزه در كشور چین، نظام 6 و 3 سال متداول تر است (مورد دوم). اما برخی مسائل و مشكلات مانع تحقق فوری این دوره نه ساله می گردد. از این روی در قانون آموزش و پرورش پیش بینی هایی در نظر گرفته شده است كه بر طبق آن مناطق كشور به سه قسمت شهرها و نواحی كه از لحاظ اقتصادی پیشرفت كرده اند، شهرهای كوچك و روستاهایی كه پیشرفت نسبی داشته اند و مناطقی كه از لحاظ اقتصادی عقب مانده اند تقسیم می گردد. در نواحی اول و دوم دوره نه ساله آموزشی در اغلب موارد متداول است. آمارها نشان می دهد در مناطقی كه 91 درصد جمعیت را درخودجای داده اند آموزش پایه متداول است. طبق آمارهای به دست آمده طی سال 1994،8/44 درصدازكودكانی كه به سن مدرسه رسیده اند واردمقطع آموزش ابتدایی شده وهرساله2 درصداز دانش آموزان مبادرت به ترك تحصیل می نمایند.80 درصداز دانش آموزان مقطع ابتدایی نیزبه مدارس مقدماتی متوسطه راه می یابندكه این رقم نشان دهنده 75 درصد ازجمعیت این گروه سنی دركل كشور است. درمناطق عقب مانده كه 25 درصد از جمعیت را درخود جای داده است برای اجرای برنامه های آموزش پایه زمان بندی های مختلفی وجود دارد. بطور خلاصه آموزش نه ساله (اجباری) در حال همگانی شدن بوده و به عنوان قانون باقی نخواهد ماند. در پایان اشاره بدین نكته الزامی است كه مهمترین عامل افزایش هز

ینه های آموزشی در كشور چین ترك تحصیل دانش آموزان است. مدارس كمك هزینه هایی از مقامات محلی دریافت داشته و به دانش آموزان اهدا می نمایند. بررسی هزینه مدارس ابتدایی و مقدماتی متوسطه در یكی از شهر های بزرگ كشور نشان می دهد كه طی سال 1994 میانگین هزینه دانش آموزان ابتدایی 4/95 یوان و دانش آموزان مقاطع مدقماتی و تكمیلی متوسطه بر 5/155 یوان و 3/257 یوان بالغ می گردد.
آموزش همگانی

با اجرای نظـام آموزش فراگیر در كشورچیـن مردم این كشـور به تدریـج به ایـن نتیجه رسیده اند كه دانشجویان تنها در صورت احراز امتیازات بالا و آموزش های گسترده تر در قلمرو های مختلف قادر به ارتقای توانایی های خود در جامعه رقابتی امروز می باشند .در نظام جدید به كلیه توانایی های ذهنی، جسمانی و فیزیكی فرد اهمیت داده شده و به شكلی برابر نگریسته می شود كه كاملاً با روش یادگیری و آموزش در گذشته متفاوت است. در حال حاضر، در مدارس ابتدایی و متوسطه متون آموزشی و برگه های آزمون به منبع كلیدی تعلیم و تربیت افراد مبدل گردیده و خلاقیت، نو آوری و قابلیت انطباق دانش آموزان و ارتقای توانایی های رقابتی آنان به عنوان راهگشای ورودی آنان به دانشكده ها و دانشگاه ها مطرح گردیده است. به دستور كمیته مركزی حزب كمونیست و شورای دولتی چین از 3 سال پیش نظام جدیدی به مورد اجرا در آمده است. در این نظام بر این نكته تأكید گردیده است كه دانش آموزان باید علاوه بر پیشبرد قابلیت های ذهنی و انجام تكالیف درسی، به سلامت جسمانی، فیزیكی و تربیت بدنی نیز اهمیت قائل گردند. .آنچه مهم می نماید این است كه كشورچین با توجه به گشودن درهای خود به روی دنیای خارج، در حال حاضر، نیازمند نیروهای كارآزموده با توانایی های همه جانبه جهت حضور درصحنه جهانی است . اعمال اصلاحات و سیاست درهای باز ، تغییرات اساسی در نظام های ارزشی چین ایجاد نموده، شیوه زندگی را تغییر داده و تحولی جدی در كشور به وجود آورده است.به عنوان مثال در دانشگاه پكن كه از جمله معتبرترین موسسات آموزش عالی كشورچین محسوب می گردد، یك سوم از دانشجویان به طور تمام وقت تحصیل نموده و یك سوم دیگر نیز غیر از كسب تحصیل به كسب تجربه و فعالیت در بازار كار نیز مبادرت می نمایند. به اعتقاد این دسته از دانشجویان، جهت ورود به بازار اشتغال و دستیابی به موقعیت و جایگاه شغلی بهتر، كسب مهارت در آموزش زبان خارجی و رایانه ضروری است. از این روی، طی سالهای اخیر، برنامه های آموزشی مختلفی در زمینه های گوناگون برای كاركنان و دانشجویان در نظر گرفته شده است تا از این طریق به ارتقاء مهارت های خود در كلیه جنبه ها نائل آیند .آمار نشان می دهد كه سالانه از هر13 شهروند چینی، 1 نفر به گذراندن دوره های آموزش مهارتهای شغلی نائل می آید و این درحالی است كه این افراد علاوه بر گذراندن دوره های حرفه ای شغلی و كارآموزی به ورزش های گوناگون و فعالیت های تفریحی چون كوهنوردی و

تور گروهی نیز می پردازند. علاوه بر این ، دانشجویان دانشگاههای چین در كنار فعالیت های متوازن ذهنی و فیزیكی با برخورداری از میلیون ها یوان از دستاوردهای علمی و فنی به نوآوری و خلاقیت تشویق شده و به تقویت توانایی های خود در زمینه های علمی و فنی مبادرت می نمایند . لذا حضور داشجویان در سطح جامه و در مقاطح مختلف تحصیلی و شغلی مانند ادارات اجرایی وتجاری، بخش بیمه، خبرنگاری و گزارشگری مشهود است. با وجود چرخش اقتصاد متمركز و برنامه ریزی كشور چین به سمت اقتصاد باز، شهروندان چینی به فعالیت در بازار كار و پرداختن به امور تجاری می پردازند. ثمره نظام آموزش و پرورش جامع امروزی،حضور مستمر نیروهای مستعد جوان در بازار كار و تحصیل چین و ارتقای قابلیت رقابتی آنان با جامعه جهانی است.
راهكار افزایش دانش همگانی شهروندان چینی
اغلب شهروندان چینی در یافتن كتب مناسب علمی برای فرزندان خود با مشكل مواجه بوده و از این بابت ابراز نگرانی می نمایند . به اعتقاد برخی از آنان، با مراجعه به كتابخانه های بزرگ ، سری كتابهایی در زمینه های گوناگون علمی در قفسه ها وجود دارد كه برخی از آنها یا برای فهم ع

امه مشكل بوده و یا از اشتباهات زیادی برخوردار بوده وخشونت را ترویج می نمایند . طی سال 2001، انجمن علوم و فنون چین و سایر سازمان های كشور، مبادرت به تلاش گسترده ای در جهت همگانی نمودن علوم در میان شهروندان چینی نمودند كه از سال 1949 ، گسترده ترین كوشش دولت در این راستا به حساب می آمد . طی 50 سال اخیر و از زمانی كه نرخ بیسوادی در این كشور ( طی سال 1949 ) بر90 درصد بالغ می گردید، انجمن علوم و فنون چین به تلاش در زمینه ایجاد جاذبه و تعمیم علوم یا دانش علمی Scientific Knowledge مبادرت نموده است . علی رغم آنكه در این زمینه اقدامات عمده ای صورت گرفته ، تعمیم دانش در شهرها و روستاهای كشور با موفقیت چندانی توام نبوده است، چراكه بسیاری از زمینه های علمی از عمومیت مطلوب در میان عامه مردم برخوردار نگردیده است . از سوی دیگر درك رشته های علمی برای عموم مردم كار دشواری بوده و به سختی می توان آنها را تعمیم داد. این درحالیست كه از یك دهه پیش، انجمن علوم و فنون چین با هدف بهره گیری از استانداردهای تحقیقاتی بین المللی و تلاش در جهت دستیابی شمار بیشتری از مردم به دانش و علوم و آشنایی با آن بررسی های گسترده ای را انجام داده است . گفتنی است كه در این گونه بررسیها ، نظرات شهروندان عامه چینی در خصوص موضوعات علمی نظیر اینترنت، دانش مولكولی ، رادیواكتیو و فرایند تحقیقات علمی یا “ دی ان ای ” DNA مد نظر قرار داشت . درمیان پاسخ دهندگان 80 در صد به آگاهی از فرایند تحقیقاتی و بیش از نیمی از آنان نیز به آشنایی مختصر با رادیو اكتیو و علوم مولكولی اذعان داشتند.درحدود 20 در صد از آنان نیز از اطلاعاتی درخصوص اینترنت و دی ان ای برخوردار بودند . در این قبیل بررسی ها محققین دریافتند كه مردم بتدریج برمسائلی چون محیط زیست و آلودگی محیط اطراف خود ، مواد غذایی و استفاده بهینه از منابع طبیعی توجه نموده و 2/68 در صد از آنان از بیابانی شدن تحت عنوان مساله جدی محیط زیست یاد می كنند . این در حالیست كه اغلب آنان از اطلاعاتی درخصوص موضوعات پزشكی و علمی پیشرفته مانند فناوری “ شبیه سازی انسان “ بی بهره بودند. بنا به نتایج بررسی های فوق ، تنها 4/1 در صد از پاسخ دهندگان از دانش كافی طبقه بندی شده و منسجم در خصوص علوم برخوردار بوده و این میزان درمناطق روستایی از نواحی شهری نی

ز پایین تر بوده است . از جمله مهمترین دلایل فقدان آگاهی و دانش مردمی در خصوص علوم می توان به عدم وجود نهاد یا سازمان ویژه در جهت تعمیم علوم و تعلیم و تربیت در میان عامه مردم اشاره نمود. به گفته كارشناسان چینی آموزش علوم و تعمیم آن در كشور باید بر اساس مقررات مشخص و توسط موسسات و نهادهای پژوهشی و نه توسط سازمان های خاص و مختلف صورت گیرد و این در حالی كه بر عهده گرفتن چنین مسئولیتی از سوی چنین نهادها و موسساتی كاری دشوار است، چراكه محققین این كشور مبالغ زیادی جهت انجام كارهای علمی وسیع از دولت

دریافت نموده و از زمان كافی جهت تعمیم علوم در كشور برخوردار نمی باشند . از این روی ، تعمیم و تداول دانش در میان شهروندان چینی در سطح بسیار پایینی قرار داشته و عامه مردم نیز خود

از فرصت محدودی در جهت دستیابی به علوم و مقوله های علمی برخوردار می باشند . در واقع باید اذعان داشت كه روح علمی در میان شهروندان چینی چندان ریشه دار نیست . به علاوه كارشناسان از فشارهای وارده بر دانشجویان و دانش آموزان مدارس تحت عنوان نقطه و عا

مل منفی و محدود كننده در تعمیم و تداول علوم مختلف در كشوریاد می كنند . در دانشگاه ها و مدارس كشور نیز ،تب مدرك گرایی شدیدی وجود داشته و از سوی دیگر كودكان جهت اخذ مدارك دانشگاهی تحت فشار خانواده ها قرار دادند .از این روی طی سال 2001 تحت چنین فشارهایی بالغ بر 2میلیون دانشجو به دانشگاه ها راه یافتند. رقابت در این زمینه همچنان بالا است. با وجو

دیكه دانشجویان ملزم به برخورداری از آمادگی لازم در جهت گذراندن مواد امتح

انی و آزمون های مشكل می باشند، با این حال از زمان كمتری جهت پرداختن به فراگیری علوم به طور علمی و گسترده و طبقه بندی شده بهره مند می باشند . ظرف 5 سال اخیر ، وزارت آموزش و پرورش چین اقدام به فعالیت گسترده ای در جهت تقویت بنیه علمی دانشجویان آغاز نموده و به غیر از شرایط مورد نیاز جهت حضور در آزمون های علمی ، مهارت های علمی آنان را نیز مد نظر قرار داده است . با این حال دانشمندان و متخصصان اذعان دارند كه در اصل و زیر بنای آزمون دانشگاهی تغییری اعمال نگردیده و لذا اجرای برنامه آموزشی یاد شده از نتایج محدودی برخوردار بوده است. بنا به اظهارات برخی از دانشجویان، در دوران تحصیل در دانشگاه حتی از فرصت مطالعه یك رمان( رمانی با بار علمی ستگین) برخوردار نبوده اند. دلیل این اظهار نظر ساده است. زیرا آنان از فرصت یادگیری بیشتر برخوردار نبوده و تمامی محور توجه آنان بر آمادگی جهت شركت در آزمون ورودی دانشگاه و یا آزمونهای دانشگاهی بوده است. دانشجویان صرفاً به كتابهایی كه در اختیار آنان قرار داده می شود ، بسنده كرده و خود فاقد خلاقیت و اندیشه مستقل ،خلاق، مبتكر و مبدع هستند . این در حالی است كه همگانی و متداول نمودن علوم در كشور نیازمند اندیشه و طرز تفكر مستقل و كسب دانش فراتر از آن چیزی است كه در كتب درسی لحاظ گردیده است. بسط و توسعه علوم در كشور، نیازمند اندیشه مستقل و خلاق دانشجویان و معلمان است و بدون آن مردم تنها به درك و فهم مطالبی روی می آورند كه بیشتر جنبه كلیشه ای و غیر علمی داشته و یا ازطریق رسانه ها به آنان دیكته شده است. ضمن آنكه فاصله علمی بین مناطق روستایی و شهری در كشورچین نیز خود معلول سطح پایین آموزش و پروش در مناطق حاشیه ای و روستایی كشور است. گزارشات واصله خود حاكی از آن است كه میلیونها كودك چینی در اتمام دوره های آموزشی 9 ساله ناتوان بوده و معلمین مدارس در جهت ارتقاء سطح علمی دانش آموزان حتی از كتاب و لوازم كافی بی بهره می باشند. علاوه بر این رسانه های همگانی چین نیز جهت منداول و مرسوم نمودن دانش در كشور كار چندانی انجام نداده اند . زیرا گزارشگران و سردبیران بسیاری از مجلات و مطبوعات چین خود از دانش چندانی برخوردار نبوده و فاقد نوآوری و ابتكار و خلاقیت جهت بسط و توسعه علوم در كشور می باشند . آنان یا از وحدت نظر در نگارش مقالات علمی برخوردار نبوده و یا به نگارش مضامین و موضوعات علمی همگانی توجهی نشان نمی دهند .به هر صورت به رغم چنین وصفی و وجود این گونه موانع در كشور ، بسیاری از دانشمندان و محققان اعتقاد دارند كه شهروندان چینی قادر به ارتقاء سطح علمی و دانش خود در زمینه های مختلف از طریق اصلاح نظام آموزش و تعلیم و تربیت می باشند .
برخی از كارشناسان نیز بر ادامه روند اصلاحات در نظام آموزش و پروش تاكید دارند. آنان بر تعمیم و بسط و توسعه برنامه های علمی همگانی از طریق تلویزیون تاكید می ورزیده و اعتقاد دارند كه پخش برنامه های علمی خارجی مانند “ دیسكاوری “ به تداول علمی در كشور كمك میكند .
از سوی دیگر پیشنهاداتی در جهت پرورش نویسندگان و گروه های علمی و تربیت افراد زبده در این زمینه مطرح گردیده است. پیوستن كشورچین به سازمان تجارت جهانی به توسعه اصلاحات در

موسسات علمی و تحقیقاتی كشور منجر شده و موجب می گردد تا ارتباط اینگونه موسسات و نهادها با عموم مردم گسترش یابد . بنا به اعتقادكارشناسان، همگام با رشد اقتصادی كشور، اعمال تغییرات اساسی و ایجاد تحولات گسترده در نظام علمی كشور الزامی است. چراكه اتخاذ چنین سیاستی به تدریج به بسط و توسعه علوم در میان عامه مردم و بازتر شدن اذهان آنان منجر گردد .در این میان نقش رسانه های گروهی و مطبوعات درجهت بهبود و ارتقاء كیقیت علمی شهروندان چینی از اهمیت زیادی برخوردار گردیده است ، چراكه ایستگاه های تلویزیونی با پخش

برنامه های علمی به روند بسط و توسعه دانش در چین مساعدت نموده و نشریات با نگارش مطالبی از این دست به هرچه سریعتر شدن روند آن كمك می كنند.

آموزش پیش دانشگاهی
تاریخچه
تا قبل از پایه گذاری جمهوری خلق چین در سال 1949 ، آموزش پیش دانشگاهی در چین بسیار عقب افتاده بود . طی سال 1946 كه سال اوج توسعه آموزشی محسوب می گردد؛ كشور چین تنها از 1300 مدرسه پیش دبستانی، 289 هزار مدرسه ابتدایی و 4266 هزار مدرسه متوسطه برخوردار بود. پس از سال 1949 دولتهای محلی و مركزی كشور توجه عمده ای به آموزش پیش دانشگاهی معطوف داشته و به تخصیص منابع مالی، انسانی و مادی زیادی به حوزه آموزش مبادرت نمودند. در سال 1978، با پذیرش سیاست اصلاح و گشایش درهای كشور به دنیای بیرون، آموزش پیش دانشگاهی وارد عصر نوینی از پیشرفت گردید. طی سال 1985، كمیته مركزی حزب كمونیست چین به صدور بیانیه ای با عنوان « تصمیماتی در خصوص تغییرات ساختار آموزشی» مبادرت نمود كه بر اصل پاسخگوی حكومتهای محلی در خصوص ارائه برنامه های آموزش پیش دانشگاهی استوار بود. سیاست گذاری جدید، به عنوان انگیزه ای برای حكومتهای محلی به ویژه بخش ها و شهرستان ها مطرح بود. طی سال 1986، كنگره خلق چین مبادرت به اعلان قانون آموزش پایه در جمهوری خلق چین نمود. بر این اساس، آموزش پیش دانشگاهی بر پایه قانونی محكم بنا گردید. طی سال 1993، كمیته مركزی حزب كمونیست چین و مجلس ایالتی متفقاً به صدور اعلامیه «راهنمایی هایی در خصوص تغییرات و پیشرفت آموزشی كشور چین» مبادرت نمودند. اعلامیه مذكور در جهت روشن شدن جهت ها و سیاست های اساسی ویژه آموزش پیش دانشگاهی طی قرن بیست و یكم صادر گردید. در اوایل سال 1999، مجلس ایالتی همچنین به تصویب راهكار عملی جهت احیاء آموزش طی قرن بیست و یكم» مبادرت نمود. راهكار فوق كه توسط وزارت آموزش طراحی و قاعده بندی یافته بود بر استراتژی تقویت چین در حوزه علوم، فن آوری و آموزش استوار بود. هدف اصلی ارائه راهكار فوق طراحی برنامه كار تغییرات و توسعه آموزش بین دو قرن بر اساس «قانون آموزش جمهوری خلق چین» و اعلامیه « راهنمایی هایی در خصوص

تغییرات و پیشرفت آموزش در چین» بود. در ژوئن سال 1999، كمیته مركزی حزب كمونیست چین و مجلس ایالتی متفقاً به اعلان مصوبه تعمیق تغییرات آموزشی و پیشبرد كامل كیفیت آموزش مبادرت نمودند. لازم به ذكر است كه مصوبه مذكور در جهت بنا نهادن آموزش اساسی سوسیالیستی با خصوصیات چینی طی قرن بیست و یكم صادر گردید. طی 50 سال اخیر، از زمان پایه گذاری جمهوری خلق چین، آموزش پیش دانشگاهی در چین به موفقیت های فراوانی نائل آمده است به نحوی كه مطابق آمار بدست آمده در پایان سال 1998، كشور چین از 181400 مدرسه پیش

دبستانی با 24030300 دانش آموز، 609626 مدرسه ابتدایی با 139538000 دانش آموز، 63940 مدرسه مقدماتی متوسطه (Junior) با 53630300 دانش آموز و 13900 مدرسه تكمیلی متوسطه (Senior) (سه سال آخر متوسطه) با 9380000 دانش آموز و 1535 مدرسه استثنایی با 358400 دانش آموز برخوردار می باشد.

نهادهای مركزی
دولت مركزی به تعیین خط مشی آموزش پیش دانشگاهی مبادرت می نماید و این در حالی است كه مسوولیت مدیریت مراكز سطوح مختلف آموزشی بر عهده دولت های محلی می باشد. وزارت آموزش نیز به طبقه بندی قوانین، سیاست ها و برنامه ریزی كلی و اجزاء اساسی سیستم آموزشی كشور مبادرت می نماید. گفتنی است كه نظارت مستقیم وزارت آموزش در جهت پایه ریزی اصول ویژه آموزش معلمان، آموزش در مناطق فقیر و اقلیت نشین و نظارت كلی بر عملكرد ادارات آموزش محلی صورت می گیرد.
دولت های ایالتی نیز عهده دار مسوولیت اجرای كامل برنامه های آموزش پیش دانشگاهی در حوزه حكومتی خود می باشد. كه از آن جمله می توان به طراحی و گسترش سیاست ها و برنامه ریزی آموزشی در مدارس محلی ابتدایی و متوسطه، سازماندهی، ارزیابی و اجرای سیاست های ویژه آموزش پایه، ارائه برنامه های آموزشی ویژه مناطق فقیر و اقلیت نشین و تامین كمك های مالی مناطقی از كشور كه هزینه های آموزشی كافی برخوردار نمی باشند، اشاره نمود. دولتهای محلی نیز عهده دار مسؤولیت اصلی آموزش پایه مشتمل بر مدیریت مسائل مالی آموزشی، انتصاب و مدیریت معلمان و رؤسای مدارس و تعیین خط مشی های آموزشی مراكز آموزش ابتدایی و متوسطه می باشند. حكومت مركزی نیز به تشویق مشاركت فعال شهروندان چینی جهت احداث و اداره مراكز آموزش ابتدایی و متوسطه (مشتمل بر مراكز آموزش پیش دبستانی) مبادرت می نماید. دولت چین عهده دار مسؤولیت جذب مشاركت كلیه اقشار و بخش های جامعه در جهت ارتقاء سطح كیفی و كمی برنامه های آموزشی می باشد. مراكز پیش دبستانی، مدارس ابتدایی و متوسطه به واسطه برقراری اتحاد و همكاری میان مؤسسات و كمیته های محلی یا روستایی مورد حمایت واقع شده، شوراهای آموزشی شكل گرفته و مبادرت به جلب حمایت بخش های گوناگون اجتماعی برای مدارس می نمایند.

مقطع آموزش ابتدایی
این مقطع شامل مقطع آموزش پیش دبستانی و ابتدایی است. مهد كودك ویژه كودكان زیر رده سنی سه سال و پیش دبستانی ویژه كودكانی است كه وارد سه سالگی شده و در شش سالگی وارد مدارس ابتدایی می گردند. مقطع آموزش ابتدایی از كلاس اول شروع و بسته به نظام آموزشی تا كلاس پنجم یا ششم ادامه می یابد. سال تحصیلی به دو ترم تقسیم می شود كه هر ترم شامل 19 هفته و در مجموع مدت دو ترم 38 هفته آموزشی در طول سال است. همچنین یك هفته اضافی (مثلا برای روزهای برفی در چین) هم در نظر گرفته اند و 13 هفته باقیمانده ویژه تعطیلات است.طی مقطع ابتدایی، دانش آموزان ملزم به گذراندن دروس متنوعی نظیر زبان چینی، ریاضیات و مطالب اخلاقی و همچنین ورزش و فعالیتهای فوق العاده می باشند. گفتنی است كه یادگیری زبان خارجی (انگلیسی) طی سال های آخر این دوره در زمره دروس اختیاری است.
ساختار آموزش ابتدایی
سال تحصیلی تعداد مدارس تعداد كل دانش آموزان ثبت نامی تعداددانش آموزان دختر ثبت نامی تعداد كل معلمین تعدادمعلمین زن

1990 766072 122413800 56555200 5581810 2408800
1991 729158 121641500 56546400 5532300 2422700
1992 712973 122012800 56856000 5526500 2458500
1993 696681 124212400 58159000 5551600 2506900
1994 685588 128226233 60353001 5611324 2569827
1995 668685 131951477 62410771 5664057 2640040
1996 645983 136150042 64670134 5735790 2718842

تعداد ساعات درسی اختصاص یافته به دروس دوره ابتدایی
مواد درسی تعداد ساعات درسی در مناطقی كه دوره ابتدایی6 سال است تعداد ساعات درسی در مناطقی كه دوره ابتدایی5 سال است
اخلاق 204 170
زبان چینی 1666 1598
ریاضیات 986 952
علوم اجتماعی 204 170
علوم طبیعی 272 238
ورزش 544 340
موسیقی 408 340
هنر 408 340
كار 136 102
مقطع آموزش متوسطه
دوره آموزشی این مقطع 6 سال به طول انجامیده و به دو مقطع آموزش متوسطه و آموزش تكنیكی و حرفه ای تقسیم می گردد. هر یك از این دوره ها خود شامل دو مرحله آموزشی دوره سه ساله مقطع مقدماتی متوسطه و دوره سه ساله مقطع تكمیلی متوسطه می باشد كه گاهی اوقات در قالب دوره های 4ساله و 3 ساله بطول می انجامد. شرط ورود به آموزش عالی قبولی در آزمون مقطع تكمیلی متوسطه و آزمون ورودی دانشگاه های كشور می باشد. در نظام پذیرش دولتی رقابتی فشرده جهت قبولی در دانشگاه های معتبر وجود دارد. مقطع مقدماتی متوسطه تا سه یا چهار سال ادامه یافته و در اكثر موارد مقطع تكمیلی متوسطه نیز شامل یك دوره سه ساله است. سال تحصیلی مقطع مقدماتی متوسطه بر 39 هفته و یك هفته اضافی مشتمل می گردد. در دوره مقدماتی متوسطه دروس متنوعی نظیر شیمی، فیزیك، زیست شناسی، تاریخ، جغرافیا و زبان های خارجی ارائه می گردد. هم چنین دروس تربیت بدنی مورد تشویق قرار می گیرد. مقطع تكمیلی متوسطه نیز بر40 هفته و یك یا دو هفته اضافی مشتمل می گردد. طی مقطع تكمیلی متوسطه دانش آموزان دروس تخصصی علمی و علوم انسانی را می آموزند. دانش آموزانی كه از مدارس مقدماتی متوسطه فارغ التحصیل می گردند از مجوز ورود به مراكز متوسطه فنی و حرفه ای برخوردار می گردند. در این مراكز آموزشی برنامه های آموزشی دو تا چهار سال ادامه می یابد گفتنی است كه اغلب كشاورزان، كادر مدیریتی و تكنیكی و كارگرانی كه از مهارت كافی برخوردار نمی باشند در مدارس متوسطه فنی وحرفه ای آموزش می بینند. گروه سوم كارگران ماهری می باشند كه جهت كسب مهارت های عملی و تولیدی در این مدارس ثبت نام می نمایند.
آموزش كامپیوتر درمدارس ابتدایی و متوسطه
وزارت آموزش چین مصمم است كه از سال 2001 ظرف 5 تا10 سا ل به تعمیم آموزش از راه دور از مدارس ابتدایی و متوسطه سراسر چین مبادرت نماید.در این راستا،تا انتهای سال 1999، بالغ بر60 هزارمدرسه آموزش ابتدایی و متوسطه به ارائه برنامه های آموزشی كامپیوتر مبادرت نمودند .درحال حاضر، در بیش از 20 هزار مدرسه ابتدایی و متوسطه كشور دروس كامپیوتری تدریس می گردد. تعداد كل 3000مدرسه ابتدایی و متوسطه نیز به ایجاد شبكه كامپوتری خود مبادرت نموده اند.دركشورچین بطورمتوسط به ازای هر121 دانش آموز یك دستگاه كا مپیوتروجود داشته و ازكل 200 میلیون دانش آموز كشور 30 میلون نفر به گذراندن دوره های آموزش كامپیوتر نائل می آیند .از جمله مهمترین اهداف دراز مدت آموزش كامپیوتر در مدارس ابتدایی و متوسطه می توان به موارد ذیل اشاره نمود،

1- دستیابی كلیه مدارس تكمیلی متوسطه سراسر كشور و مدارس مقدماتی متوسطه مناطق شهری، به امكانات كامپیوتری تا قبل از سال 2001
2- ارائه دروس كامپیوتری در كلیه مدارس متوسطه كشور تا قبل از سال2005
3- راه اندازی 2شبكه كامپیوتری بین مدرسه ای و اتصال90 درصد از مدارس ابتدایی و متوسطه به این شبكه كامپیوتری ظرف 5 تا 10 سال آتی
آموزش عالی
در كشور چین، هدف اصلی آموزش عالی تربیت متخصصان جهت توسعه بخش های مختلف كشور است. دانشگاه هاو دانشكده ها و مؤسسات آموزش عالی به ارائه برنامه های چهار یا پنج ساله و همچنین دوره های تخصصی دو تا سه سال مبادرت می نمایند. آندسته از دانش جویانی كه اولین به اتمام نخستین دوره نائل آیند از مجوز حضور در دوره های بعدی برخوردار می گردند.

ساختار آموزشی
از جمله مؤسساتی كه به اهداف آموزش عالی تحقق می بخشند می توان به دانشگاه ها، دانشكده ها و مؤسسات فنی وحرفه ای اشاره نمود. دانشگاه ها عهده دار آموزش، تحقیقات علمی و خدمات اجتماعی می باشند. دانشگاهای چین به چند دسته تقسیم می گردند. برخی از دانشگاه ها مستقیما تحت نظارت وزارت آموزش عالی قرار داشته و تعدادی از آن ها نیز توسط شهرداریها و استانداریها اداره می گردند. علاوه بر این تعدادی دیگر نیز توسط مراكز محلی شهر

ها مورد نظارت واقع می گردند.قوانین ثبت نام در دانشگاه های چین بسیار دشوار است تا بدین وسیله نظارت بر كیفیت روند ثبت نام دانشجویان حاصل گردد. آن دسته از دانش آموزانی كه از مراكز آموزش متوسطه فارغ التحصیل شده اند می توانند پس از قبولی در آزمون ورودی به دانشگاه بروند. سال تحصیلی در مؤسسات آموزش عالی تمام وقت به دو ترم تقسیم می شود گفتنی است كه برخی از دانشگاه ها نیز از سه ترم تحصیلی برخوردار می باشند. ترم اول از اوایل سپتامبر و ترم دوم از اواسط فوریه آغاز می گردد. هر ترم شامل بیست هفته آموزش بوده و دانشجویان پن

ج روز در هر هفته به كلاس می روند. علاوه بر تعطیلات تابستانی و زمستانی، دانشجویان روز اول سال نو و سه روز نیز در روز جهانی كار و روز ملی تعطیل می باشند. در طول ترم تعطیلات دیگری وجود ندارد.

سال تحصیلی دانشگاهی
شروع كلاسها از ماه سپتامبر تا ماه ژوئن می باشد.تعطیلات آموزشی از اول جولای تا 31 آگوست به طول می انجامد.زبان آموزشی دانشگاه های كشورچینی، انگلیسی و پرتقالی است.
مقاطع آموزشی
مقطع آموزش كاردانی
حداقل زمان لازم جهت اتمام این دوره سه سال می باشد.دانش آموزانی كه به اتمام مقطع تكمیلی متوسطه ظرف مدت زمان 2 سال مائل آیند می توانند پس از قبولی در آزمون ورودی به این مقطع وارد شوند كه توسط مؤسسات تخصصی و پلی تكنیك برگزار می گردد.
مقطع آموزش كارشناسی
مقطع كارشناسی مشتمل بر یك دوره 4 ساله آموزشی برای دانشجویان در دانشگاه ها یا دانشكده ها می باشد و این در حالی است كه مدت زمان تحصیل در دانشكده های پزشكی و برخی از مؤسسات پلی تكنیك 5 ساله می باشد..آندسته از دانش آموزانی كه به اتمام مقطع تكمیلی متوسطه طی 3 سال نائل آیند می توانند پس از قبولی در آزمون ورودی در این دوره ادامه تحصیل دهند. دانشگاه ها، مؤسسات تخصصی و پلی تكنیك ها ارائه دهنده برنامه های آموزشی این مقطع می باشند.
مقطع آموزشی كارشناسی ارشد
تحصیلات این مقطع از سال 1978 آغاز شده و از سال 1981 به بعد دانشجویان میتوانند پس از گذراندن از دو ونیم تا سه سال تحصیلی مدرك كارشناسی ارشد دریافت دارند.دوره كارشناسی ارشد شامل كار عملی، نوشتن ودفاع از پایان نامه / تز می باشد. عمده دانشجویانی كه از مدرك كارشناسی برخوردار می باشند در این مقطع پذیرفته می شوند. طبق آمار بدست آمده، طی سال 1999 ، از بالغ بر 85 هزار دانشجوی مقطع كارشناسی ارشد و دكتری گزینش و ثبت نام به عمل

آمده است. در این میان ، شمار دانشجویان درحال تحصیل مقطع كارشناسی ارشد بر 65 هزار نفر بالغ می گردد كه در مقایسه با سال قبل نشانگر 4/19 درصد افزایش است. طبق آمار بدست آمده طی سال 2001 ، شمار داوطلبان ورود به مقطع كارشناسی ارشد بر319 هزار نفر بالغ می گردد كه درمقایسه با سال 2000، 45 هزار نفر معادل 45/16 درصد افزایش داشته و بالاترین ركورد در تاریخ كشور چین به شمار می آید. گفتنی است كه از میان این داوطلبان بالغ بر 8/84 درصد از

مدرك علمی كارشناسی برخوردار بوده و 9/65 درصد نیز به رده های سنی كمتر از 25 سال تعلق دارند. دانشجویان پسر2/65 درصد از داوطلبان را تشكیل داده و تعداد كادر آموزشی نیز بر 185 هزار نفر بالغ می گردد.

مقطع آموزشی دكتری
دانشنامه دكتری حداقل ظرف مدت زمان سه سال تكمیل می گردد. دانشجویان این مقطع ملزم به ارائه رساله آموزشی در جهت اثبات برخورداری توانایی انجام تحقیقات مستقل و تلاش خلاق و چشمگیری در رشته تحصیلی مربوطه می باشند.گفتنی است ، تنها دانشجویانی كه از مدرك كارشناسی ارشد یا مدرك معادل آن برخوردار می باشند، در این مقطع پذیرفته می شوند.
مقطع آموزشی فوق دكتری
در خلال اجلاس20 آوریل2002 پكن، موفقیتها و تجارب بدست آمده در زمینه پیشرفت نظام فوق دكتری ظرف 16سال اخیر، مورد بررسی و ارزیابی قرارگرفته و برنامه 5 سال آینده فوق دكتری چین طی” دهمین برنامه 5 ساله ” (2001 ـ 2005 ) تدوین گردید. ازسال 1985، كشور چین به طراحی و تبیین نظام فوق دكتری مبادرت نموده و ظرف16 سال اخیر به موفقیتهای چشمگیری دست یافته است.
تاكنون تعداد947مركز پژوهشهای علمی فوق دكتری در310 دانشگاه و انستیتو تاسیس گردیده است. لازم به ذكر است كه بالغ بر7 هزار پژوهشگر دراین مراكز فعالیت می نمایند.در حال حاضر، اغلب فارغ التحصیلان دوره های فوق، به عنوان پروفسور و پژوهشگراستخدام شده و برخی ازآنان نیز ریاست شعبه ای از علوم را برعهده دارند. در حال حاضر، تعداد مراكز پژوهشهای علمی فوق دكتری در موسسات بزرگ دولتی بر 256 ایستگاه بالغ گردیده و بیش از400 پژوهشگر فوق دكتری به فعالیت در مراكز فوق مبادرت می نمایند. در راستای اجرای دهمین برنامه 5 ساله ، كشورچین به تدوین برنامه ذیل در جهت پیشرفت نظام فوق دكتری مبادرت نمود:
1- افزایش تعداد دانشجویان فوق دكتری جدید و تعداد پژوهشگران مراكز پژوهشهای علمی به دو برابر تعداد فعلی تاسال 2005
2- افزایش تعداد پژوهشگران فوق دكتری به 12 تا 15 هزار نفر تا سال 2005
3- گسترش تعداد مراكز پژوهشهای علمی به 1000 مركز

4- افزایش تعداد مقالات علمی دانشجویان فوق دكتری مراكز پژوهشهای علمی سالیانه به 30 هزار مقاله در سال تا اواخردهمین برنامه 5 ساله
5- افزایش تعداد دست آوردهای مهم تحقیقات علمی بر بیش از5000 مورد
افزایش نسبت تبدیل دستاوردهای علمی فوق دكتری به تولید به میزان 30 درصد
مدارك علمی

مدرك كارشناسی به آندسته از فارغ التحصیلانی اعطا می گردد كه واحد های درسی من جمله پایان نامه تحصیلی خود را به پایان رسانده باشند.
مدرك كارشناسی ارشد نیز به آندسته از فارغ التحصیلان دانشگاه ها، دانشكده ها و مؤسسات تحقیقاتی اعطا می گردد كه به گذراندن واحد های درسی و دفاعیه پایان نامه خود نائل آمده باشند.
مدرك دكتری به دانشجویان مقطع دكتری دانشگاه ها، دانشكده ها و مؤسسات تحقیقاتی در صورتی اعطا می گردد كه آنان در كلیه آزمون های كتبی و شفاهی مورد پذیرش قرار گیرند.
آموزش عالی آزاد
در سپتامبر 1992 نخستین دانشگاه آزاد كشور چین در شانگ های افتتاح گردید. از جمله مهمترین رشته های ارائه شده در این دانشگاه می توان به علوم كاربردی، كامپیوتر، تجارت بین الملل و حسابداری اشاره نمود.
آموزش عالی كوتاه مدت
دانشكده های آموزشی ویژه كشاورزان و كارگران و مدارس مكاتبه ای توسط كارخانه ها، استانداریها، شهرداریها و مقامات محلی اداره می شوند. علاوه بر این بخش های صنعتی نیز نقش مهمی در آموزش تكنسین ها ایفا می نمایند. دانشكده های مذكور از نقش بسزایی در ارتقاء سطح علمی كارگران و كشاورزان برخوردار می باشند.درحال حاضر دوره های آموزش كوتاه مدت در بسیاری از رشته ها نظیر ادبیات چینی، خوشنویسی، اقتصاد، معماری، داروسازی، هنر و ورزش های چینی در طول ترم و نیز هنگام تعطیلات ارائه می گردد. دانشجویان خارجی مورد تشویق قرار می گیرند تا در دانشگاه های چین ادامه تحصیل داده و به اخذ مدارك كارشناسی ارشد و دكتری نایل آیند. و از دانشجویان فارغ التحصیل نیز درخواست می گردد تا به كشور بازگشته و تحصیلات

خود را ادامه دهند. در برخی مؤسسات آموزش عالی زبان های خارجی نیز تدریس می گردد.در كشور چین مؤسسات آموزش عالی نقش مهمی در تحقیقات علمی ایفا می نمایند. تا پایان سال 1997، بالغ بر 176400 نفر به دریافت مدرك كارشناسی و 3172700 نفر به دریافت مدرك كارشناسی ارشد نائل آمده اند. كلیه مؤسسات آموزش عالی كشور مجهز به آزمایشگاه های

علمی می باشند. در كشور چین 3409 موسسه تحقیقاتی و 153 مركز علمی فعالیت دارد كه 416 موسسه به موضوعات مهم می پردازند. دانشگاه های چین مستقیما تحت نظارت كمیسیون آموزشی كشور، وزارتخانه ها، كمیسیون های استانی و شهری اداره می گردند. علاوه بر این جهت نظارت بر سطح كیفی آموزش های ارائه شده در دانشگاه ها آزمون ورودی مشكلی برگزار می گردد. شرط اصلی راه یابی فارغ التحصیلان مراكز آموزش متوسطه به مؤسسات آموزش عالی پذیرش در آزمون سراسری ماه جولای است.سال تحصیلی دانشگاه ها عموما به دو ترم تحصیلی و در برخی دانشگاه ها به سه ترم كه در اول ماه سپتامبر آغاز می گردد قابل تقسیم است. دانشجویان برای جشن بهار مدت یك ماه تعطیل بوده و كلاسهای درس در اواسط ماه فوریه آغاز می گردد. هر ترم تحصیلی نیز حدوداً 20 هفته بطول می انجامد. در اكثر دانشگاه های كشور دوره های آموزش كوتاه مدت به خارجیان ارائه می گردد. با افزایش تبادل فرهنگی چین با كشورهای دیگر، بسیاری از افراد مایل به ادامه تحصیل در این كشور می باشند. این دوره ها خود به توسعه زبان چینی در بسیاری از موضوعات درسی نظیر: ادبیات، خوشنویسی، اقتصاد، معماری حقوق، داروسازی، طب سوزنی، هنر و انواع ورزش های چینی می گردد. دوره های مذكور طی سال تحصیلی و در زمان تعطیلات ارائه شده و تا مدت 4 تا 20 هفته ادامه می یابد. شهریه تحصیلی دوره های آموزش فوق بر حسب مدت زمان دوره و نوع موسسه متغیر است.
آموزش عالی فنی و حرفه ای
پس از پایان مقطع آموزش متوسطه، مدارس فنی در سطوح غیر دانشگاهی آموزش هایی را در 400 رشته تخصصی ارائه میدهند كه بر صنایع سبك ونساجی، الكترونیك، موتور سازی وبازرگانی مشتمل می گردد. دوره آموزش عالی حرفه ای مدت زمان 2 سال به طول انجامیده كه در نهایت به فارغ التحصیلان دیپلم اعطا می گردد. در واقع آن دسته از افرادی كه پس از مراكز آموزش متوسطه به آموزش فنی-حرفه ای می پردازند جهت كسب مشاغل خاص آماده می شوند.
تحقیقات علمی و آموزشی
آموزشهای ارائه شده در دانشگاه های چین كاملا مطابق برنامه های آموزشی است كه بر

كنفرانس، مباحثه آزاد كلاسی، كلاسهای آموزشی و مشاوره ای مشتمل می گردد. همزمان با آغاز كلاسهای درسی آموزش های دیگر من جمله تدریس تئوریك، بازدید علمی، تدریس عملی و تحقیقات اجتماعی نیز ارائه می گردد. جهت ارتقاء سطح علمی دانشجویان، كتابخانه های دانشگاه فعال می باشند تا دانشجویان اهل تحقیق و مطالعه پرورش یابند. كلیه مراكز آموزش عالی با تجهیزات پیشرفته مجهز شده اند تا برنامه های آموزشی قابل اجرا باشند. اجرای تحقیقات علمی در مراكز دانشگاهی چین نقش موثری در توسعه تكنولوژی و شكوفایی ساختار اقتصادی كشور به

همراه داشته و دانشگاه ها و دانشكده ها نیز نقش مهمی در انجام تحقیقات علمی ایفا می نمایند. به طور كلی می توان گفت كه در دانشگاه های كشور چین برنامه های آموزشی طبق برنامه ها و سر فصل های آموزشی ارائه شده و به سخنرانی ها، بحثهای كلاسی، دروس آزمایشگاهی، تمرین ومشاوره مشتمل می گردد. تحقیقات علمی دانشگاه ها اهمیت بسزایی در توسعه علم و تكنولوژی كشور دارد. تعداد 3402 موسسه تحقیقاتی در دانشگاه های كشور فعالیت دارند تا نیاز های مختلف كشور را مرتفع سازند. از سال 1984 دولت 104 آزمایشگاه و 58 مركز تحقیقاتی در دانشگاه های كشور تاسیس نموده و هزینه هنگفتی جهت اجرای طرح های تحقیقاتی در نظر گرفته است.
نظام اداری- آموزشی
كمیسیون آموزشی كشور از جمله مهم ترین نهادهای دست اندركار رسیدگی به امور دانشگاه ها و مراكز آموزش عالی كشور است كه عهده دار مسوولیت نظارت بر مؤسسات آموزشی بجز مدارس نظامی و نظارت بر برنامه های آموزشی، انتشار كتب درسی و تدوین قوانین ویژه به دانشگاه ها می باشد.

نهادهای مركزی آموزش عالی
دوره های كارشناسی ارشد و دكتری كه در دانشكده ها، دانشگاه ها و مؤسسات تحقیقاتی برگزار می گردد تحت نظارت، مدیریت و سازماندهی وزارت علوم قرار دارد. علاوه بر این وزارت كشور و وزارت علوم عهده دار مسئولیت توسعه سیاست گذاری، اصلاح ومدیریت آموزش عالی كشور می باشند. دانشگاه های خصوصی نیز بسرعت در حال گسترش می باشند.
سیاستهای آموزشی
پس از پایه گذاری جمهوری خلق چین طی سال 1949، دولتها و حزب كمونیست چین به تاكید بر اجرای سیاست هایی در جهت توسعه آموزش عالی مبادرت نمودند. به نحوی كه پس از جلسه یازدهم كمیته مركزی حزب كمونیست چین، ساختار آموزش عالی كشور با تغییرات ساختاری و توسعه مشهودی مواجه گردید. طبق آمار بدست آمده طی سال 1998، 1984 مؤسسه آموزش عالی فعالیت دارد كه بر 1022 مؤسسه آموزش عالی عمومی و 962 مؤسسه آموزش عالی بزرگسالان مشتمل می گردد. تعداد كل دانشجویان ورودی طی این سال بر 1083600 نفر، تعداد دانشجویان مراكز آموزش عالی رسمی بر 3408800 نفر، تعداد ورودی های جدید مؤسسات آموزش عالی بزرگسالان بر 1001400 و كل دانشجویان مؤسسات آموزش عالی بزرگسالان بر 2822200 نفر بالغ می گردد. از تعداد كل مؤسسات آموزش عالی بالاتر از كارشناسی بالغ بر 72500 موسسه (15000) به مقطع PHD و 57300 موسسه به مقطع كارشناسی ارشد تعلق دارد. تعداد كل ثبت نامی دانشجویان مقطع بالاتر از كارشناسی بر 198900 نفر طی سال 1998 بالغ می گردد. طی سالهای 1990 تا 1998، تعداد دانشجویان كالج ها و دانشگاه های كشور از رشد 67 درصدی برخوردار بوده است به نحوی كه تعداد دانشجویان و از 3729000 نفر بر 6231000 بالغ گردیده است. تعداد دانشجویان بالاتر از كارشناسی ارشد نیز 114% رشد داشته و از 93000 نفر بر 198900 نفر بالغ گردیده است. در پایان سال 1997، نرخ ثبت نامی مؤسسات آموزش عالی بر 07/9% بالغ گردید.
فرهنگ دانشگاهی
با بررسی مستقیم فرهنگ دانشگاهی بر دانشجویان، توسعه و آموزش، دانشگاه های چین تاك

ید عمده ای پرورش فرهنگ سالم دانشجویی دارند چرا كه نقش مهمی در شخصیت آن ها دارد.اغلب دانشگاه های چین به سازماندهی فعالیتهای گسترده اجتماعی در جهت بهبود فرهنگ دانشجویی مبادرت می نمایند. از جمله این فعالیتها می توان به انجام آزمایشات علمی، برقراری تبادلات دانشجویی، برگزاری مسابقات ورزشی و انجام فعالیتهای رفاهی و اجتماعی اشاره نمود. علاوه بر این دانشگاه های كشور امكان پرداختن به هنرهای نمایشی، رقابتهای ورزشی و بازد

ید از آثار تاریخی را برای دانشجویان خارجی فراهم می سازند. با مشاركت در این گونه فعالیتها، دانشجویان خارجی با فرهنگ چینی آشنایی یافته و نرخ تبادل اساتید و دانشجویان چینی افزایش می یابد.
شرایط ورود به دانشگاه های دولتی
احراز حداقل نمره 380-280 و بالاتر (برای برخی از دانشگاه ها) جهت پذیرش در دانشگاه های دولتی كشور چین الزامی است. به پنج دسته از دانشجویان خارجی اجازه ورود داده می شود، دانشجویان دوره كارشناسی زیر رده سنی 25 سال با تحصیلات كامل متوسطه، دانشجویان زیر رده سنی 35 سال كه حداقل دو سال از دوره كارشناسی را گذرانده باشند، دانشجویان زیر رده سنی 45 سال برخوردار از مدرك كارشناسی ارشد، داوطلبان زیر رده سنی 35 سال برای مقطع كارشناسی ارشد، داوطلبان مقطع دكتری زیر رده سنی 40 سال كه از مدرك كارشناسی ارشد برخوردار می باشند. گفتنی است كه جهت پذیرش دانشجویان خارجی در رشته های علوم، مهندسی، كشاورزی و داروسازی برگزاری آزمون مربوطه در سفارت خانه متبوع الزامی است.علاوه بر این دانشجویان ملزم به ارائه گواهی نامه معاینه بدنی می باشند كه توسط مسئولان قرنطینه جمهوری خلق چین برای دانشجویان خارجی صادر می گردد.
از جمله مهم ترین سازمان هایی كه به ارزیابی مدارك دانشگاهی مبادرت می نمایند، می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
– كمیته ارزیابی مدارك دانشگاهی كشور
– انجمن آموزش چینی برای مبادلات دانش جو در سطح بین المللی
پذیرش تحصیلی
ورود به دانشگاه از طریق ثبت نام صورت می گیرد و كمیته پذیرش استان ها تحت نظارت وزارت آموزش عهده دار این مسئوولیت می باشد. بورس تحصیلی نیز براساس شرایط جسمانی واخلاقی دانشجویان اعطا می گردد. كمك هزینه های ویژه ای نیز به اقلیتها و داوطلبان خارجی دانشگاه های چین اعطا می گردد. آزمون های سراسری دانشگاهی به مدت ده روز در اوایل ماه جولای برگزار شده كه داوطلبان می توانند در یك یا دو گروه آموزشی انسانی/ فنی / مهندسی شركت نموده و از مؤسسات ودانشگاه های مورد نظر خود به ترتیب اولیت تقاضای پذیرش نمایند. نتایج آزمون جهت ثبت نام از افراد تعیین كننده است علاوه براین قبل از پذیرش در خصوص رفتار اجتماعی و اخلاقی دانشجویان تحقیقاتی صورت می گیرد. دربرخی از مؤسسات آموزش عالی دانشجویان ملزم به برخورداری از شرایط جسمانی خاصی می باشند. اخیراً كشور چین آموزش عالی را به صورت آزاد ارائه می دهد. دانش جویان شهریه ای نمی پردازند و می توانند ازخوابگاه های دانشجویی استفاده نمایند. هم چنین به دانشجویانی كه بامشكل مالی مواجه می باشند دارند بورس تحصیلی یا یارانه اختصاص می یابد. خوابگاه مهم ترین بخش زندگی دانشجویی است كه توسط دانشجویان و از طریق اتحادیه دانشجویی نظارت می گردد. گفتنی است كه این اتحادیه تحت نظارت فدراسیون دانشجویان چین فعالیت می نمایند. نظام آموزش عالی كشور در حال اصلاح بوده و طی سال های اخیر دانشجویان بیشتری از بورس تحصیلی برخوردار گردیده اند. طبق سیاست های آتی كسور این روند ادامه یافته و نهایتاً نظام اعطای كمك هزینه تحصیلی به تصویب رسید. آندسته از دانشجویانی كه به تسلط بر زبان چینی نائل نیامده و یا سطح زبانی آن ها بسیار پایین است ملزم به یادگیری زبان چینی ظرف مدت یك تا دو سال در حد ابتدایی و دانشجویان مقطع كارشناسی ارشد و بالاتر نیز ملزم به گذراندن دوره 2 ساله تكمیلی آموزش زبان چینی می باشند.
پذیرش دانشجویان خارجی
شرایط پذیرش دانشجویان خارجی در جدول ذیل درج گردیده است:

مدت تحصیل شرایط رده سنی مقطع تحصیلی
4-5 سال دانشجویان خارجی ملزم به برخورداری از مدركی معادل فارغ التحصیلان مراكز آموزش متوسطه چین بوده و جهت ورود به دانشگاه ملزم به پذیرش در آزمون ورودی آن می باشند. زیر رده سنی 25 سال مقطع كارشناسی
3-2 سال اگر چنانچه داوطلب طی همان سال از یكی از دانشگاه های چین فارغ التحصیلان گردیده و دانشجوی موفقی باشد اساتید دانشگاه او را معرفی نموده و شركت در آزمون ورودی برای وی ضروری نیست. زیررده سنی 35 سال مقطع كارشناسی ارشد

3 سال برخورداری از مدرك كارشناسی ارشد یا معادل آن و معرفی نامه از سوی چند تن از اساتید زیر رده سنی 40 سال مقطع دكتری
2-1 سال برخورداری از مدرك معادل فارغ التحصیلان مراكز آموزش متوسطه چین زیر رده سنی 55 سال دوره آموزش زبان چینی
2-1 سال برخورداری از سطوح آموزشی بالاتر از دانش جوی سال دوم زیر رده سنی 35 سال آموزش همگانی
كمتر از یك سال برخوداری از مدرك كارشناسی ارشد یا دانشجوی مقطع دكتری زیر رده سنی 45 سال آموزش پیشرفته
كمتر از 1 سال برخورداری از درجه استاد یاری زیر رده سنی 55 سال تحقیقات
4 تا 20 هفته برخوداری از مدرك معادل فارغ التحصیل مراكز آموزش متوسطه چین زیر رده سنی 60 سال آموزش كوتاه مدت
در آغاز سال تحصیلی 2003 ، دانشگاهها وكالجهای مختلف چین ، به پذیرش مجموع 6 /2 میلیون دانشجوی جدید مبادرت نمودند كه این رقم نسبت به سال گذشته 000/ 800 نفر افزایش نشان می دهد. اكثر دانشجویان جدید در رشته های فنی ،مهندسی ، مدیریت ، هنر و پزشكی پذیرش گردیده اند. كشور چین در نظر دارد، طی برنامه 5ساله دهم ( در فاصله سالهای2005-2001 ) تعداد كل دانشجویان شاغل به تحصیل را به 16 میلیون نفر افزایش دهد كه دراین صورت پذیرش بیش از 11 میلیون دانشجوی جدید در مراكز دانشگاهی الزامی است. طبق پیش بینی های به عمل آمده در برنامه فوق، پیش بینی گردیده 15 درصد كل دانش آموزان مدارس متوسطه به دانشگاه راه خواهندیافت ، كه در آن صورت، سالانه بیش از 600 هزار دانشجو از دانشگاهها فارغ التحصیل خواهند شد .
نظام ارزیابی تحصیلی
نمرات آزمون ورودی دانشگاه های كشور چین بر مبنای درصد ارزیابی می گردد كه حداكثر نمره 500 است. حداقل نمره لازم جهت ورود به دانشگاه و یا دانشكده تربیت معلم بین 280 تا 370 نمره متغیر می باشد.این در حالی است كه نظام اصلی نمره دهی كه عمدتاً توسط مؤسسات آموزش عالی مورد استفاده قرار می گیرد از سال 1976 به شرح ذیل بوده است:
بالاترین نمره: 100-90
نمره قبولی: 60
پایین ترین نمره: 59-0
برخی از مؤسسات آموزش عالی نیز از معیار نمره بندی 5 برای عالی، 4برای خوب، 3

برای متوسط، 2 برای ضعیف و 1 برای بد استفاده می نمایند.
معیار نمره دهی
معیار نمره دهی در نظام آموزش عالی كشور چین بر تقسیم بندی ذیل استوار می باشد:
نظام پنج تایی نظام چهار تایی
A < عالی A < عالی
B < خوب B < خوب
C <متوسط C < ضعیف
D < ضعیف D < مردود
F < مردود
لازم به ذكر است كه در اكثر موارد جهت اعطای نمره از حروف لاتین (A ,B , C , D ) در عوض معادل آن ها در زبان چینی استفاده می شود. اغلب نمرات عددی از 100- 0 تعیین وبرخی از دروس نیز بر مبنای قبول یا ردی ارزیابی می گردند.
تغییرات و اصلاحات آموزشی
كانون توجه به نظام آموزش عالی چین اصلاح نگرش های روشنفكرانه در كشور و ایجاد حس رقابت میان دانش جویان در كلیه زمینه هایی است كه منجر به پیشرفت كشور می گردد. مطابق چنین سیاستی آینده كشورمتكی به نسل جوان است تا در قرن جدید آن را رهبری نماید. از آنجاییكه سیستم اقتصادی چین كاملا متمركز است از این روی سیستم آموزشی كشور نیز با آن هماهنگ شده و به صورت متمركز با ادارات و دولتهای محلی و مركزی ویژه آموزشی درآمده است. از جمله عمده ترین نقیصه های این سیستم می توان بر تمركز عمده مسؤولیت بر عهده حكومت مركزی و عدم برخورداری مدارس از، اختیارات و انعطاف پذیری لازم جهت ارائه برنامه های آموزشی متناسب با نیازهای اجتماعی اشاره نمود. از سوی دیگر از آنجاییكه برنامه های آموزشی بصورت جداگانه توسط گروه های آموزشی مركزی و ادارات محلی برنامه ریزی می گردید از این روی ساختار آموزشی كشور غیرمنطقی و از هم گسسته بوده و تعداد زیادی روش های منفرد آموزش عالی وجود داشت كه با یكدیگر تداخل داشته و برخی از مؤسسات آموزش عالی نیز از كیفیت آموزشی بسیار پایینی برخوردار بودند. از این روی، تغییر ساختار آموزشی مؤسسات آموزش عالی سیاست كلیدی به شمار می آمد. از جمله مهم ترین تغییرات اعمال شده در ساختار آموزش كشور می توان به اعمال تغییراتی در سیاست های برنامه ریزی آموزشی، مدیریت، سرمایه گذاری. استخدام و موقعیت شغلی معلمین اشاره نمود. از جمله دیگر تغییرات كلی اعمال شده بر ساختار آموزش عالی كشور می توان به تسهیل رابطه میان دولت، جامعه و آموزش عالی كه به شكل گیری سیستم جدید آموزشی منجر گردید اشاره نمود. در ساختار جدید آموزشی حكومت مركزی عهده دار مسؤولیت برنامه ریزی كلی و مدیریت كلان آموزشی است و این در حالی است كه مؤسسات آموزش عالی پیرو قانون بوده و در عین حال از اختیارات كافی جهت برنامه ریزی آموزشی مطابق با نیازهای جامعه بهره مند می باشند.با اعمال تغییرات در سیاست های برنامه ریزی آموزشی، سیستم قدیمی كه بر اتخاذ تصمیمات حیاتی توسط حكومت مركزی استوار بود، نقض گردیده و سیستم جدیدی با مركزیت دولت به وجود آمد. با اعمال چنین اصلاحاتی، سیاست توسعه آموزش عالی با مشاركت نیروهای اجتماعی تشویق و مورد حمایت واقع گردید. با اعمال تغییراتی در سیستم مدیریت آموزشی روند، ارتباطی میان دانشگاهها، دولت و جامعه به تدریج تسهیل شد. لازم به ذكر است كه ارتباطات مذكور به واسطه تعدیل، مشاركت و ادغام صورت پذیرفت. در این اثنا، سیستم آموزشی در دو سطح مختلف طرح ریزی گردید. به عبارت دیگر دولت های محلی و مركزی از مسؤولیت های متفاوتی در حوزه برنامه ریزی آموزشی و طرح ریزی كلی و مدیریتی برخودار گردیدند. نتیجتاً، سیاست تداخل آموزشی لغو شده و در عین نظارت كامل دولت، قدرت بیشتری به مؤسسات آموزش عالی محول گردید. علاوه بر این اختیار بیشتری جهت برنامه ریزی آموزشی با

توجه به قوانین جامعه و قانون ها به مؤسسات واگذار گردید. از سال 1992، تعداد 251 مؤسسه آموزش عالی در هم ادغام شده و به 135 مؤسسه كاهش یافته است. تعداد 87 مؤسسه آموزش عالی بزرگسالان نیز ادغام گردیده است. علاوه بر این از تعداد 177 مؤسسه آموزش عالی 43 موسسه به وزارت آموزش، 44 موسسه به ادارات مركزی آموزش و 90 موسسه به دولتهای محلی تعلق گرفت. همچنین 168 مؤسسه آموزش عالی كه مستقیماً تحت نظارت اداره مركزی آموزش قرار داشته تحت نظارت دولت محلی قرار گرفت. 8 مؤسسه آموزش عالی نیز كه توسط ادارات تخصصی ایالتی نظارت می گردید، تحت نظارت كمیته های آموزشی ایالتی قرار گرفت. 317

مؤسسه آموزش عالی توسعه یافته و برنامه ریزی آموزشی بصورت بین موسسه ای خصوصی در آنها به مورد اجرا گذارده شده است 241 مؤسسه آموزش عالی نیز در قالب 5218 پروژه سرمایه گذاری به فراهم سازی امكانات آموزشی مناسب در سطوح مختلف مبادرت نموده اند. علاوه بر

این فرآیند ارتباطی میان مؤسسات آموزش عالی و جامعه تقویت گردیده و ظرفیت دانشجویان مؤسسات آموزش عالی افزایش یافت. سیستم مالی نظام قدیم آموزشی نیز كه بر اساس وابستگی كامل به دولت پایه ریزی گردیده بود، به سیستم جدید تغییر یافته و سیستم جدید با قابلیت جذب سرمایه از محل كانالهای گوناگون با مسؤولیت عمده دولت به تدریج پایه ریزی و تكمیل گردید. با تغییر سیستم جذب، حقوق و موقعیت شغلی افراد نیز تغییر یافت. به عبارت دیگر با اعم

ال سیاست های جدید جذب دانشجو، كلیه شهروندان چینی بدون توجه به وضعیت اقتصادی از امكانات آموزشی عالی بهره مند شده و سیستم جدید خودپرداز هزینه تحصیلات آموزش عالی دایر گردید. به موجب چنین سیاستی هزینه تحصیلی دانشجویان موفق بصورت كمك هزینه های دانشگاهی، اخلاقی و وام تحصیلی، ارائه فرصت های شغلی پاره وقت به دانشجویان مواجه با فقر اقتصادی تامین گردیده علاوه بر این، پایه گذاری آموزشی بر استعدادهای خلاق استوار گردید. با اعمال تغییراتی در ساختار نظام اداری داخلی، تغییراتی در نظام كاركنان و نحوه تقسیم نیروی كار به وقوع پیوست. در ابتدا بر اساس دلایل منطقی، حدود ساختار سازمان مشخص شده، كادر آموزشی تنها به فكر انجام وظیفه و رفع مسؤولیت نبوده، انتصابات و دستیابی به فرصت های شغلی با موفقیت های شخصی فرد تعیین شده و اجرای مكانیسم تقویت و تشویق به ایجاد شوق و جدیت در آموزش منجر گردید. از جمله دیگر تغییراتی كه در ساختار آموزش عالی كشور چین اعمال گردیده می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
1 . تشكیل هسته ثابت آموزشی در مؤسسات آموزش عالی
در مؤسسات آموزش عالی، این عقیده به صورت غالب درآمده است كه پرورش استعدادها به عنوان رسالت اصلی نظام آموزشی كشور مطرح بوده، توجه به برنامه های آموزشی آهنگ اصلی توسعه كشور را پر طنین تر ساخته و تغییر در ساختار نظام آموزشی پایه مقدم بر هر تغییر دیگری است. طی سالهای پایان دهه 1980 تا ابتدای دهه 1990، بودجه كافی ویژه حوزه آموزش و تقویت بنیه علمی دانشجویان و اساتید وجود نداشت. از این روی بحران افت تحصیلی به صورت ناگهانی نمایان شد. به منظور توقف این روند، كمیته آموزش ملی سابق، به اجرای برنامه ای فعال و ارائه نظریات و راهنمایی های خود در خصوص ارزیابی ابعاد مشكلات و ارائه راهكارهایی جهت بر طرف نمودن مشكلات مبادرت نمود. بنابر مفاد برنامه یكپارچه كمیته آموزش ملی، ادارات آموزش اجرایی نیز عهده دار سیاست گذاری ها و فعالیت هایی در جهت توقف سیر افت تحصیلی در منطقه تحت حكومت خود می باشند.

2 . تكمیل و بازنگری فهرست عناوین رشته های دانشگاهی و اصلاح ساختار كلی سیاست برنامه ریزی آموزشی
طی سال 1997 كمیته آموزش ملی سابق، اقدام به اجرای دور جدید بازنگری فهرست عناوین دوره های كارشناسی مبادرت نمود. روند مذكور در جهت پیگیری سیاست علمی و استانداردسازی رشته ها و تطابق آنها با یكدیگر، به مورد اجراء درآمد. بازنگری فوق در جولای سال 1998 و پس از تحقیقات 1 ساله به پایان رسید. متعاقب این بازنگری تعداد كلی رشته های تحصیلی از 504 رشته به 249 رشته كاهش یافت. بعدها، وزارت آموزش، به توسعه ایده اصلی بازنگری طرح آموزشی

رشته های كارشناسی در مؤسسات آموزش عالی مبادرت نموده و روند بهبود و اصلاح طرح آموزشی در سطح كارشناسی مؤسسات آموزش عالی به صورت موفقیت آموزی شكل گ

رفت. در حال حاضر، با توجه به برنامه ریزی وزارت آموزش، كلیه مؤسسات آموزش عالی تحت پوشش دور جدید طرح بازنگری آموزشی قرار گرفته اند لازم به ذكر است كه آخرین طرح بازنگری آموزشی در پاییز سال 1999 به مورد اجراء گذارده شد.

3 . ورود به مرحله كلیدی تغییرات آموزشی
طی سال 1994، طرح آموزشی كمیته آموزش ملی سابق با عنوان « طرح تغییرات برنامه ها و محتوای آموزشی مؤسسات آموزش عالی» به مورد اجرا درآمد. گفتنی است كه طرح مذكور بر پایه گذاری 211 پروژه بزرگ و نزدیك به 1000 پروژه كوچك آموزشی تاكید دارد. طرح فوق بر كلیه حوزه

های آموزشی از قبیل ایدئولوژی آموزشی، محتوای آموزشی، ساختار برنامه آموزشی و متدولوژی آموزشی مشتمل می گردد. جهت هر چه بهتر صورت گرفتن طرح فوق گروه مشورتی با هدف اعمال تغییرات محتوایی برنامه های آموزشی مشتمل بر اساتید با تجربه محلی كلیه رشته های تحصیلی تشكیل شد. در حال حاضر طرح مذكور از بیست میلیون عضو در برنامه كاری خود برخوردار بوده كه به اجرای یكصد برنامه جدید پرورش استعدادها و احداث 1000 مركز آموزشی مبادرت می نمایند. طی سال 1997، كمیته ملی جایزه های آموزشی تشكیل گردید كه با مشاركت كمیته آموزش ملی سابق به اعطای 422 جایزه ملی مبادرت نموده اند. علاوه بر این پژوهش ملی در جهت مقایسه نرم افزارهای آموزشی طی سالهای 1995 و 1997 صورت گرفته و بانك نرم افزار آموزشی با كیفیت بالا ایجاد گردید.

4 . پرورش استعدادهای رشته های آموزشی پایه
در اواخر دهه 1980، رشته های پایه مؤسسات آموزش عالی با مشكلات عدیده ای از قبیل بودجه بسیار كم، گروه اساتید بسیار متغیر و كاهش آشكار توانایی دانشجویان مواجه بود در نتیجه، توسعه درازمدت فن آوری و كیفیت آموزش استعدادهای مراكز آموزش عالی با مخاطره مواجه گردید. در آن اثنا بود كه كمیته آموزش ملی سابق به راه اندازی مبانی آموزش رشته های پایه مبادرت نمود. تا پایان سال 1998، 84 اصل آموزشی ویژه دانشجویان با استعداد رشته های علوم پایه، 51 اصل ویژه رشته های پایه هنری، 45 اصل ویژه رشته های مهندسی و 13 اصل ویژه علوم اقتصادی با موفقیت تنظیم گردید. متعاقب اصول فوق بسیاری از فارغ التحصیلان برجسته مدارس متوسطه و دانشگاه ها جذب بازار كار شده و توانایی دانشجویان و میزان ابتكار اساتید بر خلاف گذشته افزایش یافت.
5 . طرح ارتقاء آموزش فرهنگی دانشجویان و كشف روشهای جدید پرورش استعدادهای درخشان
طی سال 1995 كمیته آموزش ملی سابق تصمیم به ارتقاء سطح آموزش فرهنگی دانشجویان گرفت. در راستای اجرای این طرح، ارتقاء سطح فرهنگی دانشجویان، ارتقاء سطح ایدئولوژیك و اخلاق و كیفیت فرهنگی، بهبود كیفیت كار و وضعیت جسمانی و روحی بصورت منظم با یكدیگر تلفیق گردید. طی این طرح، دانش نظری، كار عملی و ارتقاء سطح توانایی دانشجویان مدنظر قرار گرفته و كیفیت آموزشی در سطح بالایی تقویت گردید. گفتنی است كه 52 مؤسسه آموزش عالی

بصورت آزمایشی در این طرح مشاركت داشتند. گفتنی است كه مؤسسات فوق به مشخص نمودن برنامه مطالعه اجباری، تقویت آموزش كلاسی، ارائه سخنرانی ها و سازماندهی انواع فعالیتهای فرهنگی در جهت پیشبرد برنامه توسعه مبادرت می نمایند. تعدادی از مؤسسات آموزش عالی تنها به بررسی نیازهای اساسی و ارزیابی استاندارد برنامه توسعه مبادرت نمودند و این در حالی است كه سایر مؤسسات اقدام به تطابق پرورش استعدادها و برنامه های آموزشی در سایه نیازهای جدید نمودند. پس از 3 سال بررسی آزمایشی، وزارت آموزش به تصویب لایحه « بررسی نظرات مختلف در خصوص ارتقاء فرهنگی دانشجویان»، تشكیل مبادرت نمود. كمیته جهت دهنده آموزش فرهنگی و تصویب 32 اصل از « اصول ارتقاء آموزش فرهنگی دانشجویان» اجرای چنین اقداماتی خود حاكی از این بود كه ارتقاء آموزش فرهنگی دانشجویان به طور كامل در سراسر كشور به مورد اجرا درآمده است.
6 . احیاء برنامه های آموزش عالی كوتاه مدت 3-2 ساله در قالب طرح تغییرات آموزشی
كمیته آموزش ملی سابق به طراحی 216 برنامه آزمایشی در جهت اعمال تغییراتی در ساختار نظام آموزش و تقویت دوره های كوتاه مدت 3-2 ساله آموزش عالی در سطح ملی مبادرت نموده، احداث كالج های آزمایشی به شكل موفقیت آمیزی افزایش یافته و تعدادی از رشته ها و كالج ها با هدف ارائه برنامه های آموزشی كوتاه مدت تشكیل یافته است. در حال حاضر شرایط و تجهیزات

آموزشی كالج ها از رشد عمده ای برخوردار گردیده و روند تغییرات آموزشی سرعت یافته است. از سوی دیگر توانایی كلی در زمینه فراهم سازی تجهیزات آموزشی، به طور قابل ملاحظه ای تقویت

شده و موفقیت های مهمی در این زمینه كسب شده است. طی تغییرات آموزش عالی كوتاه مدت 3-2 ساله تجربیات و موفقیت های بزرگی بدست آمده كه در روند توسعه آموزش عالی فنی حرفه ای مفید می باشد. طی سالهای اخیر سیاست كلی كشور فعالانه به توسعه آموزش عالی فنی حرفه ای و فراهم سازی موقعیتهای جدید جهت توسعه دوره های آموزشی كوتاه مدت 3-2 ساله تاكید می نماید.
7 . پایه گذاری سیستم مدیریت كلان جهت ارتقاء كیفیت آموزش عالی و ایجاد پیشرفت پایدار
در سال 1993، اداره آموزش عالی كمیته آموزش ملی به بررسی طرح سنجش آموزشی مبادرت نمود. این طرح با هدف كمك به مؤسسات آموزش عالی و در جهت شناسایی ایدئولوژی جهت

دهنده دانشگاهی، ارتقاء شرایط دانشگاهی و نوسامانی زیر بنای ساختار آموزشی تعمیق بخشی روند اصلاحات آموزشی، ارتقاء سطح مدیریت و راه اندازی سیستم اجرایی خود محور به مورد اجرا درآمد. از این روی با اجرای طرح مذكور كیفیت آموزشی كشور به طور مداومی پیشرفت نموده و اثر بخشی دانشگاهی افزایش می یابد. سنجش آموزش در مقطع كارشناسی بر اصل پیشبرد اصلاحات و احداث دانشگاه همزمان با سنجش آن استوار می باشد. سه فرم سنجش آموزشی وجود دارد كه از آن جمله می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
نخستین فرم سنجش آموزشی ویژه آندسته از دانشگاه هایی است كه از پایه آموزشی نسبتا ضعیف و سابقه كوتاه آموزشی در مقطع كارشناسی برخوردار می باشند. دومین فرم سنجش آموزش عالی ویژه سنجش آندسته از دانشگاه هایی است كه از پایه سطح آموزشی و سابقه نسبتا بالای آموزشی در مقطع كارشناسی برخوردار می باشند. آخرین فرم سنجش آموزشی ویژه آندسته از دانشگاههایی است كه از لحاظ سطح كیفی بین دو سطح عالی و ضعیف قرار دارند. از سال 1994، تعداد 146 مؤسسه آموزش عالی با پایه ضعیف و سابقه كوتاه مدت آموزشی در مقطع كارشناسی به گذراندن سطح پایین سنجش به صورت گام به گام مبادرت نموده و تعداد 10 دانشگاه كلیدی نیز به سنجش در سطح عالی مبادرت نموده اند. پیشرفت طرح سنجش آموزشی به علت بازتاب مؤثر گروه های آموزشی اداره كننده مؤسسات آموزش عالی و اجرای قانون « توسعه كیفیت آموزش عالی» چشمگیر بوده است.
8 . تاكید بر اهمیت تحقیقات تئوریك آموزش عالی و اصلاح جهت گیری آموزش تئوریك با آموزش علمی
در ابتدای سال 1993، هم گام با سه دپارتمان دیگر، دپارتمان آموزش عالی كمیته آموزش ملی متفقاً به تشكیل تیم تحقیقاتی جهت اجرای « تحقیقات تئوریك آموزش عالی سوسیالیستی» مبادرت نمودند. طرح مذكور با تأكید بر ارائه برنامه های آموزش عالی با حروف چینی و پایه گذار

ی چنین نظام آموزشی به مورد اجرا درآمد. تیم مذكور به انجام تحقیقات تئوری خود با حمایت دپارتمانهای اداری، در سطوح مختلف مبادرت نمود. پس از 4 سال تلاش، چندین موفقیت تحقیقاتی من جمله طراحی «كلیدهای آموزش عالی تئوریك با حروف چینی» حاصل گردیده و در سیستم آموزش عالی نفوذ عمده ای پیدا كرد. پس از تحقیقات، در سایه گسترش ساختار مدرنیته سوسیالیستی و اصلاحات آموزش عالی و ورود به هزاره جدید، وزارت آموزش نیز به تشكیل تیم تحقیقاتی جهت اجرای طرح « آموزش عالی چین در قرن بیست و یكم» مبادرت نمود. گفتنی است كه تیم تحقیقاتی فوق به انجام تحقیقات تئوریك آموزش عالی سوسیالیستی با حروف چینی مبادرت می نماید.

9 . تصویب قوانین ویژه مدیریت آموزش عالی
در 29 آگوست سال 1998، طی چهارمین كنفرانس و نهمین نشست كمیته مجلس ملی « قانون آموزش عالی جمهوری خلق چین» به تصویب رسید. گفتنی است این قانون از اول ژانویه سال 1999 به مورد اجراء درآمده است. قانون آموزش عالی نخستین مدرك قانونی آموزش عالی در قوه مقننه كشور است. تصویب قانون فوق به استانداردسازی ارتباط اجتماعی پیچیده خارجی و داخلی برنامه های آموزش عالی و فعالیتهای آن منجر گردیده است.
10 . تضمین تعمیق بیشتر اصلاحات از طریق توسعه شرایط آموزشی
طی سالهای اخیر راه حل هایی جهت افزایش بودجه و بهبود شرایط آموزشی ابداع گردیده است. درحال حاضر، تخصیص طرح وام بانك جهانی، با بودجه كل 70 میلیون دلاری جهت ارتقاء وضعیت امكانات آزمایشگاهی رشته های پایه مؤسسات آموزش عالی از جمله این راه حل ها می باشد. دولتهای محلی در سطوح مختلف، به اقدامات جدی در جهت افزایش بودجه مؤسسات آموزش عالی محلی مبادرت نموده اند گفتنی است كه این اقدامات عمدتا درجهت ارتقاء ساختار رشته ها، پایه ها، برنامه های آموزشی، آزمایشگاه ها و كتابخانه های مؤسسات آموزش عالی و در جهت توسعه شرایط مادی این مؤسسات صورت می پذیرد.

11 ارتقاء تكنولوژی، آموزش و تحقیقات در مؤسسات آموزش عالی
طی سالهای اخیر، پیشرفت های چشمگیری در خصوص پرورش استعدادها، دانش، علوم و تكنولوژی كشور صورت گرفته و مؤسسات آموزش عالی به اجرای تحقیقات عملی و توسعه در سایه بنای اقتصادی كشور مبادرت می نمایند. در این اثنا همچنین تلاشهای عمده ای در جهت تقویت ساختار اقتصادی و اجرای تحقیقات پایه صورت گرفته است. علاوه بر این، مؤسسات آموزش عالی به احداث پارك های علمی و اجرای پروژه های تكنولوژی بالا به صورت مشترك با حوزه صنایع مبادرت می نمایند.
كادر آموزشی

طی سالهای پایانی دهه 1980 تا ابتدای دهه 1990، مشكلات عمده ای نظیر سن بالای اساتید، كمبود اساتید جوان و توانایی پایین كادر آموزشی، به طور مشهود، در ساختار كادر آموزشی مؤسسات آموزش عالی كشور نمایان گردیده است. جهت تغییر شرایط، گروه های آموزشی اداری به اجرای سیاست های متفاوتی در سطوح مختلف و مؤسسات آموزش عالی مبادرت نموده و انواع اقدامات را به عمل آوردند. پس از گذشت 10 سال، طی تلاشهای مداومی، كلیه این قبیل مشكلات بصورت اولیه برطرف گردیداز جمله مهم ترین اصلاحات به عمل آمده در ساختار كادر آموزش عالی كشور می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
1- با تعداد فراوان اساتید جوان كه به عرصه آموزش عالی كشور وارد شدند، ساختار سنی اساتید تنظیم شده و تیم های پشتیبانی آموزشی و تحقیقاتی به واسطه ارتقاء سطح علمی اساتید جوان تشكیل گردید. بدین ترتیب تعداد اساتید بالای رده سنی 45 سال در كادر آموزشی تمام وقت از 27/63% طی سال 1991 به 56/75% طی سال 1998 افزایش یافت.
2- سیاست های مربوط به پیشبرد شرایط اتخاذ گردیده و ساختار كادر آموزشی تنظیم گردید. تعداد اساتید تمام وقت با مهارت كاری بالا از 99500 نفر طی سال 1991 به 152600 طی سال 1998 افزایش یافت.
3- نسبت اساتید برخوردار از مدارک علمی PHD و کارشناسی ارشد مؤسسات آموزش عالی افزایش یافته و ساختار درجه مدرك تحصیلی اساتید تنظیم گردید. به نحوی که تعداد اساتید تمام وقت برخوردار از مدرك علمی دکتری و کارشناسی ارشد از 04/18% طی سال 1991 به 75/27% طی سال 1998 افزایش یافت.
4- در نهایت ساختار جذب اساتید تربیت شده از طریق آموزش ضمن خدمت تنظیم گردید. بر این اساس طرح آموزش با مدرك ضمن خدمت، انتخاب اساتید جهت حضور در مراکز علمی خارج و انجام مطالعات پیشرفته و تحقیقات مشترك پیشنهاد گردید. علاوه بر این با به كارگیری دانشجویان فارغ التحصیل مراکز آموزش عالی خارج از كشور، ساختار کادر آموزشی کشور تقویت شده و توسعه یافت.
دستاوردهای آموزشی
از جمله مهمترین دستاوردهای مقطع آموزش عالی كشور چین می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
1- احداث مراكز آموزش عالی خارجی وابسته به دانشگاههای چین
با توسعه مراكز آموزش عالی در كشور چین و ارتقاء كیفیت علمی و آموزشی دانشگاهها و استقبال بی سابقه دانشجویان خارجی از تحصیل در دانشگاههای كشور ، طی سالهای اخیر، تعدادی از دانشگاههای معتبر این كشور از طریق مشاركت با كشورهای خارجی به افتتاح مدارس و مراكز آموزش دانشگاهی چینی در خارج از كشور مبادرت نموده و برخی نیز به صورت مستقل و انحصاری، توسط دانشگاههای چین راه اندازی گردیده و به فعالیت آموزشی می پردازند. طبق آمار منتشره از سوی وزارت آموزش عالی چین، تاكنون بیش از 20 دانشگاه چینی مبادرت به راه اندازی مؤسسات آموزشی وابسته در خارج از كشور نموده اند كه طی سالهای آتی برتعداد آن افزوده خواهدشد. ورود مراكز علمی – آموزشی چین به صحنه رقابت بین المللی پس از عضویت این كشور در سازمان تجارت جهانی ، و افزایش روز افزون راه اندازی اینگونه مراكز آموزشی در خارج از كشور ، وزارت آموزش چین را بر آن داشت كه به وضع قوانین و مقررات ویژه دانشگاهی مبادرت نماید.

مطابق چنین قوانینی، دانشگاههای چینی مستقر در خارج از كشور ملزم به دریافت مجوز فعالیت از وزارت آموزش چین و مراعات قوانین و مقررات كشوری در كلیه مراحل آموزشی می باشند. علاوه بر این ، دانشگاه های فوق هم چنین ملزم به تدریس دروس آموزشی مطابق سیستم آموزشی كشور و احراز حمایتهای قانونی لازم از كشور خارجی مربوطه می باشند. درغیر این صورت، مدارك صادره از سوی اینگونه مراكز از نظر وزارت آموزش عالی چین فاق اعتبار می باشند.

2- افزایش تعداد دانشجویان جدید
از سال 2001 ، با اجرای مصوبه شورای دولتی، مبنی بر افزایش تعداد دانشجویان ثبت نامی، دانشگاه های كشور،پذیرای تعداد بیشتری از دانشجویان بوده اند.گفتنی است كه برنامه فوق به منظور پرورش افراد توانا و مستعد در جهت مدرنیزه سازی چین پیش بینی شده است. طبق آمار بدست آمده، طی سال 2000 ، از بالغ بر6 /4میلیون نفر دانشجوی جدید، دردانشگاه های سر

اسر چین ثبت نام بعمل آمده و در این میان دانشگاه های عادی از 2/2 میلیون، دانشگاه های بزرگسالان از 47/1میلیون و سایر آموزشگاه های عالی از900 هزار دانشجوی جدید ثبت نام به عمل آورده اند. دراین اثنا، آموزش عالی حرفه ای نیز با سرعت زیادی به پیش می رود، به نحویكه بالغ بر07/1میلیون دانشجوی جدید به آموزشگاه های عالی حرفه ای راه یافته اند و این درحالیست كه این رقم نسبت به سال گذشته، 400 هزار نفر افزایش نداشته است.
3- افزایش پذیرش دانشجو
مطابق آمار بدست آمده،پیش بینی می گردد طی سال2003، بالغ بر35/3 میلیون دانشجوی جدید از سوی دانشگاههای مختلف كشورچین پذیرش گردند كه این تعداد نسبت به سال 2002 ،150 هزار نفر افزایش خواهد داشت. به عبارت دیگر، در سال2002 از مجموع 27/5 میلیون نفر شركت كننده كنكور سراسری، تعداد 2/3 میلیون نفر به دانشگاهها راه یافتندكه از این تعداد، 64 /1میلیون دانشجو در مقطع كارشناسی و باقی درمقاطع كارشناسی ارشد و دكتری پذیرش شدند.طی اقدامات به عمل آمده ، دولت چین در تلاش جهت افزایش نرخ سالیانه داوطلبین ورود به دانشگاه ها و مراكز آموزش عالی ، از 15 در صدفعلی به23 درصد طی سال2010 می باشد.
4- استقبال از دانشجویان خارجی
كشور چین به منظورمساعدت به تقویت تبادلات آموزشی دو جانبه و چند جانبه همچنان از تحصیل دانشجویان خارجی در این كشور استقبال می نماید. به گفته وزارت آموزش چین همزمان با این روند، تلاش درجهت آموزش زبان چینی به عنوان یك زبان خارجی به خارجیان افزایش یافته و با پیوستن كشور به سازمان تجارت جهانی ، این كشور به توسعه سیاستهای آموزش و پرورش چین در صحنه جهانی مبادرت نموده است . بنا بر تحقیقات به عمل آمده توسط اداره مبادلات و همكاری های بین المللی وزارت آموزش وپرورش، سیاست فوق مورد استقبال خارجیان قرار گرفته و نهادها و موسسات آموزش عالی به گشایش هر چه بیشتر درهای خود به روی خارجیان و افزایش خدمات آموزشی مبادرت نموده اند. طی چند سال اخیر، همچنین شمار دانشجویان خارجی كه جهت

تحصیل و یادگیری دوره های آموزشی كوتاه مدت، دراز مدت و كسب مدارك دانشگاهی به كشورچین مهاجرت نموده اند، افزایش یافته است. به نحویكه طی سال 2002 میلادی، از تعداد 52 هزار دانشجوی خارجی در مراكز آموزش عالی كشور چین ثبت نام به عمل آمد. این در حالیست كه طی سال 1950، نخستین گروه دانشجویان خارجی مشتمل بر33 نفر از اروپای شرقی به

كشورچین سفر كردند. از سال 1950 تا 2000 ، این كشور از مجموعا 407 هزار دانشجوی خارجی متعلق به 160 كشور ثبت نام به عمل آورده است.
با اعمال سیاست اصلاحات و درههای باز ، شمار دانشجویان خارجی مستقر دركشورچین، افزایش چشمگیری داشته است. طی سال 1978 ،كمتر از 10 هزار دانشجوی خارجی در چین به تحصیل مبادرت نموده اند كه این رقم طی سال 1992 بر14 هزار، طی سال 1996 بر41 هزار و طی سال 2001 بر52 هزار بالغ می گردید. بنا بر تحقیقات به عمل آمده، دلیل اصلی افزایش شمار دانشجویان خارجی، ثبات اجتماعی و توسعه اقتصادی كشور چین می باشد.كسب مدارك علمی كارشناسی ارشد و دكتری از جمله مهمترین اهداف دانشجویان خارجی در چین است.
5- تقویت و توسعه دانشگاه ها
طی سالهای اخیر، كشورچین درصدد توسعه دانشگاه های این كشور و تطبیق این مراكز با دانشگاه های برتر جهان و ارتقاء فرایند آموزش عالی دركشور است. اخیرا درمراسمی درپكن، ” جیانگ زمین ” رئیس جمهوری خلق چین اظهار داشت كه توسعه دانشگاه های كشور، نمایانگر تقویت نظام آموزشی چین است. وی كه درمراسم نودمین سالگرد دانشگاه ” چینگ هوا ” (Tsinghua) پكن سخن می گفت، از نهادهای علمی كشورخواست كه درصدد دستیابی به آخرین وجدیدترین دستاوردهای علمی وفنی بوده و همچنان به پژوهش های علمی وفنی بپردازند.” جیانگ زمین ” همچنین اظهار داشت كه حزب كمونیست خود تاكنون هزاران فارغ التحصیل ازاین دانشگاه داشته و به تقویت نظام آموزش عالی دركشور بسیار اهمیت می دهد.كارشناسان آموزشی خارجی و چینی نیز درموافقت با رئیس جمهور، اظهار داشته اند كه نهادهای علمی عالی رتبه كشور، از نقش حیاتی در پیشرفت ابداعات فنی و تقویت رقابت میان نهادهای علمی كشور با سایر نهادهای جهانی برخوردار می باشند. به عقیده كارشناسان كشور، دانشگاه های پیشرو، ملزم به تقویت نهادهای تحقیقاتی خود، كسب آخرین مفاهیم آموزشی جامعه جهانی و تقویت نقش خود درفرایند جهانی شدن اقتصاد می باشند. بنا به اعتقاد آنان، دانشگاه های كشور، ملزم به توسعه صنعت فن آوری پیشرفته و هدایت روند ابداعات و نوآوری ، ایفای نقش كلیدی در زمینه فن آوری پیشرفته و تقویت نیروهای كلیدی قدرت چین دربازار رقابت جهانی می باشند.

” پان یون خه” (pan yunhe) رئیس دانشگاه ” جه جیانگ ” درشرق چین، اظهار داشت كه دانشگاه های برتركشور نیازمند سرمایه گذاری در جهت ارتقاء قدرت رقابت با بهترین مراكز پژوهشی جهان می باشند. علاوه بر این، پان افزود كه كشور چین از روند تقویتی چندین دانشگاه برتركشورحمایت خواهد نمود.كشورچین درصدد اختصاص مقادیر قابل توجهی درجهت پیشبرد، توسعه وتقویت 100 دانشگاه برتر كشور است كه از آن جمله میتوان به دانشگاه های چینگ هوا،پكن، جه جیانگ و دانشگاه فودان شانگهای اشاره نمود. از سوی دیگر، فرآیند اصلاحات

نظام آموزشی كه از سال 1995 در این كشور آغاز گردیده ، نتایج پرباری برای كشور در زمینه های مختلف به بار خواهد آورد. با توجه به اصلاحات فوق، شمار دانشجویان مراكز آموزش عالی كشور بر 6 /4 میلیون تن بالغ می گردد. این در حالیست كه میزان فوق، طبق آمار رسمی كشور طی سال1999میلادی، تنها بر2 میلیون و 800 هزار نفر بالغ می گردید.
طی سال2002میلادی، مقامات آموزشی كشور اظهار داشتند كه از تعداد بیشتری از دانشجویان ثبت نام به عمل خواهد آمد، چراكه تجربیات5 سال اخیر، اهمیت دانشگاه ها به عنوان مراكز مهم رشد اقتصادی كشور را به اثبات رسانده است.
آمار تحصیلی
طبق آمار بدست آمده طی سال2003، تعداد دانشجویان متقاضی ادامه تحصیل در مقطع كارشناسی ارشد به بالاترین رقم (797هزار نفر) بالغ می گردد كه نسبت به سال 2002 از رشد 7/27 در صدی برخوردار بوده است. طبق آمار منتشره از سوی وزارت آموزش چین ،2/48 در صد متقضیان فوق (384هزار نفر) به دانشجویان مقطع كارشناسی تعلق دارد. وزارتخانه فوق در نظر دارد، از مجموع متقاضیان، تعداد 217 هزار نفر را پذیرش نماید كه این رقم نسبت به سال 2002، 33 در صد افزایش خواهد داشت. از جمله دانشگاههای كشور كه از محبوبیت بیشتر نزد متقاضیان برخوردار می باشند می توان به دانشگاههای پكن، فودان،ووهان ،جه جیانگ،سی چوان، نانجینگ ، جونگ شان ،چین هوا و جی لین اشاره نمود. از جمله استانهای پر متقاضی نیز می توان به استانهای پكن ، شانگهای ، جیانگسو، هوبی شانسی، لیائونینگ ،گواندنگ ، سی چوان، شندونگ و هونن اشاره نمود. از جمله پرمتقاضی ترین رشته ها ی تحصیلی نیز میتوان به رشته های مدیریت بازرگانی، حقوق و علوم كامپیوتری اشاره نمود.
بر اساس سرشماری سال 1990 كل جمعیت كشور 510000،130، 1 نفر می باشد كه از این

تعداد 19000،039،1 نفر به قوم اصلی (91320000 نفر) متعلق به 55 ملیت اقلیت كشور می باشند. در جدول زیر افراد رده سنی 6 سال و بالاتر طی سال 1990 طبق سطوح آموزشی تقسیم است.
سطح كل ×1000 درصد
دانشكده و دانشگاهدانشكده های كوتاه مدت 61409620 62%97%
مراكز آموزش متوسطه فنی و حرفه ایمراكز مقدماتی متوسطهمراكز آموزش متوسطه

280/72600/1320263 73/1%30/7%50/26%
مدارس ابتدایی 210،420 27/42
بی سواد و كم سوادكل جمعیت افراد رده سنی 6 سال و بالاتر 204850994090 2061100000
نرخ ثبت نام ناخالص آموزش و پرورش سطوح مختلف آموزش (طی سال 1996 )
اولین سطح : 120 درصد
دومین سطح : 71 درصد
سومین سطح : 7/5 درصد

نرخ ثبت نام افراد ورودی، و فارع التحصیلان سطوح مختلف آموزش برمبنای 1000طی سال 1993
سطح ورودی ×1000 فارغ التحصیل ×1000 ثبت نام ×1000
دانشكده و دانشگاهدانشكده های كوتاه مدت 386536 296272 417،111،118
مراكز آموزش متوسطه تخصصیمراكز آموزش متوسطه های فنی و حرفه ای 899349/1 756880 580،2064،3
مدارس حرفه ایمراكز آموزش متوسطه دولتی 6642،283 5002،317 739،1569،6
مدارس مقدماتی متوسطه مراكز مقدماتی متوسطه فنی و حرفه ایمدارس مقدماتی متوسطه (استثنایی) 14،7892672 342،111451 408225625
مدارس ابتداییمدارس ابتدایی استثنایی 23،53532 415،1811 124،212163
طی سال2002 بالغ بر 27/5 میلیون دانش آموز در آزمون كنكور حضور یافته و 75/2 میلیون دانشجوی جدید وارد دانشگاه های مختلف شدند. به عبارت دیگر، تعداد داوطلبین نسبت به دانشجویان پذیرفته شده 2 بر1 بوده است و این در حالی است كه تا 10 سال قبل تنها 4 میلیون داوطلب در آزمون كنكور حضور یافته و تنها 750 هزار دانشجو به مراكز آموزش عالی راه پیدا می كردند. طی سال1992 نیز بالغ بر18/2 میلیون دانشجو به تحصیل در مراكز آموزش عالی دولتی مبادرت می نمایند و این در حالی است كه در حال حاضر تعداد دانشجویان شاغل به تحصیل بر 19/7 میلیون نفر بالغ می گردد. طی سال 1992 شمار دانشجویان مقطع كارشناسی ارشد نیز بر 94 هزار نفر بالغ می گردید كه این رقم طی سال 2001 بر 390 هزار نفر و طی سال2002 بر590 هزار نفر بالغ گردید. ظی10 سال گذشته، تعداد مراكز آموزش معلمان (MBA)بر 2 باب بالغ می گردید كه درحال حاضر بر 62 باب افزایش یافته و تعداد دانشجویان آن نیز به 30 هزار نفر بالغ می گردد . طی سال 2001 ، 24 دانشگاه من جمله دانشگاه پكن و دانشگاه چینگ هوا مبادرت به پذیرش دانشجو در سطح كارشناسی ارشد رشته اداره عمومی (MPA) نمودند و این درحالیست كه در حال حاضر تعداد 2400 دانشجو در این رشته تحصیل می نمایند.
طبق پیش بینی های به عمل آمده ظرف3 سال آتی، میزان كل دانشجویان ثبت نامی در كشورچین افزایش خواهد یافت . براین اساس تنها در سال 2000 ، از بالغ بر 3 میلیون دانشجوی جدید ثبت نام به عمل آمد. طی سال 2003 میلادی ، برنامه ثبت نام دانشجویان جدید در سطح

آموزشگاههای حرفه ای نیز توسط دولتهای محلی و استانها تعیین و ارائه می گردد. طبق آمار موجود ، میزان دانشجویان جدید ثبت نامی طی سال 2000 بر 8/2 میلیون نفر بالغ می گردد كه از این میان 6 /1 میلیون دانشجوی جدید به آموزشگاههای عالی عمومی تعلق دارند. این رقم در مقایسه با دوران مشابه سال 1999، 510 هزار نفر فزونی یافته و 47 در صد افزایش داشته است. طبق آمار همچنین بالغ بر16/1 میلیون دانشجوی جدید به تحصیل در آموزشگاهها ی عالی بزرگسالان مبادرت نموده اند كه این رقم نیز نسبت به سال 1999، 16 در صد فزونی داشته است. علاوه بر این، پذیرش دانشجویان جدید در آموزشگاههای عالی عمومی طی سال 1999 بر49 در

صد بالغ گردید كه در مقایسه با سال 1998 ، 13 در صد افزایش داشته است. به دنبال افزایش شمار دانشجویان جدید، مشكلاتی چون شرایط نامناسب تحصیل و زندگی با توجه به امكانات ناكافی دانشگاهها پدیدارگردیده است. روند پیشرفت آموزش فنی و حرفه ای كندتر شده و برخی از آموزشگاههای عالی به دریافت هزینه های تحصیلی بیشتری از دانشجویان مبادرت نموده اند. وزارت آموزش و پرورش چین بر آن است كه به لحاظ توسعه نظام آموزشی، به رفع مشكلات مذك

ور نائل آید. به طور كلی می توان گفت كه شمار دانشجویان آموزشگاههای عالی كشور چین بر17 میلیون نفر بالغ می گردد كه این رقم،2درصد از جمعیت رده های سنی17 تا 22 سال را شامل می گردد . در واقع نتیجه فوق، حاصل از تقسیم بندی استانداردهای آموزش و پرورش بین المللی است . به طور كلی، تاكنون مراكز آموزش عالی6 گانه ذیل به تصویب دولت رسیده است :
1- آموزشگاه عالی عادی كه بالغ بر3 میلیون و 8/173 هزار نفر به آموزش بی واسطه در این آموزشگاهها و1میلیون و 5/489 هزار نفر به آموزش مكاتبه ای، آموزش شبانه و آموزش ویژه تابعه ی آموزشگاههای فوق مبادرت می نمایند.
2- آموزشگاه های عالی بزرگسالان من جمله دانشگاه های ویژه كارمندان ، دانشكده های روستایی ، دانشكده های ویژه كادر اداری ، دانشكده های آموزش وپرورش ، دانشكده های مكاتبه ای و دانشگاه رادیو و تلویزیون كه بالغ بر1میلیون و 235 هزار نفر به تحصیل در این دانشكده ها مبادرت می نمایند.
3- دانشگاه نظامی كه بالغ بر169 هزار دانشجو به تحصیل در آن مبادرت می نمایند.
4- آموزشگاه های عالی اجتماعی تحت نظارت و سرمایه گذاری دولت كه بالغ بر94 هزار نفر به تحصیل در این مراكز مبادرت می نمایند.
5- دانشگاه رادیویی- تلویزیونی كه از 25 هزار دانشجو برخوردار می باشد.
6- شمار دانشجویانی كه به شركت در آزمونهای خود آموزشی آموزش عالی مبادرت می نمایند، نیز بر 15/9 میلیون نفر بالغ می گردد. گفتنی است كه گواهینامه های تحصیلی آموزشهای6 گانه فوق، مورد پذیرش دولت بوده و میزان كل دانشجویان آنها بر56/15میلیون نفر بالغ می گردد. بنا به اظهارات آقای جی بائوچنگ، بر اساس تقسیم بندی استانداردهای آموزش و پرورش بین المللی، میزان دانشجویان چینی كه به ورود به مقطع آموزش عالی نائل آمده اند، درصد بالاتری از میانگین سایر كشورهای در حال رشد جهان را شامل می گردد. این امر، درحقیقت موفقیت تاریخی كشور چین ظرف2 سال اجرای سیاست درهای باز و اعمال اصلاحات محسوب می گردد.
هزینه های دانشجویی
نرخ هزینه تحصیل دانشجویان خارجی

شهریه رشته های هنری كارشناسی ، زبان آموزانكارشناسی ارشددكتریدوره های كوتاه مدت 1700-3200 دلار3700-2200 دلار4200-2700 دلار600-350 دلار
شهریه رشته های علوم ، تكنولوژی، كشاورزی ، دارو سازیرشته های ورزشی و هنری كارشناسی ، آموزش همگانیكارشناسی ارشددكتریدوره های كوتاه مدت 6400-1800 دلار7400-2600 دلار8400-2900 دلار1200-350 دلار
شهریه خوابگاه نیز بر 2- 3 دلار برای هر نفر (در اتاقی مشترك با توالت و حمام) مشتمل می گردد.
شهریه تحصیلی 50 -30 دلار برای موضوعات هنری و 80- 50 دلار برای رشته های علوم، زراعت،

دارو سازی، ورزش وغیره می باشد.هزینه غذای دانشگاه نیز بر40- 60 دلار در ماه برای دانشجویان خارجی و 30 – 20 دلار برای دانشجویان چینی بالغ می گردد.
تسهیلات و امكانات دانشجویی
عمده دانشگاه های كشور از خوابگاه های دانشجویی و سالن های غذا خوری برخوردار می باشند كه كلیه دانشجویان مجاز به استفاده از این امكانات می باشند. گفتنی است كه امكاناتی نظیر خوابگاه و سالن غذا خوری عمدتا در محوطه دانشگاه احداث می گردد.
مؤسسات پایه
عنوان “مؤسسات پایه ” در خصوص مراكز برگزیده آموزشی كشور در كلیه سطوح تحصیلی من جمله سطوح ابتدایی، مقدماتی و تكمیلی متوسطه و آموزشی عالی بكار می رود. مدارس اصلی از اولویت تامین بودجه و مزیت ثبت نام بهترین دانش آموزان برخوردارمی باشند. در مقاطع ابتدایی و مقدماتی متوسطه این مفهوم مشابه “مدرسه خصوصی ” در كشور آمریكا است. ورود به چنین مدارسی مستلزم قبولی در آزمون ورودی می باشد. میزان موفقیت این نوع مدارس بر حسب تعداد فارق التحصیلان پذیرفته شده در مؤسسات آموزش عالی سنجیده می شود. عامل اصلی در ارجحیت دادن به تعدادی از مدارس و مراكز آموزش عالی پرورش نیروی انسانی متخصص جهت نوسامانی كشور است.
در برخی مواقع مفهوم “مؤسسات پایه” مورد انتقاد قرار می گیرد. در واقع موفقیت مدارس پایه ابتدایی و مقدماتی متوسطه منحصراً بر اساس تعین پذیرش دانش آموزان در دانشكده ها سنجیده می شود نه برحسب میزان یادگیری آن ها. هم چنین پیامدهای نخبه سالاری در دوران انقلاب فرهنگی مجددا تكرار شده و مسئولان آموزشی را زیر سئوال می برد. غیراز دلایلی كه دربالا اشاره شد، مدارس اصلی تغییرماهیت داده اند. نخستین ومهم ترین عامل، هزینه روبه رشدتحصیلات دراین گونه مدارس است. در واقع تحصیلات دانشگاهی حتی دردانشگاه های معتبر راه رسیدن به مشاغل سود آور نیست. حقوق ماهیانه فارغ التحصیلان دانشكده های فنی در حال برابری با حقوق فارغ التحصیلان دانشگاه های قدیمی است ازاین روی هردانشجو بایدمدت ها قبل از برنامه ریزی جهت تحصیلات خود به بررسی هزینه و سود آن بپردازد. گفتنی است كه در مناطق مختلف كشور ارزش علم و تحصیل متفاوت است. در گوانگ زو كه اقتصاد محلی تا حدی قوی می باشد

ورود به مراكز آموزشی متوسطه فنی وحرفه ای برثبت نام در َمراكز آموزشی متوسطه اصلی” پیشی می گیرد.
آموزش بزرگسالان
تاریخچه
تا قبل از دهه 1990 از آموزش بزرگسالان، مانند آموزش كارگران، كشاورزان و یا آموزش پاره وقت یاد می گردید. با توسعه حوزه آموزش و گوناگونی فرم های آموزشی، این نوع آموزش به صورت

رسمی «آموزش بزرگسالان» نام گرفت.

برای دریافت اینجا کلیک کنید