مقاله جایگاه سیستم حمل و نقل زمینی استان بوشهر در گردشگری استان

توضیحات

 مقاله جایگاه سیستم حمل و نقل زمینی استان بوشهر در گردشگری استان دارای 78 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله جایگاه سیستم حمل و نقل زمینی استان بوشهر در گردشگری استان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله جایگاه سیستم حمل و نقل زمینی استان بوشهر در گردشگری استان

فصل اول: کلیات تحقیق
مقدمه و بیان مسئله
فصل دوم: ادبیات تحقیق
قسمت اول- گردشگری
مقدمه
تعاریف گردشگری
تعریف گردشگر
ارکان صنعت گردشگری
نقش زیرساخت‌ها در توسعه صنعت گردشگری
موانع توسعه گردشگری ایران از نقطه نظرات مختلف
استان بوشهر و تقسیمات سیاسی آن
جغرافیای طبیعی استان بوشهر
جاذبه‌های گردشگری استان بوشهر
قسمت دوم- حمل و نقل
مقدمه
حمل و نقل چیست؟
ارتباط حمل و نقل و گردشگری
مدل مستقیم حمل و نقل
عوامل موثر در توسعه حمل و نقل
اهمیت سرمایه گذاری در حمل و نقل
فصل سوم: روش تحقیق
مقدمه
فرضیه‌های تحقیق
اهداف تحقیق
روش تحقیق
خلاصه مراحل انجام تحقیق
جامعه آماری
فصل چهارم: نتیجه‌گیری
مقدمه
نتیجه‌گیری و ارائه پیشنهادات
الف- نتایج حاصل از آزمون فرضیات، از دیدگاه مسافران
ب- نتایج حاصل از آزمون فرضیات، از دیدگاه کارشناسان
پیشنهادات به مسئولین
پیوست‌ها
الف- منابع و مآخذ
ب- پرسش نامه‌ها

بخشی از منابع و مراجع پروژه مقاله جایگاه سیستم حمل و نقل زمینی استان بوشهر در گردشگری استان

1- ارکانی، سعید؛ 1383؛ الگوی مدیریتی برای توسعه گردشگری خارجی، رساله دکتری؛ دانگ، علامه طباطبایی
2- الوانی، سیدمهدی و دهدشتی، زهره؛ 1373؛ اصول و مبانی جهانگردی؛ معاونت اقتصادی و برنامه ریزی بنیاد و مستضعفان و جانبازان، چاپ اول
3- خاکی، غلامرضا؛ 1378؛ روش تحقیق؛ پایان نامه‌نویسی؛ انتشارات مرکز، چاپ اول
4- داس ویل راجر؛ 1379؛ مدیر جهانگردی؛ ترجمه دکتر اعرابی و داود ایزدی؛ دفتر پژوهش‌های فرهنگی؛ چاپ دوم
5- رضوانی، علی اصغر؛ 1374؛ جغرافیا و صنعت توریسم، انتشارات دانشگاه پیام نور
6- زنده دل، حسن؛ 1377؛ مجموعه کتاب‌های راهنمایی ایرانگردی؛ موسسه تحقیقات ایرانگردی
7- سالنامه آماری حمل و نقل جاده‌ای؛ 1382؛ وزارت راه وترابری
8- سالنامه آماری استان بوشهر؛ 1382؛ مرکز آمار ایران
9- ماهنامه صنعت حمل و نقل و ماهنامه عنصر
10- وای، چاک؛ 1377؛ جهانگردی در چشم اندازی جامع؛ ترجمه دکتر اعرابی و دکتر پارسائیان، دفتر پژوهش های فرهنگی
10- فالک؛ 1371؛ مبانی حمل و نقل؛ ترجمه محمد رضا حسامی؛ نشر حسامی
12- خیستی؛ جوقین و لال، کنت؛ 1381؛ مهندسی ترابری و ترافیک، ترجمه دکتر محمود صفارزاده؛ دانشگاه تربیت مدرس

اهمیت و ضرورت تحقیق

توسعه گردشگری استان بوشهر می‌تواند عاملی برای رشد و توسعه استان ذکر شود که به اشتغال‌زایی و توسعه اقتصادی آن می‌توان اشاره کرد. وجود سواحل زیبا و هوای مطبوع این خطه از سرزمین مادر فصول سرد می‌تواند برای هر گردشگری، چه داخلی و چه خارجی جذاب باشد. اما استان بوشهر با داشتن این امتیاز کمتر از این توان بالقوه سود برده است. پس قطعاً‌ موانعی وجود دارد که یکی از این موانع وضعیت نامناسب سیستم حمل و نقل زمینی استان و شبکه راههای آن می‌باشد

هدف تحقیق

هدف اصلی تحقیق پاسخگویی به این سوال است که آیا وضعیت موجود سیستم حمل و نقل زمینی یکی از موانع توسعه و رونق گردشگری به شمار می‌آید؟

فرضیه‌های تحقیق

-         فرضیه اصلی: وضعیت نامناسب سیستم حمل و نقل زمینی یکی از موانع توسعه گردشگری استان است

-         فرضیه فرعی (1): وصل نبودن استان بوشهر به شبکه راه‌آهن یکی از موانع توسعه گردشگری استان است

-    فرضیه فرعی (2): وضعیت نامناسب شبکه‌راه‌های برون شهری استان یکی از موانع توسعه گردشگری استان است

-    فرضیه فرعی (3): وضعیت نامناسب تأسیسات و خدمات جانبی راه‌های برون شهری استان یکی از موانع توسعه گردشگری استان است

روش تحقیق

روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی و از نوع پیمایشی است

روش جمع آوری اطلاعات

روش جمع‌آوری اطلاعات از طریق پرسش‌نامه، مصاحبه و منابع کتابخانه‌ای می‌باشد

قلمرو تحقیق

قلمرو مکانی این تحقیق محدوده جغرافیایی استان بوشهر است و مسافران و کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، قلمرو زمانی فروردین 85 می‌باشد

جامعه و نمونه آماری

-         مسافران

-         کارشناسان

نتایج مورد انتظار تحقیق

توسعه حمل و نقل زمینی می‌تواند نقش مهمی را در توسعه گردشگری ایفا کند و برای دسترسی به هر مکان و جاذبه ای سیستم حمل و نقل به عنوان یک زیر ساخت مطرح و مهم است

مقدمه

یکی از زمینه‌های حرکت از اقتصاد متکی به نفت، به اقتصاد غیر نفتی، تغییر ساختار اقتصادی کشور است و برای چنین تغییری نگرشی یکپارچه در ابعاد یکپارچه در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، حقوقی و مدیریتی ضروری به نظر می‌رسد. یکی از عرصه‌های تنوع، تنوع بخشی اقتصادی کشور با توجه به تنوع محیطی و مزیت‌های نسبی موجود، گردشگری است

گردشگری امروزه در اغلب کشورها به ویژه کشورهای جهان سوم کلید اقتصاد بشمار می‌رود، تا جایی که در این کشورها گردشگری بیش از سایر برنامه‌های توسعه در اولویت قرار گرفته است. تنوع بخشی به اقتصاد، بالا بردن شاخص‌های توسعه انسانی، مشکلات ناشی از صنعتی شدن و آلودگی بیش از حد استاندارد شهرها و بویژه شهرهای بزرگ، افزایش بهره‌ وری نیروی انسانی، اشتغال‌زایی، تکامل فرهنگ‌ها، حفظ محیط زیست و در مجموع توسعه پایدار از دغدغه‌هایی است که جهان سوم با آن روبرو است و هر یک از کشورها در هر سطحی از توسعه تلاش می‌کنند تا پاسخی مناسب به دغدغه‌های مذکور بدهند

در بین کشورهایی که به تنوع بخشی اقتصاد روی آورده‌اند و می‌خواهند خود را از اقتصاد تک پایه‌ای برهانند، در جستجوی شناخت مزیت‌ها یا خلق آنها هستند. یکی از این مزیت‌ها، گردشگری است که اغلب کشورها به ویژه کشورهایی که به لحاظ موقعیت مکانی از این مزیت برخوردارند. در برنامه‌های ملی خود آنرا گنجانده‌اند با از این طریق بتوانند فرایند توسعه ملی خود را تکامل بخشند

مسافرت و صنعت گردشگری به عنوان بزرگترین و مهمترین صنعت در دنیای امروز به حساب می‌آید. بسیاری از کشورهای این صنعت پویا را به عنوان منبع درآمد، اشتغال، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی خود می‌دانند. بویژه کشورهای در حال توسعه، به توسعه گردشگری اهمیت بیشتری می‌دهند. (وای؛ 1377؛ ص 27)

توسعه گردشگری در هر پایه و برنامه‌ای که در مورد توسعه باشد، عامل کلیدی بشمار می‌رود توسعه کشاورزی، صنعت و گردشگری از راه‌های مختلف ایجاد کسب و کار هستند و احتمالاً، توسعه گردشگری ساده‌ترین روش برای کسب وکار و در آمد در مقایسه با دو روش دیگر است. در کشور ما صنعت گردشگری از پتانسیل بالایی برخوردار است و اگر توجه خاصی به آن شود می‌تواند درآمد زیادی را عاید کشور کند

تعریف گردشگری

امروزه گردشگری به عنوان یکی از پدیده‌های مهم زندگی اجتماعی بشر، از دیدگاه علوم مختلف از جمله اقتصاد، جامعه‌شناسی، جغرافیا و مدیریت، مورد بررسی قرار می‌گیرد و بر همین اساس تاکنون تعاریف متعددی از گردشگری به توجه به دیدگاه موضوعی هر یک از رشته‌ها، صورت گرفته است

گردشگری از دیدگاه جامعه شناسی عبارت است از: مجموعه روابطی که شخص گردشگر در محل اقامت موقت خود در مقصد، با انسان های ساکن در آن محل بوجود می‌آورد. در این تعریف صرفاً به روابط گردشگر و کلاً روابط انسانی توجه شده است در حالی که جغرافی‌دانان در تعریف خود از گردشگری، عمدتاً بر رابطه گردشگران با مقصد و اقلیم متمرکز می‌شوند. (کاظمی؛ 1381؛ ص 31)

در فرهنگ لغت گردشگری عبارت است از: مسافرت برای تفریح و سرگرمی و سفری که در آن مسافر به مقصدی رفته و سپس به محل سکونت خود بر‌می‌گردد. در تعریف دیگری، گردشگری به سفر موقتی و کوتاه اطلاق شده که ضمن آن گردشگر به منطقه‌ای خارج از محل سکونت و کار خود به منظور سیر و سیاحت سفر می‌کند

نکات مهمی که در کلیه‌ی تعاریف مشاهده می‌شود، جدا شدن فرد از محل کار و اقامت دائم خود، کوتاه و موقتی بودن سفر و انجام فعالیت‌هایی مانند بازدید، سرگرمی و تفریح در مدت سفر می‌باشد

از نظر اقتصادی گردشگری نشان دهنده انتقال قدرت خرید از یک منطقه به منطقه دیگر است. (الوانی؛ 1373؛ ص 18، 19)

نهایتاً‌ اینکه گردشگری فعالیتی است چند رشته‌ای، چند مسئله‌ای، چند بخشی‌ و چند شکلی، چند رشته‌ای از این جهت که گردشگری از رشته‌های اقتصاد، حقوق، جامعه شناسی ، روان شناسی، جغرافیا، هتلداری، بازرگانی، راه و ساختمان و… استفاده می‌کند

چند مسئله‌ای از این جهت که با مسائل جغرافیایی، زیست محیطی، مالی و اقتصادی، فنی، انسانی، فرهنگی و آموزشی، حقوقی و سیاسی و امنیتی ارتباط دارد

چند بخشی از این جهت که در گردشگری، بخش‌های دولتی، نیمه دولتی، و خصوصی درگیر می‌باشند. چند شکلی از این جهت که گردشگری از اشکال مختلف فرهنکی، ورزشی، کسب و کار، درمانی، اجتماعی، زیارتی، و استفاده از شیوه‌های مختلف حمل و نقل و تاسیسات اقامتی تشکیل می گردد. (عزیزی؛ 1378؛ ص 48)

تعریف گردشگر

برای دریافت اینجا کلیک کنید