دانلود مقاله در مورد تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی لیپیدها و لیپروتئین ها خون در كودكان و نوجوانان تحت pdf

توضیحات

  مقاله در مورد تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی لیپیدها و لیپروتئین ها خون در كودكان و نوجوانان تحت pdf دارای 28 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی لیپیدها و لیپروتئین ها خون در كودكان و نوجوانان تحت pdf  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی لیپیدها و لیپروتئین ها خون در كودكان و نوجوانان تحت pdf،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی لیپیدها و لیپروتئین ها خون در كودكان و نوجوانان تحت pdf :

تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی لیپیدها و لیپروتئین ها خون در كودكان و نوجوانان

خلاصه
هدف مقاله زیر توصیف آن چه كه در مورد تاثیرات تمرینات ورزشی در كودكان و نوجوانان در لیپیدها و لیپوپروتئین های خون زیر می دانیم می باشد: مجموع كلسترول (TC) كلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C) ، كلسترول لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL-C) و تری گلیسیرید (TG). تنها تحقیقاتی كه حالت، توالی، طول دوره و شدت ورزش را توصیف می كنند در این بررسی گنجانده شده اند. نتایج تحقیقات بررسی شده دو پهلو بوده اند. قطعا تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی سطح لیپید و لیپوپروتئین خون كودكان و نوجوانان نورمولیپیدمیك دو پهلو بوده است. از چهارده تحقیق

بررسی شده، 6 تحقیق شاهد یك تغییر مثبت در نمایه لیپید و لیپوپروتئین خون بوده اند و 4 تحقیق شاهد هیچ گونه تغییری در نمایه لیپید و لیپوپروتئین خون نبوده اند و یك تحقیق شاهد یك تاثیر منفی بر روی HDL-C بود اما شاهد ارتقای كلی در نمایه لیپید و لیپروپروتئین به خاطر كاهش در نسبت TC/HDL بود. به نظر می رسد كه مشكلات روش شناسی موجود در بخش اعظم تحقیقات تمرینات ورزشی توانایی ارایه یك نظر جامع و مبتنی بر شواهد در مورد تاثیری كه تمرینات ورزش

ی بر روی سطوح لیپید خون در كودكان نورمولیپیدمیك دارد را سلب می كند. بخش اعظم نواقص طراحی تحقیق را می توان به یك یا دو مورد از موارد زیر ارتباط دارد: تعداد كم سوژه ها در هر تحقیق، تعداد كم دختران یا عدم وجود آن ها، گنجاندن دختران و پسران در گروه سوژه ها، گ

نجاندن دختران و پسران در مراحل بلوغ متفاوت در سوژه ها، تمرینات ورزشی كه به طوركافی شدت ورزش را كنترل نمی كردند، دوره های تمرین ورزشی كه بیش از هشت هفته به

طول نمی انجامید و مطالعات تمرین ورزشی كه یك حجم ورزشی كافی برای ایجاد تغییر نداشت. در حالت ایده ال تحقیقات آتی باید بر روی مطالعات بلندمدتی تمركز كند كه تأثیرات تمرین ورزشی از سال های دبستانی تا بزرگسالی را بررسی كند.
كلمات كلیدی: عوامل خطرزای قلبی وعروقی، كودكان، نوجوانان، تمرینات ورزشی هوازی.
مقدمه
بیماری قلبی، قلبی عروقی (CHD) یكی از مهم ترین عوامل تاثیر گذار در میزان مرگ و میر در كشورهای صنعتی می باشد و در نتیجه عامل صرف هزینه های قابل ملاحظه توسط سیستم های پزشكی برای درمان CHD و علایم آن بوده است. اكنون به خوبی پذیرفته شده است كه ریشه CHD در كودكی است. علیرغم این واقعیت كه علایم بالینی بیماری تا بزرگسالی ظاهر نمی شوند. از سال 1998 اكادمی بیماری های كودكان آمریكا اعلام كرده است كه افزایش سطح كلسترول در كودكان و نوجوانان خطر CHD در زندگی را افزایش می دهد اگرچه خطر دقیق ناشناخته باقی می ماند. در پاسخ به افزایش بروز CHD در بزرگسالان، انجمن قلب آمریكا و دیگر هیئت های ناظر بر تاكید خود بر اهمیت ورزش در كودكی به عنوان ابزار اجتناب از CHD در بزرگسالی ادامه می دهند. چند تحقیق برجسته به طور مكرر سبك زندگی ساكن را به عنوان یك عامل خطرزای عمده برای ابتلا به CHD در بزرگسالی شناسایی كرده اند. متاسفانه بر خلاف تحقیقات مربوط به بزرگسالان، نقشی كه ورزش منظم بر روی عوامل خطرزای CHD در كودكان و نوجوانان دارد نامشخص باقی می‌ماند. هدف این بررسی توصیف آن‌چه كه در مورد تأثیرات تمرینات ورزشی در كودكان و نوجوانان بر روی لیپیدها و لیپوپروتئین های خون زیر دانسته می شود می باشد: مجموع كلسترول (TC )، كلسترول لیپوپروتئین باغلظت بالا (HDL-C)، كلسترول لیپوپروتئین با غلظت پایین (LDL-C) و ترگلیسیریدها (TG) . پاراگراف زیر به صورت مفصل تحقیقاتی كه حالت، توالی، ‌طول دوره و شدت ورزش را توصیف می كنند را به طور مفصل شرح می دهد اگر چه گیلیام و همكاران (1978) این معیارها را براورده نكردند به این خاطر گنجانده شده اند كه یكی از اولین تحقیقات ورزشی را انجام داده اند كه به طور انحصاری دختران را در سوژه ها گنجانده و تاثیرات تمرین ورزشی بر روی لیپیدها و لیپوپروتئین های خون را بررسی كرد.
به علاوه، بررسی محدود به تحقیقاتی است كه فقط تاثیرات تمرینی ـ ورزشی در كودكان و نوجوانان سالم را بررسی می كرد.
جدول 1 به طور واضح نشان می‌دهد كه تاثیر تمرین ورزشی بر روی لیپیدها و لیپوپروتئین های خون دو پهلو است. گیلیام و بورك (1978) یك تحقیق 6 هفته ای شامل 14 دختر سنین 8 تا 10 سال را گزارش كرد. سوژه ها در فعالیت های هوازی مختلفی به مدت 35 دقیقه در هر جلسه شركت می كردند. نتایج نشان دهنده یك افزایش معنادار در سطح HDL-C بود و هیچ گونه تغییری در سطوح TC را نشان نمی داد. هیچ متغیر دیگری گزارش نشد. نقص اصلی در این تحقیق

فقدان گروه كنترل بود. به علاوه شدت به عنوان “شدید” توصیف شد اما سنجیده نشده است، طول تحقیق كوتاه (6 هفته) بود و توالی جلسات ورزشی گزارش نشده است.
در سال 1980 گیلیام و فریدسون یك تحقیق دیگر ورزشی بر روی 11 دخترته اضافه شد. بعد از یك برنامه ورزشی 4 روز در هفته با شدت “نسبتا بالا” هیچ گونه تغییری در TC یا TG گزارش نشد. متغیر دیگری نیز گزارش نشد. فقدان یك گروه كنترل دقیق در شدت ورزش تفسیر این تحقیق را مبهم ساخته است.
لیندر و همكاران (1983) تاثیر یك برنامه پیاده روی 8 هفته ای بر روی شدت ضربان قلب (HR) 80 درصد اوج HR در 29 پسر سنین 11 تا 17سال را بررسی كردند. هیچ گونه تاثیری برری TG ، LDL-C ، HDL-C ، TC مشاهده نشد. مشكل ذاتی این تحقیق گنجاندن پسرانی بودن كه در مراحل بلوغ متفاوت قرار داشتند.
برنامه پیاده روی و دو سویچ و همكاران (1986) با پسران 8 تا 9 ساله منجر به هیچ گونه تغییری در TC یا HDL-C یا LDL-C بعد از تحقیق یازده هفتگی نشدد. با این حال آنها یك ارتقای كلی در نسبت TC/HDL را خاطر نشان كردند.
ایگنیگو و ماهون (1995) تاثیرات یك برنامه تمرین ورزشی ده هفته ای بر روی TC ، HDL-C ، LDL-C و TG در پسران و دختران بین سنین 9 تا 10 سال را بررسی كرده اند. 18 كودك در یك برنامه ورزشی شركت كردند و 10 كودك به عنوان كنترل عمل كردند. برنامه ورزشی شامل 60 دقیقه فعالیت هوازی، سه بار در هفته با شدتی بود كه ضربان قلب 160 تا 180 را ایجاد می كرد. TG تنها متغیری بود كه بعد از ده هفته ورزش تغییر كرد. مجددا كنترل برای شدت ورزش نامشخص است. اگرچه نویسندگان استفاده از مانیتورهای ضربان قلب را ذكر كرده اند، آ» ها هم چنین ذكر كرده اند كه میزان ضربان قلب با شمارش نبض تحت نظارت قرار گرفته است و مشخص نیست كه در هر بار چند سوژه از مانیتورهای ضربان قلب استفاده كرده اند. به علاوه گنجاندن هم پسران و هم دختران در یك انداز نمونه نسبتا كوچك ممكن است منجر به تاثیری شود كه مستقل از مداخله ورزشی است.
تحقیق تمرینی 16 هفتگی بلسینگ و همكاران (1995) یكی از طولانی مدت ترین تحقیقات تا به حال است با این حال شدت به طوردقیق توصیف نشده است و به درستی كنترل نشده است. سوژه های آن ها 25 دختر و پسر بوده اند كه در سنین 13 تا 18 سال قرار داشتند. برنامه تمرینی 16 هفتگی شامل 40 دقیقه فعالیت های هوازی متخلف با شدتی بود كه حدود 90 درصد ظرفیت كاری اوج قبلا تعیین شده بود. شدت با به دست آوردن یك نبض شعاعی سوژه ها اندازه گیری می شد. نتایج نشان دهنده یك تغییر مثبت در سطوح TC ، HDL-C ، LDL-C ، TC/ HDL-C بعد از 16 هفته تمرین ورزشی بود. مشكل ذاتی این تحقیق گنجاندن دختران و پسران در یك تحقیق بود. به علاوه دامنه سنی 13 تا 18 سال به خاطر مراحل بلوغ متفاوت این گروه بیش از حد وسیع است.
رولند و همكاران (1996) یك تحقیق 13 هفتگی را انجام دادند كه به 34 دختر و پسر سنین 10 تا 13 سال در آ» شركت داشتند. در ابتدا گروه كنترل وجود نداشت. در عوض سوژه ها به عنوان كنترل خود برای آزمایش و به حداقل رساندن تاثیرات ژنتیكی قابلیت تمرین بین سوژه ها عمل می كردند. با این حال این طرح تحقیق تاثیرات رشد و بلوغ كه ممكن است بر روی متغیرهای اندازه گیری شده داشته باشد را كنترل نمی كرد. ثانیا اگر چه از مانتیورهای میزان تپش قلب برای اندازه گیری شدت ورزش استفاده شد اما فقط 7 سوژه از مانیتورها در هر ج

لسه ورزشی استفاده كردند و در نتیجه شدت ورزش فقط در هر سوژه برای یك جلسه از سه جلسه ورزشی در هفته اندازه گیری می شد. یك بار دیگر منبع پایانی خطا دو جنسه بودن می باشد. همان طور كه قبلا ذكر شد گنجاندن دختران و پسران نوجوان در مجموعه سوژه ها تفسیر تغییرات لیپید و لیپوپروتئین خود را مشكل می سازد.

استرژیولاس و همكاران (1998) تاثیری كه تمرین ورزشی بر روی سطوح HDL-C در 18 پسر بین سنین 10 تا 14 سال داشته ات را بررسی كرده اند. سوژه ها از یك گروه هزار سوژه یونانی كه در یك تحقیق انجام شده در سال 1993 شركت كرده بودند انتخاب شدند. سطوح HDL-C بعد از برنامه تمرینی 8 هفتگی افزایش قابل ملاحظه ای داشت. چند مشكل ذاتی در این تحقیق وجود داشت. اول این كه تشخیص چگونگی اندازه گیری شدت ورزش مشكل است. آن ها اعلام كردند كه ورزش در 75 درصد ظرفیت كاری فیزیكی كه میزان قلبی ورزشی 170بود تعیین شده است. با این حال مشخص نیست كه آیا قبل از مداخله ورزشی یك تست اوج ورزش انجام شده است یا خیر یا این كه اطلاعات مربوط به اوج ضربان قلب از نتایج تحقیق 1993 گرفته شده است. اگر میزان ضربان قلب ورزشی تخمین زده باشد ان گاه این موضوع زیر سوال است كه یك میزان ضربان 170 برای پسران دارای دامنه سنی 10 تا 14 سال صحیح باشد. ثانیا ً‌نویسندگان توصیف نمی كنند كه آیا میزان ضربان قلب در طی جلسات ورزشی اندازه گیری شده است یا خیر. منبع نهایی خطا نامتجانس بودن سوژه ها است. اگر چه تنها پسران در تحقیق شركت داشتند اما سطح بلوغ آن ها ارزیابی نشده است. ارزیابی سطح بلوغ مهم است زیرا احتمال زیاد تفاوت های معناداری در پسرانی كه در سنین بین 10 تا 14 سال قرار دارد وجوددارد و همان طوری كه قبلا ذكر شد نشان داده شده است كه تستوسترون تاثیر نامطلوبی بر روی نمایه لیپید و لیپوپروتئین خون پسران دارد.
استرژیولاس و همكاران (2006) یك تحقیق دیگر با پسران 10 تا 14 ساله انجام داده اند. در این تحقیق تمام سوژه ها، تست های اوج ورزش برای تعیین اوج HR تكمیل كردند. سوژه ها 4 جلسه تمرینی در هفته با 80 درصد اوج Hr به مدت 8 هفته را كامل كردند. در پایان 8 هفته برای تمام متغیرها تغییرات معنادار و مثبتی مشاهده شد. با این حال مجددا باید خاطر نشان شود كه تفاوت های بلوغ احتمالی در بین سوژه ها تفسیر صحیح داده ها را مشكل می سازد.
استودفالك و همكاران (2000) طولانی مدت ترین تحقیق تمرین ورزشی كنترل شده را برای بررسی تاثیرات تمرین ورزشی بر روی دختران 13 تا 14 ساله بعد از قاعده گی انجام دادند. تحقیق 20 هفته ای 20 سوژه آزمایشی و 18 سوژه كنترلی را در خود گنجانده بود. تمام سوژه ها برای تعیین حداكثر مقدار hr تحت تست های اوج ورزش قرار گرفتند. سوژه ها سه بار در هفته به مدت 20 دقیقه روی نوار گردان یا نیرو سنج دوچرخه ای ورزش كردند. شدت ورزش در 75 تا 80 درصد حداكثر HR تحت نظارت مانیتورهای HR حفظ شد. در گروه ها هیچ گونه تغییر معناداری در TC ، HDL-C ، LDL-C ، TG مشاهده نشد.
ولسمن و همكاران (1997) تاثیر دو حالت جداگانه ای كه تمرین هوازی بر روی سطوح TC در 35 دختر سنین 9 تا 10 سال داشت را بررسی كردند. مداخله ورزشی 8 هفته به طول انجامید و شدت ورزش تقریبا در 80 درصد اوج HR تعیین شده بود. برای تعیین مقادیر اوج HR تمام سوژه ها تحت تست های اوج ورزش قرار گرفتند. در گروه ها هیچ گونه تغییری در TC یا HDL-C مشاهده نشد. سوژه هایی كه در نیرو سنج دوچرخه های ورزش می كردند از مانتیورهای میزان ضربان قلب استفاده می كردند به طوری كه شدت ورزش بتواند به درستی اندازه گیری شود. سوژ

ه هایی كه در برنامه رقص هوازی شركت می كردند برای تعیین این كه چه برنامه هاییی به طور منظم ضربان قلب بالای 150 ایجاد می كند تحت یك تحقیق تجربی قرار گرفتند. ضعف اصلی این تحقیق این بود كه فقط 8 هفته به طول انجامید. به علاوه اگر سوژه ها در گروه رق

د كنند.
تولفری و همكاران (1998)یك تحقیق به خوبی كنترل شده با 48كردند. با استفاده از مانتیورهای HR و از طریق تشویق دائم شدت ورزش كنترل شد و آن ها قادر بودند تا تمام سوژه ها را وادار كنند تا شدت ورزش 79 درصد اوج HR را حفظ كند. سوژه ها سه بار در هفته به مدت 12 هفته روی نیروسنج های دوچرخه ای ركاب زدند. نتایج نشان داد كه برای TC و TG بین دو گروه در طول زمان تفاوتی به وجود نیامد. با این حال گروه ورزش كنننده افزایش در HDL-C و كاه

ش در LDL-C را تجربه كردند. تغییرات در نمایه لیپید خون مستقل از تغییرات در اوج بود در حقیقت گروه كنترل با یك اوج بالاتر شروع كرد و تا پایان تحقیق اوج بیشتر را حفظ كرد كه این حاكی از آن بود كه تمرین ورزشی است كه به طور مستقیم بر نمایه لیپید خون تاثیر می گذارد و نه اوج . این اولین تحقیقی بود كه به طور كافی شدت ورزش را كنترل كرد و اگر چه انتظار تداوم ورزش با یك شدت ثابت، و انجام حالت مشابهی از ورزش خارج از یك موقعیت آزمایشی توسط كودكان غیر منطقی است اما تحقیق دانش ما در مورد تاثیرات یك برنامه تمرین ورزشی ساختار بندی شده ب رروی لیپیدها و لیپوپروتئین های خون در كودكان قبل از بلوغ را افزایش داد. عمده ترین نقص طراحی گنجاندن دختران و پسران به طور همزمان در تحقیق بود. به علاوه همان طور كه در بالا ذكر شد، تحقیقات معدودی بیش از 12 هفته به طول انجامیده اند و مشاهده این كه ایا یك دوره تمرینی بلندمدت تر منجر به تغییرات قابل ملاحظه تر می شود یا خیر می تواند مفید باشد.
تولفری و همكاران (2004)یك تحقیق تمرینی دیگر با 34 دختر و پسر 10 تا 11 سال انجام دادند. تمام سوژه ها سه بار در هفته و 80درصد اوج HR ورزش كردند. یك بار دیگر تمام سوژه ها برای برنامه تمرین ورزشی 12 هفته ای از مانیتورهای HR استفاده كردند. بر خلاف تحقیقات دیگر، تحقیق از این نظر كه طول مدت ورزش برای انطباق با اهداف صرف انرژی اختصاصی شده بود منحصر به فرد بود. دو گروه تعیین شدند. یك گروه پایین كه 100 كیلوكالری انرژی مصرف می كردند و گروه متوسط كه 140 كیلو كالری مصرف می كردند. برنامه تمرین ورزشی صرف نظر از طول مدت ورزش و صرف انرژی باعث هیچ گونه تغییری در LDL-C ، HDL-C و TC نشد. نویسندگان اعلام می كنند كه حجم ورزش ممكن است برای ایجاد تغییر ناكافی بوده است.
ویلی فورد و همكاران (1996) تنها تحقیقی است كه تاثیرات تمرین ورزشی در نوجوانان سیاه پوست پسر را بررسی كرده است. 12 پسر یك برنامه تمرین ورزشی 15 هفتگی

5 روز در هفته را انجام دادند. جلسات ورزشی به مدت 30 دقیقه در طی یك كلاس تربیت بدنی به طور منظم برنامه ریزی شده انجام شد. سوژه ها هفتاد تا 90 درصد اوج ضربان قلب قبلا تعیین شده را پیاده روی كردند. مشخص نیست كه HR چگونه تعیین شده است. گنجاندن یك برنامه وزنه برداری كه دو بار در هفته اتفاق می افتاد در این تحقیق منحصر به فرد بود. برنامه تمرین ورزشی 15 هفتگی منجر به افزایش قابل ملاحظه در HDL-C و كاهش قابل ملاحظه در LDLت نژاد و تاثیرات تمرین ورزشی بر روی لیپیدها و لیپوپروتئین های خون تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
نتیجه گیری ها و توصیه ها برای تحقیقات آتی
بخشی از مشكل در تعیین این كه تمرین ورزشی تاثیر مثتبی بر روی نمایه لیپید خون كودكان داشته است این است كه تحقیقات به خوبی كنترل شده نادر می باشند. به علاوه مشكلات روشی موجود در بخش اعظم تحقیقات تمرین ورزشی توانایی بیان جملات جامع و مبتنی بر شواهد در مورد تاثیری كه تمرین ورزشی بر روی سطح چربی خون در كودكان نرمولیپیدمیك دارد را محدود می سازد.
• تعداد كم سوژه ها در هر تحقیق
• عدم وجود دختران یا تعداد كم آن ها
• گنجاندن هم دختران و هم پسران در مجموع سوژه ها
• گنجاندن دختران و پسران در مراحل بلوغ متفاوت در مجموع سوژه ها
• دوره های تمرین ورزشی كه به طور كافی شدت ورزش را كنترل نكرده اند.
• دوره های تمرین ورزشی كه بیش از 8 هفته به طول نینجامیده اند.
• تحقیقات تمرین ورزشی كه دارای حجم كافی برای ایجاد تغییر نبوده اند.
به علاوه باید خاطر نشان شود كه تحقیقاتی كه قبل از سال 1990 انجام شده اند به خاطر فقدان استاندارد اندازه گیری لیپید و لیپوپرتئین بین آزمایشگاهی باید با احتیاط بررسی شوند.
نقص اصلی در تمام تحقیقات بالا این است كه طول مداخله ورزشی احتمالا به انداهز كافی نبوده است. سوپر كو (1991) در مرور نوشتجات مربوط بزرگسالان به این نتیجه رسیده است كه برنامه های تمرین ورزشی كه بیش از 4 ماه به طول انجامیده اند برای دیدن تغییر مثبت در سطح لیپید و لیپوپروتئین خون در بسیاری از بزرگسالان مورد نیاز می باشند.
بنابراین اگرچه به نظر می رسد كه تحقیق با توجه به تاثیرات یك برنامه تمرین ورزشی بر سطح لیپید و لیپوپروتئین خون در كودكان و نوجوانان دو پهلو به نظر می رسد اما این ممكن است به این خاطر باشد كه مداخلات ورزشی به اندازه كافی بلندمدت نبوده اند. به علاوه فقدان نماینده ای از دختران نوجوان احساس می شود. بنابراین انجام یك نتیجه گیری مبتنی بر شواهد در مورد تاثیرات تمرین ورزشی بر روی لیپید و لیپوپروتئین های خون در این جمعیت غیر ممكن است.
از چشم اندازی وسیع تر تشخیص این موضوع كه ایا تمرین ورشی منظم در كودكان و نوجوانان منجر به مشاركت ورزشی منظم در طول زندگی می شود دارای اهمیت است. در حال ایده ال یك تحقیق طولانی مدت كه تاثیرات تمرین ورزشی از سال های دبستان تا بزرگسالی را بررسی می كند بهتر خواهد بود. اهداف اصلی چنین تحقیقی به صورت زیر خواهند بود:
• بررسی تغییرات متغیر تناسب اندازه گیری شده به صورت دوره ای از بلوغ تا نوجوانی و به بزرگسالی.
• مشاهده تغییرات رفتار انتخاب شده در ارتباط با ورزش ،
• تاثیری كه الگوهای ورزش خانوادگی بر روی الگوی ورزش در كودكان دارد.
• تاثیری كه برنامه pe بر روی ارتقا ورزش در طول زندگی دارد
حوزه دیگر تحقیقات باید بر روی تاثیری كه ورزش بر روی كودكانی كه ریسك CHD را به نمایش می گذارند تمركز كند. كودكانی كه باید در این تحقیق گنجانده شوند كودكان دارای پیشیه خانوادگی قوی CHD می باشند، هیپرلیپدمیك می باشند، پرفشار خون هستند یا چاق می باشند. در حال حاضر داده هایی وجود دارد كه این موضوع را تایید می كند كه ورزش منظم شدت هیپرلیپیدمی و پر فشار خونی در كودكان را كاهش می دهد. تحقیقات تمرین ورزشی به خوبی كنترل شده در كودكانی كه نمایه های نامساعد لیپید و لیپوپروتئین خون داشت

ه اند نشان دهنده تغییرات در مثبت در نمایه آن ها می باشد. به طور مشابه بررسی نوشتجات انجام شده به وسیله آلپرت و ویلمور (1994) یك كاهش فشار خون در كودكان پر فشار خون بعد از ورزش را نشان داد اگر چه تعداد معدوی از سوژه ها به سط

ح طبیعی رسیدند.
قطعا تاثیرات تمرین ورزشی بر روی سطوح لیپید و لیپوپروتئین كودكان نورمولپیدمیك و نوجوانان دو پهلو است. از چهارده تحقیق بررسی شده 6 مورد یك تغییر مثبت در نمایه لیپید و لیپوپروتئین خون را نشان دادند. 5 مورد از تحقیقات هیچ گونه تغییری در نمایه لیپید و لیپوپروتئین خون را نشان نداده اند و یك تحقیق نشان دهنده یك تاثیر منفی بر روی HDL-C بود اما یك ارتقای كلی در نمایه لیپید و لیپوپروتئین به خاطر كاهش در نسبت TC/HDL را نشان می داد.
شاخص های هموگلوبین،‌ هماتوكریت و سلول قرمز خون در دوچرخه سواران برجسته. آیا مقادیر كنترل برای آزمایش خون معتبر می باشند
پیش زمینه: در فعالیت های دوچرخه سواری بین المللی و اسكی استقامت، از آزمایشات خون برای آشكار شدن سو استفاده از اریترو پوئتین برای افزایش عملكرد استفاده می شود. حد هماتروكریت (دوچرخه‌سواری) و همولوبین (اسكی استقامت) به وسیله فدراسیون ورزش بین المللی تعیین شد (هماتوكریت 50 درصد ، هموگلوبین، 85 درصد). ورزش هایی كه جواب آزمایش آن ها بالاتر از این مقادیر مشخص شده بود از رقابت منع شدند. برای بررسی اعتبار این اندازه گیری ها ما شاخص های هموگلوبین، هماتوكریت و سلول های قرمز خون دوچرخه سواران منتخب قبل از این كه اریتروپروتئین به صورت تجاری در دسترس قرار بگیرد را بررسی كردیم. مواد و روش ها: ما 523 نمونه خون 92 دوچرخه سوار منتخب مرد (سنین 16 تا 31 سال) از سال 1978 تا 1987) را بررسی كردیم. هماتوكریت، هموگلوبین و سلول های قرمز خون به طور خودكار تحلیل شد و شاخص های اریتروسیت محاسبه شد.
نتایج
هموگلوبین،هموتوكریت و تعداد سلول های قرمز خون به طور قابل ملاحظه‌ای با افزایش بار تمرینی كاهش یافت. شاخص های اریتروسیت هیچ گونه تغییر قابل ملاحظه ای نشان نداد. 54 نمونه خون یك هموتوكریت بالاتر از 50 درصد را نشان دادند، یك نمونه یك حجم هموگلوبین بالاتر از 5/18 را نشان داد. در طول دوره های افزایش بار ورزشی، تعداد ورزشكاران كمتری بالاتر از حد هماتوكریت بودند. نتیجه: حد هموتوكریت جاری استفاده شده در آزمایشات خون ممكن است منجر به تعداد زیادی آزمایشات مثبت اشتباه شود.
كلمات كلیدی: دوچرخه سواری، اسكی استقامت، سلول های قرمز خون، اریتروپوتئین، آزمایش خون.
مقدمه
تمرینات استقامتی بر سیستم سلول های قرمز خون تاثیر می گذارد. مشخص است كه حجم سلول قرمز خون و حجم پلاسما بعد از تمرین استقامتی ا

فزایش می یابد. همزمان به خاطر افزایش حجم پلاسما هموگلوبین و هماتوكریت كاهش می یابد.
حجم هموگلوبین و تعداد سلول های قرمز خون نقش مهمی در زنجیره انتقال اكسیژن بازی می كند و با این كار می تواند بر عملكرد در ورزش های استامتی همچون وچرخه سواری، دو و اسكی استقامت بسته به ظرفیت هوازی تاثیر بگذارد. ر ورزش های استقامتی از دهه 1980 انجام می شده است. اریتروپوئتین به صورت تجاری از سال 1987 در دسترس بوده اند و نسبت به تزریق خون غیر مشابه یا مشابه نیاز به زمینه لوجستیك كمتری دارند. از ان جا كه ماده ممكن است در مرگ چند ورزشكار نقش داشته باشد، IOC استفاده از اریتروپوئتین در ورزش را از سال 1990 ممنوع كرده است.
به خاطر نیمه عمر كوتاه و شباهت كامل آن به هورمون طبیعی، آشكار سازی تزریق اریتروپوئتین اگر غیر ممكن نباشد بسیار مشكل است.

برای دریافت اینجا کلیک کنید