پروژه دانشجویی مقاله در مورد نقش گرافیك در راهنمایی و رانندگی در pdf

توضیحات

  دانشجویی مقاله در مورد نقش گرافیك در راهنمایی و رانندگی در pdf دارای 82 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانشجویی مقاله در مورد نقش گرافیك در راهنمایی و رانندگی در pdf  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دانشجویی مقاله در مورد نقش گرافیك در راهنمایی و رانندگی در pdf،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن دانشجویی مقاله در مورد نقش گرافیك در راهنمایی و رانندگی در pdf :

نقش گرافیك در راهنمایی و رانندگی

كلیات طرح تحقیق
مقدمه
اگر بخواهم بین زیبایی و حقیقت یكی را انتخاب كنم بیدرنگ زیبایی را انتخاب می كنم زیرا اطمینان دارم كه در زیبایی حقیقتی نهفته است كه بالاتر از خود حقیقت است. در واقع هیچ چیز در دنیا حقیقت ندارد مگر زیبایی و زیبایی در نهاد هنر مندان است.
هنر یك وسیله ارتباطی و كلید فهم زندگی است.

انسان تدابیر مختلف و متعددی به كار میبرد تا بتواند نیت و مقصود خود را به همنوعانش بفهماند و نیت و مقصود آنها را نیز متقابلاً بفهمد. از اشاره های سر و چشم و ابرو گرفته تا علائم راهنمایی و رانندگی همه از جمله وسایل ارتباطی هستند. تمام قرار دادهای اجتماعی بشر كه آنها را نهاد اجتماعی می نامیم، حتی مقررات سلام و علیك و خداحافظی، مراسم معرافه و آداب و معاشرت و غیره از فروغ زندگی اجتماعی محسوب می شوند و به منظور ایجاد ارتباط با همدیگر انجام می

گیرند. به این ترتیب مدار زندگی انسان بر ارتباط قرار دارد. هر امری را از دستگاه علائم رانندگی گرفته تا هنر های زیبا می توان در شمار وسایل ارتباطی آورد.
حتی اگر هم آفرینش هنری چنانكه گفته اند زبان حال و حدیث نفس پدید آورنده اثر باشد. هنرمندان از آن لحظه ای كه محصول كارش را در معرض دید و داوری دیگران می گذارد عملی در زمینه ارتباط انجام می دهد.
اما مهم ترین وسیله ارتباطی بشر كه پایه همه نهادهای اجتماعی او می باشد، زبان است بنابر این باید زبان را زا زمره نهادهای اجتماعی دانست و در این حالت زبان آن نهاد اجتماعی است كه از نشانه استفاده می كند.

هدف
ما می دانیم كه در كشور ما یكی از عواملی كه باعث می شود روزانه جان صدها نفر گرفته شود در اثر حوادث رانندگی و رعایت نكردن قوانین راهنمایی و رانندگی و همچنین سرعت بیش از حد است كه سرعت یكی از رفتارهای پر خطر ترافیكی در رانندگی است كه افزایش میانگین سرعت در معابر كشور بر اساس آیین نامه جدید راهنمایی و رانندگی قابل توجه است بر این اساس رانندگان باید با رعایت قوانین در آزادراه ها و خیابان ها باعث ایجاد امنیت و كاهش حوادث در رانندگی شوند.
در بیان این موضوع هدف ما كاهش حوادث در رانندگی و خطرات ناشی از بی توجهی رانندگان و همچنین سایر عابرین پیاده در خیابان ها و هشدار به رانندگان از طریق تابلوهای راهنمایی و رانندگی و همچنین توجه به قانون و عمل به آن است.

همچنین با طرح چند پیشنهاد كه امیدوارم در آینده با مشكلاتی كه بوجود آمده روبه رو نباشیم. بتوانیم با استفاده از عوامل گرافیكی و بصری و همچنین ارتباطات تبلیغاتی ، بتوانیم به میزان چشمگیری این مشكلات را كاهش دهیم.

اهمیت موضوع
1- ما میتوانیم با در نظر گرفتن استانداردهای زیبا سازی شهر، گرافیک را به خدمت ایمنی و امنیت انسانها به کار برد . زیرا این موضوع از این نظر اهمیت دارد که می توان خیلی از مشکلات را که ما روزانه در گیرآن هستیم را به نحوی که شایسته است حل نمود. به طور کل هر فرد به طور متوسط هرروز چند ساعت از وقت خود را در خیابان ها و جاده ها می گذراند پس ما باید به این فکر باشیم که می توان از گرافیک وعناصر بصری موجود با توجه به ضوابط و قوانین خاص راهنمایی رانندگی از بوجود آمدن بسیاری از مشکلات جلوگیری کرد ، زیرا این مشکلات باعث بوجود آمدن مشکلات دیگر می شود.
2- پس باید طوری این موضوع رابیان کرد که هر کس بتواند به قوانین راهنمایی و رانندگی احترام بگذارد. چون احترام به قوانین و احترام به حق دیگران ، در واقع احترام به خودمان است .

سئوالات
1- ضرورت وجود تابلوها در خیابان ها و جاده ها؟
2- تابلوهای راهنمایی و رانندگی چگونه ساخته می شوند؟
3- از چه رنگ هایی برای رنگ كردن تابلوها و همچنین خط كشی جاده ها استفاده می شود؟
4- تفاوت تابلوها از نظر رنگ و فرم چگونه است؟
5- فرم و رنگ در علائم تابلوهای اخطار دهنده چگونه است؟
6- فرم و رنگ در علائم تابلوهای بازدارنده و حكم كننده چگونه است؟
7- فرم و رنگ در علائم تابلوهای اخباری یا اطلاع دهنده چگونه است؟

متن تحقیق

نماد و نشانه

نشانه: نشانه چیزی است كه برای كسی در مناسبتی خاص به عنوان خاص نسبت داده شده است. یعنی در ذهن آن كس نشانه ای معادل و چه بسا كاملتر می سازد این نشانه از چیزی خبر می دهد از موضوع خود، اما در تمامی مناسباتش چنین نمیكند بلكه در ارجاع به ایده ای خاص كه آن را مبنای نشانه خوانده انداز موضوعش خبر می دهد.

انواع نشانه ها:
نشانه هایی را كه در زندگی اجتماعی است را می توان به 3 دسته تقسیم كرد:

نشانه های تصویری : نشانه ای كه میان صورت و مفهوم آن شباهتی عینی و تقلیدی هست. مثل نقش مار كه بر خود مار و عكس آدم كه بر صاحب عكس دلالت می كند. در این حالت تنها به سبب مشابهت ظاهری است كه می توان از اولی به دومی راه برد.
نشانه طبیعی : نشانه ای كه میان صورت و مفهوم آن همجواری یا تماس هست. مثلاً رابطه میان دود و آتش و میان جای پا و رونده فرق اساسی این نشانه با نشانه دسته سوم یعنی نشانه وضعی در این است كه عملاً به قصد ایجاد ارتباط به وجود نیامده است.
نشانه وضعی: نشانه ای است كه میان صورت و مفهوم آن همچنان رابطه همجواری و پیوستگی هست اما این رابطه قرار دادی است نه ذاتی و خود بخودی. پس بر مبنای قاعده ای جاری و مستعمل است نه بر اساس مشابهت صوری یا بستگی علت و معلولی مثلاً دلالت لفظ اسب بر معنای اسب كه تا مسبوق بر قرار داد تسویهی یا تلویحی میان گوینده و شنونده نباشد مفهوم نخواهد شد یا دلالت نور قرمز چراغ راهنمایی در سر چهارراه بر توقف.
می توان گفت كه دلالت نشانه های تصویری و طبیعی تردد همه جوامع بشری تقریباً یكسان و لااقل بی نیاز به آموختن قابل درك است. حال آنكه دلالت نشانه های وضعی مسبوق بر آموزش و فراگیری است و بنابر این نزد هر جماعتی به صورت متفاوت با صورت رایج نزد جماعت دیگر است، مثلاً جانوی كه در فارسی اسب نامیده می شود، در عربی فرس می گویند و در انگلیسی horse و در فرانسه chevel و در زبان های دیگر الفاظ دیگر.
همچنین بسیاری از نشانه ها ممكن است تركیبی از دو یا سه نوع باشند، مثلاً در علائم راهنمایی و رانندگی نشانه ای كه دلالت بر پیچ جاده می كند متشكل از نشانه تصویری و نشانه وضعی است. در صورتیكه علامت ایست اجباری صد در صد وضعی است.
نماد : در طول 200 سال گذشته واژه ای سمبول یا نماد در هزاران متن معتبر علمی و فلسفی و در نقالی سخن زیباشناسی به ده ها معنای متفاوت و گاه حتی متضاد به كار رفته است. بر رسی این معنای گوناگون خود می تواند موضوع كتابی باشد هر گاه نشانه ای بنا به قرار دادی روشن و مورد پذیرش همگان به كار رود سخن رمز گذاری می شود. همچون علامت های نوشتاری، نقطه گذاری ها، علامت های راهنمایی، واحدهای زبان های گوناگون بر نامه ریزی رایانه ها و واحدهای زبان تصویری را در رایانه ها.

نشانه های دیداری و نشانه های تصویری

هر چیز كه ببینیم مجموعه ای از نشانه های دیداری است.
نشانه ی دیداری مفهومی كلی است، هر آنچه كه، چشم می بینم و با ادراك حسی می شناسیم.
تصویر می تواند از دیدگاه ساختاری به دو شكل متفاوت وجود داشته باشد:
1) تصویری كه فقط از یك واحد تشكیل شده است، همچون چراغ قرمز در كدهای رانندگی، كه دیدن آن به معنای ضرورت توقف است.
2) تصویری كه مجموعه ای است از واحدهای نشانه ای، همچون پرده ای نقاشی.
«خواندن تصویر» پدیداری اندیشه گرانه است چشم آنچه را كه می بیندبر میگزیند. تصویر پیش از آنكه به شیوه ای فیزیكی خوانده شود به گونه ای ذهنی یا اندیشگون دانسته می شود.
تماشای هر تصویر، یا مجموعه ای از تصاویر (ثابت یا متحرك) ما را به فكر فرو می برد. این فكر لزوماً به معنای تاویل تصویر یا تصاویر نیست، اما از آنجا كه سر چشمه اش وجود مادی تصاویر است

لحظه ای از افق دلالتهای معنایی آن به شمار می آید. پس می توان تصویر را موجود میان پردازی دانست.
نشانه های دیداری در حكم حضور چیزهایند كه مستقل از ما به شكلی در خود وجود دارند. نشانه های تصویری، بر خلاف ، در حكم غیاب چیزهایند.
نشانه شناس با تمام چیزهایی سروكار دارد كه می تواند به جای چیزهای دیگر بر معنایی دلالت كنند.
به گفته ی «اومبرتواكو» نشانه تمام آن چیزهایی است كه بر پایه ی قرار دادی اجتماعی و از پیش نهاده، چیزی را به جای چیز دیگر معرفی می كنند. مثلاً لفظ نیلوفر نمی تواند با ماهیت گل نیلوفر یكی باشد. در واقع پذیرش این واژه به جای آن گل گونه ای دروغ است» باز به گفته ی اكو «نشانه شناسی نظریه ای است درباره ی دروغ».

علائم تصویری و علائم اختصاصی
علائم تصویری اغلب به (پیكتوگرام یا ایزوتاپ) معروفند. در واقع، یك ایزوتاپ ، نام نوع خاصی از علائم تصویری (پیكتوگرام) است كه از سوی آقای “اتونویلات” از استرالیا طراحی شده است.

این علائم به لحاظ آنكه پیام هایی همچون صدا، شخصیت، حركت و رنگ را نیز در بر می گیرند دارای معنای چنند گانه ای هستند پس بدین ترتیب علائم تصویری كدام هستند ؟ علائم تصویری ، زبان تصویری علائم و نشانه های اختصاصی را با تصاویر در هم آمیخته و تركیب می گردانند تا با بیننده خود ارتباط بر قرار سازند.
تصاویر می توانند در بر گیرنده حروف، رنگ ها، علائم و دیگر اجزاء به طرز جلوه یافته تری باشند تا در رسانیدن نظرات و ایده ها موثر تر و كاراكتر واقع شوند از بعضی لحاظ كه علائم تصویری از نظر شكل و فرم به علائم و نشانه های اختصاصی، نمادها و اشكال ساده شباهت دارند. گرچه نمادها كاربرد علائم تصویری را نسبت به دیگر علائم و نشانه های اختصاصی به طرز متمایز نشان می دهد ل

كن كاربرد معدودتر علائم تصویری نسبت به نمادها و نشان های تجارتی بیشتر به این خاطر است كه علائم تصویری بطور محدود تری مورد استفاده قرار گرفته اند.
توضیح معقول تر و قابل قبول تر برای این امر آن است كه واژه «علامت تصویری» در جهان طراحی آنطور كه بایسته است جای و مكان خود را نیافته است. علائم تصویری، در خلال بازی های المپیك توكیو در سال 1964 بطورگسترده ای در ژاپن شناخته شده باشند اگر چه بسیاری علائم راهنمایی و رانندگی در اروپا علائم تصویری مربوط به علائم راهنمایی و رانندگی، ابتدا در اروپا آغاز شدند. ژاپن به سرعت از نمونه های اروپایی دنباله روی نموده. اگر چه اكثر علائم راهنمایی و رانندگی در آمریكا هنوز به صورت حروف می باشند اما علائم تصویری به گونه گسترده تری در حال استفاده می باشند.
بطور فزاینده ای آشكار گردیده كه علائم تصویری، به عنوان جنبه ی مهمی از ارتباطات و طراحی تصویری در سراسر جهان در حال تحول و تكامل هستند.

تشریح پیام بصری
پیام های بصری در سطوح سه گانه بیان دریافت می شوند :
از راه باز نمایی یا شبیه سازی طبیعت كه از راه ثبت مشاهدات آنچه در محیط زیست و در تجربیات خود می بینیم و باز می شناسیم، صورت میگیرد. از راه انتزاعی، یعنی تبدیل كیفیت جنبشی رویداد بصری به مولفه های بصری اصلی و بنیادی خود با تاكید بروی وسایل پیام رسانی هر چه مستقیم تر و مهیج تر و حتی بدوی. از راه سمبل یا رمز، یعنی از راه جهان پر وسعت دستگاههای نمادی

رمزی كه انسان به دلخواه خویش آفریده و به آنها معنا داده است. این سطوح سه گانه ی اخبار بصری با یكدیگر بستگی دارند و یكدیگر را می پوشانند، ولی به هر حال آن قدر از یكدیگر متمایز هستند كه بتوان یك یك آنها را جدا گانه از لحاظ ارزش و قابلیت پیام رسانی و كیفیتشان در فرایند بصری تحلیل كرد.
ما پدیده های موجود در محیط را با بسیاری از جزئیاتشان می بینیم و كلیه ی عناصر بصری موجود در آنها را تشخیص می دهیم، و این بنایی برای بر قرار كردن ارتباط متقابل با محیط بسیار ضروری

است.
ما سراسر جهان طبیعی اطراف نظیر آسمان، دریا، درختان، زمین، شب و روز را مشاهده می كنیم و نیز جهان ساخته خود شهرها ، خانه ها، ماشین آلات و غیره را نیز می بینیم.
قسمت اعظم آموزش انسان چه به طور غریزی و چه آگاهانه، صورت بصری دارند و بینا بودن تنها شرط لازم برای فهم است. همانطور كه برای صحبت كردن و فهمیدن حرف های دیگران نیاز به س

واد نیست، فهم و ساختن پیام های بصری نیز مشروط به آموزش بصری نیست. این گونه توانایی ها برای بشر ذاتی است و آنها را بدون هیچ گونه تعلیم خاصی تا حدودی می تواند فرا گیرد.
توانایی انسان در بر قرار كردن ارتباط از طریق زبان و تصویر در طول تاریخ رشد یافته است و به همان گونه نیز این توانایی در یك طفل به طور طبیعی رشد می كند. اخبار بصری برای بقاء و بالا رفتن سطح آگاهی بشر دارای اهمیتی فوق العاده است. ولی تا كنون استعداد فهم و ایجاد پدیده های بصری بر خلاف سود كلامی برای همه ضروری در نظر گرفته نمی شود، ولی در این عصر اعتبار این امر دیگر به قوت سابق نیست. ما هم اكنون با نسلی رو به رو هستیم كه با تصاویر عكاسی، فیلم، تلویزیون و غیره بسیار خود گرفته است و بدان وسایل تربیت می شود. در آینده این تصاویر اهمیت بیشتری نیز پیدا می كنند و به زودی دوربین و تلویزیون به وسایل كمكی لازم برای رشد اندیشه ها تبدیل می شود.
البته غرض از مقایسه زبان با ارائه ی تصویر رقابت و تمارض میان آن دو نیست، بلكه منظور صرفاً مقایسه كردن آنها از نظر قابلیت و میزان تاثیر است. یكی از توانایی های منحصر به فرد بشر پیام رسانی است و آموزشی بصری در واقع تداوم و بالا رفتن میزان این توانایی است كپی و بازسازی اخبار بصری موجود در طبیعت باید از عهده ای هر كسی بر آید. باید آن را آموخت ولی برای نیل به این اهداف، بر خلاف زبان، قواعد قرار دادی وجود ندارد. در واقع قواعد این كار در نحوه و نوع كاركرد حواس ما نهفته است.
ما می توانیم ببینیم و آنچه را كه می بینیم، می فهمیم و بسیاری از مسائل را از طریق بصری تجزیه و تحلیل می كنیم. هم اكنون تقریباً همه افراد با كمك دوربین عكاسی می توانند آنچه را می بینند بازسازی تصویری كنند. این تصویر را می توان مدت ها حفظ كرد یا به چاپ و تكثیر آنها پرداخت.
مسئله مهم این است كه چگونه و از چه راه ارتباط با تصویر تفهیم، آموخته و بیان می شود. قبل از اختراع دوربین عكاسی فقط هنرمندان می توانستند با تصویر ارتباط بر قرار كنند. البته كودكان و افراد عقب افتاده نیز تصاویری به وجود می آورند ولی آنها نمی دانند كه در واقع قادر به برقرار كردن ارتباط بصری نیستند.
مثلاً همه ما می توانیم با دیدن پرنده ای آن را تشخیص دهیم و می توانیم آن تشخیص اولیه و ساده ی خود را تعمیم بخشیم و به پاره ای از صفات كلی آن پرنده پی می بریم ، ولی برای بعضی ما چنین كاری مقدور نیست و ذهن آنها در همان مرحله ی نخست یعنی در ظاهر امر متوقف می ماند.كند ماشین های پرنده ای اختراع نماید دیدن كبوتری سفید برای ما معنایی بس وسیع تر دارد معنای عشق و صلح.
اشخاص ژرف بین به آنچه آشكار و ظاهر است اكتفا نمی كند، آنها با گذر از ظواهر بصری و سطحی به جهان بزرگ تری از معنای می رسند.

تاریخچه راهنمایی رانندگی در ایران
در سالهای دور – تهران از همسایه های کوچک ری محسوب می شد. اما امروز جزء بزرگترین

شهرهای جهان بشمار می رود. در سالهای دور در شهرهای تهران، درشکه، کالسکه، واگن اسبی، قاطر و الاغ از جمله و سایل نقلیه عمومی و خصوصی بشمار می رفتند. واگنهای اسبی دارای اتاق های چرخدار بودند و توسط دو راس اسب روی ریل آهن حرکت می کردند حداقل 50 نفر نشسته و ایستاده می توانستند از این واگنها استفاده نمایند
همزمان با فعالیت ماشین دودی، کالسکه بخار یا اتومبیل در محدوده سالهای 1283 شمسی برابر با 1904 میلادی وارد شهر تهران شد این اتومبیل متعلق به مظفرالدین شاه قاجار بود که توسط

یک راننده فرانسوی هدایت می شد. این اتومبیل از نوع کالسکه های پرسروصدا بود و به جای سقف، چادر برزنتی داشت. پس از این تاریخ بتدریج این اتومبیلها متعلق به خانواده های فرمانفر، قوام و وثوق الدوله و امین انضرب و تعدادی از سفرا بود. با افزایش تعداد وسایل نقلیه از سال

1292، هیچگونه مقرراتی برای انتظام بخشیدن عبور ومرور آنها موجود نبود، ولی در آن سال یک نفر سوئدی به اتفاق عده ای از هموطنان خود به ایران دعوت شدند و شروع به پایه گذاری سازمانی به نام نظمیه ( شهربانی) در ایران نمودند که شعبه ای نیز بنام عبور و مرور در آن تاسیس گردید. در سال 1308 دولت تصمیم به برچیدن واگن اسبی گرفت.

برای دریافت اینجا کلیک کنید