پروژه دانشجویی مقاله تاریخ كاریكاتور در word

توضیحات

  دانشجویی مقاله تاریخ كاریكاتور در word دارای 42 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانشجویی مقاله تاریخ كاریكاتور در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دانشجویی مقاله تاریخ كاریكاتور در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن دانشجویی مقاله تاریخ كاریكاتور در word :

تاریخ كاریكاتور

نگاهی كوتاه به تاریخ بلند كاریكاتور جهان

عصر باستان (یونان و رم)
برخی عناصر كاریكاتور درهنر دوران باستان قرون وسطی دیده می شود . البته در هنر این دو دوره، ما كاریكاتور را به شكل خاصی كه امروزه مطرح است، نمی بینیم. با این همه استثنائاتی وجوددارند كه درخور توجه اند، هرچند این موارد درآثار بعدی رو به تكامل ننهاد. مجسمه كوچك كاریكاتور امپراتور كاراكالا كه درموزه اویگون نگهداری می شود، یكی از این استثنائات جالب است .

در این مجسمه، امپراطور به شكل آدم كوتوله ای نشان داده شده است كه زنبیل به دست درحال توزیع نان است. ازسوی دیگر، هنر كلاسیك یونان و رم از بسیار از عناصر ظاهری كاریكاتور برخوردار است، اما به این همه این آثار فاقد روح اصیل كاریكاتور است. درهنر قرون وسطی عناصر كاریكاتوری طوری با عناصر جدی درهم می آمیزد كه تشخیص این دو از هم مشكل است. به طور مثال، شیطان مضحكی كه سعی می‌كند ترازو را برای كشیدن ارواح پایین بیاورد، ازجمله آثار مقدس به شمار می رود. این صحنه بخشی ازنمای سرد دركلیسای جامع آتن را تشكیل می‌دهد.

یكی دیگر از نمونه های بارز درهنر یونان باستان، گرایشی است كه هنرمندان این دوره درنشان دادن اشكال و گونه های مضحك و بی تناسب نشان می دهند. البته طبق نظر تاریخ نویسان این گرایش عكس العملی نسبت به هنر كلاسیك بوده است.

با آن كه منظور از خلق این آثار نمایش جنبه ی خنده دار بودن و ضعف موجود انسانی بوده ولی واقعاً نمی توان این آثار راكاریكاتور به حساب آورد. بنابراین، درهنر عصر باستان، عناصری دیده می شود كه درپیدایش كاریكاتور موثر بوده اند. این عناصر برخی فراموش شده و برخی جنبه جهانی یافته و در دوران های بعد به ویژه عصر رنسانس درمسیر اصلی هنر اروپا قرار گرفته اند.

بهترین نمونه از این عناصر، گرایش هنرمندان به كشیدن انسان به شكل های حیوانی و تركیب شكل انسان با حیوان است. افسانه حیوانات از دیرینه ترین آثار ادبی است كه قدمت آن از مصر باستان تاكنون ادامه داشته است. در پاپیروس های مصری به جا مانده تعدادی ازحیوانات در حال انجام كارهای انسانی نشان داده می شوند.

برخی از شكل های مركب انسان و حیوان برروی سنگ های قیمتی و گوهر آلات دیده می شود. اكنون این اشكال دیگر جنبه احترام آمیز ندارند، بلكه گونه هایی هزل گونه و خیالی به شمار می روند. همچنین دردوره های رم باستان، موضوع آدم های كوتوله به گونه ای مورد علاقه و توجه هنرمندان واقع شده بودكه درحدود چهارپنجم تصاویر و آثار مضحك و خنده دار را شامل می شد. اما این امر به هیچ وجه به این معنی نیست كه دنیای كلاسیك كوتوله ها همه ویژگی های هنر مدرن كاریكاتور را دارا بوده است.

باید توجه داشت مقصود هنرمند دردوران باستان از عناصری كه امروزه خنده دار و كمیك به نظر می آیند، خلق آثاری درارتباط با زندگی افراد جامعه نبوده است، بلكه این آثار بیشتر جنبه مذهبی، تزئینی و خنده دار داشته اند و فاقد شخصیت قوی و بنیادی بوده اند.

قرون وسطی
پس از دوران هنر روم ویونان باستان، به عصر هنر قرون وسطی می رسیم كه شامل آثاری از قرن دهم میلادی به بعد است. دراین صورت پا به عصری می گذاریم كه عنصریك پارچه و منحصر به فرد مسیحیت آن را فراگرفته است.

دوره ای كه موضوعات سنگین و عالی كاملاً با مطالب مضحك و مسخره آمیخته می شود. دراین دوره تجاوز موضوعات مسخره آمیز و ظنز آمیز به حریم هنر مقدس به هرشكلی مردود است. اموری مانند سرستون ها در وزالی كه سنگین ترین وقایع كتاب مقدس را با موضوعات خیالی و تفننی ادغام كرده مورد تحریم قرار میگرید.

میمونی در حال نواختن ویلن و الاغی كه كتابچه نت موسیقی را بین سم های خود درمقابل او گرفته، موضوع یكی از این سرستون هاست. به واقع، با وجود فشارهای زیاد، مذهب قرون وسطی هیچ گاه به طور كامل موفق نشد از تركیب عناصر سنگین با مطالب خنده دار و مضحك و تفننی جلوگیری نماید.

تصاویر تركیبی انسان و حیوان درهنر قرون وسطی در هیئت اجنه غالباً ترسناك و جدی هستند و به شكل نیم خدایانی جنگلی ظاهر می شوند. دراین دوران به مراتب بیشتر باعناصر سمبلیك و اشارات ضمنی روبه روییم. سرانجام اختراع چاپ درقرن پانزدهم نقطه تحولی برای ارائه اشكال تمثیلی و كنایه دار می گردد.

نخستین كاریكاتورهای سیاسی با اولین چاپ «رقص مرگ» هیجان تازه ای را ایجاد می‌كند. همچنین یك اثر هزل آمیز حكاكی شده برروی چوب به نام «عكس بازی سویسی»(1499) جاه طلبی های سیاسی فرانسه را درایتالیا به نقد می كشد. این اثر، پاپ و امپراطور و پادشاه فرانسه و انگلستان رادرحال بازی وروق نشان می دهد، درحالی كه سرباز كوچك سویسی درزیر میز اشیاء به هم ریخته راجمع و جور می‌كند.

دراین اثر كنایه به شكلی ارائه شده كه برای بیننده امروزی كاملاً به هم ریخته را جمع و جورمی كند. دراین اثر كنایه به شكلی ارائه شده كه برای بیننده امروزی كاملاً قابل فهم است. به این ترتیب چاپ سبب بخشیدن جنبه دنیوی و مادی به هنر تمثیلی شد. به علاوه این صنعت توانست برای اولین بار این نوع آثار را از خلوت برخی آدم ها به عرصه ی اجتماع بكشاند و هنر را از آزادی برداشت برخوردار نماید.

رشد اصول و عقاید پروتسانی و چاپ كه با یكدیگر مرتبط بودند، فضایی را ایجاد كرد كه جلوگیری از گسترش عقاید تازه را امری غیرممكن می كرد. به گونه ای كه وایتن برگ (محل اقامت لوتر) مركز مهم صنعت چاپ گردید. به این ترتیب شمار فراوان متون چاپ شده با تصاویر تمثیلی و كنایه از سوی سنت گرایان و اصلاح طلبان به جامعه سرازیر شد. اگر چه بسیاری از این تصاویر فاقد رابطه ای مشخص با شوخ طبعی و امور خنده دار هستند، ولی دربرخی از آنها نكات خنده دار و مضحك نیز دیده می شود. درقرن شانزدهم كاریكاتور اغلب خام ولی موثر است.

تصویر «نواختن لوتر به عنوان یك جفت نی انبان» اثر اهارد شون را كنون باهر ملاكی بسنجیم، قدرت ابتكار طراح آن رانشان می‌دهد. دراین اثر، طراح منظور خود را با دگرگون كردن اشكال بیان می‌كند. آثار چاپ شده ی بروگل به جهت پرداختن به موضوعات كلی كه نشان دهنده طعنه و كنایاتی كه اساس آن ضرب المثل و شبیه سازی فرهنگ عامه است، حائز اهمیت می باشد.

او را باید درارتباط بایك سنت رئالیسم شمالی دانست كه درآثار اولیه چاپی از شیوه های بیانی ساده تر بهره می گیرد. آثار او از جمله «زوج روستایی» «شوهر حرف گوش كن» و «مناظره زن و شوهر» را باید اسلاف نمایش خنده دار آداب و رسوم وطرز زندگی مردم دانست كه توسط كسانی مانند هوگارت و رولاندسون به شكل كاریكاتور بیان گردید.

این آثار همچنین اسلاف كارتون هایی به شمار می روند كه نقاط ضعف اخلاقی مردم عادی را به نمایش میگذارد و خوانندگان نشریات «پانچ» و «نیویوركر» راسرگرم می‌ساخت.

ایتالیا و سبك باروك
دراواخر قرن پانزدهم و درطول قرن شانزدهم، هنرمندان ایتالیایی برآرا و آرمان های كلاسیك و انسانی ورنسانس صحه گذاشتند و لئوناردوداوینچی و میكلانژ خالق طرح هایی بودند كه گاه واژه كاریكاتور برآن ها اطلاق می شد، هرچند كه این نوع تصاویر بیشتر مضحك به نظر می رسند.

آنچه اثر «پنج سرمضحك» اثر داوینچی را درارتباط با آثار چاپی رئالیست های شمالی قرار می دهد، اتكا این هر دو به انحراف خصوصیات چهره از حالت طبیعی است. بااین همه ، طرح های داوینچی از سربا تعریف كنونی كاریكاتور منطبق نیست. زیرا اولاً متعلق به افراد حقیقی نیست و ثانیاً ازمضامین كنایه آمیز و هجو بهره ای ندارد.

درواقع داوینچی به دنبال این بود كه آیا تصویری از زشتی مطلوب با تصویری یكسان از زیبایی مطلوب برابری می‌كند یا خیر و ازهمان میزان تأثیر اهمیت برخوردار است یانه. كارهای اومورد تقلید بسیار قرار گرفت و به این ترتیب الهام بخش كاریكاتورهای دوره «باروك» و «شیوه گرایان» بود.

پس از بیان مختصری كه درباره برخی تمرین های سینما شناسی داوینچی و به خصوص نظرات و كارهای او درزمینه زیبا شناسی داوینچی و به خصوص نظرات و كارهای او درزمینه زیبایی شناسی، به ویژه درحوزه تقابل زشتی با زیبایی داشتیم اكنون به خانواده آنیبانه كاراتچی برای نخستین بار درسده هفدهم واژه كاریكاتور Caricature ایتالیایی : caricatora رابه طراحی های خودش و سایر اعضای آكادمی بلونیا اطلاق كرد. اما لازم است قبلاً زمینه ای راكه كاراتچی و برادرش آگوستینو و پسر عمویش لودوویكو درآن قرار گرفتند، درحوزه نقاشی ایتالیا درسده هفدهم مورد بررسی قرار دهیم.

سه میراث بزرگ و با نفوذ دوره رنسانس پیشرفته عبارت بودند از سبك های رافائل، میكلانژ و تیسین به علاوه یك جریان فرعی دیگر كه از كوردجو، نقاش ایتالیائی، الهام می گرفت.

نقاشی باروك پیامد تغییرات و تاثیرات بسیار همین سبك ها بود و هنر كلاسیك روزگار باستان نیز گاه نقش تكمیل كننده و گاه نقش مخالف آن ها راداشت. در خارج از قلمرو هنر روزگار و دوره رنسانس، چیزی سربرداشت كه میتوان آن را ناتورالیسم بومی نامیدش،

سبكی كه ظاهراً دشمن بزرگان هنر است و براین معیار تكیه دارد كه هنرمند باید چیزی را نقاشی كند كه می بیند و توجه ای به استادان كلاسیك و دوره رنسانس نداشته باشد. این ناتورالیسم بومی، درایتالیا و فرانسه به عنوان یك سبك اقلیت ظاهر شد ولی دراسپانیا به ویژه درهلند بالاترین درجه اعتبار را به دست آورد.

سبك باروك درحدود 1600 میلادی، با تزئین تالار كاخ فارنزه توسط آنیباله كاراتچی، هنر نقاشی ایتالیایی را به تمامی زیر نفوذ خود درمی آورد. نسل كاراتچی كه از مهارت ساختگی استادان سبك شیوه گرایان (كه مقلدان نوابغی چون داوینچی، رافائل میكلانژ و تیسین بودند) خسته شده بود؛ پس از مطالعه دقیق آثار استادان دوره رنسانس، به تماشای دگر باره طبیعت روی آورد. انیباله تعلمات هنری را درآكادمی هنر زادگاه خود، یعنی شهر زادگاه خود، یعنی شهر بولونیا فراگرفت.

این آكادمی كه توسط عموزاده انیباله یعنی لودوویكو تاسیس شده بود، درتاریخ هنر مغرب زمین، نخستین موسسه درنوع خود به شمار می رود نخستین ركن فعالیت آكادمی بولونیا این بود كه هنر را می توان یادداد (شالوده هرگونه فلسفه آكادمیك هنر) و موضوعات تدریس باید شامل سنت ها، هنر كلاسیك و دوره رنسانس به علاوه ی مطالعه اندام های بدن و نقاشی ازروی مدل زنده باشد.

نقاشان بولونیایی كه از مدت ها پیش با لقب آكادمیك ها و گاه با لقب التقاطیون مشخص می شدند معتقد بودند كه پیدایش و تكامل یك سبك درست را نقاشی میتوان یاد داد. به هر حال بامشاهده تالار كاخ فارنزه می توان گفت كه انبیاله با آثار میكلانژ، رافائل و تیسین آشنا بوده و گذشته از این ها می توانسته است نقاشی های عمق نمایانه ی استادانه ای بكشد. موضوع اصلی نقاشی های سقف تالار كاخ فارنزه عشق های خدایان است.

این گونه مشخص سازی های دقیق «واقعیت های» تصویری به منظور عمق نمایی سرتاپا به شیوه ی باروك است. در بالاترین نقطه طاق، قاب تزئینی درازی باصحنه پیروزی باكوس دیده می شود كه تركیب خلاقانه ی بی نظیری ازسبك های رافائل و تیسین است و نشان می‌دهد كه كاراتچی با چه مهارتی توانسته است سبك های معتبر را با هم بیامیزد و سبكی مختص خودش را خلق كند. بدین سان كاراتچی یكی از آغازگران هنر «باروك» بود.

ناتورالیسم بومی درآثار نقاشی انبیانه كاراتچی به ویژه در شاهكار این مرحله او«مغازه قصابی» كه اكنون دركلیسای آكسفورد است، دیده می شود. برادر بزرگ كاراتچی، آگوستینو درباسمه كاری و چهره نگاری واقع گرایانه دست داشت. طرح های كاریكاتوری آنها نه تنها تلاشی برای رسیدن به ایده آل زشتی است، بلكه نمایانگر انگیزه ناتواالیزم نیز می باشد.

آثار آن ها اگر چه برخلاف طرح های مضحك داوینچی، سطحی ومبالغه آمیز به نظر می رسد ولی همیشه چهره ی افراد مشخصی رانشان می دهند و موضوع آن ها از زندگی روزمره گرفته شده نه ازكنایات و تمثیل ها ازنظر خانواده كراتچی نكته قابل انتقاد دراحساس انسان نسبت به خودش نیست بلكه درتصور وی ازتاثیری است كه برر

برای دریافت اینجا کلیک کنید