مقاله کنترل و مدیریت پروژه عمرانی

توضیحات

  مقاله کنترل و مدیریت عمرانی دارای 42 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کنترل و مدیریت عمرانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کنترل و مدیریت عمرانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله کنترل و مدیریت عمرانی :

کنترل و مدیریت پروژه عمرانی

مدیریت ، برنامه ریزی و کنترل پروژه :
تعریف پروژه و اهمیت مدیریت آن
با توجه به روند رو به توسعه گسترش صنایع درکشورو افزایش تدریجی طرحهای عمرانی جدید و پروژه های صنعتی وعمرانی مختلف، برنامه ریزی و مدیریت پروژه صحیح در این بخشها ضروری است .
به طور کلی می توان پروژه را به صورت مجموعه ای از عملیات پیچیده ، غیر تکراری ومرتبط با یکدیگر تعریف کرد که زیر نظر یک مدیریت و سازمان اجرایی مشخص برای تامین اهداف معین و در چارچوب برنامه زمانی و بودجه از پیش تعیین شده ای اجرا می گردد.
مدیریت پروژه فرآیندی است که باید طی آن پروژه در دوره حیات خویش از آسانترین و با صرفه ترین راه به نتیجه مطلوب دست یابد . فرایند مدیریت پروژه از سه بخش عمده تشکیل یافته که عبارتند از : برنامه ریزی ، اجرا و نظارت .
سیستم برنامه ریزی و کنترل پروژه
موفقیت اجرای پروژه های بزرگ صنعتی و عمرانی نیاز به رویکردی سیستماتیک در برنامه ریزی و کنترل نحوه اجراء فعالیتها از نظر زمان اجراء و هزینه دارد .
کار اصلی سیستم برنامه ریزی و کنترل پروژه عبارت از تهیه ، گردآوری ، ثبت و نگهداری اطلاعات مراحل مختلف دوره زندگی پروژه و پردازش ، طبقه ندی و تحلیل آنها و تهیه گزارشات لازم برای مدیر پروژه است .
هدف این سیستم ، هدایت پروژه بر طبق زمانبندی و بودجه تعیین شده و تامین اهداف و محصولات نهائی پروژه و ذخیره اطلاعات حاصله جهت استفاده در پروژه های بعدی می باشد .
این سیستم باید مدیر پروژه را در بهینه کردن سه عامل زمان ، هزینه و کیفیت در اجرای پروژه یاری نماید .
یک سیستم برنامه ریزی و کنترل پروژه خوب باید دارای تواناییها و قابلیتهای زیر باشد :
• تعیین تاریخ اتمام پروژه در مرحله برنامه ریزی و زمانبندی اولیه .
• تعیین ساختار شکست کار ( WBS ) جهت اجراء صحیح و عدم تداخل فعالیته و منابع آنها.
• ارائه راه حل با صرفه جهت جبران تاخیرات در اجراء برخی فعالیتهای پروژه در زمان اجراء.
• ارائه راه حل با صرفه جهت تسریع مدت اجراء پروژه در صورت تغییر در شرایط اقتصادی و اجتماعی در کشور یا سازمان مولد پروژه و تغییر اولویتهای پروژه و نیاز به اجراء سریعتر آن .
• زمانبندی و برنامه ریزی در جهت استفاده از نیروی انسانی ، ماشین آلات و تجهیزات و بطور کلی منابع مصرف مجدددر جهت استفاده مطلوب ازآنها و گریز از بروز تنگنا و محدودیت در این زمینه .
• چگونگی توزیع مواد و بطور کلی منابع غیر مصرف مجدد میان پروژه ها و فعالیتهای مختلف آنها .
• زمانبندی سفارشات خرید مواد ، مصالح ، ماشین آلات و تجهیزات جهت کاهش هزینه های انبارداری و ضایعات و همچنین زیانهای ناشی از راکد ماندن منابع مالی پروژه .
• تعیین میزان نقدینگی پروژه درهرواحدزمانی جهت پرداخت به موقع صورتحسابها و پیش پرداختها.
• ثبت و تجزیه و تحلیل نتایج حاصله در مواقع لزوم تغییر در برنامه ریزی پروژه و نگهداری جهت استفاده در پرژوه های آتی و جلوگیری از بروز مشکلات مشابه .
مراحل برنامه ریزی و کنترل پروژه
1 – مرحله برنامه ریزی
برنامه ریزی پروژه شامل کارهایی است که با انجام آنها می توان فعالیتهای پروژه و روابط میان آنها را شناخت و مدت ، منابع مورد نیاز و هزینه اجرای آنها را براساس معیارهای موجود در سازمان مولد پروژه برآورد نمود .
مراحل مختلف برنامه ریزی را می توان به گامهای زیر تقسیم بندی نمود :
گام اول : تحلیل پروژه ، شناخت فعالیتها و روابط آنها ، تهیه ساختار شکست کار ( WBS )
گام دوم : برآورد مدت منابع مورد نیاز و هزینه اجرای هریک از فعالیتهای پروژه .
گام سوم : زمانبندی پروژه،برنامه ریزی منابع،بررسی رابطه زمان وهزینه ( Cost-Time Trade–Off ) و بررسی مسائل و مشکلات احتمالی و قابل انتظار ( Contingencies Problems ) .
گام اول : تحلیل پروژه ، شناخت فعالیتها و روابط آنها ، تهیه ساختار شکست کار ( WBS ) .
1. مشخص کردن فاز بندی اجرایی پروژه براساس سازمادهی اجراء فعالیتهای آن و تعیین فعالیتهای عمده هریک از فازهای پروژه یا به عبارت دیگر تقسیم پروژه به زیر پروژه های آن .
2 شکستن هر زیر پروژه به جزییات آن و تعیین کلیه فعالیتهای پروژه براساس نحوه اجرای آن
3 طراحی ساختار شکست کار ( WBS ) به صورت منظم و سیستماتیک با روش از بالا به پایین (TOP – DOWN ) که با توجه به نوع ، شکل سازماندهی و وسعت پروژه می تواند براساس فازهای اجراء پروژه ، کارهای عمده پروژه ، محصول نهائی و اجزای آن ، واحدهای سهیم در اجرای پروژه و یا ترکیبی از آنها انجام گیرد .
4 تعیین تمام وقایع و رخدادهای اجرایی پروژه ( Milestones ) جهت تسهیل در کنترل های بعدی و تاکید بر پایان بعضی از فعالیتهای حیاتی در زمان معین .
5 شناخت و تعریف روابط تقدم و تاخر بین فعالیتها بطور صحیح و واقعی .
گام دوم : برآورد مدت ، منابع مورد و هزینه اجرای هر یک از فعالیتهای پروژه .
1 برآورد و تخمین مدت اجرای هر یک از فعالیتهای تعیین شده در گام اول با توجه به نظریات کارشناسان اجرایی و تجربیات قبلی در زمینه اجرای پروژه های مشابه .
2 ترسیم شبکه پروژه با استفاده از روش CPM ( Critical Path Method ) و بهره گیری از برنامه های نرم افزاری تخصصی در امر برنامه ریزی و کنترل پروژه .
3 برآورد منابع انسانی ، تجهیزات و ماشین آلات مورد نیاز جهت اجرای هر یک از فعالیتهای پروژه .
4 برآورد مواد و مصالح مورد نیاز جهت اجرای پروژه .
5 تعیین و شناخت منابع موجود و قابل دسترس و امکان بکارگیری آنها .
6 برآورد هزینه اجرائی هر یک از فعالیتها با توجه به هزینه های ثابت و متغیر آنها .
7 تجزیه و تحلیل هزینه های پروژه و مقایسه نتایج حاصله با بودجه تعیین شده برای اجرای پروژه توسط سازمان مولد پروژه .
گام سوم : زمانبندی پروژه ، برنامه ریزی منابع ، بررسی رابطه زمان و هزینه و بررسی مشکلات احتمالی.
1 آنالیززمانی شبکه، تعیین مسیربحرانی و شناسایی فعالیتهایی که شناوری آنهاکم است(فعالیتهای بحرانی ) .
2 تخصیص منابع موجود به فعالیتهای پروژه با توجه به محدودیتهای موجود منابع .
3 آنالیز منابع پروژه و تغییر در برنامه زمانبندی اولیه با توجه به محدودیت منابع در دسترس .
4 تسطیح منابع در صورت لزوم و تغییر در برنامه زمانبندی اولیه با توجه به تسطیح انجام شده .
5 تجزیه و تحلیل رابطه زمان وهزینه ( Cost-Time Trade–Off ) و زمانبندی پروژه با حداقل هزینه با استفاده از روشهای موجود و جدید ارائه شده در این زمینه .
6 بررسی شرایط نامناسب جوی و سایر مشکلات قابل پیش بینی که بر نحوه و زمان اجراء فعالیـتهای پروژه تاثیر گذار می باشند .
مرحله نظارت و اجرا
به ندرت اتفاق می افتد که در پروژه ای تمام فعالیتها از زودترین تاریخ شروع خود اجرا یا در دیرترین تاریخ خاتمه خود به پایان برسند یا مدت و هزینه واقعی اجرای آنها با مدت و هزینه پیش بینی شده برابر باشد.همچنین در مراحل مختلف اجرای یک پروژه ممکن است فعالیتهایی به پروژه افزوده و یا فعالیتهایی ازآن کاسته شود . بنابراین کنترل و نظارت یک مرحله اساسی در مدیریت پروژه محسوب میگردد و به هنگام نمودن برنامه زمانبندی در پرودهای معین می تواند باعث بالا رفتن کیفیت نحوه انجام فعالیتهاگردیده و از تاخیرهای احتمالی جلوگیری نماید . به هنگام نمودن ( Up Date ) پروژه به معنی به هنگام کردن فعالیـتهای پروژه و روابط میان آنها ، به هنگام کردن اطلاعات زمانی فعالیتها ، به هنگام کردن اطلاعات هزطنه و منابع اجرایی فعالیتها می باشد . در مرحله نظارت و کنترل وضعیت کنونی پروژه در پریود زمانی تعیین شده و میزان انحرافات از برنامه زمانبندی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته و راهکارهایی جهت انجام پروژه حتی المقدور در تاریخ پایان پیش بینی شده آن و یا حداقل نزدیک به زمان مورد انتظار با کمترین مقدار افزایش هزینه ارائه می گردد .
در این مرحله گزارشاتی از قبیل زمانبندی به هنگام شده ، منحنی های تحلیل هزینه ، هیستوگرام های مربوط به هزینه های مربوط به هزینه های مصرف شده و منابع مورد نیاز پروژه و نمودارهای پیشرفت تهیه میشوند . که این گزارشات و تحلیل های آن به مدیر پروژه کمک می کند تا بتواند صحیح و به موقع تصمیم گیری نماید .
3 – تجزیه و تحلیل ، ارزشیابی و ذخیره سازی اطلاعات پروژه
برنامه ریزی و کنترل پروژه وقتی می تواند موثر و مفید بوده و عملیات اجرائی آنرا تسهیل نماید که بصورت نظام گرا و با نگرش سیستمی اجرا گردد . یکی از تواناییهای سیستم ثبت و تجزیه و تحلیل نتایج حاصله از اجرای پروژه و تاثیر آن بر روند پیشرفت پروژه می باشد . کنترل پروژه علاوه بر اینکه نحوه پیشرفت مالی پروژه را مورد بررسی قرار می دهد در مقاطعی که مشکلاتی از قبیل افزایش بی مورد هزینه های اجرائی ، کمبود منابع و مواد مورد نیاز ، عدم اجراء فعالیتهای کلیدی پروژه در تاریخ تعیین شده و ; بروز نماید ، مدیر پروژه را در تشخیص راه حل مشکل یاری می نماید .
راه حل مشکل در بسیاری از مواقع می تواند باعث زمانبندی و برنامه ریزی مجدد پروژه شود .
ایجاد یک بانک اطلاعاتی و سیستم پشتیبان تصمیم در مرحله ارزشیابی پروژه می تواند بسیار مفید واقع شود. این سیستم باید شامل موارد زیر باشد :
• سیستم تدارکات و کنترل موجودی برای مواد مورد نیاز پروژه .
• سیستم بودجه بندی و مالی پروژه .
• سیستم بایگانی فنی اسناد و مدارک پروژه .
• سیستم مقایسات کیفی و تهیه و تایید صورت وضعیت ها .
• سیستم اطلاعاتی انبار جهت کنترل صحیح و کاهش هزینه ها .
• سیستم ذخیره و تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصله در مرحله کنترل پروژه .
اگر پروژه را بصورت یک سیستم در نظر بگیریم که علاوه بر داده ، ستاده و پردازش شامل بازخورها (Feedback) نیز می باشد ، در مرحله کنترل این بازخورها پس از بررسی و ذخیره سازی می توانند به عنوان اطلاعاتی ارزشمند در جهت تسهیل برنامه ریزی و اجراء پروژه های بعدی و راهبری سیستم برنامه ریزی و کنترل پروژه در چرخه حیات آن مفید و موثر واقع شوند .
مراحل اجرایی فعالیتهای مربوط به برنامه ریزی و کنترل پروژه
1 – برنامه ریزی پروژه
1- 1 – دریافت اطلاعات و داده های مورد نیاز در امر برنامه ریزی و کنترل پروژه از کارفرما شامل :
• اهداف ، سیاستها و خط مشی های کارفرما .
• اطلاعات کامل در مورد وضعیت موجود واحد اجرایی پروژه .
• نسخه ای از قرارداد فیمابین کارفرما و پیمانکاران .
• نقشه های اصل و نقشه های مهندسی .
• اطلاعات لازم دررابطه با وضعیت سفارش درراه بودجه مصوب سالانه ازقسمتهای ذیرربط کارفرما
1 – 2 – طراحی و ارسال نظام جمع آوری و گردش اطلاعات در امر برنامه ریزی و کنترل پروژه شامل :
• نمودارهای گردش اطلاعات .
• فرمت فرمهای ثبت اطلاعات و تعداد نسخ هر فرم .
• دستورالعمل استفاده از هر فرم .
1 – 3 – شناسایی نرم افزارهی موجود کنترل پروژه و انتخاب نرم افزار مناسب .
1 – 4 – تعیین تمام وقایع و رخدادهای اجرایی پروژه ( Milestones ) .
1 – 5 – مشخص نمودن فاز بندی اجرای پروژه .
1 – 6 – شکستن هر فاز به جزییات و طراحی و ارسال WBS پروژه .
1 – 7 – طراحی و ارسال برنامه زمانبندی جامع پروژه که منعکس کننده منطق اجرایی پروژه ، اولویتها و سیاستهای مدیریت پروژه و رخدادهای اجرائی پروژه می باشد .
1 – 8 – دریافت برنامه زمانبندی اجرای فعالیتهای هر پیمانکار به همراه اطلاعات منابع و نیروی انسانی به تفکیک هر فعالیت .
1 – 9 – طراحی و ارسال برنامه زمانبندی تفصیلی پروژه ، منعکس کننده کلیه فعالیتهای اجرایی پروژه از آغاز تا پایان به همراه برآورد منابع لازم برای اجرای هر فعالیت شامل موارد زیر :
• معرفی فعالیت .
• تعریف روابط تقدم و تاخر فعالیت ها.
• زمان پیش بینی شده برای اجرای فعالیت .
• منابع ونیروی انسانی مورد نیاز جهت اجرای هر فعالیت .
• شبکه زمانی پروژه که بوسیله کامپیوتر پردازش گردیده است .
• آنالیز زمانی شبکه ، تعیین مسیر بحرانی و شناسایی فعالیتهای بحرانی .
• تسطیح منابع در صورت لزوم .
• انواع جداول هیستوگرام لازم در جهت معرفی پروژه .
1 – 10 – تعیین و توافق برروی پریودهای کنترل پروژه .
2 – کنترل پیشرفت فعالیتها
2 – 1 – دریافت گزارشات دورهای پیشرفت فعالیتهای اجرایی پروژه ازمشاوران اجراوپیمانکاران مربوطه.
2 – 2 – انجام بازدیدهای موردی از نحوه پیشرفت اجرایی و اعمال کنترلهای لازم .
2 – 3 – دریافت اطلاعات مربوط به وضعیت خرید ، سفارشات و دریافت مواد و تجهیزات پروژه از بخشهای مربوطه در سازمان کارفرما به صورت دوره ای .
2 – 4 – دریافت صورت وضعیت مصوب هر پیمانکار .
2 – 5 – انتقال اطلاعات پیشرفت اجرای هر فعالیت به کامپیوتر جهت پردازش و با استفاده از نرم افزار تخصصی برنامه ریزی و کنترل پروژه .
2 – 6 – تهیه گزارشات دوره ای از پیشرفت اجرای پروژه ، مصرف منابع و هزینه ها در مقایسه با برنامه زمانبندی اولیه درقالب انواع مختلف جداول هیستوگرام ونمودارهای میله ای وS–Curves(گزارش تحلیلی).
2 – 7 – ارسال گزارشات تحلیلی مورد نیاز کارفرما .
2 – 8 – تهیه گزارش وضعیت سفارشات درراه و اعلام عواقب تاخیرات احتمالی این مسئله دراجرای پروژه.
2 – 9 – بهنگام نمودن زمانبندی تفصیلی، برنامه زمانبندی جامع ،WBS ووقایع کلیدی پروژه درمواردزیر:
• تغییر در سیاست و استراتژی کارفرما در اجرای پروژه .
• تاخیر در اجرای فعالیتهای دارای شناوری کم که موجب افزایش زمان اجراء پروژه می گردد .
• ایجاد تغییرات در تاریخ وقایع کلیدی .
2 – 10 – ارسال برنامه زمانی بهنگام شده تفصیلی پروژه به همراه سایر اطلاعات لازم و پیشنهادات مشاور برنامه ریزی و کنترل پروژه جهت ممانعت از بروز تاخیرات و بررسی و تصویب آن تصویب آن توسط کارفرما .

طراحی سیستم های اطلاعاتی و مدیریتی
اگر ابریشم و ادویه كالای اعصار گذشته و نفت راكالای قرن بیستم بنامیم، قطعاً می‌توان اطلاعات را كالای قرن حاضر نامید. كالایی كه انتخاب تكنولوژی، جاده‌های بس سهل الوصول را برایش آماده ساخته است. اطلاعات و تكنولوژی در یك چرخه رو به رشد یكدیگر را با اثر متقابل ارتقاء می‌دهند، و هر یك به رشد دیگری كمك می‌كند. ولی در این میان سیستمهایی كه حجم عظیم اطلاعات را سامان داده، آنها را در قالبهای تكنولوژی جای دهد، و امكان استفاده موثر از آنها را پدید آورد، نقشی بسزا برعهده دارند.بهترین راه رسیدن به این دستاورد مهم استقرار سیستمهای اطلاعاتی مناسب است.
هر چند در قیاس با روند رشد سرسام آور تكنولوژی و اطلاعات، در ابتدا سیستمهای اطلاعاتی و علوم مرتبط با آن از چنین رشدی برخوردار نبوده ، ولی در سالهای اخیر این علوم با شیبی فزاینده به چرخه سه گانه اطلاعات، “تكنولوژی” و “سیستمهای اطلاعاتی” پیوسته است.
روند رشد متدولوژیهای توسعه سیستم به صورت روزافزونی ادامه دارد، امروزه با توجه به پیچیدگی و بزرگی سیستمها، نمی‌توان بدون كمك متدولوژی مناسب به آنالیز، طراحی و اجرای سیستمهای بزرگ، پیچیده و كارآمد امیدوار بود. متاسفانه در كشور ما كمتر به این مقولات توجه شده است، و هر چند حضور سیستمهای اطلاعاتی در موسسات و سازمانها ملموس است، ولی برخورد اصولی با فرایند انالیز، طراحی و اجرای چنین سیستمهایی كمتر به چشم می‌خورد. چنین فقدانی علاوه بر اتلاف سرمایه‌ها، جوی بدبینانه نسبت به اصل وجودی اینگونه سیستمها پدید می‌آورد.
چرخه تكاملی سیستم، فرآیندی است كه از طریق آن تحلیلگران، طراحان، برنامه نویسان، مسئولان و مدیران یك موسسه مشتركاً سیستمهای اطلاعاتی را بنا می‌نهند. همچنین وسیله‌ای است كه مدیران پروژه را قادر می‌سازد كه روند پیشرفت فعالیتها و مراحل مختلف پروژه، و عملكرد گروههای درگیررا مطالعه ارزیابی و كنترل نمایند.
حال با توجه به ایجاد سیستم‌های اطلاعاتی و اهمیت آن، درخواست از طرف استفاده كنندگان سیستم كه به فعالیتهای موسسه نزدیكتر هستند و با مسائل، مشكلات و نارسائیهای سیستم آشنایی بیشتری دارند، داده می‌شود. تحلیلگران یك موسسه كه در واحدهایی مانند سیستمها و روشها، خدمات سیستمها و نظایر آن كار می‌كنند و معمولاً به دنبال روشهایی بهتر برای سیستمهای جاری موسسه هستند، نیز از درخواست كنندگان پروژه‌های طراحی سیستم میباشند. علاوه بر آن، برنامه ریزیهای بلند و میان مدتی كه موسسه یا سازمان برای بهبود كلی سیستمهای موجود خود دارد، می‌تواند منشاء درخواست سیستمهای جدید باشد.
معمولاً عامل ایجاد چنین درخواستهایی وجود یك مسئله، تن دادن به یك اجبار و الزام قانونی، یا به دست آوردن امكان بهتر برای پاسخگویی و جذب مشتری بیشتر است، مثلاً طولانی بودن عملیات رسیدگی به سفارش مشتریان و وقت گیر بودن آن یك مسئله است. تهیه گزارشهای مالی یا نگهداری سوابق خاص از طرف یك موسسه برای پاسخگویی به مراجع دولتی (مانند اداره مالیاتها، بازرسان قانونی و…)، یك الزام قانونی است. و سرانجام گذاشتن یك سیستم كارت نقدی در بانك كه مشتری بتواند در هر ساعت شبانه روز كه به پول نیاز دارد با وارد كردن شماره رمز كارت نقدی به ماشین، از آن پول دریافت كند، مسلماً می‌تواند یك فرصت و امكان جذب مشتری بیشتر باشد.
اغلب مسائل و فرصتهای زیادی وجود دارد كه هر یك می‌تواند منشاء ایجاد یك سیستم اطلاعاتی جدید قرار گیرد، كه از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره كرد:
– نیاز به بهبود عملكردها
– نیاز به تسهیل كنترل اطلاعات (یا داده‌ها)
– نیاز به صرفه جویی بیشتر یا كنترل هزینه
– نیاز به كنترل و امنیت اطلاعات
– نیاز به بهبود كارایی افراد یا ماشینها
– نیاز به بهبود خدمات ارائه شده به مشتریان، شركاء، كاركنان و نظایر آنها
برای انجام صحیح یك پروژه و با توجه به ماهیت پروژه بایستی فعالیتهای فراوان و متنوعی را انجام داد. تعدد و تنوع فعالیتها نیاز به سیستمی جهت كنترل و یكپارچه سازی فعالیتهای كنترلی و مدیریتی را كاملاً محسوس می‌نماید، بدین ترتیب فعالیتهایی كه ظاهراً با هم موارد مشتركی را از نظر اجرایی ندارند با قرار گرفتن در چارچوب این سیستم كاملاً مرتبط با هم خواهند شد و اثرات متقابل آنها با یكدیگر را می‌توان مطالعه نموده و مسائل آنها را حل و فصل نمود. بنابراین سیستمی كه انجام این عملیات را به عهده گیرد بایستی با وجود تنوع زیر سیستمهای آن از یكپارچگی كامل برخوردار باشد. بر این اساس می‌توان سیستمهای اطلاعاتی و سطوح مختلف مرتبط با آن را بصورت زیر نمایش داد.

1- سیستم پردازش تراكنشها (TPS)
تراكنشها وقایعی هستند كه در اثر انجام عملیات و فعالیتهای یك موسسه صورت می‌پذیرند. مثلا وقتی موسسه كالایی به مشتری بصورت غیرنقدی می‌فروشد، داده‌های مربوط به مشتری، انبار، محصولی كه باید به مشتری تحویل شود، فروشنده و نظایر آن باید جمع‌آوری و پردازش شود. از طرفی این مسئله باعث ایجاد تراكنشهای دیگری از قبیل بررسی اعتبار مشتری، صدور صورتحساب، تغییر در موجودیها و نظایر آن می‌شود.
سیستم پردازش تراكنشها، سیستمی است كه جمع آوری و پردازش این تراكنشها را برعهده دارد و در نتیجه اطلاعاتی تولید می‌شود كه برای مدیریت سازمان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

2- سیستم اطلاعات مدیریت (MIS)
داده‌هایی كه توسط سیستم پردازش تراكنشها پردازش می‌شود در قالب اطلاعاتی در اختیار مدیران سازمان قرار می‌گیرد تا این مدیران را در انجام وظایف مربوطه و روزمره یاری نماید. اطلاعاتی را كه MIS ایجاد می‌نماید مورد استفاده كلیه سطوح مدیریتی قرار می‌گیرد.

3- سیستم پشتیبان تصمیم گیری (DSS)
این سیستم به گونه‌ای طراحی می‌گردد كه مكمل سیستم اطلاعات مدیریت باشد یعنی مدیران را در تصمیم گیری‌های استراتژیك و مهم یاری نماید. این سیستم از مدلهای تصمیم‌گیری و پایگاه خاص، برای تهیه اطلاعات استفاده می‌نماید.
4- سیستم اطلاعاتی اجرایی (EIS)
با توجه به اینكه مدیریت سطوح بالا اطلاعاتی برای برنامه ریزی استراتژیك و كنترل كلی موسسه نیاز دارد، این سیستم طوری طراحی می‌شود كه مدیریت سازمان بتواند با سرعت و به سادگی اطلاعات مورد نیاز را بدست آورد.

متدولوژی‌های رایج در طراحی سیستم‌های اطلاعاتی
تعاریف مختلفی از متدولوژی وجود دارد. بدلیل جدید بودن علم طراحی سیستم‌های اطلاعاتی هنوز تعریف یكسان و یكدستی در زبان تخصصی این دانش بوجود نیامده است. اما بطور كلی اگر روش (Method) را در ادبیات دانش طراحی سیستم‌های اطلاعاتی یك روال مرتب و سامانمند برای انجام یك عمل تعریف نمائیم، متدولوژی عبارت خواهد بود از مجموعه‌ای منسجم از روشها كه بر مبنای مجموعه‌ای از اصول پایه وقواعدی كه برای كاربرد آنها بنا شده‌اند.
در واقع متدولوژی‌ها، راه رسیدن به هدف ایجاد و استقرار سیستم اطلاعاتی در چارچوب Vision سازمان را از طریق معرفی ابزارها و استانداردهای خاص در مراحل مختلف زیستچرخ توسعه سیستم‌ها (System Development life Cycle(SDLC)) تعیین می‌نمایند.
متدولوژیهایی كه برای توسعه یك سیستم اطلاعاتی یا بخشی از یك سیستم انتخاب می‌شوند در سه مشخصه با یكدیگر تفاوت دارند:
الف) الگوی مفهومی یا رویكرد (Approach): هر متدولوژی می‌كوشد سیستم مورد مطالعه را به گونه‌ای مدلسازی نماید. اینكه هر سیستم از چه زاویه‌ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد، در متدولوژی‌های مختلف با یكدیگر تفاوت دارد.
ب) متدولوژی‌ها در نحوه تقسیم‌بندی زیستچرخ طراحی سیستم با یكدیگر تفاوت دارند.
ج) هر متدولوژی از مجموعه‌ای از روشها، فنون و ابزارهای ویژه كه بسیاری از آنها می‌توانند در متدولوژی‌ها مختلف مشترك باشند، استفاده می‌كنند. ابزارهایی مانندERD،Data Dictionary، DFD

در واقع متدولوژی انتخابی می‌بایست به سئوالات زیر پاسخ دهد:
– چگونه پروژه باید به مراحل فرعی تجزیه گردد؟
– درهر مرحله از چرخه حیات سیستم چه اقداماتی باید انجام شود؟
– چه خروجی‌هایی باید تولید شود؟
– از چه ابزارهایی باید استفاده شود؟
– در چه زمانی و تحت چه شرایطی باید وظایف مربوط به طراحی سیستم انجام شوند؟
– محدوده پروژه چگونه تعیین گردد و چه كسانی در پروژه درگیر شوند؟

در جهت استقرار سیستم‌های اطلاعاتی در یك سازمان متدلوژی‌های فراوانی ابداع گردیده است كه در جهات مختلفی با یكدیگر شباهت دارند. بدلیل طیف گسترده متدولوژی‌های ابداع شده تسلط بر همگی آنها و استفاده از آنها در نیل به هدف استقرار سیستم امری محال می‌باشد اما با توجه به شرایط سازمان مورد مطالعه، گستردگی، بزرگی و پیچیدگی تبادلات اطلاعاتی درون سازمانی و نگرش مدیران سازمان مورد بحث می توان ازیك یا تعداد محدودی از متدولوژی ها بصورت مناسب استفاده نمود.
بطور كلی متدولوژی‌های رایج در زمینه طراحی سیستم‌ها را می‌توان در سه طیف عمده خلاصه نمود:
الف) متدولوژی‌های سنتی: در این متدولوژی‌ها، به سیستم‌های اطلاعاتی به عنوان موضوعاتی برای تبدیل به برنامه‌های كامپیوتری نگریسته می‌شود. هر سیستم بصورت مستقل و به عنوان مجموعه‌ای از فرآیندهای تبدیل ورودی به خروجی مدلسازی می‌شود. در این روشها، حوزه‌هایی مانند برنامه‌ریزی سازمانی، مدیریت استراتژیك و منابع اطلاعاتی مورد غفلت قرار می‌گیرند. این روشها برای مكانیزه كردن سیستم‌های عملیاتی منفرد (TPS) كارایی لازم را دارند اما به سختی می‌توان با استفاده از آنها سیستم‌های جامع یكپارچه سازمانی را طراحی و پیاده كرد.
ب) متدولوژی‌های سازمان نگر: این متدولوژی‌ها به اطلاعات به عنوان منابع سازمانی برخورد می‌كنند. هر سازمانی برای مدیریت منابع خود باید دارای یك استراتژی سازمانی مدون باشد. این متدولوژی‌ها بر تدوین یك استراتژی اطلاعاتی سازمانی، قبل از توسعه سیستم‌های خاص كاربردی تاكید دارند.
ج) متدولوژی‌های شی گرا: در این متدولوژی‌ها تمایز سنتی بین داده‌ها و فرآیند از بین رفته و سیستم‌ها به عنوان مجموعه‌ای از اشیا كه حاوی اطلاعات بوده و در درون خود تبادل اطلاعاتی دارند، مدلسازی می‌شوند.
متدولوژی‌های متداول در زمینه طراحی سیستم‌های اطلاعاتی را از جهتی دیگر می‌توان به سه دسته زیر تقسیم بندی نمود:
الف) متدولوژی‌های ساختیافته: رایج‌ترین متدولوژی مورد استفاده در توسعه سیستم‌های اطلاعاتی متدولوژی (SSADM) یا متدولوژی ساختیافته می‌باشد. این متدولوژی با دیدگاه Top-down در واقع با ایجاد تغییراتی در متدولوژی‌های سنتی طراحی سیستم، روشی منظم، قابل فهم و استاندارد شده در زمینه طراحی سیستم را ارائه می‌دهند. نقطه قوت این متدولوژی تاكید آن براستراتژی سازمانی، سادگی و استاندارد سازی مراحل مختلف چرخه حیات طراحی سیستم و نقطه ضعف آن دوره نسبتاً طولانی پاسخگویی آن می‌باشد. در هر صورت این متدولوژی در حال حاضر به صورت استانداردی در جهت طراحی سیستم‌های اطلاعاتی درآمده است.
ب) متدولوژی Proto typing: پروتوتایپینگ به معنی تكامل تدریجی یك محصول می‌باشد به طوری كه محصول اولیه تولید شده خود در واقع محصول نهایی است كه درطول زمان به تدریج تكمیل می گردد. نقطه قوت آن سرعت استقرار سیستم اطلاعاتی و نقطه ضعف آن دوباره كاری‌های فراوان و اشكالات زیاد ایجاد شده در سیستم است كه باید به مرور زمان مرتفع گردند.
ج) متدولوژی شی گرا (object-oriented): جدیدترین متدولوژی‌های طراحی سیستم‌های اطلاعاتی متدولوژی‌های شی گرا می‌باشند. این متدولوژی‌ها هم سرعت ایجاد سیستم اطلاعاتی را نسبت به روشهای ساختیافته بالا برده و هم كلیه نقاط قوت متدولوژی‌های ساختیافته را حفظ می‌نمایند اما بدلیل جدید بودن هنوز به استانداردی در جهت مستند سازی سیستم‌ها دست نیافته‌اند.

چرخه تكاملی تحلیل و طراحی سیستم
1- شناخت سیستم موجود
– بررسی اولیه، تعریف مساله و محدود پروژه
– مطالعات امكان سنجی
– تعیین برنامه زمانبندی پروژه
– جمع آوری اطلاعات
2- تجزیه و تحلیل سیستم
– تحلیل داده‌های جمع آوری شده در مرحله شناخت
– تحلیل نرم افزارها و سخت افزارهای موجود
– بررسی مشكلات و تعیین نیاز
3- طراحی سیستم پیشنهادی
4- برنامه سازی
– برنامه نویسی
– استقرار و نصب سیستم
– پشتیبانی و بهبود سیستم

شرح خدمات پروژه طراحی سیستم اطلاعاتی و كنترل مدیریت
درباره لزوم، تعریف و چرخه تكاملی طراحی سیستم اطلاعاتی به تفصیل گفته شد. با توجه به موارد مطروحه می‌توان خدمات تجزیه و تحلیل و طراحی سیستم اطلاعاتی را در قالب موارد زیر بیان نمود:
الف) مطالعه و شناخت سیستم موجود
– بررسی اولیه شامل شناخت، تعیین محدوده پروژه، تقسیم سیستم به زیر سیستم‌ها با حفظ یكپارچگی سیستم، تعیین متدولوژی یا متدولوژی‌های مورد استفاده در طول پروژه و تبیین پایه‌های نظری پروژه طراحی سیستم
– تعیین برنامه زمان بندی براساس تعداد زیر سیستم‌ها و حجم تبادلات اطلاعاتی و متدولوژی تعیین شده
– جمع آوری اطلاعات در هر یك از زیر سیستم‌ها ، مستند سازی آنها در قالب ابزارهای موجود وطراحی فرمها و فرمتهای مورد نیاز جهت تبادل اطلاعات داخلی و خارجی سیستم مورد مطالعه
– ارائه گزارش شناخت شامل معرفی سیستم، بیان نحوه جمع آوری اطلاعات و متدولوژی بكار رفته، خصوصیات آن و دلیل انتخاب، DFDهای سیستم، دیكشنری داده (درون داده‌ها و برون داده‌ها، پردازشها، فایلها و ذخایر اطلاعاتی)، نرم افزارهای موجود و نحوه استفاده از خروجی بانكهای اطلاعاتی و نرم افزارهای تخصصی در سیستم مورد مطالعه

ب) تجزیه و تحلیل سیستم موجود
– تحلیل سیستم از نظر ورودی‌ها و خروجی ها
– تحلیل نرم افزارهای موجود و تعیین نحوه هماهنگ سازی آنها با سیستم
– مدل سازی از سیستم
– بررسی و تحلیل مشكلات موجود و تشخیص نیازهای سیستم (Requirement Analysis)

ج) طراحی سیستم پیشنهادی
– طراحی ورودی‌ها و خروجی‌های سیستم
– طراحی ساختار بانك اطلاعاتی وتبیین فرمهای مورد نیاز جهت انتقال اطلاعات
– ارائه گزارش طراحی سیستم شامل DFDهای سیستم پیشنهادی، دیكشنری داده، ERDها و سایر مستندات مورد نیاز جهت برنامه نویسی سیستم
بررسی فنی و اقتصادی طرحها :
برای بررسی و تحلیل فنی و اقتصادی طرح می توان از رویکرد سیستمی استفاده نمود این رویکرد مشتمل بر قدمهای عمده زیر است :
• شناسایی مساله مورد بررسی .
• تحلیل وقایع و داده ها .
• طراحی کلیات طرح .
• تحلیل اقتصادی و مالی طرح .
با توجه به نوع پروژه مورد بررسی ممکن است دیدگاه ما نسبت به امکان سنجی پروژه متفاوت باشد . بدین معنی که با توجه به فعالیتی که صورت می گیرد خواسته شود که این فعالیت بهبود یابد تا بتوان حداکثر سودآوری و یا خدمات بهتری از آن داشت. گاهی نیز به دنبال آن هستیم که طرحی را از نظر فنی و اقتصادی تحلیل کنیم و ببینیم که مقرون به صرفه است یا نه ؟ در سرمایه گذاریهای دولتی ، چون معیار بدست آوردن حداقل سود قابل قبول را مد نظر قرار نمی دهند و منافع ملی حاصل از سرمایه گذاری را در نظر دارند ، روشهای تحلیل مبتنی بر تعیین و تحلیل نسبتهای مختلف فایده به هزینه است . این درحالیست که در سرمایه گذاریهای خصوصی ، سرمایه گذاری تنها وقتی انجام می شود که حداقل سود مورد انتظار از سرمایه گذاری تامین گردد .
امروزه روشهای متعددی جهت ارزیابی اقتصادی پروژه ها توسعه داده شده است ، که در ذیلا” به دو روش معتبر اشاره ای خواهیم داشت :
1 روشهای تک معیاره
روشی که در این قسمت مورد استفاده است از یک تابع هدف منفرد برای توجیه سرمایه گذاری در ارزیابی مالی اقتصادی استفاده می کند . روشهای سنتی از قبیل ارزش فعلی خالص سرمایه گذاری Net Present Value ( NPV ) ، نرخ بازگشت داخلیInternal Rate of Return( IRR ) ، نسبت سود به هزینه Benefit/ Cost Ratio( B/C ) دوره بازگشت سرمایه Payback Period ، برنامه ریزی ریاضی و نقطه سر به سر در این طبقه بندی قرار می گیرند . این طبقه بندی همچنین شامل روشهای غیرقطعی مانند تحلیل حساسیت ، درخت تصمیم ، تحلیل خوشبینانه / بدبینانه و شبیه سازی مونت کارلو می شود .
2 روشهای چند معیاره
در بسیاری از مسائل واقعی ، تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری اقتصادی شامل اهداف مرتبط و چند گانه می باشد . روشهایی از قبیل تحلیل سلسله مراتبی ، برنامه ریزی عدد صحیح صفر و یک ، برنامه ریزی خطی ، برنامه ریزی دینامیک ، مدلهای امتیاز دهی ، تئوری بازیها و روشهای فازی و; از جمله این ابزارها می باشند .

روشهای بهینه سازی در پروژه های عمرانی
یكی از مهمتـرین مســائل و مشـكلات پروژه های عمرانی در سطح كشور مبحث »طراحی دست بالا یا دست پایین« و معضلات ناشی از آنها یعنی افزایش زمان و هزینه تكمیل اینگونه پروژه هاست، به طوری كه براساس آمار سازمان مدیریت و برنامه ریزی كشور متوسط زمان راه اندازی طرحهای ملی و سرمایه بر، در حال حاضر هشت سال است. 54 درصد از طرحهای عمرانی دارای مشكلات طراحی هستند. 27 درصد از طرحهای عمرانی ناقص اجراء می شوند و 28 درصد از طرحهای عمرانی در مرحله بهره برداری دارای مشكل هستند. طراحی دست بالا یا دست پایین در قاموس مهندسی عمران به مطالعه و طراحی طرحها به صورت غیر بهینه اطلاق می شود.

پروژه هایی دست بالا (OVER DESIGN) تلقی می شوند كه در مرحله مطالعه و طراحی بالاتر از حد و ظرفیت مورد نیاز مطالعه و طراحی شوند. در این حالت ظرفیتهای پروژه در مرحله بهره برداری مورد استفاده قرار نمی گیرند. به عنوان نمونه در هنگام مطالعه و طراحی مسیر راه یا راه آهن بخشهایی نظیر خاكریزی ، خاكبرداری و ابنیه فنی نظیر پلها و تونلها وجود دارند كه بایستی مدنظر قرار گیرند. اگر در مرحله مطالعه، كریدور مسیر به خوبی انتخاب نشود، مطمئناً‌حجم عملیات خاكی و ابنیه فنی افزایش چشمگیری می یابد. در مرحله طراحی نیز اگر مشخصات فنی و اجرای پروژه از قبیل ابنیه فنی نظیر پل ها و تونل ها برای بارهای بالاتر از حد بهره برداری طراحی و محاسبه شوند؛ در مرحله اجرا شاهد هدر رفتن مصالح و نیروی انسانی بوده و هزینه ها و زمان اجرای طرح افزایش خواهد یافت. در یك پروژه صنعتی نظیر یك كارخانه تولیدی نیز اگر مشخصات فنی و ظرفیت كارخانه بالاتر از حد موردنظر طــرح شــود، در فــاز بهره برداری ظرفیت آن به طور كامل مورد استفاده قرار نمی گیرد.

بــر عكس پــروژه هایی دست پایین (Under design) تلقی می شوند كه در فاز مطالعه و طراحی پایین تر از حد و ظرفیت مورد نیاز (حداقل آیین نامه ها) مطالعه و طراحی شوند. در این حالت پروژه پاسخگوی نیازهای بهره بردار نیست. به عنوان نمونه اگر در مرحله مطالعه یك پروژه راهسازی به ظرفیت بار و مسافر عبوری از مسیر توجه نشود، پس از احداث راه، پروژه پاسخگوی ظرفیت بار و مسافر نخواهد بود و یا در مهندسی سازه اگر ابنیه فنی نظیر پلها و تونلها كمتر از حد مورد نیاز بهره برداری، مطالعه، طراحی و محاسبه شوند، در این صورت سازه و اجزای آن همواره بیش از توان و محدوده بهره برداری آن بارگذاری شده، در آن صورت، بایستی نسبت به ترمیم و تقویت اینگونه سازه ها، به منظور رساندن مقاومت سازه و اجزای آن به مقاومت مورد نیاز اقدام كرد. این حالت طراحی نیز موجب افزایش هزینه های ناشی از دوباره كاریها، مصرف مصالح اضــافی و به كـــارگیری مجدد نیروی انسانی می شود. مشابه شرحی كه در خصوص طراحی دست بالا و دست پایین از دیدگاه مهندسی عمران بیان گردید، از دیدگاه دیگر تخصصها نیز قابل طرح است، مثلاً از دیدگاه معماری تناسب فضاها با كاربریها، تناسب هزینه های نماسازی و محوطه سازی با كاربرد پروژه مطرح می شود یا از دیدگاه مهندسی تاسیسات متناسب بودن میزان تجهیزات و مشخصات آنها با شرایط كاری پروژه دارای اهمیت است.

باتوجه به حجم انبوه اعتبارات مالی كه سالیانه صرف مطالعات و اجرای پروژه های عمرانی وزارت راه و ترابری می گردد، و اثراتی كه پدیده طراحیهای غیربهینه در افزایش هزینه ها و اغلب افزایش زمان تكمیل اینگونه پروژه ها در طول مراحل مطالعه، طراحی و اجرای آنها روی می دهد و همچنین كمبـود كارایی كه در دوره بهره برداری در پروژه ها ظاهر می شود، بررسی موضوع پیش گفته را ضروری می سازد.

1 – علل غیر بهینه شدن پروژه های عمرانی

انجام مطالعات و طراحی به وسیله مشاوران صورت می گیرد و كنترل پروژه های واگذار شده به آنها بر عهده كارفرماست كه نقص در هر مرحله بر پروژه و بهینه بودن آن اثر می گذارد كه علل آن عبارتند از:

! نبود آمار و اطلاعات دقیق و مناسب مورد نیاز طراحان و مشاوران كه موجب ضعف در مراحل مطالعات و طراحی پروژه های عمرانی می شود؛
! عدم مستندسازی در مراحل مختلف پروژه های عمـرانــی كه قبلا تكمیل و به بهره برداری رسیده اند؛

! عدم توجه به مبحث »ارزیابی عملكرد« به منظور ارزیابی مراحل مختلف پروژه های عمرانی به وسیله تیمی از كارشناسان مجرب؛

! ضعف بهره بردار به صورتی كه از پروژه ها به شكل بهینه بهره برداری به عمل نمی آید؛

! نقــایص مـوجود در قوانین، مقررات و بخشنامه ها پیرامون امــور قراردادها، شرح خدمات قراردادهای مطالعات، نظارت و اجرا و حق الزحمه های مشاوران و پیمانكاران؛

! ضعف و نقص در مراحل مطالعات مقدماتی كه مشاوران و طراحان مراحل بعدی را كه بر اطلاعات آنها اتكا می كند، دچار اشتباه می سازد.

! نبود استانداردها و آیین نامه های مناسب و مصوب كه با شرایط اقلیمی، جغرافیایی و; كشور همخوانی داشته باشند؛

! نقایص موجود در دستورالعملها و روشهای ارزیابی، درجه بندی و انتخاب مشاوران و پیمانكاران پروژه های عمرانی؛

! نبود چك لیست های مناسب به منظور كنترل و تصویب طرح های عمرانی؛

! عدم بهره گیری مناسب از تیم های كارشناسی مجرب در مراحل مختلف مطالعه، طراحی و اجرای پروژه های عمرانی؛

! كمبود رشته های تخصصی به ویژه در زمینه روشهای اجرایی در كادرهای فنی و اجرایی مشاوران و پیمانكاران؛

! عدم توجه و بهره گیری از روشهای جدید طراحی و اجرا در پروژه های عمرانی؛

! ضعف مدیریت و كادر كارشناسی كارفرما و مجریان طرحهای عمرانی.

2 – روشهای بهینه سازی

! انجام مهندسی ارزش در طرحها از بدو مرحله مطالعاتی تا زمان بهره برداری از پروژه به منظور كاهش هزینه ها، بهبود روشها و بهینه سازی پروژه های عمرانی؛

! تــوجه به امر بهره برداری و نیازها وامكانات بهـره بردار در مرحله مطـالعات و طــراحی پروژه های عمرانی؛

! نقایص موجود در قوانین وبخشنامه های سازمان مدیریت و برنامه ریزی كشور پیرامون قراردادها، شرح خدمات، حق الزحمه ها، روشهای ارزیابی، رتبه بندی و انتخاب مشاوران و پیمانكاران پروژه های عمرانی با هماهنگی دستگاههای ذیربط؛
! تدوین و نهادینه كردن استانداردهای مناسب در امر مطالعات، طراحی و اجرای پروژه های عمرانی و به روز نگاه داشتن استانداردها؛

! مستندسازی اسناد، مدارك و تجـــربه های پروژه های قبلی به منظور بهره گیری مناسب از آنها در پروژه های جاری و آتی؛

! بهره گیری از روشهای جدید در امر مطالعه، طراحی و اجرا كه نمونه آن روش طرح و اجراست كه در كشورهای توسعه یافته از آن استفاده می شود؛

! توجه و بهبود تشكیلات سازمانی كارفرمایان و مجریان پروژه های عمرانی؛

! بهره گیری از تیم های كارشناسی مجرب به منظور بررسی و كنترل پروژه های عمرانی در دستگاههای اجرایی و متولیان پروژه های عمرانی؛

! تشكیل معاونت طرح و برنامه در سطح معاون وزیر به منظور ساماندهی به طرحها و پروژه های عمرانی وزارتخانه و سازمانهای تابعه؛

! بهبود و تقویت تشكیلات مشاوران و پیمانكاران به ویژه در بخش كادر فنی و اجرایی آنها به منظور كاهش طراحی های غیربهینه و هزینه های تحمیلی ناشی از آنها بر پروژه؛

! بهره گیری مناسب از شیوه های مدرن و سودمند، همچون مهندسی مجدد فرایندها به منظور بهبود روشهای كنونی مطالعات، طراحی، اجرا و بهره برداری پروژه های عمرانی؛

! برگزاری دوره های آموزشی مناسب و مرتبط در حین خدمت برای كارشناسان دستگاههای دولتی متولی پروژه های عمرانی؛

! توجه به موضوع خصوصی سازی و اهمیت آن در بهبود روشها و بهینه سازی مراحل مختلف پروژه های عمرانی؛

تاریخچه مدیریت پروژه
مدیریت پروژه در زمینه های گوناگون کاربردی شامل ساختمان سازی،مهندسی ودفاعی گسترش یافته است. در ایالات متحده امریکا،پدر مدیریت پروژه، هنری گانت (Henry Gant)است که به عنوان پدر علم برنامه ریزی وروشهای کنترل نیز شناخته شده است. شهرت او به چند عامل بستگی داشته است: اول به خاطر استفاده از گانت چارت که یکی از ابزارهای کنترل پروژه محسوب می شود .دوم به خاطر همکاری با Fredrick Winslow Taylor در تئوری علمی مدیریت ودر نهایت شهرت او به علت مطالعاتش بر روی کار ومدیریت ساختمان کشتی نیروی دریائی بوده است.او در بسیاری از موارد از جمله استفاده از ساختار دسته بندی کسب وکار(WBS)وهمچنین تخصیص منابع پیشگام بوده است.

سالهای 1950به عنوان شروع مدیریت پروژه جدید شناخته شده است. در امریکا در اوایل سال 1950 پروژه ها غالبا به طور خاص براساس گانت چارت وبا روشها وابزارهای غیر رسمی مدیریت می شدند. درآن زمان دو مدل ریاضی برای جدول زمان بندی وجود داشت: 1-فن ارزیابی و بازنگری برنامه یا PERT (Program Evaluation and Review Technique ) که توسط Booz-Alen وHamilton ابداع شد.

برای دریافت اینجا کلیک کنید