توضیحات

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله کار اموزی رشته عمران دارای 52 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کار اموزی رشته عمران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کار اموزی رشته عمران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن مقاله کار اموزی رشته عمران :

کار اموزی رشته عمران

مقدمه:
دانشجویان رشته عمران در دوره كاردانی كه دوسال به طول می انجامد با درسهای تئوری آشنا میشوند وتا حدودی با مسائل مختلف ساختمان سازی آشنا میشوند ولی باز نیاز به كسب تجربه دارند وكسب این تجربه میسرنیست مگر انكه دانشجویان درسر كارمطالبی راكه در كتابها خوانده اند لمس كرده وبا چشم خ.ود طریقه انجام كارها راببینند وبه همین دلیل چهار واحد رابه همین امر اختصاص داده اند كه این واحدها جزو مهمترین واحدهای این دوره می باشد.

فصل اول
بررسی بخشهای مرتبط بابخش علمی كارآموزی:
اولین نیازطبیعی انسان غذا می باشد زیرا انسان بدون خوراك قادربه ادامه حیات نیست .دومین نیازانسان مسكن می باشد ومكانی كه در ان زندگی میكند وفرزندانش را بزگ میكند ودر ان به زندگی ادامه می دهد.
مسكن تنها به ساختمان مسكونی ختم نمیشود بلكه شامل ساختمانهای اموزشی ودرمانی واداری نیز میباشد.به همین دلیل تمام ارگانها ونهادها نیازمبرم به ساختمان دارند.
در تاسیس یك ساختمان نیازبه همكاری مهندس عمران ومعماروتكنسین ساختمان وحتی مهندس برق وتاسیسات نیز میباشد به همین دلیل رشته عمران مرتبط با تمام رشته هامیباشد.
بررسی آموخته ها وپیشنهادات:
اصولا كارهایی راكه برای احداث یك ساختمان صورت میگیرد بسیار گسترده میباشد وبه علت محدود بودن زمان كارآموزی نمیتوان تمام كارهای انجام شده رادید و از نزدیك لمس كرد.در این مجموعه سعی شده است تاحدودی به بیان مراحل مختلف اجراازقبیل تخریب وآماده سازی زمین وتجهیزكارگاه وساخت و اجرای بتن وقالب بندی وآرماتوربندی واجرای سقف تیرچه بلوك پرداخته شود.

فصل دوم
تخریب:
زمین احداث این منزل مسكونی یك زمین صاف وهموارشده نبود بلكه یك ساختمان فرسوده وكلنگی بود كه باید تخریب میشد.
تخریب این ساختمان در دومرحله صورت گرفت كه ابتدا سقف ان توسط كارگران تخریب شداما دیوارها وكف ان توسط لودرتخریب گردید وپس ازآن اقدام به خروج همه نخاله ها از محل كارگاه شد.
قبل از این مرحله اقدام به بریدن همه تیراهنهای سقف توسط هوا برش شد و همه درب وپنجره ها و تمام كابینتها وشیرآلات ولوله های آب از محل كارگاه خارج شد. دو حلقه چاه نیزدرمحل وجود داشت كه با شفته آهك وقلوه سنگ پر شد.

رعایت اصول ایمنی در تخریب:
قبل از هر چیز باید روش تخریب مشخص شود و كار برای عوامل اجرایی شرح داده شود. تخریب در معابر عمومی باید درمحوطه ای محصور با نرده های حفاظتی به ارتفاع دو متری انجام شود. كلیه كارگران میبایست مجهزبه كلاه ایمنی باشند ودر ساعات غیر كاری به هیچ عنوان نباید اقدام به برداشتن حصار كرد.
تمامی راههای عبورومرور افراد غیر مسؤل به كارگاه باید مسدود شود. به هیچ عنوان نباید مسیر ریزش آوار به عنوان مسیراصلی انتخاب شود ودر هنگام عملیات تخریب از اب برای ته نشین كردن غبار در محیط جلو گیری شود.
البته در اجرای اصول ایمنی درعملیات تخریب این پروژه ازحصار و نرده به علت خلوت بودن محیط استفاده نشد اما برای ایمنی و اطمینان بیشترراههای ورودی به صورت موقت مسدود شد وهمچنین از آب پاشی برای كم كردن گرد وخاك استفاده شد.

فصل سوم
تجهیز كارگاه:
برای تجهیز كارگاه باید مصالح وابزار مورد نیازبه كارگاه آورده شود. مصالحی مانند سیمان كه به دو صورت فله وپاكتی موجود میباشددر كارگاه میبایست به نحوی درست انبار شود كه البته در این پروژه بیشتر از سیمان پاكتی استفاده شد.
روش نگهداری ازسیمان در قسمت بعد توضیح داده خواهد شد.برای جلوگیری از شلوغ شدن كارگاه معمولا موارد مصرف شن وماسه ازقبل پیش بینی میشد وبه صورت روزانه به گارگاه منتقل میشد.

انباركردن سیمان:
درموقع انبار كردن سیمان باید دقت شود كه رطوبت هوا وزمین باعث فاسد شدن سیمان نشود.در این پروژه برای انبار كردن پاكتهای سیمان ابتدا تمامی پاكتها برروی قطعات تخته كه بازمین حدود ده سانتیمتر فاصله داشت قرار داده شد وكیسه ها در ردیفهای ده تایی روی هم چیده شد.

علت این كار این است كه اگربیش ازده كیسه را روی هم قرار دهیم كیسه های زیرین دراثر فشار زیاد سخت شده ودرصورت نگهداری دراز مدت غیر قابل مصرف خواهند شد واستفاده ازانها منوط به آزمایش سیمان خواهد بود. چنانچه سیمانهای سخت شده به راحتی با دست پودرشوند قابل مصرف در قطعات بتنی میباشند درغیر اینصورت سیمان فاسد شده وبرای اطمینان بیشتراز فاسد شدن ان از آزمایشهایی استفاده میكنند.
بتنی كه باسیمان فاسد شده ساخته میشود باربر نبوده و نمیتوان از ان در قطعات اصلی ساختمان مانند تیرهاو ستونها وسقف استفاده كرد.چنانچه این سیمانها كاملا فاسد نشده باشند میتوان ازانها به عنوان ملات برای فرش موزاییك ویا اجرای بتن مگر استفاده نمود.

اگر بخواهیم سیمان را برای مدت طولانی انبار كنیم باید تا انجا كه امكان داردبا دیوارهای خارجی انبارفاصله داشته باشد.
البته چون در این پروژه از سیمان پاكتی استفاده شد برای نگهداری پاكتها درفضای بازپس از اینكه انها را بر روی چوبهای تراورس قرار دادند روی انهارا با ورقه های پلاستیكی پوشانیدند تا از نفوظ رطوبت به انها جلوگیری شود.

اگرسیمان به طرزصحیح انبارشود حتی تا یك سال بعد نیزقابل استفاده خواهد بود البته فقط ممكن است زمان گیرش آن قدری به تاخیر بیافتد ولی درمقاومت 28 روزه ان تاثیری نخواهد داشت.
پیاده كردن نقشه:
پس از بازدید از محل اولین قدم در ساخت یك ساختمان پیاده كردن نقشه میباشد منظور از پیاده كردن نقشه انتقال نقشه ساختمان از روی كاغذ برروی زمین با ابعاداصلی است.بطوری كه محل دقیق پی ها وستونها ودیوارها وزیرزمینهاوعرض پی ها روی زمین بخوبی مشخص باشد.
همزمان با ریشه كنی وبازدید ازمحل باید قسمتهای مختلف نقشه ساختمان مخصوصا نقشه پی كنی كاملا مورد مطالعه قرارگرفته بطوری كه در هیچ قسمت نقطه ابهامی وجود نداشته باشد وبعدا اقدام به پیاده كردن نقشه بشود.

باید سعی شود حتما در موقع پیاده كردن نقشه از نقشه پی كنی استفاده شود. در انجام پیاده كردن نقشه این ساختمان كه پروژه من بود با توجه به كوچك بودن ساختمان از متر وریسمان استفاده شد.
ابتدا محل كلی ساختمان روی زمین مشخص شدو بعد با كشیدن ریسمان در یكی ازامتدادهای تعیین شده وریختن گچ یكی ازخطوط اصلی ساختمان تعیین شد .بعد از ان خط دیگر ساختمان را كه عمود بر خط اول میباشد رسم شد. در اصطلاح بنایی استفاده از این روش را 3-4-5- میگویند. درصورت قناس بودن زمین ممكن است دوخط كناری نقشه برهم عمود نباشند
در این صورت یكی از خطوط میانی نقشه را كه حتما بر خط اول عمود است انتخاب ورسم مینماییم. ممكن است برای عمود كردن خطوط از گونیای بنایی استفاده شود دراین صورت دقت كار كار كمتر میشود. در موقع پیاده كردن نقشه برای جلوگیری از جمع شدن خطاهها بهتر است اندازه ها را همیشه از یك نقطه اصلی كه آن را مبداء می نامیم شروع وروی زمین منتقل می نماییم . بعد از اتمام كار پیاده كردن نقشه باید حتما مجددا اندازه گذاری های نقشه پیاده شده را كنترل نماییم.

علت این كار این است كه حتی المقدوراز وقوع اشتباهات احتمالی جلوگیری شود. برای اینكه مطمئن شویم زوا یای بدست آمده اطاق ها قائمه می باشد باید دوقطر هراتاق را اندازه گیری كنیم چنانچه مساوی بودند آن اتاق گونیا است .
به این كار اصطلاحا چپ وراست می گویند.البته چنانچه در این مرحله اطاقها3 الی 4سانتیمترنا گونیا باشد اشكالی ندارد زیرا با توجه به اینكه پی ها همیشه قدری پهن ترازدیوارهای روی آن می باشد لذا در موقع چید ن دیوار می توان ناگونیایی ها را برطرف نمود. بطور كلی باید همیشه توجه داشت كه پیاده كردن نقشه یكی از حساسترین ومهمترین قسمت اجرای یك طرح بوده وكوچكترین اشتباه درآن موجب خسارتهای فراوان می شود .
پی كنی :
اصولا پی كنی به دو دلیل انجام می شود .1-دسترسی به زمین بكروبرای محافظت ازپی ساختمان . با توجه به اینكه كلیه بار ساختمان به وسیله دیوارها یاستونها به زمین منتقل می شود در نتیجه ساختمان باید روی زمینی كه قابل اعتماد بوده و قابلیت تحمل
بار ساختمان داشته باشد بنا گردد. برای برای دسترسی به چنین زمینی ناچار به ایجاد پی برای ساختمان می باشیم . برای محافظت پایه ساختمان وجلوگیری از تاثیر عوامل جوی در پایه ساختمان باید پی سازی كنیم در این صورت حتما در بهترین زمینها باید حداقل پی هایی به عمق 40تا50 سانتیمترحفر كنیم.
طول وعرض وعمق پی ها كاملا بستگی به وزن ساختمان وقدرت تحمل خاك محل ساختمان دارد.

در ساختمانهای بزرگ قبل از شروع كاربوسیله ازمایشهای مكانیك خاك قدرت مجاز تحملی زمین را تعیین نموده وازروی ان مهندس محاسب ابعاد پی را تعیین میكند. ولی در ساختمانهای كوچك كه ازمایشات مكانیك خاك در دسترس نیست باید از مقاومت زمین در مقابل بار ساختمان مطمئن شویم.
اغلب مواقع قدرت مجازتحملی زمین برای ساختمانهای كوچك با مشاهده خاك پی ودیدن طبقات ان وطرز قرار گرفتن دانه ها به روی همدیگرو با ضربه زدن بوسیله كلنگ به محل پی قابل تشخیص است.
البته قبل از ان باید مهندس محاسب وزن ساختمان و میزان باری كه ازطرف ساختمان به زمین وارد میشود اگاه باشد.
باید متذكر شد كه نوع پی استفاده شده در این ساختمان پی نواری میباشد. با توجه به تشخیص مهندس محاسب ساختمان وبررسی نوع خاك محل حداقل عمق پی در این پروژه 50 سانتیمتردر نظر گرفته واجرا شد.
البته باید در نظر داشت كه اگر در این عمق به زمین بكرنرسیدیم باید عمق پی را تا زمین بكر ادامه داده ویااز روشهایی دیگراز جمله شمع كوبی ویا تسطیع اقدام به اصلاح مقاومت زمین كرد

كرسی چینی:

معمولا در طبقه همكف ساختمانها سطح اتاقها را چند سانتیمتراز كف حیاط یا كوچه بلندتر میسازند كه به این اختلاف ارتفاع كرسی چینی . معمولا كرسی چینی به سرعت انجام میشود.هدف از ساخت كرسی در ساختمان این است كه درابتدااز قدیم بشر تمایل بیشتر داشت قدری بلندتر از كف زمین سكونت كند وبدین ترتیب احساس امنیت بیشتری میكرد درثانی ارتفاع طبقه همكف با سطح زمین مانع ورود برف وباران وغیره به داخل اطاقها میگردد.وسوم اینكه چون اغلب زمینهایی كه ما برای ساختمان انتخاب میكنیم كاملا
مسطح نبوده ودارای شیب میباشند واز طرفی اتاقها وسالنهای ساختمان باید كاملا در یك سطح ساخته شوند لذا برای مسطح كردن اطاقها قسمتهای پایین را بوسیله كرسی چینی با قسمتهای دیگرهم سطح میكنند.
عرض كرسی چینی باید قدری از دیوار اصلی وقدری كمتر از پی زیر ان باشد اگر ارتفاع كرسی چینی فقط در حدود 10الی 15 سانتیمتر باشد میتواند پهنای ان مساوی دیوار روی ان باشد اماهمیشه بایددر نظر داشت برای كلیه دیوارهای اعم از حمال ویا تیغه ای و پارتیشنها پی سازی و كرسی چینی انجام شود.

نحوه كرسی چینی یا ساخت پی سنگی:
روز قبل از اجرای كرسی چینی چند كمپرسی سنگ معدنی(لاشه) و چند كمپرسی ماسه شسته به دستور مهندس گارگاه به محل آورده شد. پس از اماده شدن ملات سیمان انرا بوسیله فرغون در كنار پی برای شروع اجرای پی میاوردند. ملات ماسه وسیمان را به نسبت 1به4 با پیمانه مخلوط وبه ان اب دادند.اب دادن به این طریق بود كه مخلوط ماسه وسیمان رابصورت دپو در اوردند سپس شروع به ساختن حوضچه كوچكی با این دپو كردند. بعد از ان اب را به اندازه كافی وبا نظر مهندس كارگاه درون این حوضچه ریختن به این كاردر اصطلاح آبخور كردن میگویند. سپس دو كارگر شروع به مخلوط كردن ان شدند. پس از ساخت ملات ماسه سیمان برای حمل كردن ان به محل از فرغون
استفاده شد وبعد ازاوردن ملات به محل ایجاد پی یك نفر كارگر با بیل ملات را در پی میریخت و استاد كار بوسیله كمچه ملات را درون پی پخش میكرد وسنگهای لاشه را روی ان میچید. از این ملات هم به عنوان بتن مگر وهم به عنوان ماده چسباننده بین سنگها استفاده میشد.

در موقع چیدن سنگها اگر سنگی وجود داشت كه نسبتا بزرگ بود یكی از كارگرهابوسیله پتك اقدام به شكستن انها میكرد واز قطعات كوچكترمعمولا استفاده میشد. این كاررادر سرتاسرپی انجام میدادند تااینكه كار بعد از3 روز به پایان رسید.
استاد كارساختمان با وسیله ای بنام شیلنگ ترازسطح پی ها راترازنمود و ریسمان كشی كرد وملات صافی را روی ان كشید. بعد از خشك شدن پی ها تا چند روز سطح پی ها را اب میدادند تا ملات سیراب شود وبه مقاومت خوبی برسد ودر این مدت زمان كه سطح پی ها را اب میدادند كار تعطیل بود.

فصل چهارم
قالب بندی:
قالب یك سازه موقت است و مانند ظرفی میتواند بتن تازه وخمیری راتا زمان گیرش وكسب مقاومت كافی بصورت كاملا متراكم در برگیرد وبه ان فرم دهد. تهیه وساخت قالب را قالب بندی میگویند كه از اصول وضوابطی از نظر طراحی وساخت پیروی میكند.
قالب بایدبه اندازه كافی محكم باشد تا بتواند دربرابرفشارهای وارده از بتن خمیری در زمان بتن ریزی و فشار ناشی از وسایل بتن ریزی و كارگران مقاومت كند وبیش از حد مجاز تغییر شكل ندهند. همیشه باید توجه كرد كه ابعاد قالب بندی دقیق باشد واتصالات قالب بندی باید محكم ومتناسب با جنس قالب باشد.
برای جلوگیری از خروج شیره بتن در زمان بتن ریزی مصالح مورد استفاده باید قالب بندی به گونه ای انتخاب شوند كه قالب درزپیدا نكند. قالب بندی باید طوری طراحی واجرا شود كه پس از گرفتن بتن باز كردن قالبها به راحتی امكان پذیر باشد.

تخته و چوبی كه برای قالب بندی مصرف میشود باید كاملا خشك بوده ودر برابر رطوبت تغییر شكل ندهد زیرا تغییر شكل قالب موجب تغییر شكل بتن گشته ودرشكل تیرها وستونها و همچنین ممانهای وارده برانها موثر میباشد.
این تخته ها باید به اندازه كافی نرم باشند تا در موقع نجاری دچار اشكال نشویم. از طرفی باید انچنان محكم باشد كه بتواند وزن بتن و ارماتورها و كارگران بتن ریزی ووسایل بتن ریزی از قبیل چرخ دستی و ویبراتور را بخوبی تحمل كند.
انواع قالب از لحاظ جنس:
انواع قالب از لحاظ جنس عبارتند از قالب چوبی – قالب فلزی-قالب فایبر گلاس-قالب آجری –قطعات پیش ساخته و قالب لغزان.
در این پروژه از قالب بندی چوبی استفاده شد.

قالب چوبی:
معمولا در ایران از تخته ای كه به روسی معروف است برای قالب بندی استفاده میشود.ضخامت این تخته ها از 2تا3سانتیمتر وحداقل بعد ان 8 سانتیمتر است. درقالب بندی چوبی تمام قسمتهای ان از چوب استفاده میشود قبل از كار گذاشتن قالب چوبی رویه قالب را روغن مالی میكنند كه علت ان این است كه شیره بتن توسط تخته خشك مكیده نشود ودر موقع باز كردن قالبها به راحتی از سطح بتن جدا شود.
قبل از قرار دادن قالبها در جای خود باید انها را روغن مالی كردتا روغن آرماتورها را آلوده نكند زیرادر صورت الوده شدن آرماتورها باعث نچسبیدن بتن به آرماتورمیگردد.
مهمترین دلایل استفاده از قالب چوبی عبارتند از:
1- دارا بودن مقاومت كششی وفشاری وبرشی مناسب برای تحمل بارهای وارد شده
2- سبك بودن نسبی ان برای حمل ونقل

3- ساده بودن اتصال و طویل كردن تخته ها به یكدیگر كه با میخ به سرعت
انجام میشود.
4- چوب به علت داشتن ضریب حرارتی كم نسبت به فلز در فصل سرما و
یخ بندان ودر نقاط سردسیربا بتن ریزی در مناطق گرم برای قالب بندی
بسیار مناسب است.
5- نسبت به قالب فلزی به جز مواردخواص هزینه ای كمتر دارد.

فصل پنجم
آرماتوربندی:
برای ایجاد مقاومت در مقابل نیروهای كششی دربتن داخل شناژبتنی چندردیف در بالاوپایین میلگردهای طولی قرار میدهند واین میلگردهای طولی را بوسیله میلگردهای عرضی كه به آن خاموت میگویند به همدیگر متصل میكنند. میلگردهای طولی وعرضی را از قبل در گارگاه آرماتوربندی میبافند وبعد در داخل قالب بندی شناژ قرار میدهند.
باید توجه داشت كه پهنای این قفسه بافته شده باید در حدود 5 سانتیمتر كوچكتر از پهنای قالب شناژ باشد یعنی از هر طرف 5/2 سانتیمتر بطوریكه این میلگردها كاملا دربتن غرق شده وآنرا از خورندگی در مقابل عوامل جوی محفوظ نگه دارد. این 5/2 سانتیمتر در مناطق مختلف اب و هوایی وهمچنین محل قرار گرفتن قطعه بتن وهمچنین میزان سولفاته بودن ابهای مجاور ان متفاوت است كه میزان ان بوسیله موسسه استاندارد وتحقیقات صنعتی ایران تعیین شده است.

هدف از بكار بردن فولاد در قطعات بتنی:
بتن جسمی شكننده است كه در مقابل نیروهای فشاری مقاومتی قابل توجه دارد اما مقاومت ان در برابر نیروهای كششی ناچیز است. به همین دلیل در محاسبات بتن آرمه این مقاومت در نظر گرفته نمیشود. مقاومت بتن در برابر نیروهای كششی تقریبا 10/1مقاومت فشاری آن در نظر گرفته میشود.
با توجه به اینكه قطعات بتنی مدام تحت تاثیر انواع نیروهای فشاری و برشی وكششی قرار میگیرند لازم است قطعات بتن برای مقاومت كافی در مقابل این نیروها با عنصر مناسبی مسلح گردند. كه بهترین عناصر فلزاتی هستند كه بنام آرماتور معروف هستند.
انواع ارماتور استفاده شده در شناژ عبارتند از ارماتور طولی و عرضی. وظایف ارماتور طولی عبارتنداز تقویت ستون در مقابل بارهای فشاری و خمشی است.
اما ارماتورهای عرضی وظیفه نگه داشتن ارماتورهای طولی در جای خود و جلوگیری از كمانه كردن ارماتورهای طولی در هنگام وارد شدن نیروهای فشاری را برعهده دارند.
تقویت ستون در جهت عرض ودر مقابل بارهای جانبی از وظایف دیگر ارماتورهای عرضی میباشد. ارماتور عرضی را خاموت میگویند.
بسته به نوع شكل هندسی ستون از خاموتهای مختلف الشكلی استفاده میشود.اگر ستونها استوانه ای یا دایره ای شكل باشند ویا برای ساخت شمعها از خاموتهایی دایره ای شكل به نام دورپیچ یا اسپیرال استفاده میكنند .

دورپیچها علاوه بر داشتن عملكرد تنگها باعث محصور شدن هسته داخلی ستون وافزایش مقاومت آن میشوند و همچنین در حین زلزله رفتار شكل پذیرتری- دارند یعنی بدون ترك خوردن تغییر شكلهای خوبی نشان میدهند.

بستن میلگردها به یكدیگر:
میلگردهای فولادی باید قبل از بتن ریزی براساس طرح ومحاسبه به یكدیگربسته ویكپارچه شوند تا از جابجا شدن آنها طی عملیات بتن ریزی تا گیرش بتن جلوگیری شود. بستن میلگردها به یكدیگراز نظر زمان ومكان بستگی به وضعیت كارگاه ونوع قطعه دارد كه تصمیم گیری در مورد چگونگی آن به عهده تكنسین ساختمان میباشد تا حداكثر كارایی حاصل شود. گاهی تمام یا قسمتی ازمیلگردها را خارج از قالب میبندند و یك شبكه را تشكیل میدهند وسپس انرا در قالب میگذارند مانند شبكه كف فونداسیون تكی وگاهی نیزمیلگردها را در روی قالب به یكدیگر میبندند مانند میلگردهای سقف بتنی. برای بستن دو میلگرد به یكدیگراز مفتول فلزی نرم با قطر 5/1تا2میلیمتر استفاده میكنند كه اصطلاحا به این عمل گره زدن میگویند.

نحوه خم كردن میلگردها:
با توجه به سنگینی نسبی كار میلگرد خم كنی و فشارهای نسبی زیادی كه درهنگام خم كردن میلگرد بر دستها وكمر وبعضا تمامی اعضای بدن وارد میشود بهتر است برای كاهش این فشارها ازمیز میلگرد خم كنی استفاده میشود.
ارتفاع این میز معمولا 80 سانتیمترو عرض ان یك متر است وطول ان با توجه به طول میلگردها و امكانات كارگاه میتواند بین 3تا9متر درنظر گرفته شود. بر روی این میز صفحه خم كن میلگرد قرار دارد.این صفحه عبارت است از صفحه فولادی مربع یا مستطیلی كه برروی آن تعدادی خار فولادی تعبیه شده است واین خارها از حركت میلگرد در بعضی ازجهات جلوگیری میكند.
صفحه خم كن میلگرد را از طریق پیچهایی بر روی میز ثابت كرده وبا استفاده از اچار F یا اچار گوساله میلگردها را را به شكلهای مورد نظر خم میكنند.
برای ایجاد قلابها و خمهای استاندارد قطر خار كه میلگرد به دور ان میچرخد وخم مورد نظر را بوجود میاورد باید متناسب با قطر میلگرد مورد خم باشد. با توجه به اینكه وظیفه اصلی میلگردها در بتن تحمل نیروهای كششی است باید میلگردهای مصرفی در بتن صاف باشد .

با وارد شدن نیرو به میلگرد مقطع ان باید در مقابل نیروی وارده مقاومت كند. در میلگردهای ناصاف قبل از اینكه مقطع میلگرد مقاومتی بروز دهد به دلیل طول اضافی ناشی ازناصافی میلگرد فاصله بین دونقطه ای كه بر انها نیروهای عمل وعكس العمل وارد میشوند میتواند زیاد شود كه این امر در قطعات بتنی جایز نیست بنابراین میلگردهای مصرفی در بتن باید حتما صاف وعاری از خمیدگی باشند.
دركارگاههای ساختمانی میلگردهای خم شده را از طریق كشیدن بوسیله دستگاههای كشش برقی صاف میكنند امادر كارگاههای كوچك كه فاقد این دستگاهها هستند برای صاف كردن میلگردها از پتك یا سندان استفاده میشود. در این صورت باید وزن پتك انتخابی با توجه به قطر میلگرد سنگین نباشد.
چنانچه ضربات پتك سنگین باشد امكان ایجاد تنش در میلگرد وجود دارد یا ممكن است در بعضی از قسمتهای میلگرد لهیدگی ایجاد شود وسطح مقطع از مقدار محاسبه شده كمتر گردد.

برش میلگردها:
برش میلگردها به دو روش سرد وگرم انجام میشود كه برش سرد از مزایای بیشتری برخوردار است. اما معمولا برش گرم ممنوع است واستفاده از ان تنها با اجازه دستگاه نظارتی امكان پذیر میباشد. ساده ترین وسیله برای برش سرد قیچی دستی ساده است.
این قیچیها در اندازه متفاوت وبا قدرت برش مختلف ساخته میشود. نوع دیگری از قیچیهای دستی برروی پایه قرار دارند . این قیچیها دارای ظرفیت برش بالاتری میباشند و میتوان با انها میلگردهای قطور رانیز برید. البته ماشینهای برقی برش میلگرد كه به گیوتین معروف هستند نیز وجود دارند كه باعث سرعت بخشیدن در برش بدون نیازبه نیروی كارگر میشود.
آچارخم كن میلگرد یا آچار F:

ساده ترین وسیله دستی برای خم كردن مناسب میلگردها ی نازك اچاری است به شكل F كه اصطلاحا به ان اچار گوساله نیز میگویند كه قسمت سر اچار از فولاد سخت ساخته میشود تا در اثر نیروهایی كه هنگام خم كردن میلگرد به ان وارد میشود فشرده و له نشود.

نحوه ساخت شناژهای افقی وعمودی:
نحوه ساخت شناژهای افقی وعمودی بدین صورت بود كه دو نفر كارگر برای درست كردن خاموتها ابتدا میلگردهای آج دار نمره 8 را به اندازه مشخص شده قطع میكردند وانرا روی میز میلگرد خم كنی میگذاشتند وبا چند حركت انرا بصورت مربع یا مستطیل خم میكردند واین كار را با اچار F یا یك لوله كه میلگرد را توی ان میگذاشتندانجام میدادند ودر انتها به خاموت خم غیر 90 درجه میدادند كه این كار برای خاموتهای شناژهای افقی به تعداد مشخص شده انجام شد.

اما برای میلگردهای طولی از میلگرد شماره 14 استفاده شد بطوری كه 4عدد میلگرد را به طول پی بعلاوه طول خم(قلاب) میبریدند كه مجموعا برای یك قسمت پی 4 عدد میلگرد را با خاموت به فاصله 25 سانتیمتر با سیم ارماتوربندی و وسیله ای بنام سیم چین میبستند. به این قفسه ارماتوری شناژ میگویند. بعد از ان شناژها را روی پی سنگی گذاشتند ودر جاههای عمود بر هم شناژها را با سیم به هم محكم میبستند.
بعد از اینكه شناژهای افقی تمام شد وهمه را در جای خود گذاشتند دوباره میلگردهایی به قطر 8 میلیمتر را به اندازه طولی طبق نقشه بریدند وانها را به شكل خاموت در اوردند. سپس میلگردهای به قطر 20میلیمتر را با توجه به اندازه های موجود در نقشه بریدند وچهار میلگرد را در گوشه های خاموتها میگذاشتند وخاموتها را بفاصله 25سانتیمتر از همدیگر قرار دادند وبا سیم ارماتوربندی محكم میبستند.
این كار را برای تمام شناژهای عمودی انجام دادند وبعد از اماده شدن شناژها انها را در جای خود قرار دادند .

قالب بندی شناژهای افقی وعمودی:
پس از آماده شدن شناژها قبل از انكه انها را در جای خود قرار دهند ابتدا با اب سطح پی سنگی را تمیز كردند وبه فاصله معین قطعات بتنی كوچكی بنام فاصله نگهدار یا لقمه را در زیرشناژها قرار دادند.
قطر این قطعات در حدود 5/2تا3 سانتیمتر بود كه در زیر شناژهای افقی كار گذاشته شد تا اینكه سطح زیر شناژها به اصطلاح كارگری بتن خور داشته باشد.
البته علت اصلی استفاده از فاصله نگهدار ایجاد فاصله مناسب با سطح پی میباشد تا این فضای ایجاد شده توسط بتن پر شود و میلگردها عملا در بتن غرق شوند.
بعد از اینكه شناژها در جای خود مستقر شدند كار قالب بندی شروع شد كه سه روز تمام كارگران ارماتوربند مشغول این كار بودند اما نحوه كار قالب بندی به این گونه بود كه ابتدا چند تخته نسبتا طویل را كنار همدیگرقرار میدادند سپس بوسیله تخته های زخیم تری كه عمود بر تخته های اول بودند و انها را پشت بند میگفتند تخته های طویل را میخ میكردند.

بدین طریق یك صفحه قالب چوبی ساخته میشد. تعداد وابعاد پشت بندهای لازم برای یك صفحه قالب با توجه به ابعاد قالب ونیروهای وارد بران تعیین میشد.
بعد از اینكه این صفحات به اندازه كافی ساخته شد انها را در دوطرف یك شناژ قرار دادند وابتدا با تیرهای چوبی به اسم مهاری نگه داشته شدند.
نحوه قرار گرفتن این تیرها بدین شكل است كه یك سر انها را به بدنه قالب تكیه میدهند و سر دیگر را بر روی زمین مهار میكنند .
برای مهار كردن این قسمت از سر تیرك ان را بوسیله گچ بر روی زمین محكم كردند.
برای حفظ فاصله مناسب بین صفحات قالب بر روی سر این صفحات تخته هایی با
فاصله های مناسب در نظر گرفته شد و بوسیله میخ محكم كردند.

البته برای محكم كاری بیشتر دو صفحه قالب را به همدیگر بوسیله سیم ارماتوربندی محكم بستند . با اتمام این كار قالب اماده بتن ریزی شد.

فاصله نگهدار یا لقمه:
برای ایجاد پوشش یكنواخت بتن روی میلگردها از قطعاتی بنام فاصله نگه دار یا لقمه استفاده میشود.این قطعات قبل از بتن ریزی در فواصل مناسب به شبكه میلگرد متصل میشوند.
در صورت عدم استفاده از فاصله نگه دار ممكن است هنگام بتن ریزی بخصوص هنگام ویبره كردن بتن میلگردها تغییر مكان دهند و در نتیجه پوشش بتن كم وزیاد شود.
گاهی این تغییر مكان انقدر زیاد است كه میلگرد به صفحات قالب میچسبد و در نتیجه هیچ گونه پوششی ایجاد نمیشود.
فاصله نگهدارها را معمولا از بتن وبه اشكال مناسب میسازند. فاصله نگهدار ها باید از جنس ونوع پایا باشند تا موجب خوردگی میلگرد و قلوه كن شدن پوشش بتن نشوند.بهتر است مخلوطی كه در ساخت لقمه ها بكار میرود از نظر مقاومت و پایایی وتخلخل با بتن اصلی یكسان باشد.
اما در انجام این پروژه برای ساخت لقمه از قالبهای كوچك پلاستیكی استفاده شد.بدین صورت كه ابتدا ملات ماسه سیمان اماده شد سپس درون قالبهای پلاستیكی ریخته شد پس ازطی زمان گیرش و سخت شدن و گذشت یك روز لقمه ها را از قالب پلاستیكی بیرون اوردند وبرای یك روز تمام در حوضچه اب قرار دادند.
با گذشت این مراحل لقمه ساخته شده اماده استفاده میباشد.

قلاب انتهای میلگرد واندازه استاندارد آن:
برای افزایش چسبندگی بین میلگردها و بتن باید در انتهای میلگردهای فولادی قلاب ایجاد كرد. این قلابها درمواقعی كه قطعه بتنی به كشش می افتد باعث جلوگیری از هم گسیختگی قطعه میشود .
قلابها انواع مختلف و اشكال متفاوتی دارند از قبیل چنگك و گونیا و قلاب 180 درجه .
ایجاد هر یك از قلابهای فوق در انتهای میلگردها الزامی میباشد.

فصل ششم
بتن سازی:
برای ساخت بتن حتی المقدور باید از ماشینهای بتن ساز(بتونیر) استفاده كرد.این ماشینها دارای دیگ گرداننده ای هستند كه به اهستگی حول محوری نسبت به افق میگردد و بوسیله تیغه ای كه در داخل ان تعبیه شده است محتویات خود را مخلوط مینماید.
نوع بزرگتر این دستگاه دارای پیمانه ای میباشد كه این پیمانه جهت ریختن شن وماسه در دستگاه از ان استفاده میشود.
گنجایش این پیمانه برحسب متر مكعب شن وماسه بر روی ان قید شده است. این پیمانه بوسیله كارگرها از شن وماسه وسیمان پر شده انگاه بوسیله اهرمی محتویات ان به داخل دیگ خالی میگردد.
زمان مخلوط كردن كلیه دفعات بتن سازی مساوی میباشد و تقریبا هر بار 5/1 دقیقه به دستگاه فرصت داده میشود تا شن و ماسه وسیمان را مخلوط كند.

حمل بتن:
اگر كارگاه بتن سازی از محل بتن ریزی فاصله داشته باشد برای حمل بتن از ماشینهای مخصوص حمل بتن استفاده میشود .این ماشینها را دمپر میگویند.
حتی المقدورباید از ریختن بتن داخل دیگ به روی زمین و بارگیری مجدد وحمل ان بوسیله فرغون خودداری كرد. باید توجه داشت كه با هر وسیله كه بتن را حمل میكنیم اعم از پمپاژ یا دمپر یا باگتهای حمل بتن اجزاء متشكله بتن از همدیگر تفكیك نشود.

بتن باید به حدی روان باشد كه دانه های ان بخوبی روی یكدیگر غلطیده وكاملا آرماتورها را احاطه نموده و گوشه های قالب خود را كاملا پر نموده و كلیه هوای موجود در قالب از ان خارج شود وباید حداقل اب ممكنه را برای انجام كارهای فوق مصرف نمود زیرا اب بیش از اندازه تبخیر شده و جای انرا هوا پر خواهد كرد.

نسبتهای اختلاط:
منظور از نسبت مخلوط كردن اجزاء بتن ان است كه كه نسبت مناسبی برای اختلاط شن وماسه به دست بیاوریم تا دانه های ریزتر فضای بین دانه های درشت تر را پر كرده و جسم توپر بدون فضای خالی و با حداكثر وزن مخصوص بدست اید و همچنین تعیین مقدار لازم اب بطوری كه بتن به راحتی قابل حمل بوده و در قالب خود جای گرفته و دور میلگردها را احاطه نموده و كلیه فضای خالی قالب را پر نماید ودرمجاورت ان فعل وانفعالات شیمیایی سیمان شروع شده وتا مرحله سخت شدن ادامه یابد وبالاخره تعیین مقدار سیمان مورد لزوم برای بدست آوردن بتن با مقاومت كافی كه بتواند به راحتی بارهای وارده ساختمان را تحمل نماید. مقاومت نسبی با افزایش سیمان بالا می رود.

حداكثر سیمانی كه آئیین نامه های مختلف برای بتن مجاز دانسته اند400kg سیمان در متر مكعب شن وماسه می باشد وچنین معتقد هستند اگر مقدار سیمان ازkg 400 بیشتر باشد جای مصالح سنگی را میلگرد وبجای قطعات سنگی كه مقاومت بیشتری دارد قطعات سیمانی خواهیم داشت ودر نتیجه باعث ضعف قطعه بتنی میشود.
البته مقدار سیمان به ریزی و درشتی دانه های مصرفی بستگی دارد هر قدر دانه های مصرفی ریزتر باشد ودر نتیجه سطح مخصوص دانه ها زیادتر باشد به سیمان بیشتری نیاز داریم زیرا فرض بر این است كه دوغاب سیمان مانند نوار نازكی دور تمام دانه ها را آغشته كرده و انها را به یكدیگر میچسباند رایجترین نسبت اختلاط اجزاء بتن در ایران نسبت حجمی برای شن و ماسه و نسبت وزنی برای سیمان میباشد و حتی نام گذاری و طبقه بندی بتن نیز بر حسب كیلوگرم سیمان در متر مكعب شن و ماسه انجام میگیرد.

با توجه به اینكه سیمان عرضه شده در بازار ایران اغلب در پاكتهای 50 كیلویی میباشد این اختلاط به راحتی انجام میگیرد.
در مواردی كه در كارگاه از سیمان فله استفاده شود باید از قبل پیمانه ای كه مقدار 50كیلو گرم سیمان را تعیین میكند ساخته ودر اختیار گروه بتن ساز قرار داد .
برای تعیین نسبت شن وماسه و اب جداول و راهنماهایی موجود است ولی ازانجا كه همیشه ودر همه كارگاهها وسایل تعیین دانه بندی شن وماسه در دست نیست بهتر است به نتایج آ‌زمایشگاهی بیشتر تكیه شود.

بتن ریزی:
قبل از بتن ریزی باید كلیه آرماتورها با نقشه كنترل شود مخصوصا دقت شود كه آرماتورها به همدیگر با سیم آرماتور بندی بسته شده باشند و اگر جایی فراموش شده است مجددا بسته شود.
فاصله ارماتورها یكنواخت باشد زیرا اغلب اتفاق می افتد كه فاصله بین آرماتورها یكنواخت نیست . بعضی از انها به هم چسبیده وبعضی با فاصله از همدیگر قرار میگیرند این موضوع باعث میشود كه بتن نتواند كلیه میلگردها را احاطه نموده و قطعه همگن و توپری بوجود بیاورد.

باید توجه شود كه محل بتن ریزی عاری از خاك و مواد زاید باشد. اگر بین اتمام كار آرماتور بندی و بتن ریزی چند روز فاصله باشد حتی میباید محل كار با دقت بیشتری بازدید شود ودر تمام روز بتن ریزی حتما باید یك نفر كارگر با تجربه مدام قالبها را كنترل نموده و اثرات اضافه شدن وزن را روی آنها در نظر داشته باشد ودر موقع بروز خطر افراد دیگر را مطلع كند.
در موقع بتن ریزی باید از رفت و امد زیاد روی آرماتورها جلو گیری نمود زیرا در این صورت در اثر وزن كارگران در آرماتورها انحنای موضعی بوجود خواهد امد .
بهتر است از قسمتی كه به مركز بتن نزدیك تر میباشد شروع به بتن ریزی نمود زیرا در این صورت رفت و امد كارگران از روی ارماتورها به حد اقل خواهد رسید و برای انكه پای كارگر ها در بتن تازه ریخته شده فرو نرود باید در مسیر عبور و مرور كارگر ها از تخته هایی زیر پای آنها استفاده شود.

برای دریافت اینجا کلیک کنید

سوالات و نظرات شما

برچسب ها

سایت پروژه word, دانلود پروژه word, سایت پروژه, پروژه دات کام,
Copyright © 2014 icbc.ir