دانلود مقاله عصمت پیامبران تحت pdf

توضیحات

  مقاله عصمت پیامبران تحت pdf دارای 43 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله عصمت پیامبران تحت pdf  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله عصمت پیامبران تحت pdf،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله عصمت پیامبران تحت pdf :

عصمت پیامبران
پیشگفتار
هدف آفرینش تكامل انسانهاست و روشن است كه تكامل همه جانبه انسانها به یك سلسله آگاهیها و تعلیمات صحیح نیاز دارد و خداوند بایستی توسط مربیان كامل و نمونه قوانینی را كه سعادت بشر را تضمین می كند در اختیار انسان بگذارد
بدین جهت پیام آوران الهی در طول تاریخ بشریت با فراخوانی امت ها به پرستش خداوند و با تكیه بر ارزش های اصیل اخلاقی در همه ابعاد زندگی انسان را به رشد و رویش رهنمون می ساختند .

مجموعه حاضر به بحث در مورد عصمت پیامبران پرداخته كه شرط اساسی در نبوت است این مجموعه شامل چهاربخش می باشد
در بخش اول به بررسی معناو مفهوم عصمت و همچنین عصمت پیامبران و شناخت بیشتر عصمت پرداخته شده است
در بخش دوم به بررسی انواع عصمت و ضرورت هر یك از انواع پرداخته شده است
در بخش سوم به دیدگاههایی كه شیعیان سایر فرقه های اسلامی قرآن و روایات نسبت به مسئله عصمت دارند اشاره شده است
دربخش چهارم آیاتی كه به ظاهر در عصمت پیامبران اشكال ایجاد میكند به طور نمونه بحث شده است

در پایان امیداوارم كه مجموعه گردآوری شده بتواند ما را در شناخت هر چه بیشتر پیامبران یاری رساند ضمنا از استاد گرامی جناب آقای علی مرادی كه من را در گردآوری این مجموعه تشویق و همكاری نموده اند صمیمانه تشكر و قدردانی می كنم .

عصمت پیامبران
مقدمه :
همانطور كه می دانیم در احكام دین تقلید جایز است اما در مورد اصول دین هر مسلمانی باید به تحقیق و بحث در رابطه با آن بپردازد كه درغیر اینصورت برایمان او به دنیش اشكار وارد می شود زیرا هر كس در اعتقاد به خدا و آخرت و حقانیت قرآن و پیامبر اسلام (ص) و امامت امامان و عادل بودن خود باید به تعیین برسد دومین اصل از اصول دین بحث نبوت است كه یكی از موضوعات ارائه شده در بحث نبوت اختصاصات پیامبران می باشد كه عصمت یكی از اختصاصات مهم پیامبران است و ما در این جزوه به بررسی آن می پردازیم .

بخش اول : مبانی عصمت پیامبران
معنا و مفهوم عصمت :
عصمت در لغت به معنای «نگه داشتن » و «خودداری كردن » میباشد و در نظر متكلمین ، اجتناب ازكارهایی است كه دین اسلام آنها را گناه ونافرمانی خداوند دانسته و انجام آن را ممنوع كرده است . البته عصم را نیز معصونیت خوانده اند و با توجه به این نكته ، چنین اتنابط میشود كه عصمت صرفا عدم وقوع و تحقق گناه و یا خطار از ناحیه یك شخص نیست ، بلكه مرا د اینست كه شخصی در شرایط لازم وزمینه مساعد برانجام گناه با عزم واردهای راسخ ازارتكاب به گناه و خطا خودداری نماید .

انسان معصوم نیز انسانی است كه همچون دیگران در شرایط و موقعیتهای مختلف قرار میگیرد و در محیط اجتماعی با فراز و نشیبهای گوناگون روبرو شده و با انسانهای دیگر روابط متاقابل داد، اما بهرحال در هر شرایطی هرگز گرفتار گناه و عصیان و همچننی دچار خطا و عصیان نمی گردد .
ضرورت عصمت در پیامبران
ضرورت عصمت در پیامیران را می توان ازدو دیدگاه مورد بررسی قرار داد :
الف : از دیدگاه عقل و فطرت انسانی

– كسی كه از طرف خدا فرستاده شده و می خواهد مردم را به سوی كمال و فضیلت سوق دهد در ابتدا ، خود باید دارای افكار صحیح و مفید و منطقی و صفات وخصلتهای مورد پذیرش عقل و نیز دارای اخلاق پسندیدها باشد كه این مطلب چیزی است كه نه شما عقل ومنطق آن را ضروری می داند ، بلكه فطرت انسان نیز آن را تائید میكند . همچنانكه خدا در قرآن در زمینه امر به معروف و نهی از منكر فرموده است : «ان اللهامر بالنهی بعد الشاهی » یعنی « خداوند فرمان داده كه نهی كنندگان او خود از كارهای زشت خودداری كند و سپس دیگران را از آن باز دارند .»

– از طرفی نیروی موثر و كوبنده و تنها سلام برنده پیغمبران همان مشاهده عمل بر طبق گفته و دیدن صداقتی است كه پیروان آنها احساس میكنند .
– همچنین ماعقیده داریم كه آفریدگار جهان دانا وحكیم است بنابراین چگونه امكان دارد كه فرد دانا و حكیم انسانی را به پیروی از فرد گنه كار و فاسد الاخلاق دعوت كند .
ب – استدلالات متكلمین اسلامی
– اگر پیغمبران مرتكب گناه شوند از نظر اسلام فاسق شناخته شده و شهادت آنان در امور دنیوی از اعتبار خواهد افتاد . بنابراین اینگونه افراد چگونه سخنان و شهادت آنان درباره امر معنوی و اخروی پذیرفته خواهد شد .

– اگر از آنان گناه صادر شود بدون تردید مشمول عذاب و لعن خداوند قرار خواهند گرفت .
«و من یعص الله و رسول و یتعدد حدوده یدخله نارا خالدا فیها و له عذاب مهین .»
یعنی «كسی كه نافرمانی خدا و رسولش كرده و از حدود اوخارج شود خداوند او را همواره در آتش نگه داشته و برآنها عذاب ننگ خواهد فرستاد .»
« و من یتعدد حدود الله فاولئك هم الظالمون »

یعنی «كسانیكه از حدود خداوند تجاوز كرده و نافرمانی كنند ستمگرند »
– اگر پیغمبران گناهكار باشند طبق آیات قرآن ستمگر نیز
هستند .
« لاینال عهد الظالمین »
یعنی «من رهبری خلق را بدست ستمگران نمی دهم .»

– قرآن از قول شیطان نقل می كند كه وی گفته :«لاغوینهم اجمعین الاعبادك منهم المخلصین .» یعنی «حتما من همه بندگانت را به بیراهه خواهم برد مگر آندسته ازبندگانت كه پاك و بی غش گشته باشند .» و بدون شك پیغمبران از آندسته از بندگان حقیقی و پاك پروردگارند و چین مطلبی را می توان از آیه دیگری كه خداوند درباره موسی بن عمران فرموده است استنباط كرد : انه مخلصا و كان رسولانیا » یعنی «او پاك و منزه و به پیغمبری برانگیخته گردیده بود »
زمان و دوران معصومیت پیامبران

در این زمینه سه نظریه وجود دارد :
الف – آغاز عصمت انبیا سن بلوغ آنهاست هر چند به مقام نبوت نائل نشده باشند.
ب – آغاز دوران عصمت زمان نبوت و بعثت است
ج – در برابرهمه گروههای فوق شیعه معتقد است كه پیامبران ومعصومین الهی ازابتدای ولایت تا انتهای حیات هرگز مرتكب هیچ یك از گناهان صغیره وكبیره ، خواه به طور عمدی وخواه بطور سهوی نمی گردد .

نیروی عصمت در پیامبران چگونه قابل توجیه است ؟
اگر نیروی عصمت از طرف خدا بر قلب پیامبران فرود می آمد در این صورت عصمت برای انبیاء افتخاری نیست عامل برتری بشمارنمی آید زیرا در اینصورت عصمت موهبتی است آسمانی كه خداوند آنرا در اختیار جمعی معین از خلق خویش قرار داده است . نیروی عصمت در انبیاء آن گونه نیست كه آنها را به پاكی مجبور ساخته و قدرت برانجام گناه را از آنها سلب نماید بلكه مقصود این است كه پیامبران با آنكه مانند همه مردم كاملا بر انجام گناه توانایی دارند ولی چون ازیك طرف از مقاصد گناه آگاهند و از سوی دیگر معرفت و شناخت آنها نسبت به عظمت و قدرت خداوند بسیار وسیع است تا آن حد كه براستی همواره خویشتن را در محضر او احساس می كنند . از این نظر با اراده اختیار خود دور گناه نرفته و از آلودگی بر كنارند با این احساس معنای عصمت انبیاء بر ترك گناه نیست بلكه آنها با اراده كامل ناپاكیها را ترك كرده و بگرد آنها نمی روند .

یكی دیگر از عوامل عصمت پیامبران ایمان و معرفت وسیعی است كه پیامبران نسبت به آفریدگار بزرگ جهان دارند و تنها عاملی است كه به آنان مصونیت كامل اخلاقی داده و آنها را از گناه بازداشته است تا آنجا كه می توان گفت آگاهی انبیاء از مفاسد گناه درعصمت آنان هیچگونه نقش را دار نبوده با این دلیل كه حتی در پیروان پاك وسرسخت پیامبران كسانی بوده و هم اكنون هتسند كه تنهابه خاطر ایمانی نیرومند كه به آفریدگار توانای جهان اعتقادی كه باصالت مكتب خداوند دارد كاملا عصمت یافته و در برابر بیشتر و یا همه گناهان مصونیت دارند بدون انكه از مفاسد آن گناهان زیان های آنها آگاهی داشته باشند .
بخش دوم : انواع عصمت

الف : عصمت پیغمبران از خطا و نسیان (عصمت علمی )
پیغمبران نه تنها از گناه و خطای عمدی معصوم و بدورند بلكه از خطار واشتباه و فراموشی نیز مصون و بدورند كه بطور كلی در سه قسمت متصور است :
اول : عصمت از خطا و نسیان در تبلیغ و بیان معارف و احكام و برنامه های الهی زیرا اگر آنان در بیان احكام خدا و تبلیغ اشتباه و فراموشی داشته باشند منافی هدایت و ارشاد جامعه بوده و موجب خنثی شدن هدفهای تربیتی شده و اعتماد جامعه را از آنان سلب میكند .

دوم : عصمت از اشتباه و خطا و فراموشی در انجام وظایف دینی مانند شك در شماره ركعتهای نماز و یا دراثر فراموشی نماز را بی طهارت خواندن . زیرا اگر چنین اشتباهاتی انجام دهند و در اثر فراموشی عملی را ترك كرده و یا كار نادرستی را انجام دهند از نفوذ آنان كاسته شده و اعتماد مردم از آنان سلب میگردد و روایاتی است و یا كار نادرستی را انجام دهند از نفوذ آنان كاسته شده و اعتماد مردم از آنان سلب می گردد كه با صراحت میگوید پیغمبران مورد تایید خدا و تحت مراقبت شدید فرشتگان الهی می باشند كه نمونهای از آنها را یادآوری می نمائیم .

1- امام صادق (ع) می فرماید «پیغمبران هممواره بوسیله روح القدس تائید می گردند و با كمك او رسالت را متحمل می شوند و روح القدس خواب نمی رود و غافل نمی شود وسرگرمی و اشتباه ندارد.»

2- امام هشتم حضرت امام رضا (ع) می فرماید « وقتی خداوند بنده ای را برای كارهای بندگان برگزید به او شرح صدر داده و چشمه های حكمت را در دل او قراداده و علوم خویش را به او الهای می كند كه او در جواب چیزی ناتوان نمی شود و از درستی منحرف نمی گردد . پس او معصوم و مورد تایید و توفیق و تحكیم خداست كه از خطا و لغزش و سهو مصون می باشد خداوند آنها را به چنین حالتی مخصوص گردانیده تا بر بندگانش حجت باشند وگواه بر مردم گردند واین فضل خداست كه بر هركس خواست عطا میكند وخدا دارای فضل بزرگ است .

3- عصمت پیغمبران از خطا و فراموشی در امور شخصی و عادی خود زیرا اگر چه اشتباه و فراموشی پیغمبران در امور شخصی و عادی خود مثل اینست كه چیزی را درجایی بگذارد و فراموش كند ویاكارخطا و اشتباهی در امور روزمره خود انجام دهد ممكن است در هدف آنان از نبوت و هدایت جامعه چندان زیان آور نباشد ولی تردیدی نیست كه سرزدن چنین اشتباه یا فراموشی از پیغمبران در انظار مردم نسبت به پیغمبر میكاهد و در انظار عمومی زیان اینگونه اشتباهات وفراموشی با اشتفاه و فراموشی در امر تبلیغ و بیان معارف فرقی ندارد.

ضرورت عصمت علمی
عصمت بطور كل و بخصوص درمورد وحی لازمه لاینفك بعثت و نبوت است كه این امر را میتوان از دو دیدگاه مورد بررسی قرار داد:
– برهان عقلی : حكمت الهی و مقتضی آنست كه برنامه سعادت بشر از سوی خالق هستی تنظیم وتعیین شود چرا كه ابزار شناخت وقدرت ادراك انسان بسیار ضعیف و محدود است و نیز بایستی وسایطی در كار باشند كه این تعالیم را از طریق وحی دریافت داشته در اختیار بگذارند و همچنین مقتضای حكمت الهی اینست كه این وسائط یعنی پیامبران الهی بگونه ای باشند كه هرگز احتمال خطا و فراموشی در آنها وجود نداشته باشد . زیرا در غیراینصورت به حكمت خداوند خدشه وارد می شود .

– لازمه اطاعت كردن انسانها از خدا قبل از هر چیز تعیین كردن انها به آسمانی بودن و الهی بودن برنامه هایی است كه از سوی خدا صادر می شود واین خود مستلزم اینست كه آورنده پیام و ابلاغ تعالیم آسمانی كسی باشد كه بتواند به كالم او اعتماد كرد و سخننش را تماما بعنوان وحی الهی پذیرفت یعنی طوری باشد كه هرگز در گفتارش احتمال خطا ونسیان نرود.
عصمت پیغمبران از گناه وعصیان (عصمت عملی )

انبیاء باید معصوم و مصون از گناه و خطا باشند یعنی پیغمبری كه می خواهد مردم را براه راست هدایت كند و مقتدا و پیشوای امت باشد باید مرتكب حرامینشود و ترك واجبی نكند و هم مانند دیگر دانشمندان عملش بجهل امیخته نباشد.
در اینكه ایا پیغمبران و فرستادگان الهی باید از گناه بدور بوده و نباید نافرمانی حق كنند یا اینكه این مطلب در پغیمری معتبر نیست در بین متكلمین اسلامی «شیعه و سنی » پنج نظریه وجود دارد :

اول اینكه آنان میتوانند از روی عمد مرتكب گناه بزرگ «كبیره » و صغیره شدند و این نظریه بطائفه حسویه مسلمین نسبت داده شده است .
دوماینكه ارتكاب گناه بزرگ از روعی عمد برآنان جایز نیست و اماارتكاب گناه گوچك ار روی عمد برآنان جایز است بشرط اینكه ارتكاب آن موجب نفرت و انزجار افراد از روی نگردد والا اگر ارتكاب آن نفرت را برانگیزد ومنزجر كننده باشد جایز نیست واین نظریه از اكثر فرقه معتزله نقلشده است .
سوم اینكه ارتكاب هیچكدام از گناهان كبیره و صغیره برآنان از روی عمد جایز است كه از روی دلیل و اجتهای نظریه باطلی را برگزیده است و این قول از ابی علی جبائی نقل گردیده است .

چهارم اینكه ارتكاب گناه بدلیل نظریه و اجتهاد نیز برآنان جایز نیست ولی جایز است كه از روی سهو و نسیان مرتكب انجام آن گردند و این نظریه را اما م فخرالدین رازی از ابی اسحق ابراهیم نظامی نقل نموده و روی شخص آن را نیز تایید كرده است .
پنجم اینكه حتی از روی سهو و نسیان نیز نمی توانند گناه مرتكب شوند و این نظریه را شیعیان انتخاب كرده اند . از مطالب بالا چنین استنباط می شود كه برخی از نظریات فوق خیالات پوچی بیش نیست .

ضرورت عصمت عملی
در خصوص این امر نیز می توان دو دیگاه را در نظر گرفت :
– دلایل عقلی برای اثبات ادعاهای شیعه از نظر عقلی بصورت زیر استدلال شده است .
مهمترین و نخستین ویژگی انبیاء كه وظیفه آنهاساختن و پرورش انسانهایی والا و بندگانی شایسته در برابر خداوند است ، اینست كه خود او به آنچه توصیه میكند عمل نماید و بطور كلی بین قول و فعل او هماهنگی وتطابق لازم برقار باشد

. اینجاست كه ضرورتا بایستی انبیاء الهی با عنایت و اصرار خداوندی بگونه ای باشند كه خود نیز تماما با آنچه كه می گویند عمل نمایند و از تمامی گناهی و زشتیها پرهیز كنند چرا كه در غیر اینصورت هدف از بهشت ورسالت كه هدایت در رشد و اصلاح انسانهاست تحقق نخواهد یافت از سوی دیگر چنین می توان گفت اگر انبیاء الهی بر خوردار از عصمت نباشند نه تنها اثر تربیتی لازم تحقق نخواهد یافت بلكه اصولا موجب سلب اعتماد مردم از آنها و درنهایت شك در رسالت و نبوت آنها خواهد شد و این خود با حكمت خداوندی هرگز سازگاری ندارد .

دلایل نقلی : در زمینه اثبات این امر می توان به آیاتی از قرآن كریم استدلال نمود كه مادراینجا به بعضی از آنها اشاره میكنیم :
افمن یهدی الی الحق احق ان ینبع الخ یعنی آیا پس كسیكه بحق هدایت می كند سزاوارتر است كه پیروی شود یا آنكه بحق هدایت نمی كند نیازمند هدایت است اینآیه تصریح دارد كه هر كس جز به هدایت غیر نمی تواند هدایت یاب بشود شایسته پیروی نیست فقط شایسته پیروی كسانی هستند كه خود با تعالیم الهی و تایید غیبی در هدایتند و دیگران را نیز میتوانند بحق هدایت نمایند و گناهكار خودش گمراه است .

بنابراین لازم است مادیان براه راست و معصوم از گمراهی و گژروی یعنی گناه باشند . خداوند در سوره انعام آیه 82 می فرمایدكسانیكه ایمان آورده و ایمانشان را گناه نپوشانده باشند آنها دارای ایمنی بوده و همانا هدایت یا فته گانند پس شرط ایمنی از عذاب مشمول هدایت الهی شدن نداشتن معصیت است و ازآیه 84 همین سوره تا 89 چندین بار تكرار شده كه انبیاء با هدایت الهی هدایت یافته اند و سپس در آیه 90 خطاب به خاتم پیغمبران می فرمایند در آن كسانی هستند كه خدا هدایتشان كرده است پس بهدایت آنها اقتاد كن . همچنین آیات زیادی در این زمینه است كه به ضرورت عصمت از گناه و عصیان در پیامبران می پردازد عصمت نیست

اشكالات عصمت جبری
اگر عصمت جبری باشد در این صورت سه شكل پیش خواهد آمد .
1- اسنان دارای اختیار و آزادی در عمل است و پیامبران نیز انسان هستند پس با وجود عصمت جبری در سلسله موجوداتی نظیر ملائكه قرار میگیرند در نتیجه از قوه اراده و اختیار بی بهره اند .
2- چنین مقام و صفتی كمال بمشار نخواهد آمد زیرا كمال حقیقی انسان آنست كه با اختیار و انتخاب خود انسان تحقق یابد و عصمت جبری چنین نیست پس كمال برای انبیاء و اولیاء معصوم محسوب نمی شود

3- اگر معصومین در رفتار و كردار خود مجبور باشند بنابراین مسئله تكلیف و بدنبال آن ثواب و عقاب و بهشت و دوزخ در مورد آنان هیچ معنا و مفهومی نخواهد داشت چرا كه این امور همگی متفرع بر مختار بودن انسان می باشند و در مورد انسانهای غیر مختار مطرح نمی شود.

بخش سوم : عصمت از چند دیدگاه
عصمت انبیاء از نظر شیعه :عقیده شیعه بر طیقه دله عقاد و ایات قرآن و روایت در مورد عصمت پیغمبران این است كه از تمام گناهان كوچك و بزرگ در تمام عمراز كودكی تا پایان عمر پاك و معصوم اند وهیچ گناهی نه عمد و نه اشتباها وهیچ خطا واشتباهی از آنها سر نمی زند وفراموشی هم ندارند و این كاملترین عقیده و بهترین نظریه ای است كه درباره عصمت پیغمبران در میان مسلمین بوده و هست چون عقیده شیعه از امامان معصوم گرفته شده كه آنها هم از هم از رسول اكرم و مبدا وحی گرفته اند .

عقاید و نظریات سایر فرقه هایاسلامی در عصمت انبیاء
مسلما خالص ترین و صحیح ترین عقیده در مورد عصمت انبیاء وعقیده شیعه است اما درباره عصمت پیغمبران بسیاری از فرق اسلامی عقاید ونظریاتی اظهار داشته اند كه خالی از اشكال و نقطه ضعف نیست .
1- حشویه : فرقداری از مسلمین اند كه می گویند پیغمبران قبل ازنبوت گناهان كبیره می كردهاند
2- برخی ازآنان معتقدند كه پیغمبران در حال نبوت هم گناه كبیره میكردند یا فقط گناهانیكه مانند دروغ مربوط به شریعت آنان باشد نمی كرده اند معتقدند كه در هرحال گناهان صغیره می كرده اند .

3- بعضی دیگر گفته اند كه پیغمبران در همه حال همه جور گناه میكردهاند (مثل مدرم عادی )
4- عده ای دیگر معتقدند كه پیغمبران گناهان كبیره میكرده اند ولی مخفی بنابراین در آشكارا گناهان كبیره نمیكرده اند . پس مطلقا گناه صغیره می كرده اند
5- معتزله : آنان میگویند پیغمبران گناه كبیره و صغیره كه موجب خفت نباشد می كردهاند چه قبل از نبوت و جه بعد از نبود و فقط گناهانیكه در جامعه زندگی داشته باشد و سبب خفت گردد انجام
نمی داده اند .

6- جمعی نیز گفته اند پیغمبران به قصد وعمد گناه نمی كرده اند ولی اشتباها گناه میكرده اند .
7- بعضی دیگر می گویند پیغمبران چه گناهان صغیره و چه گناهان گبیره چه عمدا و چه سهوا انجام می داده اند .
با كمی دقت متوجه خواهیم شد كه این پندارها جز عدم شناخت پیغمبران الهی و به بازی گرفتن حیثیت رسالت ونبوت چیزی نیست و از این افكار رسواتر چیزهای زشتی است كه یهود ونصاری نیز طبق آنچه در تورات و انجیل فعلی است درباره پیغمبران اظهار داشته اند تورات به حضرت لوط و داود و سلیمان اعمالی نسبت داده اند كه به هیچ شخص با ایمانی نمی شود نسبت داد در انجیل نسبت حرام زادگی به عیسی داده و معجزه او را ثواب كردن اب معرفی كرده و نسبت شراب خواری به آن حضرت داده اند .

عصمت از دیدگاه روایات
در مورد معصوم بودن پیغمبران روایات فراوانی رسده كه مرحوم مجلسی رضوان الله علیه در جلد 5 ابحارالانوار طبق قدیم میگوید اخبار و روایات در عصمت انبیاء بحد تواتر رسیده است یعنی بقدری زیاد است كه هرگز قابل انكار نیست اكنون به ذكر چند نمونه روایت می پردازیم .
1- امام صادق (ع) فرمود پیغمبران بوسیله روح القدس كمك می گیرند آنان در پرتو كمكهای او نبوت را محل كرده و پیغمبران در سایه نگهبانی روح القدس می باشند كه نمی خوابند واز چیزی غافل نمی شوند و سرگرم نشده واشتباه نمی كنند او در نتیجه پیغمبران هم غفت و سهو اشتباه ندارند .

2- امام هشتم در لزوم عصمت امام میفرماید : او معصوم و مورد تایید و توفیق و كمك خدا است كه از لغزش واشتباه و گناه در امان است اگر چه این روایت در عصمت امام است ولی از آنجا كه مقام نبوت بالاتر از مقام امام است و او را واسطه وحی الهی است وقتیكه امام الازم است معصوم باشد پس پیغمبر بطریق اولی باید ازگناه واشتباه پاك و معصوم باشد و در صورتیكه امام كه جانشین پیغمبر است بطور حتم مورد توفیق وتایید خدااست مسلما پیغمبر بیشتر مورد توفیق و كمك خداوند خواهد بود .

3- ابوبصیر ازامام صادق توضیح آیه 52 سوره شورا را پرسش می كند كه خداوند میفرماید : ما همچنین وحی كردیم بتوروحی از طرف خوش كه قبلا نمیدانستی كه گناه وایمان چیست امام صادق فرموده خلقی است كه خدا آفریده كه ازجبرئیل ومیكائیل بزگتر است كه با پیغمبر اكرم (ص) بوده اورا آگاهی میكرده و حكم مینموده و با امامان بعد از او هم هست .»
و روایت دیگر نزدیك به همین عبارت در اصول كافی نقل شده كه از ذكر آن خودداری میگردد .

عصمت انبیاء از نظر قرآن : در قرآن به آیات زیادی برخورد میكنیم كه با صراحت پاكی و عصمت پیغمبران را بیان داشته كه ترجمه چند نمونه از آنها را یاد آوری می نمایم .

1- ای محمد(ص) یاد كن از بندگان تا ابراهیم واسحق و یعقوب كه صاحب قدرت وبصیرت بودند براستی آنان را بخصلیتی كه یاد آخرت باشد خالص گردانیم و همان ایشان نزد مااز برگزیدگان نیكان میباشند ووقتی انان از برگزیدگان نیكان باشند حتما معصوم خواهند بود و بطور كلی هر كجا در قرآن نامی از یكی از پیغمبران برده شده بخوبی وتمیجید از آن یاد شده است .
2- ای كسانیكه ایمان را به تقوی داشته باشید و با صادقین باشید
می گویند صادقین كسانی هستند كه در دین خدا ازنظر نیت و سخن و عمل درست باشند واین در صورتی است كه معصوم بوده باشند و هیچ گونه نقص و نقطه ضعفی نداشته باشند پس با برچنین معصومانی باشند كه امر به بودن با آنها می شود .
3- آنچه پیغمبر دستور می دهد عمل كرده و از چیزیكه منع میكند خودداری كنید

پس پیغمبر باید معصوم باشد كه هر چه می گوید یا منع می نماید بدون كم و زیاد درست باشد
4- از خدا و پیغمبر و صاحبان ولایت اطاعت كنید
5- هر گاه پیغمبر تصمیمی درباره مرد یا زن با ایمان گرفتند آنان در كار خود هیچگونه اختیاری از خود ندارند و كسی كه نافرمانی خدا و رسول كند براستی در گمراهی آشكاری افتاده است
از آنجائیكه اطاعت از پیغمبر را در ردیف اطاعت خدا دانسته و بدون چون و چرا واجب الاقاعده معرفی می كند معلوم میشود كه پیغمبر معصوم بوده كه هیچ خطا و گناهی ندارد .

6- پیغمبر از روی دلخواه سخنی نمی گوید وحی خدا است كه به او شده است
راز عصمت پیامبران
پیامبران با وجود داشتن اختیار خود مرتكب گناهنمی شوند و هیچگونه جبری نیز دركار نبوده است . منظور از جبر در اینجا اینست كه نه بهوسیله ماموری غیبی كنترل می شوند و نهسرشت وجودیش چنین است . بنابراین برتری پیامبران بر مردم عادیاینست كه با وجود داشتن اختیارمرتكب گناه نمی شوند .
اختیار و الطاف ویژه

برای دریافت اینجا کلیک کنید