مقاله در مورد : الگوریتم درمان بیماران هپاتیت مزمن B و گایدلاینهای مربوطه

توضیحات

 مقاله در مورد : الگوریتم درمان بیماران هپاتیت مزمن B و گایدلاینهای مربوطه دارای 18 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد : الگوریتم درمان بیماران هپاتیت مزمن B و گایدلاینهای مربوطه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد : الگوریتم درمان بیماران هپاتیت مزمن B و گایدلاینهای مربوطه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد : الگوریتم درمان بیماران هپاتیت مزمن B و گایدلاینهای مربوطه :

: الگوریتم درمان بیماران هپاتیت مزمن B و گایدلاینهای مربوطه

اهداف مهم درمان بیماران با هپاتیت مزمن B
• بهبودی سمپتوماتیك
• مهار یا از بین بردن HBVDNA
• سروكانورژن Hbe Ag به anti-HBe
• طبیعی شدن ALT

• كاهش التهاب و فیبروز كبد
• جلوگیری از عوارض طولانی مدت
• كاهش در مورتالیته
• جلوگیری از انتشار ثانویه بیماری

در حال حاضر FDA، 5 دارو را برای درمان هپاتیت مزمن B تأئید نموده است:
1- 2b INF- در (1992)
2- لامی ودیدین در (1998)
3- آدفویر در (2002)
4- Entecavir در مارس (2005)
5- 2b Peg interferon – در می (2005)
اینترفرون 2b : اولین درمان پذیرفته شده در بسیاری از كشورها برای هپاتیت مزمن B بوده است.
ساب كوتانه برای 4-6 ماه با دوز 5 میلیون واحد زیرجلدی روزانه یا 10 میلیون سه بار در هفته استفاده می شود. ویژگی بیمارانی كه به INF پاسخ بهتری
می دهند:
1-ALT بالا
2-HBVDNA پایین
3- مدت ابتلای كوتاه مدت با عفونت
4- هپاتیت فعال

لامی ویدین: مهاركننده ریورس ترانس كریپتاز، دوز 100 میلی گرم روزانه و درمان اولیه حدود 1 سال طول می كشد و معمولاً تا 6 ماه بعد از سروكانورژن HbeAg ادامه می یابد.
– درمان با لامی ویدین با توجه به ریسك مقاومت 20% در سال محدود شده است.
– مقاومت به لامی ویدین با افزایش >1-log در HBVDNA و یا افزایش ALT با یا بدون تغییر كلینیكال یا هیستولوژیكال مشخص می شود.

– در بیماران با فیبروز پیشرفته یا سیروز كبدی ثابت شده كه درمان طولانی مدت با لامی ویدین ریسك پیشرفت بیماری و HCC را كاهش می دهد.
آدفوویر- آنالوگ نوكلئوتیدی كه با مهار ترانس كریپتاز معكوس ویروس هپاتیت B از تكثیر ویروس جلوگیری می كند و در ضمن از فعالیت DNA پلیمراز نیز جلوگیری می كند.
– در بیمارانی كه 1 سال درمان با آدفوویر گرفته اند در:
1- HbeAg مثبتها بهبود هیستولوژیك 53% در مقابل 25% پلاسبو
2- HbeAgمنفی ها بهبود هیستولوژیك 63% در مقابل 33% پلاسبو
– این بهبود هیستولوژیك بخصوص در بیماران HbeAg منفی ها با درمان طولانی مدت آنتی وایرال ثابت شده است.

– مقاومت به آدفوویر در سال اول 0%، سال دوم 2%، سال سوم 7% و سال چهارم 15% است.
Entecavir: اخیراً توسط FDA جهت درمان هپاتیت B مزمن تأئید شده است. آنالوگ نوكلئوزیدی دئوكسی گوانین است و به طور انتخابی تكثیر ویروس هپاتیت B را مهار می كند و بر علیه Wild-Type ویروس و Lamuvidine – resistance فعال است.
– قوی ترین داروی خوراكی آنالوگ نوكلئوزیدی است و باعث كاهش متوسط 6/98 log 10/copie per ml، HBVDNA می شود.
– هیچگونه مقاومتی در عرض 1 تا 2 سال درمان وجود ندارد.
– ولی بیماران مقاوم به لامی ویدین با انسیدانس حدود 6% مقاومت ژنوتیپیك و انسیدانس حدود 1% مقاومت فنوتیپیك دارند.

– موتاسیونهای مقاوم به آدفوویر به لامی ویدین حساس است و بیماران با مقاومت به آدفوویر با لامی ویدین درمان می شوند.
PEG – interfron درمان ارجح تری نسبت به مونوتراپی به لامی ویدین است و در بیماران بعد از 12 ماه پاسخ ویرولوژیك پایدار (SVR) و بیوشیمیایی دیده شده است.
– در حال حاضر PEG – interfron حداقل به مدت شش ماه اولین خط درمانی عفونت با هپاتیت مزمن B است.
– درمان تركیبی: در حاضر در دست بررسی است. نكات مثبت به نفع درمان تركیبی شامل : اثر سینرژیستیك و مقاومت پایین تر این نوع درمان است. و نكات منفی شامل: افزایش هزینه درمان، اثر افزایش عوارض جانبی داروها و تداخلات دارویی است.

درمان بیماران با هپاتیت مزمن HbeAg+
بیماران با HBVDNA<105 نیاز به درمان ندارند. اما هنوز ممكن است از نظر بیوشیمیایی، هیستولوژیك و كلینیكال در معرض پیشرفت و خطر باشند و مانیتورینگ با كمك PCR مورد لزوم است.
بیمارانی كه درمان نیاز ندارند باید هر 3 ماه تا یك سال و سپس هر 6 ماه تا 12 ماه مانیتورینگ شوند.

از آنجا كه احتمال وجود بیماری كبدی مشخص در بیماران با 105 HBVDNAو ALT نرمال وجود دارد بیوپسی كبد باید انجام شود ولی مطالعات بیشتری لازم است كه اثربخشی درمان در این گروه مشخص شود.
در بیماران با 105 HBVDNAو ALT بالا آدوفویر، لامی ویدین و یا INF هر سه به عنوان درمان مشخص شدند ولی PEG – Interfrone در حال حاضر به عنوان خط اول درمان است و برعكس آدوفویر و لامی ویدین در بیمارانی كه HBVDNA بالا و ALT نرمال ارجح است چون این بیماران به INF پاسخدهی كمتری دارد.

بیمارانی كه با آدوفویر و لامی ویدین درمان می شوند باید هر شش ماه مانیتورینگ شوند. بخصوص آنهایی كه با لامی ویدین درمان می شوند از جهت اینكه سریعتر مقاومت به لامی ویدین مشخص شود.

برای دریافت اینجا کلیک کنید