مقاله پیشرفت هایی در کاهش آسیب میوه ها و سبزیجات در طول انجماد

توضیحات

 مقاله پیشرفت هایی در کاهش آسیب میوه ها و سبزیجات در طول انجماد دارای 50 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله پیشرفت هایی در کاهش آسیب میوه ها و سبزیجات در طول انجماد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله پیشرفت هایی در کاهش آسیب میوه ها و سبزیجات در طول انجماد

I. مقدمه

II. شرطی کردن دما

A. شرطی کردن دما

B. شرطی کردن دمایی دو مرحله ای;

C. تغییرات فیزیولوژیکی القاء شده بوسیله شرطی کردن دما

D. شرطی کردن دمایی بالا

III. گرما دادن متناوب;

A. بهبود از آسیب انجماد بوسیله گرما دادن متناوب;

B. مکانیسمهای ممکن گرما دادن متناوب;

IV. اتمسفر کنترل شده

A. فواید

B. خطرات;

V. تنظیم کننده های رشد گیاه

A. اسیداسکوربیک;

B. تری یازولها

C. اتیلن

D. پلی آمین ها

VI. دیگر مواد شیمیایی;

A. قارچ کشها

B. کلسیم

C. آنتی اکسیدانتها و پاک کننده های رادیکالهای آزاد

VII. بسته بندی;

VIII. موم کردن و دیگر پوشش دهنده ها

نکته های نتیجه گیری شده

I. مقدمه

یکی از اهداف اصلی تحقیق روی آسیب در طول سرد کردن محصولات کشت شده یافتن روشهای موثر برای کاهش آسیب حاصل از سرد کردن است. محصولات تازه حساس به سرد کردن از فواید کلی نگهداری از طریق سرد کردن بهره مند نیستند و سریعاً اگر در یخچال نگهداری نشوند، نابود می شوند. اگر عمل سرد کردن در این بافتهای حساس افزایش داده شود و یا اگر ظهور علائم آسیب در طول سرد کردن به تاخیر بیفتد، در این صورت نگهداری کالاها در دماهای پایین تر برای کاهش میزان نابودی امکانپذیر است

در طول 50 سال گذشته گزارشات متعددی درباره تکنیکهای مختلفی که می تواند در طول دوره بعد از برداشت برای کاهش آسیب به کار رود منتشر شده است. این تکنیکها می تواند به صورت شرایط دمایی، گرما دادن متناوب، کنترل اتمسفر، کاربرد تنظیم کننده های رشد، دیگر مواد شیمیایی، مومیایی کردن و پوشش دهنده ها و بسته‌بندی طبقه بندی شود

سه پیشرفت اول دستکاری و تعدیل شرایط محیطی است، در حالی که بقیه شامل درمان مستقیم کالاست. بعضی از این تکنیکها روی کالاهای خاص موثرتر هستند. روشهای پیشگیری و کاهش آسیب در طول سرد کردن در مقالات مروری که قبلاً ذکر شده است. با وجود این تکنیکهای جدید دائماً در حال گسترش هستند. این مقاله مروری بر تکنیکهای مختلف بعد از برداشت برای کاهش آسیب در طول انجماد در خوشه های کشت های مختلف می باشد و آنها را جمع آوری می کند. همچنین برای کمک به خواننده و ارائه مطالب مورد علاقه اطلاعات بصورت جدول در آمده است. در یان جدولها، اجزاء مهم هر اقدام مانند دما، مدت شرطی کردن، دمای نگهداری، گرمای متناوب، مدت گرما دادن ودرجه حرارت و مقادیر CO₂, O₂ در نگهداری اتمسر کنترل شده، تنظیم کننده های رشد برای کاهش آسیب درطول سرد کردن آمده است

خواننده هایی که به جزئیات بیشتر علاقه مند هستند (در مورد مکانیسمهای ممکن در کاهش آسیب در طول سرد کردن) به مطالعات پارکین و همکاران (1989)، وانگ (1989) ریسون و روت (1990) مراجعه کنند

II. شرطی کردن دما

دمای پیش از نگهداری اثری مهم بر حساسیت محصولات در برابر آسیب حاصل از انجماد دارد

A. شرطی کردن دما

درجه حرارتی که میوه ها و سبزیجات دقیقاً قبل از عمل سرد کردن در تماس با آن قرار می گیرند به طور معنی داری به تحمل سرد کردن این محصولات تاثیر دارد. شرطی کردن در درجه حرارتهای کمی بالاتر از محدوده سرد کردن بحرانی تحمل محصولات را به سرد کردن در طول دمای نگهداریکم متعاقب را افزایش می دهد و ظهور نشانه های آسیب را به تاخیر می اندازد

فلفلهای شیرین که در درجه حرارت زیر 7 نگهداری می شوند گودیهای سطحی و پرزهای زائد روی پوست آنها ظاهر می شود. با وجود این فلفلهایی که در 10 برای 5 روز قبل از شروع نگهداری در 1، 4 یا 7 شرطی شدند، کمتر در برابر سرد شدن آسیب دیدند

گودی و فساد در کدوی تابستانی در درجه حرارت زیر 10 اتفاق می افتد. شروع علائم آسیب در طول سرد کردن به تاخیر افتاد وقتی کدوها در 10 یا 15 برای دو روز قبل از نگهداری در 5/2 یا 5 شرطی شدند

خیارها نیز می توانند در 15 یا 18 قبل از نگهداری در 5 یا 5/6 برای پیشگیری از آسیب سرد شدن شرطی شوند

خربزه های درختی در برابر سرماخوردگی پوستی روی آنها ظاهر می شود. پیش شرطی کردن خربزه های درختی برای 4 روز در 5/12 حساسیت به سرد کردن را کاهش می دهد

فرایند سرد کردن در 2/2-10 مورد نیاز برای نگهداری لیمو و کریپ فورتها اغلب باعث آسیب در طول سرد کردن می شود. یکی از راههای کاهش وقوع آسیب در طول سرد کردن در زمان و بعد از فرآیند سرد کردن استفاده از شرطی کردن دمایی است. هاتون و کوبیدج فهمیدند که پیش شرطی کردن کریپ فروتها در 10، 15 یا 16 برای 7 روز می تواند باعث کاهش آسیب سرد کردن در 0 یا 8 شود

چوآلتز نیز گزارش کرده اند که نگهداری گریپ فروتهای تازه چیده شده برای 6 روز در 17 قبل از آغاز فرایند سرد کردن باعث کاهش آسیب سرد کردن می شود. شرطی کردن دمایی نیز در بهبود آسیب سرد کردن دیگر مرکبات نیز موثر است

لیموهای شرطی شده برای یک هفته در 5 یا 15 قبل از فرآیند سرد کردن در 2/2-0 آسیب سرد کردن کمتری از میوه‌های غیر شرطی شده در طول 4 هفته نگهداری در 10 بعد از فرآیند سرد کردن نشان دادند. لیموهایی که برای یک هفته در 7-20 قبل از نگهداری در 5/1 برای دو هفته شرطی شدند نیز آسیب کمتری نشان دادند

B. شرطی کردن دمایی دو مرحله ای

شرطی کردن دمایی دو مرحله از شرطی کردن دمایی یک مرحله ای موثرتر است. ناکامورا فهمید که بادمجانهایی که در 15 برای 1 یا 2 روز و بدنبال آن 1 روز دیگر در 15 شرطی شدند گودیهای کمتری بعد از نگهداری در 5/6 برای 7 روز در مقایسه با آنهایی که برای 1 یا 2 روز تنها در 15 شرطی شده بودند از خود نشان دادند. توماس واکی گزارش کردند که انبه هایی در معرض شرطی شدن دمایی دو مرحله‌ای در 15 و 20 برای 1و2 رشوز به ترتیب قرار گرفتند مقاومت بیشتری در برابر نگهداری در 10 برای مدت طولانی نشان دادند و در موقع رسیده شدن رنگ بهتر و کیفیت ارگانولپتیک بهتر داشتند

گوجه فرنگی ها نیز می توانند به نحو تحسین بر انگیزی در درجه حرارت کم بوسیله تماس موفقیت آمیز برای 4 روز در 12 که بوسیله 4 روز در 80 و 7 روز در 5 دنبال می شود نگهداری شوند. کاهش به تدریج 3 درجه دما در فاصله 12 ساعت از 21 به 5 تولید حداقل آسیب سرد کردن را در موزها در مقایسه با دیگر فرآیندها از جمله کاهش 5 هر 24 ساعت، 8 هر 36 ساعت با یک تغییر تنها از 21 به 5

کاهش دو مرحله ای دما همچنین در پیشگیری از اختلال قلب سیاه موثر است و یک نشانه از آسیب سرد کردن در زمان نگهداری گلابی های چینی موثر بود. پیشنهاد شده بود که دمای نگهداری ابتدایی برای گلایی های داچ در 10-20 برای 10 تا 15 روز حفظ شود. بنابراین دما باید به 0 در میزان 1 برای 3 روز پایین آورده شود. این فرآیند پیش رونده انجماد گلابی های داچ را برای نگهداری سرد تشویق می‌کند و از توسعه اختلال قلب سیاه جلوگیری کند

C. تغییرات فیزیولوژیکی القاء شده بوسیله شرطی کردن دما

به طور ظاهر شرطی کردن دمایی یک پاسخ تطبیقی در میوه جات و سبزیها در برابر فشار حاصل از سرد کردن ایجاد می کند. این تطابق به درجه حرارتهای پایین تر در نتیجه تعدیلهای فیزیولوژیکی متعدد القا شده بوسیله فرآیند شرطی کردن است. بسیاری از تغییرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی در گیاهان حساس به سرد کردن در ارتباط با شرطی کردن دمایی و یا عملیات سخت کردن است برای مثال اسکوانی و آلدئیدهای بلند زنجیره در گریپ فروت در طول شرطی کردن دما افزایش می یابد

افزایش شکر نشاسته و کاهش در RNA، پرتئین و فسفات محلول لیپید در گیاهان کتان در زمان تماس به 15 برای 2 روز. شرطی کردن دمایی گیاهان سرزمینهای پست استوایی را در برابر دست دادن محتوی کلروفیل 2 حفظ می کند و باعث حفظ فعالیت ریبولوز 1و5 بیوفسفات کربوکسیلاز در طول فشار انجماد می شود

انجماد باعث تخریب لیپیدها در میوه خیار، خیارهای بذری و گوجه فرنگی می‌شود. از دست دادن چربی با شرطی کردن دمایی کاهش می یابد. کدوهای سوزوکی که در 15 برای 2 روز شرطی شدند سطوح بالاتری از فسفولیپیدهای فسفاتیدیل کولین، فسفاتیدیل اتانول آمین، فسفاتیدیل گلسیرول و فسفاتیدیل اینوزیتول و گالاکتو لیپیدی مونو گالاکتوزیل دی آسیل گلسیرول و دی گالاکتوزیل دی آسیل گلسیرول در طول انجماد در 5 در خود حفظ کردند. افزایش در فسفاتیدیل کولین و فسفاتیدیل اتانول آمین که در زمان شرطی کردن دمایی خیار اتفاق می افتد تحملی بیشتر به سرد کردن اعطاء می کند

حادثه اولیه ایجاد کننده آسیب انجماد، انتقال در دستور مولکولی و سیالیت غشای لیپیدهاست که سیالیت غشای دو لایه چربی با ترکیب اسید چرب فسفولیپید مشخص می شود. سیالیت غشاها در ارتباط با ترکیب نسبی اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع در گلسیرو لیپیدهای غشاء است. شرطی کردن دمایی گزارش شده درجه غیر اشباعیت اسیدهای چرب در فسفولیپیدها را افزایش می دهد و از آسیب انجماد در برگهای موز، خیار و پنبه جلوگیری می کند

افزایش در غیر اشباع سازی اسیدهای چرب با شرطی کردن دمایی فرض شده که نتیجه‌ای از تغییر اسید چرب و بیوسنتز غیر ترجیحی فسفولیپیدهای منفرد است. افزایش فعالیت دساپور از پالیتوئیل کوآویلولها در طول شرطی کردن دمایی است. شرطی کردن دمایی باعث افزایش سطح اسید لینولئیک در فسفاتیدیل کولین و فسفاتیدیل اتانول آمین در گریپ فروت می شود. همچنین غلظت اسیدهای چرب تری آسیل گلسیرول در بافتهای مرکبات بعد از شرطی کردن دمایی افزایش می یابد

کدوهای سوزوکی شرطی شده دمایی میزان بالاتری از اسیدهای چرب غیراشباع نسبت به اشباع در فسفاتیدیل کولین و فسفاتیدیل اتانول آمین در کدوهای غیر فرایند شده، داشتند. شرطی کردن دمایی همچنین از افزایش نسبت استرول به فسفو لیپید در طول انجماد جلوگیری می کند. این میزان دقیقاً در ارتباط با ویسکوزیته غشا و نفوذ ناپذیری آن است

همچنین این بر سیالیت غشاء اثر می گذارد و بر ظرفیت بافت برای مقاومت در برابر فشار انجماد موثر است. فرآیندهایی که از افزایش نسبت آزاد استرول به فسفو لیپید جلوگیری می کنند تمایل دارند که آسیب انجماد را کاهش دهند. کاهش در میزان اسیدهای چرب غیر اشباع به اشباع ممکن است نشان دهنده یک افزایش در پراکسیداسیون لیپید در طول انجماد شود

شواهد جمعی پیشنهاد می کند که پراکسیداسیون لیپیدها در توسعه آسیب انجماد دخالت دارد و شرطی کردن دما ممکن است سبب کاهش آسیب انجماد بوسیله حفاظت لیپیدهای غشاء از پراکسیداسیون شود

هارمیا و روپارکین فهمیدند که تولیدات فلورسانت لیپوفیلیک پراکسیداسیون لیپید در قسمت قطبی چربی جمع می شود که از تیلاکوئیدهای بافت پوست در خیار بعد از 5-7 روز انجماد جدا شدند. کرامرووانگ همچنین نشان دادند که سطوح تولیدات فلورسانت محلول و به کلروفرم در پوست کدوی سوزوکی بعد از انجماد افزایش یافت

سطوح ترکیبات فلورسانت قویاً بوسیله شرطی کردن دما کاهش یافت. شرطی کردن دما به طور معنی داری سبب افزایش اسپرمیدین و سطوح اسپرمین در کدوی سوزوکی شد. افزایش همزمان در این دو پلی آمین در ارتباط با فعالیت افزایش یافته 5-آدنوزیل میتونین دکربوکسیلاز بود. این آنزیم سبب تحریک تولید 5- آدنوزیل میتونین و کربوکسیلی می شود که به عنوان یک دهنده آمینو پروپیل برای سنتز در دور اسپرمیدین و اسپرمین استفاده می شود

القای بیوسنتز پلی آمین در طول شرطی کردن دما به طور روش کمک به کاهش آسیب انجماد می کند. این همچنین نشان داده شده که آکلیماتیسیون در درجه حرارت پایین باعث افزایش سطوح پرولین و کاهش قندها در گریپ فروت می شود

محتوی قند در ارتباط یا تغییرات در حساسیت انجماد بوده است افزایش محتمل به انجماد در گوجه فرنگی بذری سبب تجمع کربوئیلوات شده است. همینطور غلظت بالای پرولین در پوست گزارش شده مقاومت گریپ فروت به دماهای انجماد در نگهداری را پیش برده است

D. شرطی کردن دمایی بالا

برای دریافت اینجا کلیک کنید