مقاله زندان های ایران

توضیحات

  مقاله زندان های ایران دارای 20 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله زندان های ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله زندان های ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله زندان های ایران :

زندان های ایران

مقدمه:
پدیده جرم یكی از معضلات جامعه بشری است و در هر جامعه‎ای درصدی از افراد بواسطه ارتكاب جرم مخل نظم اجتماعی و امنیت جامعه هستند. بنابراین مورد تعقیب سیستم قضایی قرار گرفته و اقدامات تأمینی و تربیتی در مورد آنها اعمال می‎شود مجازات حبس و زندان به عنوان یكی از مجازاتهای اصلی در قوانین كیفری پذیرفته شده و از دیرباز مورد استفاده قرار گرفته است. در دهه اخیر با توجه به ازدیاد جرم و تبهكاری، برای مقابله با مجرمان و به منظور تأمین امنیت جامعه سیستم‎های قضایی توجه بیشتری بر مجازات زندان معطوف نموده‎اند

و این امر سبب توسعه سیستم قضایی گردیده است. البته فلسفه استفاده از كیفر زندان در گذشته صرفاً مجازات و تنبیه مجرمان بوده است. حال آنكه جامعه امروزی به اصلاح و تربیت و بازپروری اجتماعی مجرمان توجه دارد و در سیستم قضایی نظام مقدس جمهوری اسلامی نیز به عنوان مركز اصلاح و تربیت تلقی می‎شود. پس اگر زندان در سیستم قضایی جمهوری اسلامی ایران به منظور اصلاح و تربیت بكار گرفته می‎شود بایستی ساختار و عملكرد مطلوب داشته باشد. حال این مسأله مطرح است كه وضعیت زندان‌های كشور چگونه است و مهمترین مشكلات و محدودیتها در چه زمینه‎هایی است؟

اهداف:
هدف اصلی طرح فوق بررسی توصیفی زندان‌ها و تبیین مشكلات آنها است و موارد زیر مد نظر است.
1ـ بررسی ساختار فیزیكی زندان‌ها و مشكلات و محدودیتهای موجود
2ـ بررسی امكانات مالی و بودجه اختصاصی زندان‌ها
3ـ بررسی عملكرد زندان‌ها در زمینه برنامه‎های آموزشی و تربیتی
4ـ بررسی وضعیت كاركنان زندان‌ها

5ـ بررسی آمار زندانیان كل كشور
6ـ بررسی تناسب امكانات زندان‌ها با تعداد زندانیان
فرضیه‎ها یا سئوالات اصلی پژوهشی:
1ـ ساختار فیزیكی زندان‌ها از نظر مساحت، امكانات حفاظتی، امكانات بهداشتی، آموزشی، تربیتی از قبیل كتابخانه، نمازخانه و كلاس‎های آموزشی، امكانات ورزشی، سالن ملاقات و درمانگاه چگونه است؟

2ـ امكانات مالی و بودجه‎ اختصاصی و تأمین منابع مالی زندان‌ها چگونه است؟
3ـ عملكردزندان‌ها درزمینه برنامه‎های آموزشی،تربیتی، اشتغال و درمان چگونه است؟
4ـ وضعیت كاركنان زندان‌های كشور بر اساس جنسیت، تحصیلات، وضعیت استخدامی چگونه است؟
5ـ وضعیت آمار زندانیان بر اساس وضعیت قضایی، تركیب سنی، جنسیت، تحصیلات، گروه جرمی چگونه است؟

روش پژوهش:
طرح پژوهش: روش زمینه‎یابی
جامعه: كلیه زندان‌های ایران
نمونه: زندان‌های 5 استان تهران، خوزستان، كردستان، خراسان، مازندران

نمونه‎گیری: خوشه‎ای چند مرحله‎ای و طبقه‎بندی نسبی
ابزار پژوهش: پرسشنامه و مصاحبه
سلامت روان در زندان هاى ایران
مفهوم زندان و كاركرد آن طى ادوار تاریخى تغییرات قابل ملاحظه اى داشته است و مى توان با قاطعیت گفت كه همه این تغییرات در چارچوب و تحت تاثیر تحولات اجتماعى قرار داشته است.

در روزگاران قدیم كه هنوز نظامات اجتماعى شكل و سازمانى مطابق امروز نداشتند، مجازات متخلفین تابع نظم و قاعده مشخص نبود و در موارد متعددى مجازات مجرم شامل خانواده او نیز مى شد. به تدریج و با گسترش ادیان اعم از توحیدى و غیر آن مجازات مجرمین سامان نسبى یافت؛ در تمامى این ادوار زندان به عنوان مكانى براى نگهدارى مجرمین وجود داشت اما نوع برخورد و نحوه نگرش نسبت به زندانى متفاوت بود.

از آغاز قرن هجدهم با شروع رنساس در اروپا برخى صاحب نظران همچون «سزار بكاریا» و «جرمى بنتام» به روش هاى مجازات اعتراض كردند. عمده تاكید آنها این بود كه هدف از مجازات جلوگیرى از اقدام مجدد مجرم براى انجام جرم است، بنابراین بین مجازات و جرم باید تناسب لازم برقرار و از روش هاى غیرانسانى پرهیز شود. در قرن نوزدهم مطالعه درباره مجرمان گسترش قابل توجهى یافت. مطالعات لومبروز كه بر ویژگى هاى جسمى مجرمان متمركز بود تلاش داشت تا افراد مجرم و غیر مجرم را براساس ویژگى هاى جسمى از یكدیگر تشخیص دهد. با انتشار مطالعات روانكاوى فروید و دیگر شاگردان او زمینه مناسبى براى توجه به خصوصیات روانى زندانیان و مجرمین فراهم آمد، تا آنكه در آغاز قرن بیستم نیز به ویژگى

هاى شخصیتى مجرمان زندانى توجه جدى شد. سرانجام همه این تلاش ها، تعدیل شرایط زندان و مجازات و تقویت رویكرد انسان گرایانه مبتنى بر حقوق بشر نسبت به مجرمین بود.
در قرن بیستم مكاتب جامعه شناختى نیز هر یك تلاش كردند تا تبیینى از جرم و به تبع آن زندان و زندانى ارائه دهند. جامعه شناسان مكتب شیكاگو با انجام مطالعاتى درباره جرم تاكید داشتند مجرم قربانى نابسامانى در محیط اجتماعى است بنابراین تغییر در سازمان اجتماعى مناطق جرم خیز مى تواند وضعیت موجود را بهبود بخشد و از بازتولید جرم جلوگیرى كند. طرح این نظر به منزله آن بود كه مجرم خود قربانى شرایطى است كه دیگران براى او ساخته اند، پس باید با وى بیش از گذشته مدارا كرد. «چیمبلیس» و دیگر جامعه شناسان مكتب

تعارض اصرار داشتند كه «جرم در جوامع سرمایه دارى وسیله بقاى كسانى است كه هیچ منبع دیگرى براى بقاى خود در اختیار ندارند.» ( سخاوت، 1382 ) بنابراین آنها مسببان تعمیق شكاف طبقاتى و نابرابرى هاى اجتماعى را شایسته زندان و مجازات مى دانستند و نه مجرم و زندانى را. اگرچه این نظریه هیچ گاه در بین ارباب قدرت مقبولیت نیافت اما آثار و پیامدهاى مثبتى بر وضعیت زندان و زندانى گذارد و موجب كاهش خشونت علیه زندانیان، حذف مجازات اعدام، توجه بیشتر به اقشار فقیر، كاهش سركوب جنبش هاى اعتراضى و حمایت از زندانیان گردید. ( سخاوت، 1382 )

به این ترتیب فرایند اصلاح وضعیت زندان متناسب با تحول روابط اجتماعى و تقویت جنبش هاى نظرى رادیكال خصوصاً جنبش هاى « نقد قدرت» طى شد. مقاله حاضر با تاكید بر فرایند طى شده تلاش دارد تصویرى از وضعیت سلامت روانى در زندان ها ارائه دهد. در اینجا موضوع بحث نگارنده زندان هاى عمومى و زندانى غیر سیاسى است. زندان هاى انفرادى وضعیتى به مراتب غیر انسانى تر از زندان هاى عمومى دارند كه آثار مخرب و زیانبارى بر سلامت جسمى و روانى زندانیان بر جاى مى گذارند. در واقع در زندان انفرادى سرعت و شدت تخریب سلامت روانى و جسمى به طرز باور نكردنى در مقایسه با زندان عمومى افزایش مى یابد، كه بحث درباره آن را باید به زمانى دیگر موكول كرد. همچنین این مقاله متمركز بر زندانیان عادى و یا غیر سیاسى است. در واقع متغیر سیاسى بودن از یك سو مى تواند به تشدید روند فرسایش سلامت جسمى و روانى منجر شود و از سوى دیگر به كنترل و كاهش آن.

در حالت اول به دلیل مجموعه محدودیت ها و فشارهایى كه متوجه زندانیان سیاسى است شرایطى به مراتب وخیم تر را براى آنان در مقایسه با زندانیان عادى ایجاد مى كند. اما از جهت توانایى ها، قدرت انطباق و انگیزه زندانیان سیاسى توانایى هاى بیشترى براى تاب آورى در برابر شرایط دشوار زندان دارند. بنابراین بحث درباره سلامت روانى زندانى سیاسى را نیز باید از زوایایى متفاوت با زندانى عادى مطرح كرد كه در حوصله این مقاله نمى گنجد.

با این مقدمات تلاش مى شود به چند سئوال مهم درباره زندانیان غیر سیاسى در زندان هاى عمومى پاسخ داده شود:
1- آیا شیوع اختلالات روانى در زندان ها بیشتر از خارج زندان ها است؟
2- آیا نوع اختلالات روانى شایع در زندان ها متفاوت از خارج زندان هاست؟
3- زندان چه اثراتى بر وضعیت روانى زندانى دارد؟ باعث افزایش آن مى شود یا كاهش آن؟
4- براى بهبود بهداشت روان در زندان ها چه باید كرد؟
• سلامت روان چیست

براساس نظر سازمان بهداشت جهانى ( WHO) سلامت حالتى است كه بازگوى كمال صحت و راحتى جسمانى و روانى و رفاه اجتماعى است و فقط بر فقدان بیمارى یا نقص جسمانى دلالت ندارد. ( گولد، 1376 ) در برخى موارد «سلامت» (Health) و بهنجار (Normal) به گونه اى مطرح مى شوند كه گویى هم معنا هستند. اما سلامت ممكن است یكى از حالت هاى متعارف و بهنجار باشد كه از طریق قضاوت بر مبناى ارزش ها مشخص مى شود. سلامت جسمانى و روانى غالباً به صورتى تعریف مى شود كه بتوان آن را با محیط اطراف و تعادل درونى انطباق داد. اكثر تعاریف سلامت روانى آن را با محیط فرهنگى مرتبط مى كنند. در هر حال در مطالعات درباره سلامت روان معیار یا ملاك مشخصى براى تعیین اینكه فرد یا افراد مبتلا به اختلالات روانى خاصى هستند، انتخاب مى شود.

• وضعیت سلامت روانى در ایران
پیش از آنكه به بحث درباره وضعیت سلامت روان در زندان ها پرداخته شود، لازم است تا تصویرى از وضعیت سلامت روان در ایران ارائه شود تا به این ترتیب بتوان وضعیت درون و برون زندان را مقایسه كرد. نتایج پژوهش هاى انجام شده در زمینه همه گیر شناسى اختلالات روانى در ایران نشان مى دهد كه طیف شیوع این اختلالات بین 9/11 درصد تا 2/30درصد نوسان داشته است. در مطالعه اى كه در سال 1379 در زمینه شیوع اختلالات حاد روانى انجام شد، نشان داده شد كه 87/10 درصد افراد جامعه دچار اختلالات روانى حاد بوده و نیاز

به كمك و درمان دارند. شایع ترین گروه اختلالات روانى در این مطالعه اختلالات اضطرابى با 31/8 درصد بود. احساس اضطراب دو مولفه دارد: با خبر شدن فرد از تغییرات جسمى خود ( مثل تپش قلب و تعریق ) و با خبر شدن از اینكه عصبى شده یا ترسیده است. در میان اختلالات اضطرابى، افسردگى بیش از دیگر موارد ملاحظه شده است. در پژوهش مورد بحث میزان شیوع اختلالات روانى در زنان تقریباً دو برابر مردان گزارش شده است به عبارت دیگر 43/14 درصد زنان و 24/7 درصد مردان دچار اختلال روانى بوده اند.
• وضعیت سلامت روان در زندان ها

مطالعات جرم شناسى خصوصاً پژوهش هاى متمركز بر عوامل وقوع جرم تقریباً همگى نشان مى دهند كه اختلال روانى یكى از عوامل مؤثر و مهم در وقوع جرم محسوب مى شود. از این رو زندان را باید محلى براى تجمع بیماران روانى مجرم قلمداد كرد و به این ترتیب قابل پیش بینى است كه شیوع اختلالات روانى در زندان ها بیش از خارج زندان ها باشد، اگرچه این نكته را نیز نباید از خاطر برد كه همه افراد مبتلا به بیمارى روانى لزوماً مجرم نیستند. اتفاقاً اینكه چرا همه افراد دچار تنش روانى دست به جرم و كج روى نمى زنند موضوع مهم مطالعات روانشناختى و جامعه شناختى است. جامعه شناسان نظریه كنترل به دنبال یافتن پاسخ به این سئوال بر چگونگى تضعیف كنترل هاى اجتماعى و حفاظ ها یا موانع درونى تاكید مى

كنند. آنها مدعى هستند انحراف از هنجار زمانى پیش مى آید كه هنجارها و قواعد رفتارى در فرد درونى نشده و یا قواعد و شیوه هاى اجرایى آن در جامعه شفاف نباشد یا دچار تضاد باشد. (سخاوت، 1382) این وضعیت را دوركیم چنین توصیف مى كند: «وقتى جامعه اى دچار شرایطى شود كه او را اندوهناك، سرگشته و خشمگین مى سازد، چنین جامعه اى به اعضاى خود فشار مى آورد كه از طریق انجام دادن اعمالى معنى دار، با اندوه و سرگشتگى و خشم خود شهادت دهند، جامعه به آنها گریستن، نالیدن و آسیب رسانیدن به خود یا دیگران را تحمیل مى كند.» ( گیدنز، 1362 ) به این ترتیب جدا از عوامل علت شناختى دوركیم نیز بر وجود اختلالات روانى ناشى از بحران هاى اجتماعى در مجرمین صحه مى گذارد.

در ایران مطالعات در زمینه وضعیت روانى زندانیان چندان وسیع نیست. برخى از پژوهش هاى موجود مستقیماً مطالعات خود را بر روى شیوع بیمارى هاى روانى در زندان ها متمركز كرده اند و برخى دیگر با بررسى جرایم و بعضى مشكلات روانى مثل اعتیاد وضعیت موجود را در زندان ها مورد ارزیابى قرار داده اند. همچنین بررسى شیوع اختلالات شخصیت در زنان زندان هاى اوین و رجایى شهر كرج در محدوده سنى 18 تا 40 سال نشان داد 60 درصد آنان از اختلالات شخصیتى رنج مى برند. آزارطلبى از بالاترین نوع اختلال بود كه در میان این گروه زنان گزارش شد. ( اولاد عبدالهادى، 1383 )

خاطر نشان مى سازد مطالعه اى كه در سال 1350 برروى 40 زن زندانى انجام شد نیز رابطه بین شخصیت ضد اجتماعى و ارتكاب جرم در زنان را مورد تایید قرار داد. ( فروزنده، 1350)
• اثرات زندان بر سلامت روان زندانیان
هدف از زندان اصولاً مجازات یا ایجاد ترس براى پیشگیرى از ارتكاب مجدد جرم و اصلاح مجرم است. نظریه كنترل با تركیب عوامل ساختارى و فردى تبیین جامعى از فرایند بازپرورى و اصلاح مجرمان زندانى مى دهد، براساس این نظریه بازپرورى و اصلاح مجرمان نیازمند حفظ مجموعه اى از پیوندهاى اجتماعى با خانواده، جامعه و نهادهاى اجتماعى و مستلزم رشد مجموعه اى از خصیصه هاى فردى است. لذا براى جلوگیرى از تخلف و جرم تنها نباید به عوامل جرم توجه كرد بلكه برعكس باید به عوامل موثر در حفظ و تداوم رفتار صحیح از جمله سلامت روان اهمیت داد. در واقع همه كسانى كه دچار مشكلات روانى مى شوند و زیر فشار ساخت هاى اجتماعى هستند، دست به جرم نمى زنند. در این زمینه تاثیر كنترل هاى اجتماعى و موانع درونى از اهمیت بسیارى برخوردار است.
• چه باید كرد
به نظر مى رسد اصلاح وضعیت كنونى زندان ها مى تواند به بهبود سلامت روان زندانیان كمك قابل توجهى نماید. در واقع اقداماتى كه منجر به پیوستگى زندانیان با خانوادهایشان شود، رابطه آنها را با جامعه تعمیق نماید و خودپنداره مثبت را در آنها تقویت كند قطعاً نتایج و دستاوردهاى بهترى خواهد داشت. مطالعه سخاوت ( همان ) نشان داد زندانیانى كه به فعالیت هاى فنى و حرفه اى اشتغال داشته اند، از امكانات بیشتر از جمله دسترسى به وسایل ارتباط جمعى برخوردار بوده اند و با مددكار بیشتر در ارتباط بوده اند خودپنداره مثبت ترى داشته اند و طى دوره زندان خودپنداره شان در جهت مثبت تغییر كرده است. براین اساس فهرستى از اقدامات را به منظور بهبود سلامت روان زندانیان مى توان پیشنهاد كرد:

1- تقویت رویكرد علمى مدیریت زندان ها در برابر رویكردهاى پلیسى، امنیتى و قضایى

2- افزایش تسهیلات متعارف در زندان ها از جمله بهداشت محیط، تلفن، كاهش تراكم جمعیت و بهبود وضعیت تغذیه
3- تقویت برنامه هاى مراقبت بعد از خروج زندانیان
4- تقویت برنامه هاى حرفه آموزى و اوقات فراغت
5- افزایش امكانات براى ادامه تحصیل زندانیان

6- تقویت كمى و كیفى واحدهاى مددكارى درون و بیرون زندان ها
7- تقویت برنامه هاى خدمات بهداشت روان در زندان ها خصوصاً امكان دسترسى به روانپزشك و روانشناس
8- تقویت برنامه هاى پژوهشى در زمینه سلامت روان زندانیان

برای دریافت اینجا کلیک کنید