مقاله برنامه ریزی

توضیحات

  مقاله برنامه ریزی دارای 50 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله برنامه ریزی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله برنامه ریزی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله برنامه ریزی :

برنامه ریزی

مقدمه
هنگامی كه آدمی در مسیر رشد عقلانی خود به ضرورت برنامه ریزی در زندگی خویش پی برد آن را در نظامهای اجتماعی به عنوان ابزاری در خدمت مدیریت و رهبری مورد توجه قرار داد و امروز می بینیم كه ساختار وجودی سازمانها آن سان پیچیده گشته اند ، كه بدون برنامه ریزی های دقیق نمی‌توانند به حیات خود تداوم بخشند . اساس برنامه ریزی ، بر آگاهی از فرصتها و تهدیدهای آتی و چگونگی استفاده از فرصتها و مبارزه با تهدیدها قرار دارد.

فلسفه برنامه ریزی
فلسفه برنامه ریزی به عنوان یك نگرش و یك راه زندگی كه متضمن تعهد به عمل بر مبنای اندیشه ، تفكر آینده نگر و عزم راسخ به برنامه ریزی منظم و مداوم می باشد ، بخش انفكاك ناپذیر مدیریت است .

ضرورت برنامه ریزی
فرد و سازمان برای رسیدن به اهداف خویش نیاز به برنامه ریزی دارند بنابر این ضرورت برنامه ریزی ، برای رسیدن به جزئی ترین اهداف یك واقعیت انكار ناپذیر است (خواه برای میهمانی باشد یا سپری كردن یك روز تعطیل ، یا به منظور فروش یك محصول ).
بنابر این نیاز به برنامه ریزی از این واقعیت نشات می گیرد كه
همه نهادها در محیطی متحول فعالیت می كنند

عدم اطمینان ناشی از تغییرات محیطی ، برنامه ریزی را به صورت یك ضرورت انكار ناپذیر در تمام نهادها در آورده است .
پیتر دراكر معتقد است كه میان موثر بودن (انجام كارای درست ) و كارایی (درست انجام دادن كارها ) تفاوت هست و این دو در مراحل انتخاب هدفها و آنگاه در چگونگی كسب آنها توأم می باشند.

تعریف برنامه ریزی :
برای برنامه ریزی متخصصان از زوایای مختلف ، تعاریف متعددی ارائه كرده اند كه ما در اینجا چند نمونه از آنها را یادآور می شویم :
برنامه ریزی عبارت است از :
1- تعیین هدف ، یافتن و ساختن راه وصول به آن ،
2- تصمیم گیری در مورد اینكه چه كارهایی باید انجام گیرد ،

3- تجسم و طراحی وضعیت مطلوب در آینده و یافتن و ساختن راهها و وسایلی كه رسیدن به آن را فراهم كند ،
4- طراحی عملیاتی كه كه شیئی یا موضوعی را بر مبنای شیوه ای كه از پیش تعریف شده ، تغییر بدهد.
تعریف اصل برنامه ریزی
برای دست یافتن به هدف مورد نظر ، باید قبل از تلاش فیزیكی یا اقدام به انجام كار ، تلاش ذهنی یا برنامه ریزی كافی صورت بگیرد.
هدفهای برنامه ریزی

هدفهایی كه در هر برنامه ریزی دنبال می شود به شرح ذیل است :
1- افزایش احتمال رسیدن به هدف از طریق تنظیم فعالیتها
2- افزایش جنبه اقتصادی(مقرون به صرفه بودن عملیات )
3- تمركز بر روی مقاصد و اهداف و احتراز از تغییر مسیر
4- تهیه ابزاری برای كنترل
اولویت برنامه ریزی

اگر وظایف مدیریت را حول رئوس هرمی در نظر بگیریم
برنامه ریزی در رأس آن قرار می گیرد ؛ و اگر چه وظایف مدیریت را به طور جداگانه بررسی می كنیم ، ولی همه به هم مرتبط اند و در این بین برنامه ریزی از اهمیت و اولویت خاصی برخوردار است. توالی وظایف بخش اعظم كار مدیر را برنامه ریزی تشكیل می دهد.
همان طوری كه ذكر شد وظایف مدیری قابل تفكیك نیستند و این ارتباط به ویژه در وظایف برنامه ریزی و كنترل ملوس تر است زیرا اعمال برنامه ریزی نشده را نمی توان كنترل كرد.

كنترل كردن یعنی نگهداری فعالیتها در یك مسیر و تصحیح انحرافات از روی برنامه .
برنامه ریزی اهداف تمام تلاشهای گروهی را معین كرده ، برنامه هایی دست یابی به آن اهداف را نیز طرح ریزی می كند تا مدیر بداند چه نوع ساختار سازمانی باید انتخاب كند و به تشخیص درست افراد مورد نیاز و ویژگی های فردی لازم برای هر پست ، قادر شود. آنگاه مدیر می تواند مؤثرترین نوع سبك هدایت و سرپرستی را انتخاب كند و استانداردهایی برای كنترل فراهم آورد. بنابر این می توان گفت:

برنامه ریزی شالوده مدیریت را تشكیل می دهد.
ماهیت پویای فرایند برنامه ریزی
در برنامه ریزی گاهی برنامه ای تجدید نظر می شود و قبل از اجرای كامل برنامه قدیمی

به اجرا در می آید . برای مثال در نقطه زمانی «1» برنامه A از حیز انتفاع می افتد و برنامه B در دستور كار قرار می گیرد . و همین طور در جریان بقیه كار این تغییر جهت ممكن است روی دهد (نمودار 1-1)
انواع برنامه ریزی
1- برنامه ریزی اساسی (استراتژیك)
برنامه ریزی اساسی دور اندیشی سازمان یافته ای است كه مراحل زیر را در بر دارد:
الف) تعیین ماموریتها و هدفهای دور برد

ب) تفكیك ماموریتها به هدفهای كمی و كیفی كوتاه مدت كه این عمل را در اصطلاح هدف گذاری می نامند.
ج) تعیین خط مشی ها یا سیاستها
د) طرح ریزی و برنامه ریزی اجرایی (تاكتیكی)
برنامه ریزی استراتژیك آینده را پیشگویی نمی كند ولی یك مدیر را می تواند موارد ذیل یاری دهد
الف) فائق آمدن مؤثر بر مقتضیات آتی
ب) ارائه فرصت بموقع برای تصحیح خطاهای اجتناب ناپذیر

ج) كمك به تصمیم گیری درست در زمان مناسب
د) تمركز بر اعمالی كه برای رسیدن به آینده مطلوب باید انجام شوند.
برنامه ریزی استراتژیك با پرسش سؤالاتی درباره هدف و عملیاتی كه در جهت وصول به آن در حال حاضر اختصاص یافته است شروع می شود. برای مثال :
– ما برای ارائه چه خدماتی تلاش می كنیم؟

– رقابت ما به خاطر چیست؟
– آیا باید آنچه را هم اكنون انجام می دهیم ادامه دهیم ؟
– آیا نیازمند به خطوط تولید یا خدمات بیشتر یا كمتری هستیم ؟
– جو حاكم بر محیطی كه ما در آن عمل می كنیم چیست؟
– كدام یك از تحولات تكنولوژی اجتماعی و سیاسی در شرف وقوع می تواند در چگونگی انجام كارها تاثیر بگذارد؟

–
این تاثیر تا چه حد است؟
– ما در مقابل این تاثیرات چه می توانیم بكنیم؟
پاسخ سؤالات ذیل به مدیران كارهای تولیدی كمك می كند تا فعالیتهای خود را ارزیابی كرده تصمیم بگیرند كه چه قسمتهایی را نگهدارند و كدامها را اضافه یا كم كنند؛
– چه محصولی فروش دارد؟
– به چه قیمتی می توان فروخت؟
– چه پیشرفتهای فنی صورت گرفته است؟
– چه هزینه هایی را در بردارد؟
– نرخ دستمزد چقدر است؟
– خط مشی دولت در مورد مالیات چیست؟
– خط مشی سازمان در مورد سود سهام چگونه است؟

– منابع مالی برای تأمین بودجه كدامند؟
– محیط اجتماعی و سیاسی سازمان چگونه است؟
– در بعضی از فرضیه ها حتی خط مشی های آینده نیز پیش بینی می شود. برای مثال اگر سازمانی برای كارمندان خود برنامه بازنشستگی ندارد ، گاهی در مفروضات برنامه ریزی پیش بینی می كند كه آیا این امر در آینده صورت خواهد گرفت یا خیر؟ و در صورت مثبت بودن جواب ، چگونه باید باشد؟

2- برنامه ریزی اجرایی (عملیاتی)
توالی برنامه ریزی عملیاتی عبارت است از :
الف) تهیه برنام كوتاه مدت (تعیین بودجه و زمان بندی)
ب)تعیین معیارهای عملكرد و موقعیت :كمیت ، كیفیت و هزینه
ج) بازبینی و تعیین موارد انحراف
د) تهیه برنامه جدید
3- برنامه ریزی تخصصی (برنامه ریزی در سایر وظایف مدیریت)

الف) برنامه ریزی و كنترل تولید(مدیریت تولید): عبارت است از تعیین ، تحصیل و تربیت كلیه نیازمندی های لازم برای تولید آتی محصولات و برای تامین نیازهای قابل پیش بینی یا غیر مترقبه جامعه و بازار . برخی از هدفهای برنامه ریزی و كنترل تولید عبارتند از :

1- هماهنگ كردن سفارشات و تاریخ تحویل با ظرفیت تولیدی موجود و یا بر عكس .
2- به حداقل رساندن بیكاری كارگران و ماشین آلات
3- آماده كردن مواد و ابزار و قطعات در مواقع مورد لزوم
4- به حداكثر رساندن گردش موجودی
5- یكنواخت كردن مسیر ساخت در تمام كارگاها

6- فراهم كردن دستورالعمل برای كارهای تولیدی ، تا مدیران و سرپرستان وقت خود را صرف سرپرستی و آموزش زیردستان كنند نه كارهای دفتری
7- با خبر نگكهداشتن مدیران و مسئولان از وضعیت موجود

ب) برنامه ریزی پرسنلی (نیروی انسانی ): عبارت است از تعیین تعداد افرادی كه در سالهای آینده برای تامین هدفهای سازمان باید انتخاب گردند ، آموزش ببینند ، ترفیع یابند بازنشسته یا اخراج شوند و مانند آن كه بر اساس ان تسهیلات و وسائل مورد نیاز تخمین زده می شود . برنامه ریزی نیروی انسانی با تهیه نمودار (چارت ) سازمانی آغاز می شود و نمودار مسیر ترفیعات آئین نامه استخدامی ، برنامه های آموزشی ضمن خدمت و غیره نیز از جمله موضوع‌های آن است .

ج) برنامه ریزی مالی : عبارت است از تعیین میزان و چگونگی منابع مالی و متقابلاً تعیین میزان و چگونگی مصارف منابع مالی مذكور به منظورتأمین هدفهای مؤسسه و صاحبان و كنترل كنندگان آن.

روزنامه نگاری دیروز و روزنامه نگاری امروز
روزنامه نگاری در سالهای گذشته به عنوان حرفه وجود نداشت و تنها برخی از افراد كه ذوق ادبی داشتند قسمتی از اوقات خود را صرف نگارش مطالب در روزنامه می كردند . و چون هیچ آموزشی درباره ی كار خود ندیده بودند و آموزش رسمی هم وجود نداشت اینان تنها با تجربه ی شخصی كه در ادبیات و نگارش داشتند كار روزنامه نگاری را انجام می دادند . و مطالبی را برای خوانندگان روزنامه خود می نوشتند . بدون آنكه از كار روزنامه نگاری اطلاع یا آگاهی داشته بانشد كار نوشتن را انجام می دادند .

اما امروزه تخصصی شدن روزنامه نگاری سبب شده است تا در دانشگاهها رشته های مربوط به این حرفه گسترش یابد و هر ساله تعداد زیادی از دانش آموزان با انتخاب این رشته تحصیلی در دانشگاه و با بدست آوردن تخصص لازم در این زمینه وارد بازار كار مطبوعات شوند .

امروزه روزنامه نگاران علاوه بر تحصیلات دانشگاهی ، در دوره های مختلف آموزشی و فنی مربوط به كار خود شركت می كنند و آموزشهای لازم را برای كار روزنامه نگاری فرا می گیرند . و می توانند با تسلط بیشتری مسئولیتهای مختلف را به عهده بگیرند . در ایران اولین دوره ی رسمی آموزش روزنامه نگاری در سال 1317 در دانشكده حقوق دانشگاه تهران آغاز شد . و اولین كتاب مربوط به روزنامه نگاری در سال 1333 در تهران به چاپ رسید . از همین سالها بود كه روزنامه نگاری به عنوان آموزش رسمی در دانشگاههای ایران تدریس شده و به عنوان رشته ای تحصیلی در میان رشته های مختلف شاخه ی علوم انسانی جای گرفت . هم اكنون تعداد زیادی دانشجو در دانشگاههای دولتی و آزاد در رشته علوم ارتباطات اجتماعی كه دو شاخه‌ی روزنامه نگاری و روابط عمومی را دارد مشغول به تحصیل هستند .

با نموداریكه در زیر رسم شده است شروع دوره ی آموزش روزنامه نگاری مشخص شده است .

البته لازم به ذكر می باشد كه كلیه ی رشته های متوسطه نظری مجاز به انتخاب رشته دانشگاهی روزنامه نگاری می باشند .

مهارتهای حرفه ای روزنامه نگاری
برای موفقیت بیشتر در هر شغلی كسب مهارتهای لازم و كاربردی برای پیشرفت كار و كیفیت بخشیدن به امور بسیار ضروری است .
در زمینه ی روزنامه نگاری هم كسب مهارتهای خاص و تخصصی برای انجام كار هر كدام از قسمت های مختلف روزنامه بسیار مهم و لازم است . به عنوان مثال عكاسی در مطبوعات یكی از حرفه هایی است كه همه به دانش عكاسی در سطح عالی نیازمند می باشد . و هم اینكه باید تجربه عملی را هم كسب كرده باشد .

با ورود كامپیوتر و كاربردهای آن امروزه روزنامه نگاران با استفاده از این وسیله توانسته اند كار گردش روزنامه را به صورت فنی و تخصصی انجام دهند . كه این امر نیازمند آموزشهای لازم می باشد تا روز نامه نگاران بتوانند تخصص لازم كار با كامپیوتر در امر ویرایش روزنامه را پیدا كنند . در غیر این صورت اگر قرار باشد كار روزنامه نگاری مانند گذشته و بدون كسب مهارت و آموزش و اطلاعات كافی در امر كار روزنامه نگاری انجام شود . مسلماً روزنامه دوران ترقی را طی نمی كند و ممكن است به عنوان یك حرفه روزنامه نگاری از میدان مشاغل خارج شود .

بنابراین باید با پیشرفت تكنولوژی در زمینه های مختلف كار روزنامه نگاری هم با پیشرفت علم مراحل رشد و ترقی خود را طی كند تا بتواند با كسب مهارتها و كاربرد آن در امر روزنامه نگاری باعث پیشرفت روزنامه شود . تا بتواند خوانندگان بیشتری را به خود جلب كند . زیرا با پیشرفت تكنولوژی سطح توقعات مردم نیز بیشتر شده است و نیازمند دریافت اطلاعات مفید و جامع از سراسر جهان می باشند . بنابراین باید روزنامه نگاران مهارتها و آموزشهای لازم را همه ساله بیاموزند تا با تحولاتی كه در جهان انجام می گیرد این تغییرات را در روزنامه خود نیز انجام دهند و خود باعث شوند تا تحولاتی در مطبوعات و چاپ و انتشار روزنامه بوجود آورنده تا بتوانند سرعت انتقال اطلاعات را در دنیای امروز افزایش دهند .

برای دریافت اینجا کلیک کنید