تحقیق در مورد هارد درایو و كنترلر آن

توضیحات

 تحقیق در مورد هارد درایو و كنترلر آن دارای 29 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد هارد درایو و كنترلر آن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد هارد درایو و كنترلر آن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق در مورد هارد درایو و كنترلر آن :

برای كنترل اطلاعات در هارد دیسك و نحوه ذخیره آن بر روی صفحات مغناطیسی آن و خواندن محتویات آن به حافظه RAM از یك مدار كنترلر استفاده می‌شود كه معمولاً در كامپیوتر‌های XT بر روی یك بورد موسوم به كنترلر هارد بوده و در یك اسلات قرار می‌گیرد.

در هاردهای جدید بر روی خود هارد دیسك تعبیه می‌شود و از یك كارت به عنوان واسط بین كنترلر و هارد و مادر‌بورد استفاده می‌شود. اگر سیستم ON board باشد این واسط یا آداپتور بر روی مادربورد قرار می‌گیرد ولی اگر ON bord نباشد بر روی یك كارت موسوم به مالتی I/O وجود دارد. در بسیاری از سیستمهای ON bord لین قابلیت كه بتوانیم قسمت مربوطه روی مادربورد را غیر فعال نماییم و یك كارت واسط در اسلات‌ها قرار دهیم، را فراهم می‌سازد

. برای اینكار باید جامپر‌ مربوط به هارد (مثلاً IDE) را بر روی مادربورد غیر فعال (Disable) و بر روی كارت فعال (Enable) نماییم و آنگاه كارت را در یك اسلات قرار دهیم. دراین نوع سیستمها برای اینكار یك سوئیچ یا جامپر وجود دارد. با غیر فعال كردن این جامپر یا جامپر‌ها می‌توانیم یك كارت مالتی I/O را در اسلاتها قرار دهیم. شكل 8-9 یك نوع مالتی I/O را نشان می‌دهد (روی كارت مالتی I/O هر سه واسط هارد، فلاپی و I/O وجود دارد) ولی برای كنترل هارد به تنهایی نیز كارتهای موسوم به كنترلر هارد (مثلاً IDE) وجود دارد كه از آنها نیز می‌توانیم استفاده نماییم.

انواع كنترلر‌ها
تقریباً تمامی كنترلرهای مهم هاردهای موجود را در چهار نوع تقسیم‌بندی می‌نماید كه عبارت‌اند از IDE ,SCSI,ESDI,ST506 فرمت ذخیره اطلاعات نه تنها به نوع كنترلر‌ها بلكه به نسبت انتقال اطلاعات بین كامپیوتر‌ و هارد بستگی دارد.. برای انتقال اطلاعات از هارد به حافظه DRAM، كنترلر از اینترفیس‌های مختلف همانند بایاس و داس، برنامه‌های كاربردی و شاید بسیاری برنامه‌های TSR استفاده می‌نماید، كه این سطوح مختلف بر روی سرعت انتقال تاثیر نامطلوب می‌گذارد.

كنترلر ST 506
كنترلر فوق به عنوان اولین كنترلر هارد در دنیای كامپیوتر استفاده‌های زیادی داشته است و نام آن نشان می‌دهد كه مربوط به كمپانی سیگیت می‌باشد كه یكی از كارخانه‌های مهم سازنده هارد در دنیا می‌باشد. حتی اكنون نیز از ساختار این كنترلر به طور گسترده استفاده می‌شود، این استفاده در كنترلر‌های جدید IDE ، در اشكال مختلف به چشم می‌خورد.

معمولاً هاردهای طراحی شده توسط كنترلر 506 ST از برچسب MFM/RLL برخوردار می‌باشد. به وسیله این برچسب یا سوئیچ مربوطه می‌توانیم یكی از دو روش ذخیره‌سازی را برای هارد فوق انتخاب نماییم. انتخاب حالت RLL ترجیحاً برتر خواهد بود. زیرا ظرفیت ذخیره‌سازی اطلاعات را بیشتر می‌نماید. به خاطر استفاده زیاد این كنترلر و داشتن مجموعه مختلف استانداردهای سخت‌افزاری و پشتیبانی كامل بایاس از آن هنوز تاثیر روش و كار آنرا در اغلب كنترلرهای جدید مشاهده می‌كنیم. به عنوان مثال كنترلهای IDS و SCSI در اغلب موارد با 506 ST سازگار می‌باشد كه در ادامه آن را بحث خواهیم كرد.

در كنترلر استاندارد 506 ST هارد در درایو و كنترلر دو قسمت كاملاً جدا از یكدیگر می‌باشند، قسمت كنترلر به صورت یك كارت در اسلات ها قرار دارد. این كنترلر می‌تواند حداكثر دو عدد هارد را پشتیبانی نماید. در این كنترلر دو عدد كابل از كنترلر به هاردها وصل می‌شود، سیگنالهای اطلاعات هر هارد به طور جداگانه توسط یك كابل جداگانه 20 پین به كنترلر مربوط وصل می‌شود و اگر دو هارد بر روی سیستم نصب باشد هر دو هارد برای قسمت كنترل خود از یك كابل مشترك 34 پین استفاده می‌نماید.

بنابراین هر هارد شامل دو عدد كانكتور برای اتصال به كنترلر مربوطه می‌باشد. كابل كنترل برای ارسال سیگنالهای الكتریكی جهت انتخاب هد خواندن و نوشتن مناسب، جستجو برای سیلندر مناسب و كابل اطلاعات جهت انتقال اطلاعات برای نوشتن و یا خواندن به صورت سریال و آنالوگ مورد استفاده قرار می‌گیرد. از وظایف دیگر كنترلر، تبدیل اطلاعات دیجیتال به زنجیره‌هایی از بیتها و سیلندرها به صورت صفر و یك می‌باشد.

کنترلر می‌تواند مقادیر دیجیتال را به سیگنالهای مورد نیاز تبدیل نماید، این عملیات را تغییر فلو گویند. اگر از روش MFM استفاده شود، سرعت انتقال اطلاعات به 5 مگابایت در ثانیه و (اطلاعات و سگنالهای كنترلی به صورت مخلوط) اگر از روش RLL استفاده شود این نرخ به 5/7 مكابایت خواهد رسید.

گرچه باید سیگنالهای مربوطه به كنترلر از مجموعه اطلاعات جدا شود . این امر سرعت انتقال را به میزان چشمگیری كاهش می‌دهد. همچنین مقادیر گفته شده مربوط به تئوری بوده و فاكتورهای همچون زمان انتخاب هد، زمان دستیابی سیلندر، و غیره این نرخ را كاهش می‌دهد و علاوه بر آن فرض بر آن است كه سكتورهای خوانده شده در كنار همدیگر قرار دارند، كه در عمل به این شكل نمی‌باشد و سكتورهای یك فایل در نقاط مختلف هارد قرار دارندو نرخ بالاتر انتقال در RLL از روش MFM بیشتر بوده و در درایوهای MFM می‌تواند 17 سكتور در ترك باشد و این در حالی است كه در RLL تا 26 سكتور قابل تعریف می‌باشد و در این حالی است كه در هر نوع، سرعت چرخش موتور درایو PRM 3600 می‌باشد.

زمانیكه برای اولین بار XTها به بازار آمد تنها كنترلرهای ST506 از نوع MFM موجود بودند بعداً با افزایش توابعی به ROMBIOS توسعه‌هایی داده شدند. این توابع محدودیتهای سخت‌افزاری را به كارخانه‌های سازنده هارد تحمیل نمود، به عنوان مثال تعداد درایوها به دو عدد و حداكثر سیلندر به 1024 و حداكثر تعداد سكتور در ترك به 63 و حداكثر تعداد هدها به 16 و تعداد بایتها در هر سكتور به 512 بایت محدود گردید که این محدودیتها ماكزیمم ظرفیت‌ هارد را به MB 504 محدود نموده است برای غلبه بر این محدودیت ها بعضی از کنترلرها به حیله متوسل می‌شوند و بر این باور عمل می‌نمایند که گویی سیستم دارای دو عدد هارد می‌باشد ولی در واقع یک هارد به ظرفیت بالا وجود دارد که توسط پارامترهای گفته شده در بالا قابل تعریف نمی‌باشد. این عمل باعث شد که هاردهای با ظرفیت بالا MB 504 داشته باشیم ولی کنترلر ST506 برای اتصال به هاردهای با ظرفیت بالای امروز غیر ممکن می‌باشد.

كنترلرهای ESDI
كنترلرهای فوق، توسعه یافته كنترلر ST506 می‌باشند، این كنترلر در بسیاری از كامپیوترها IBM , PS/2 به كار برده شده‌اند كنترلر ESDI به طور كامل با ST506 سازگار بوده نصب بر روی كامپیوترهایی كه با یاس آنها ST506 را پشتیبانی می‌نماید، می‌باشد. به طور غیر مشابه با ST506 مدار موجود بر روی هارد ESDI تمام تغییر فلو را به طور سریال به كارت كنترلر ارسال می‌نمیاد. قسمتی از محتویات خوانده شده از هارد را كه موسوم به اطلاعات جدا كننده می‌باشد از كل اطلاعات جدا نموده و فقط سیگنالهای كنترلی را برای مدار كنترلی برای كنترلر می‌فرستد

. چون كنترلر و قسمت جدا كننده به طور موازی كار می‌نمایند، انتقال اطلاعات به 10 مگابایت در ثانیه می‌رسد و این روش برابر روش MFM در كنترلر ST506 می‌باشد، همچنین كنترلر ST506 به پارامتر اینترلیو شش نیاز دارد. یعنی برای خواندن اطلاعات یك ترك یا شیار باید شش بار دیسك بچرخد. برای پارامتر اینترلیو، دیسك باید سه بار بچرخد تا كل اطلاعات ترك خوانده شود

. حال آن كه به پارامتر اینترلیو یك فقط با یك بار چرخش دیسك كل اطلاعات ترك یا شیار مربوطه خوانده یا نوشته می‌شود. در نتیجه سرعت دستیابی به اطلاعات دیسك سه تا شش برابر (به ترتیب نسبت به اینترلیو 3 و 6) افزایش پیدا می‌كند. همچنین بعضی از كنترلرهای ESDIمی‌توانند با نرخ انتقال 15 یا 20 و حتی 24 مگابیت در ثانیه كار نمایند اما كار كردن یك كنترلر ESDI با سرعت بالا، گران بودن آن را به دنبال خواهد داشت بنابراین برای داشتن یك نرخ انتقال معقول و قیمت مناسب، نرخ MB 10 (اطلاعات خام كه از صفحه مغناطیسی خوانده می‌شود) برای آن در نظر گرفته شده است. یكی از تفاوتهای كنترلر ST506 و ESDI این است كه آدرس نقاط خراب دیسك را برای كنترلر ارسال می‌دارد و در نتیجه می‌تواند آنها را در ست آپ مشخص كرده و علامت بزنید كه این كار در ST506 باید توسط استفاده كننده انجام گیرد.

در كامپیوترهای AT، اطلاعات مربوط به پارامترهای هارد در حافظه CMOS RAM ذخیره می‌شود. بایاس باید این پارامترها را خوانده و در اختیار راه‌اندازهای داس قرار دهد. به خاطر محدود بودن تعداد نوع هاردهایی كه هر بایاس می‌شناسد ممكن است مسخصات فیزیكی یك هارد در بایاس مربوطه پیدا نشود. هنگام نصب یك كنترلر ST506 بر روی كامپیوتر، اگر مشخصات هارد در بایاس سیستم نباشد با مشكل مواجه خواهیم شد

. در این حالت، باید حالتی را از بایاس انتخاب نماییم كه به مشخصات هارد فوق نزدیكتر باشد، این حالت را WASTING گویند. در این حالت برای مقادیر سیلندر، سكتور و هد، مقادیر پیشنهادی انتخاب می‌شوند كه با مقادیر واقعی و فیزیكی هارد متفاوت می‌باشد. اگر مقدار پارامترها از مقادیر واقعی بیشتر انتخاب شوند آنگاه سیستم برای دستیابی به نقاطی از دیسكها تلاش خواهد نمود كه اصلاً وجود فیزیكی ندارد، در این حالت خطا رخ خواهد داد. مشكل دیگر زمانی رخ می‌دهد كه نوع هارد در بایاس نمی‌باشد

و در آن تعداد سكتورهای در ترك با مقدار فیزیكی هارد متفاوت باشد. اگر چه در كنترلهای ST506 این مسئله شاید مشكل جدی به نظر نیاید زیرا در این كنترلرها حداكثر تعداد سكتورهای 17 و یا 26 می‌باشد و معمولاً پارامترهای ست‌آپ نیز به این مقادیر نزدیكند، ولی مشكل زمانی پیش می‌آید كه كنترلر از نوع ESDI باشد. این كنترلر به طور فیزیكی دارای 34 یا 36 سكتور در هر ترك می‌باشد كه در كمتر بایاسی تعریف شده است. بنابراین با هدر رفتن فضای زیادی از دیسك، پول زیادی را نیز برای هاردهای گران ESDI پرداخت كرده‌ایم و این معقول به نظر نمی‌رسد. زیرا در اغلب بایاس‌ها از 26 سكتور در هر ترك استفاده شده است كه با 34 و یا 36 فاصله زیادی دارد.

خوشبختانه اغلب كنترلرهای ESDI
از این مشكل مبرا می‌باشند. در جدول بایاس یا ست‌آپ، نزدیكترین ظرفیت یا پارامترها به ظرفیت فیزیكی‌ هارد را انتخاب می‌نماییم. سپس ست‌آپ این مشخصات را به كنترلر ESDI می‌فرستد و كنترلر با توجه به دانستن مشخصات فیزیكی هارد و با استفاده از یكسری پارامترهای خاص كه ترجمه سكتور نامیده می‌شود. مشخصات منطقی موجود در بایاس یا ست‌آپ را به مشخصات فیزیكی هارد ترجمه می‌نماید.

این ترجمه ممكن است كه زمان بیشتری را لازم داشته باشد، ولی مطمئن هستیم كه هیچگونه اتلافی در فضای دیسك نخواهیم داشت و پارامتر و ستنیگ در آن كاهش پیدا كرده و در اغلب موارد صفر می‌باشد و تقریباً از تمامی فضای دیسك استفاده می‌شود.
توانایی ترجمه سكتورها به نوع كنترلر ESDI بستگی دارد. بعضی از كنترلرها فقط تعداد محدودی از جداول ست‌آپ را پشتیبانی می‌نمایند و بعضی دیگر دارای انعطاف‌ بالایی بوده و هر گونه تعریفی را پشتیبانی می‌نمایند.

یكی دیگر از عوامل موثر در بالا رفتن سرعت انتقال اطلاعات در این كنترلر، وجود یك محل نگهداری داده‌های موقت به نام سكتور می‌باشد. این بافر اجازه می‌دهد تا داده‌های خام با سرعت حداكثر از صفحه‌ی مغناطیسی خوانده شود و سپس توسط مدار جداكننده (scperator) اطلاعات از سیگنالهای كنترلی جدا شود.

كنترلر IDE
كنترلر جدید كه به عنوان ستاره كنترلرها معرف است و تقریباً در 90% از سیستمهای PCنصب هستند IDE می‌باشد. این كنترلر از سال 1984 شروع به طراحی و ساخت شده است و آن زمانی بود كه یكی از كارخانه‌های سازنده كامپیوتر یعنی كامپك به شركت دیجیتال سفارش توسعه و پیشرفت كنترلر ST506 را داده بود تا كارتهای موجود در اسلات به روی خود بدنه هارد جاسازی شود، زیرا تا این زمان كنترلرها به صورت كارت در اسلاتها بودند و كنترلر IDE بود كه بر روی خود هارد قرار داشت و فقط از یك بافر یا اینترفیس (كارت مالتی I/O یا اینترفیس هارد) در اسلاتها و یا مادربورد استفاده می‌كنند.

كنترلر IDE توسط یك كابل 40 پین به باس سیستم وصل می‌شود. بعضی از PC ها (سیستمهای ONBOARD ) یك كانكتور بر روی مادربورد برای اتصال كابل‌ هارد دارند ولی در بعضی از سیستمها نیز باید یك كارت اینترفیس و یا بافر جهت انتقال اطلاعات از كنترلر هارد به حافظه سیستم استفاده نماییم.
تركیب یك هارد و یك كنترلر IDE در اغلب مواردپارامترها و قابلیت‌های یك كنترلر قوی را دارا می‌باشد، همچون اسكازی انعطاف‌پذیر بوده و همچون ESDI سریع عمل نموده و با كنترلر ST506 به طور كارمل سازگار بوده، بنابراین برای تمام كامپیوترهای كتابی و غیره مناسب و ایده‌ال می‌باشد.

بعضی از كنترلرهای IDE برای كار كردن بر روی كامپیوترهای كتابی و روزانویی دارای فرامین مخصوص می‌باشند. به عنوان مثال این فرامین می‌تواند كامپیوتر كتابی را به حالت بیكاری و خواب برده تا در موقع بیكاری مصرف توان و باطری آن به حداقل خود برسد (این روش در مادربوردهای جدید PC نیز تحت عنوان مدیریت توان به كار گرفته شده است) از نظر بایاس یک كنترل IDE شبیه یك كنترلر معمولی ST506 كار می‌نماید. استانداردهای جدید تعریف شده برای درایوهای IDE بسیار نزدیك به پارامترهای جدید تعریف شده در بایاس سیستم بوده و با آن مستقیماً در ارتباط می‌باشد.

استانداردهای ATA
نام واقعیتر استاندارد IDE
كه با ظهور كامپیوترهای AT، به وجود آمد استاندارد ATA است (اتصال به AT Attachment: AT )كه با توجه به نیاز كاربران و طراحان مادربوردها و بایاس نویسها به طور مداوم در حال تغییر و اصلاح می‌باشد. در این قسمت سعی داریم تا انواع استانداردهای ATA از اولین كامپیوترهای AT تاكنون را مورد بررسی قرار دهیم. باید توجه داشت كه تمام این استانداردها دارای مشخصه و ویژگیهای مشترك گفته شده در قسمت قبل بوده و فقط در سرعت انتقال اطلاعات با یكدیگر متفاوت و رغیب هستند.

امروز تمام مسائل مربوط به استاندارد یا اینترفیس IDE یا ATA توسط یك گروه خاص به نام 13T اداره و بررسی می‌شود این گروه شامل جمعی از مهندسین و كارشناسان و سازندگان این گونه ابزارها واستانداردها می‌باشند كه زیر نظر (American National Standard Institute) ANSI و با توجه به قوانین آن كار می‌كنند. استاندارد ATA تا به حال با 7 نسخه به بازار عرضه شده است كه عبارتند از:
• ATA -1 (سال 1986 تا 1994)

• ATA-2 (سال 1996 كه معمولاً به آن UDMA / 33 یا Ultra ATA / 33گفته می‌شود و سرعت انتقال اطلاعات آن 33 مگابایت در ثانیه می‌باشد.)
• ATA -3 (سال 1997)

• ATA-4 (سال 1998 كه معمولاً به آن ATA /66 Ultra یا UDMA/66 گفته می‌شود و سرعت انتقال اطلاعات آن 66 مگابایت در ثانیه می‌باشد)
• ATA-5 (سال 1999 كه معمولاً به آن ATA/100 Ultra یا UDMA گفته می‌شود و سرعت انتقال اطلاعات آن 66 مگابایت در ثانیه می‌باشد)

• ATA -6 (سال 2001 كه معمولاً به آن ATA/100 Ultra یا UDMA/100 گفته می‌شود و سرعت انتقال اطلاعات آن 100 مگابایت در ثانیه می‌باشد)
• ATA-7 (سال 2002 كه معمولاً به آن ATA/133 Ultra یا UDMA/133 گفته می‌شود.)
نكته: هر نسخه از استاندارد ATA با نسخه قبلی خود به طور كامل سازگار می‌باشد. این بدان معنی است كه یك ابزار ساخته شده برای ATA1 به طور كامل و درست با یك اینترفیس ATA5 كار می‌كند. اگر یك ابزار جدید با یك اینترفیس قدیمی یا بالعكس به طور كامل سازگار نباشد با مشخصات مشترك كار خواهد كرد.به عنوان مثال اگر یک هارد جدید UDMAمتصل کنید هارد با مشخصات استاندارد UDMA33 كار خواهد كرد.

استاندارد ATA-1
استاندارد فوق در سال 1986 برای اولین بار در سیستمها AT مورد استفاده قرار گرفت (در آن زمان به عنوان یك استاندارد نبود) این استاندارد در سال 1996 به عنوان یك استاندارد واقعی ارتباط بین یك ابزار (هارد دیسك) و سیستم میزبان را بر اساس باس ISA (16 بیتی) تعریف نمود. ویژگیهای مهم این استاندارد عبارتند از:
• كابل و كانكتور ارتباطی بین اینترفیس میزبان و ابزار 40 یا 44 پین
• هر كانكتور كابل قادر به پشتیبانی از دو ابزار به صورت Slave , Master است.

• دارای سیگنالهای زمانی برای مدهای (Direct Memory Access: DMA0) (Programmed I/O) PIO
• سرعت انتقال حداكثر 33/8 مگابایت در ثانیه بین ابزار و اینترفیس میزبان
• ترجمه پارامترهای CHS (سیلندر : Cylinder ، هد: Heady، سكتور : Sector) به LBA (آدرس بلاكهای منطقی Logical Block Address) اگر چه توسط بایاس قابل پیشتیبانی نمی‌باشد.
• پشتیبانی از درایوهای با ظرفیتGB 137 (توسط بایاس قابل پشتیبانی نمی‌باشد).

استاندارد ATA -2
استاندار ATA2 بر پایه استاندارد قبلی خود و سازگار با آن بنا شد ولی یك تفاوت عمده با آن داشت و آن این كه استاندارد ATA1 فقط مربوط به اتصال دیسك درایوها بود و به صورت عمومی هر ابزاری را پشتیبانی نمی‌كند، به عنوان مثال یك درایو CD قابل اتصال به یك مادربورد دارای ATA1 نمی‌باشد. استاندارد ATA2 را از حالت تك بعدی خارج و به صورت یك استاندارد عمومی برای تمام ابزارهای ذخیره كننده IDE درآمد كه دارای ویژگیهای مهم زیر می‌باشد:
• مدهای سریعتر DMA و PIO (PIO 0.4, DMA0 -2)

• پشتیبانی از ویژگی‌ «مدیریت توان» برای كاهش مصرف انرژی در زمان استفاده نكردن از ابزارهای متصل به استاندارد ATA2 (Power Management)
• پشتیبانی از ابزارهای با استاندارد PCMCIA (كارتهای PC)
این استاندارد مربوط به كامپیوترهای كیفی بوده و از طریق این استاندارد یا كارت هر ابزار خارجی قابل اتصال به كامپیوتر می‌باشد. به عنوان مثال اگر بخواهید یك كارت مدم را به یك كامپیوتر كیفی كه دارای تمام مدم داخلی نیست متصل كنید باید از یك كارت PC با استاندارد PCMCIA استفاده كنید.

• پشتیبانی از ظرفیت بالای 4/137 گیگابایت
• تعریف استاندارد CHS به صورت LBA برای روشهای ترجمه‌ پارامترهای درایو جهت پشتیبانی در بایاس با ظرفیت GB4/8
• پشتیبانی از دو كانال IDE برای اتصال حداكثر 4 ابزار IDE به اینترفیس میزبان
همان طور كه قبلاً نیز گفته شد استاندارد ATA2 به عنوان EIDE یا FAST ATA2 نیز شناخته می‌شود و به عنوان استاندارد 1996-279/3X توسط ANSI به ثبت رسیده است.
استاندارد ATA- 3
استاندارد فوق در سال 1997 بر پایه استاندارد قبلی یعنی ATA2 و سازگار با آن ویژگی و مشخصات مهم زیر عرضه شده است.
• از بین بردن محدودیت استفاده از DMAهای 8 بیتی در دو استاندارد قبلی (قابلیت استفاده از DMAهای 16 بیتی)

• پشتیبانی از ویژگی S.M.A.R.T (تكنولوژی گزارش و آنالیز و نمایش توسط خود ابزار:
and Reporting Technology) (Self- Monitoring Analysis
• توصیه‌هایی برای منابع و گیرنده‌های اطلاعات برای حل مشكل نویز در انتقال سرعت‌های بالا.
استاندارد ATA3 با شماره 1997-298/3 x در ANSI به ثبت رسیده است.
استاندارد ATA- 4
استاندارد فوق در سال 1998 در سیستم ‌ها استفاده شد و به شماره 1997-317 در كمیته استانداردهای ANSI NCITS به ثبت رسیده است. استاندارد ATA4 را به نام ATAP1-4 نیز می‌شناسند

(ATA Packet Interface -4) قابلیت مهم این استاندارد نسبت به استانداردهای قبلی خود این است كه به ابزارهای مختلف (مانند CD درایوها، سوپر دیسك 120-LS سوپر درایوهای تیپ و دیگر درایوها) اجازه اتصال به اینترفیس ATA را می‌دهد. ویژگیها و مشخصات مهم این استاندارد عبارتند از:
• (UDMA) Ultra- DMA با مدهای انتقال تا 33 مگابایت در ثانیه (به نام 33/ UDMA یا 33/ ATA-Ultra نامیده می‌شود)
• پشتیبانی از ATApI برای ابزارهای مختلف ذخیره‌سازی.

• پشتیبانی از مدیریت توان پیشرفته (Advanced power management)
• استفاده از كانتور 40 پین به همراه كابل 80 رشته جهت كاهش مقاومت نویز و افزایش سرعت انتقال
• پشتیبانی از آدابتور فلاش فشرده (Compact flashadapter : CFA)
• توسعه بایاسهای تولید شده جهت پشتیبانی از درایوهای با ظرفیت بالای 4/9 گیگابایت (اگر چه هنوز استاندارد ATA در GB 4/127 محدود مانده است)
اغلب تراشه‌های سری 440 اینتل ( به جز FX 440) كه در مادربوردها به عنوان تراشه كنترلر I/O یا هاب (ICH) یا تراشه‌ی پل (South bridge) مورد استفاده قرار می‌گیرند از DMA 33 Ultra یا ATA4 حمایت و پشتیبانی می‌كنند. این مادربوردها اغلب مربوط به PII و PIII و سلرون می‌باشد كه بعد از 1997 تولید و به بازار آمده است. مادربوردهای جدیدتر كه با تراشه‌های سری 810، 820، 840 از 1999 به بعد تولید شده‌اند به طور معمول از 33 DMA و 66 DMA پشتیبانی و حمایت می‌كنند.

استاندارد ATA- 5
استاندارد فوق در اوایل سال 2000 به بازار عرضه شد و مانند نسخه قبلی خود از ویژگی PacketInterface حمایت می‌كند و دارای ویژگی و مشخصات مهم زیر می‌باشد:
• مدهای انتقال DMA Ultra (UDMA) جهت انتقال تاسرعت‌های 66 مگابایت در ثانیه ( به نام 66/ UDMA یا 66/ ATA-Ultra نیز نامیده می‌شود.)
• نیاز اجباری به كابل 80 سیم برای انتقال اطلاعات با سرعت MB/S66 یا 66 UDMA
• قابلیت كشف اتومات نوع كابل 40 یا 80 سیم اتصال شده بین ابزار و اینترفیس ATA
تذكر : مد بالاتر از 33 UDMAزمانی فعال خواهد بود كه كابل 80 سیم استفاده شده باشد.
استاندارد ATA- 6
استاندارد فوق در سال 2001 به همراه مادربوردهای جدید PII و P4 به بازار عرضه شد كه نسبت به نسخه قبلی خود دارای چند ویژگی مهم زیر می‌باشد:
• مدهای انتقالDMA Ultra برای انتقال تا سرعت‌های 100 مگابایت در ثانیه ( به نام 100 / UDMA یا 100 ATA Ultra نیز نامیده می‌شود)
• توسعه درایوها و پشتیبانی بایاس تا ظرفیت PB144 (PB. PETABYTE)

• استفاده از DMAهای Ultra از شماره 0 تا 5
استاندارد ATA- 7
جدیدترین استاندارد ATA كه در اواسط سال 2002 در مادربوردهای جدید P4 طراحی و استفاده شده است دارای سرعت انتقال 133 مگابایت در ثانیه بوده و تمام ویژگی و مشخصات نسخه‌های قبلی را دارد.

برای دریافت اینجا کلیک کنید