مقاله روزه ،‌ انفاق ، ازدواج و طلاق در pdf

توضیحات

 مقاله روزه ،‌ انفاق ، ازدواج و طلاق در pdf دارای 129 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله روزه ،‌ انفاق ، ازدواج و طلاق در pdf  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله روزه ،‌ انفاق ، ازدواج و طلاق در pdf،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله روزه ،‌ انفاق ، ازدواج و طلاق در pdf :

روزه ،‌ انفاق ، ازدواج و طلاق

احكام

1-روزه
2-انفاق
3-ازدواج و طلاق

مقدمه
یكی دیگر از موضوعات مشترك میان قرآن كریم و اناجیل اربعه، موضوع احكام و فروعات فقهی است كه این امر هم در تعالیم و آموزه های موجود مسیح در اناجیل چهارگانه و هم در آیات شریفه قرآن كریم بدان اشاره شده است. در این دو كتاب علاوه بر آنكه به موضوعات مهمی از قبیل

خداشناسی، معاد و داستان پیامبران و نیز اخلاقیات اشاره شده از ذكر احكام عبادی و اجتماعی و حتی اقتصادی فروگذار نشده و برای تكاهل و هدایت پیروان خویش، احكام و دستورات و فروعات دیگری را به آنها گوشزد نموده اند. همچنانكه عیسی می گفت:«گمان مبرید كه آمده ام تا تورات موسی و نوشته های سایر انبیاء را منسوخ كنم، من آمده ام تا آنها را تكمیل نمایم و به انجام برسانم»(متی:5:17). مسیح آمد تا حقیقت دین را از زیر آوار نفس گیر شریعت سخت گیرانه

فریسیان یهودی بیرون كشیده، آفتابی كند. فریسیان با حهود بر ظواره شریعت روزنه های درخشش گوهر دین را كور كرده بودند و به نام دین، راه را بر ملكوت خدا بسته بودند. البته هرگز مسیح احكام شریعت را سبك نمی شمرد و ترك آنها را روا نمی دانست:«به راستی به شما می گویم كه از میان احكام تورات، هر آنچه باید عمل شود یقیناً همه یك به یك عملی خواهند شد، پس اگر كسی از كوچكترین حكم آن سرپیچی كند و به دیگران نیز تعلیم دهد كه چنین كنند او در ملكوت آسمان از همه كوچكتر خواهد بود.»(متی،18:5).

قرآن كریم نیز شرط ایمان و تقوا را ایمان به پیامبران و كتابهای پیشین آسمانی می‌داند. قرآن كریم خود را مصدق و مؤید كتابهای پیشین می داند و اگر از هیمنه خویش بر كتابهای پیشین سخن می گوید به شأن نگاهبانی خویش از میراث پیشینیان- همراه با حق تصرف در برخی از جزئیات- اشارت دارد. از این رو ما به آنچه آخرین پیام آسمانی آورده است مأمور و متعهدیم، نه از آن رو كه خط

بطلانی بر شرائع گذشته می كشد، بلكه از آن رو كه آیین حنیف نوح، ابراهیم، موسی و عیسی را احیاء كند و غبارها را از چهره پاك آن می زداید تا هرچه بیشتر، شعاع نور الهی بتابد و راه ملكوت آشكارتر شود. روشن است كه در اینجا سخن از خطوط كلی و اصلی ادیان پیشین است وگرنه، تغییر و تبدیل در برخی از فروع در هر دین جدیدی وجود داشته و نشانه مراعات تحولات زمانه است.(درك: اناجیل اربعه بویژه آیه پیش گفته (متی،8:5) و قرآن كریم، آل عمران/50 كه ناظر به تحلیل

برخی از محرمات شریعت موسی توسط حضرت عیسی است و انعام/146-145 و اعراف 157 كه به تغییر و تسهیل برخی از فروعات فقهی در اسلام نسبت به آیین های گذشته به ویژه یهود اشاره دارد.)
با این مقدمه، می توان گفت كه احكام مشترك میان قرآن كریم و اناجیل اربعه از این قرارند: روزه، انفاق، ازدواج و طلاق.

5-1-روزه
5-1-1-روز در اناجیل اربعه
مسأله روزه از جمله مسائل و موضوعاتی است كه به عنوان احكام عبادی در اناجیل وارد شده كه به وجود این مسأله در میان پیروان مسیح و آیین او دلالت دارد كه ذیلاً به آن اشاره می شود:

5-1-1-1- روزه گرفتن مسیح:
«آنگاه عیسی به دست روح به بیابان برده شد تا ابلیس او را تجربه نماید. و چون چهل شبانه روز روزه داشت آخر گرسنه گردیده پس تجربه كنند نزد او آمده گفت اگر پسر خدا هستی بگو تا این سنگها نان شود. در جواب گفت مكتوب است انسان نه محض نان زیست می كند بلكه به هر كلمه ای كه از دهان خدا صادر گردد.»(انجیل متی، باب چهارم4-1)

5-1-1-2- پرهیز از ریا در روزه داری:
«اا چون روزه دارید مانند ریاكاران ترشرو نباشید زیرا كه صورت خویش را تغییر می دهند تا در نظر مردم روز دار نمایند هر آینه به شما می گویم اجر خود را یافته اند. لیكن تو چون روزه داری سر خود را تدهین كن و روی خود را بشوی تا در نظر مردم روزه دار ننمایی بلكه در حضور پدرت كه در نهان است و پدر نهان بین تو، ترا آشكارا جزا خواهد داد.» (انجیل متی، باب ششم، 18-16)

در این قسمت از انجیل متی، علاوه بر اشاره به اصل وجود روزه داری در آیین و تعلیمات مسیح، به اخلاق روزه داری اشاره شده است و اینكه در زمان روزه داری به واسطه ترشرویی و گرسنگی به شدت از ریای در ان بپرهیزید زیرا كه اجرتان ضایع خواهد شد. بلكه برعكس در هنگام روزه داری، به خاطر پرهیز از ریاكاری سر و روی خود را مرتب و معطر كن تا آنكه دچار ریا نشوی و در برابر این تواضع، پروردگارنهابین، تو را آشكارا پاداش دهد.

5-1-1-3- روزه گرفتن ]یحیی[ و شاگردان یحیی:
«آنگاه شاگردان یحیی نزد وی آمده گفتند چون است كه ما و فریسیان روزه بسیار می داریم لكن شاگردان تو روزه نمی دارند. عیسی بدیشان گفت آیا پسران خانه عروسی مادامی كه داماد با ایشان است می توانند ماتم كنند ولكن ایامی می آید كه داماد از ایشان گرفته شود در آن هنگان روزه خواهند داشت.» (انجیل متی، باب نهم، 15 و 14) و نیز در این قسمت نیز فقط به اصل روزه از زمان یحیی و پس از آن اشاره شده است.

5-1-1-4- دعا و روزه شرط توفیق:
«اما شاگردان نزد عیسی آمده در خلوت از او پرسیدند چرا ما نتوانسیم او را بیرون كنیم. عیسی ایشان را گفت به سبب بی ایمانی شما زیرا هر آینه به شما می گویم اگر ایمان به اندازه دانه خردلی می داشتید بدین كوه می گفتید از اینجا بدین جا منتقل شو البته منتقل می شد و هیچ امری بر شما محال نمی بود. لیكن این جنس جز به دعا و روزه بیرون نمی رود.»(انجیل متی، باب هفدهم، 21-19)

5-1-1-5-روزه گرفتن پیروان مسیح:
«و زنی نبیه بود حنا نام دختر فنوئیل از سبط اشیر بسیار سالخورده كه از زمان بكارت هفت سال با شوهر بسر برده بود. و قریب به هشتاد و چهار سال بود كه او بیوه گشته از هیكل جدا نمی شد بلكه شبانه روز به روزه و مناجات در عبادت مشغول می بود.» (انجیل لوقا، باب دوم، 37 و 36).
«آن فریسی ایستاده بدین طور با خود دعا كرد كه خدایا ترا شكر می كنم كه مثل سایر مردم حریص و ظالم و زناكار نیستم و نه مثل باجگیر، هر هفته ای دو مرتبه روزه می دارم و از آنچه پیدا می كنم ده یك می دهم.» (انجیل لوقا، باب هجدهم،12-11)

در این دو فراز از انجیل لوقا، به این نكته اشاره شده كه مطابق تعالیم عیسی مسیح در تشریع روزه پیروان آن حضرت نیز به این امر مهم، اهتمام می ورزیدند.
همچنانكه در این چند فراز از اناجیل اربعه، ذكر شده، فقط به اصل وجود روزه در تعالیم مسیح و اقدام پیروان یحیی و عیسی به امر روزه اشاره شده است بدون آنكه به شرایط، حدود و كیفیت روزه در عقاید مسیح اشاره شده باشد.

5-1-2- روزه در قرآن
مسأله روز و احكام پیرامونی آن در آیات قرآن كریم وارد شده و به عنوان یكی از فروعات دین مبین اسلام مورد تأكید و توجه قرار گرفته تا جایی كه 67 آیه در قرآن به امر روزه و احكام و آثار آن اختصاص پیدا كرده است كه ذیلاً به آن می پردازیم و از بیان مسائل تخصصی روزه در احكام فقه پرهیز می كنیم:

5-1-2-1-روزه، حكم مشترك خدا در امتهای گذشته و حاضر:
«یا ایهاالذین آمنوا كتب علیكم الصیام كما كتب علی الذین من قبلكم لعلكم تتقون» :
«ای اهل ایمان بر شما هم روزه داشتن فرض گردید

چنانكه امم گذشته را فرض شد و این دستور برای آن است كه پاك و با تقوا شوید.»
در این آیه، علاوه بر آنكه بر اصل وجوب روزه گرفتن برای مؤمنین و مسلمین اشاره شده به دو نكته مهم دیگری هم اشاره شده است: نخست آنكه به روزه بعنوان حكم مشترك خداوند در میان تمام امتهای گذشته نگریسته شده و اینكه، روزه تنها اختصاص به اسلام ندارد بلكه برای ادیان گذشته نیز تشریع شده بود و این علاوه بر آنكه اهمیت روزه گرفتن را در شریعت الهی روشن می كند، به اشتراكات موجود در ادیان الهی از جمله روزه، اشاره می كند كه چگونه ادیان توحیدی در مواضع و احكام گوناگونی با یكدیگر مشتركند و این خود، توحیدی بودن دین شما را تثبیت می كند كه همه احكام از جانب یك شارع، تشریع شده است.
دوم آنكه، به حقیقت و آثار روزه اشاره شده كه ثمره و حقیقت روزه، تقوا و پرهیزگاری شماست كه ببینید چگونه با نفس و مشتقیات نفسانی خویش به مبارزه بر می خیزد. بنابراین می توان گفت، مطابق بیان این آیه، روزه، یعنی تمرین تقوا.

5-1-2-2-احكام روزه:
«ایاماً معدودات فمن كان منكم مریضاً او علی سفر و غده من ایام اخر و علی الذین یطیقونه فدیه طعام مسكین فمن تطوع خیراً فهو خیرُ له له و ان تصوموا خیر لكم ان كنتم تعلمون- شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن هدی للناس و بینات من الهدی و الفرقان فمن شهد منكم الشهر فلیصمه و من كان مریضاً او علی سفر فعده من ایام اخر یریدالله بكم الیسر و لا یریدكم لكم العسر و لتكملوا العده و لتكبروا الله علی ما هدیكم و لعلكم تشكرون»:

«روزهایی به شماره معین روزه دارید (تمام ماه رمضان) و هركس از شما كریض باشد یا مسافر به شماره آن از روزهای آن از روزهای غیر ماه رمضان، روزه دارد و كسانی كه روزه را به زحمت و مشقت توانند داشت، عوض هر رود خدا دهد یك مد طعام آنقدر كه فقیر گرسنه ای سیر شود و هركس بر نیكی بیفزاید این رفتار بسیار برای او بهتر است و روزه داشتن شما را از هركار بهتر

خواهد بود اگر فوائد بیشمار این عمل را بدانید. ماه رمضان، ماهی است كه قرآن در آن نازل نازل شده است برای هدایت بشر و برای راهنمایی و امتیاز حق از بازل پس هركه دریابد ماه رمضان را روزه بدارد و هركس مریض یا در سفر باشد به شماره آنچه روزه خورده است از ماههای دیگر روزه دارد كه خداوند برای شما حكم را اسان خواسته و تكلیف را مشكل نگرفته است تا اینكه عدد روزه را تكمیل كرده خدا را به عظمت یاد كنید كه شما را به دین اسلام هدایت فرمود كه از این نعمت بزرگ سپاسگذار گردید.»

در این قسمت از آیات، هم به احكام و شرایط روزه گرفتن و هم به احكام مكلفین پرداخته شده است. توضیح آنكه، در آیه نخست، به طول مدت روزه یعنی یك ماه كامل و همچنین كسانی كه توان روزه گرفتن ندارند از قبیل مریض و نیز مسافر و احكام جبرانی آنها اشاره شده و در آیه دوم، به این نكته اشاره شده كه آنان كه در ایام ماه رمضان توان و شرایط روزه گرفتن را ندارند و در ایام و ماههای دیگر به جبران آن می‌‌پردازند. آنگاه در ادامه، چنین بیان شده كه هدف از تشریع روزه از ناحیه خداوند، عسر و به سختی افكندن شما نیست بلكه خداوند حكم آسان را برای شما می خواهد. و نشانه و دلیل همین كلام آن است كه خداوند روزه گرفتن شما در ماههای دیگر یا جبران آنرا به صورت فدیه، برایتان جایز شمرده است و این همان آسان گرفتن حكم است نه اعسار.
و در جای دیگر، به طول زمان روزه در یك روز اشاره می كند:
«… كلوا و اشربوا حتی تبیین لكم الخیط الأبیض من الحیظ الأسود من الفجر ثم اتمّوا الصیام الی اللیل» :
«… و رواست كه بخورید و بیاشامید تا آنگاه كه خط سفیدی روز از سیاهی شب در سپیده دم پدیدار گردد پس از آن روزه را به پایان رسانید تا اول شب…»
و در برخی از آیات، از روزه بعنوان كفاره ای برای برخی از گناهان از چمله قتل غیر عمدی ، قسم های قلبی و عقیدتی و نیز ظهار نام برده شده كه نقش جبرانی برای گناهان فوق را ایفا می كند.

5-1-2-3- نذر روزه مریم (س):
«فلكی و اشربی و قری عیناً فاما ترین من البشر احداً فقولی انی نذرت للرحمن صوماً فلن اكلم الیوم انیساً »:
«پس از این رطب تناول كن و از آب بیاشام و چشم خود (به عیسی) روشن دار و هركس از جنس بشر را كه ببینی به او بگو برای خدا نذر روزه سكوت كرده ام و با هیچكس(تا روزه ام) سخن خواهم گفت.»
این قسمت از آیات نیز به اصل وجود روزه در آیین یهود اشاره دارد كه بر اساس آن، مریم عذراء، برای سهولت زایمان خود، روزه سكوت نذر كرد. بنابراین، طبق بیان این آیه، اصل روزه، اصل مشترك تمام ادیان آسمان و الهی است.

مقایسه
1)مسأله روزه، از مسائل مشتركی است كه هم در قرآن و هم در اناجیل وارد شده است با این تفاوت كه در اناجیل این موضوع به اختصار و اجمال و تقریباً در حد ذكر عنوان بیان شده در حالی كه در قرآن كریم، مسأله روزه به تفصیل بیان شده و احكام و شرائط، طول مدت و نیز مكلفین و معذورین از روزه مورد بررسی قرار گرفته اند.

2)قرآن كریم، صراحتاً روزه را بعنوان اصل و حكم مشترك خداوند در میان تمام امتها معرفی می كند و در این راستا، نذر كردن مریم را روزه سكوت را شاهدی بر این مدعا، اعلام می دارد و در حالی كه در اناجیل چهارگانه هیچ تصریح یا تلویحی مبنی بر وجود حكم روزه بعنوان دستور مشترك خداوند برای امتهای پیشین وجود ندارد.
3)در قرآن كریم، صراحتاً به وجوب روزه گرفتن پیروان اسلام اشاره شده است در حالی كه در گزارشهای اناجیل هیچ گونه تصریح یا تلویحی مبنی بر وجوب روزه گرفتن پیروان مسیح از زبان آن حضرت وجود ندارد.

برای دریافت اینجا کلیک کنید