مقاله در مورد معدن سنگرود – زغال سنگ

توضیحات

 مقاله در مورد معدن سنگرود – زغال سنگ دارای 42 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد معدن سنگرود – زغال سنگ  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد معدن سنگرود – زغال سنگ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد معدن سنگرود – زغال سنگ :

معدن سنگرود – زغال سنگ

مقدمه:
زغالسنگ از چند قرن قبل از میلاد مسیح شناخته شده بود و اولین بار توسط چینی ها از آن به عنوان سوخت استفاده كردند استخراج اصولی زغالسنگ اصولی زغالسنگ از قرن دوازده میلادی آغاز و در قرن 19 در طی انقلاب صنعتی در دیگهای بخار و كك سازی استفاده گردیده زغال ماده

ای غیر متجانس می باشد كه از تجزیه گیاهان در شرایط مختلف و مناسب رطوبت، حرارت، فشار و فرایندهای بیولوژیك بوجود می آید و بسته به نوع گیاه، میزان تجزیه و شرایط محیطی و فرایندهای بیولوژیك، محصول تولید شده متفاوت می باشد و از طیف گسترده ای برخوردار است كه نامگذاری آن نیز در جدول صفحه بعد درج شده است كه در نهایت پس از گذشت زمان به آنتراسیت تبدیل می شود كه این ماده قابلیت تبدیل به یك معدن برای استخراج را دارا می باشد و معدن سنگرود از همین معادن می باشد.

معدن زغالسنگ سنگرود در حوضه زغالدار البرز غربی واقع شده است. این معدن از سال 1350 در حال بهره برداری می باشد. عملیات اكتشافی در دو بخش شامل بلوك مركزی و بلوك شمالی صورت گرفته است. در بلوك مركزی كه بخش عمده ذخیره معدن را در خود جای داده است

اكتشافات تا تراز +600 متر صورت گرفته لكن بخش اعظم ذخایر بالاتر از +900 متر در طی سی و سه سال گذشته استخراج شده و از آنجا كه تراز +900 پایین ترین تراز تونلی معدن می باشد شركت زغالسنگ البرز غربی بهره برداری معدن از سال 1373 موضوع تهیه طرح استخراج ذخایر باقیمانده بین ترازهای +600 تا +900 را مورد توجه قرار داد. این معدن یكی از مهمترین معادن زغالسنگ ایران

میباشد كه مطلوبترین زغال را از لحاظ خاكستر دارا می باشد. همچنین زغال این معدن بعد از بارگیری از كارخانه زغالشویی به ایستگاه راه آهن قزوین منتقل شده و از آنجا به استان اصفهان منتقل می شود كه زغال مورد نیاز كارخانه ذوب آهن در حدود هزار تن در سال می باشد. این گزارش نتیجه بازدید من از معدن و همچنین اطلاعاتی كه در آرشیو موجود بود حاصل شده است.
موقعیت جغرافیایی منطقه و راههای دسترسی

منطقه زغال خیز سنگرود و در استان گیلان و در 110 كیلومتری شمال غربی قزوین و 28 كیلومتری شهرستان لوشان واقع شده است. این منطقه در طول جغرافیایی و عرض جغرافیایی گسترده شده است. اختلاف ارتفاع ناحیه ذغال از سطح دریا بین 1200 تا 1800 متر می باشد و دسترسی به معدن از طریق جاده اصلی قزوین به رشت تا شهر لوشان به طول 90 كیلومتر و همچنین از طریق جاده روستای جیونده به طول 25 كیلومتر صورت می گیرند.

موقعیت آب و هوائی:
آب و هوای این منطقه از اقلیم نیمه حاره تا خشك متفاوت است. بر اساس ایستگاه هواشناسی رودبار درجه حرارت متوسط سالانه 4/16+ درجه سانتیگراد است و در سردترین ماههای سال (دی و بهمن) حداقل درجه حرارت 7/1- درجه سانتی گراد و در گرمترین ماههای سال (تیر و مرداد) به 24+ درجه سانتی گراد می رسد. در تابستان معتدل و زمستان تقریباً سرد و مه آلود می باشد و بارندگی هم زیاد است. مقدار بارندگی سالیانه حدود 300-200 میلیمتر گزارش شده است.

عملیات اكتشافی:
عملیات اكتشافی زمین شناسی در كانسار از سال 1969 آغاز و از سال 192 كانسار به وسیله شركت سهامی البرز غربی وابسته به شركت ملی فولاد ایران بره برداری می شود استخراج سالیانه زغال تا سال 1356 برابر 140-120 هزار تن در سال بوده كه در حال حاضر حدود 5000 تن در ماه صورت می گیرد كه با آمدن مدیر عامل جدید كه تأكید دارند به 8000 تن در ماه در محدوده

بلوك اصلی از آغاز 1969 مجموعاً 119 چاه حفاری گردید. آقای كالوسیف كارشناس شركت ملی فولاد ایران سرپرستی كلیه عملیات اكتشافی زمین شناسی را بر عهده داشتند. متراژ عملیات در

دوره اكتشاف تكمیلی در دهه اول با توجه به ساختمان تكنونیكی تعیین شده در بخش شرقی بلوك مركزی به وسیله چاههای واحد كشوده و مرز توسعه و ضخامت كاری رگه اصلی پیش بینی گردید شكستگی ها و گسل های جدا كننده محدوده معدنی را به بلوك هایی در اندازه 200×150 متر و 400×300 متر تقسیم می نمایند دامنه شكستگی ها از 30-15 تا 100-50 متر تغییر می كند. فاصله چاهها در بلوك جنوبی 160-100 متر در مركزی 200-140 متر است. كلیه چاههای حفاری

شده در مرحله اكتشاف تكمیلی (به جز چاههای شماره 81، 93، 133) از نقطه نظر تحقیقات كار، آثار ضروری تشخیص داده شده است.
تاریخچه عملیات اكتشافی و ذخایر در بلوك اصلی (مركزی)
مطالعه زمین شناسی منطقه سنگرود اولین بار توسط كارشناس آلمانی ام ارشتاین در سال 1347 صورت گرفته است. نامبرده ضمن اشاره به وجود سه لایه قابل كار، ذخیره ذغال را تا افق 950 متری برآورد كرده است. در همین سال كارشناس شوروی سابق اوسلندر وگرچشینكوف از كارهای معدنی قدیم در منطقه بازدید كرده و با وجود یك لایه قابل كار اشاره كرده اند اكتشافات

سیستماتیك از سال 1349 در محدوده معدن آغاز شده و تا سالهای بعد به موازات عملیات بهره برداری ادامه داشته است. در این مدت تعداد 262 حلقه چاه اكتشافی در محدوده بلوك مركزی حفر گردیده است. عمق نهایی اكتشافات خط تراز از +600 می باشد. متد و عملیات در دوره اكتشاف تكمیلی در وهله اول با توجه به ساختمان پیچیده تكنونیكی كانسار تعیین شده و در بخش شرقی بلوك مركزی كه بوسیله چاههای واحدی گشوده و مرز توسعه و گسترش ضخامت كاری رگه اصلی پیش بینی گردید.

وضعیت زمین شناسی منطقه
قدیمی ترین لایه موجود در ناحیه آهك ها و دولومیت های خاكستری و روشن سازندی می باشند كه سن آن ها پرنین میانی تا بالایی است كه مربوط به سازند (روته والیكا) كه مربوط به تریاس میانی و پائینی است. كمر پائین دولومیت های الیكا شامل آرژیلیت های نسوز می باشد و سن آن به تریاس بالایی مربوط می شود روی خاك نسوز ذكر شده را رسوبات كلاریز بدون هیچگونه

دگرشیبی پوشانیده است كه به ترتیب از بالا به پائین عبارتند از: سیلیت استون های خاكستری مایل به سبز و ماسه سنگ با دانه بندی مختلف و آرژیلیت. ضمناً این لایه ها و لیچه های زغال غیرقابل استخراج نیز بهمراه دارند. ضخامت رسوبات كلاریز در این منطقه كم بوده و به 230m متر می رسد. اطلاعات تازه كه در نتیجه تحقیق مجموعه ای بیش از 16 مقطع كامل رسوبات زغالدار

البرز حاصل گردیده و اجازه می دهد كه مسئله سنگ شناسی و رسوبات مزوزوئیك شمالی ایران كاملاً روشن می گردد و همچنین فسیلهای گیاهی در این سنگها وجود دارد. معدن سنگرود از نظر ساختمانی در بلوك جنوب شرقی طاقدیس سنگرود – آغوز بین قرار گرفته كه مستقیماً به گسل بیوزین كندوان متصل است. 3 بلوك ساختمانی در معدن سنگرود مشخص شده است: 1) بلوك

شمالی 2) بلوك مركزی 3) بلوك جنوبی. 1- بلوك شمالی كه بوسیله گسل بزرگ F1 از بلوك مركزی جدا شده است و بلوك مركزی و جنوبی از سالیان قبل مجموعاً بصورت یك شبكه معدن مورد بهره برداری قرار گرفته و به همین دلیل بعنوان بلوك مركزی شناخته می شود و از لحاظ زمین شناسی بلوك مركزی شناخته می شود و از لحاظ زمین شناسی بلوك شمالی دارای رسوبات مزوزوئیك

دیرین به مقدار زیاد در سراسر سلسله جبال البرز است كه رگه های زغالسنگ این رسوبات از نظر كیفیت و میزان متامرفیسم موجود می باشد. در فاصله 35-40 متری بالا و پائین رگه زغالسنگ قابل كار اصلی طبقات ماسه سنگی به ضخامت 50-30 سانتی متر كه در تمامی سطح ثابت است قرار گرفته است كه به عنوان طبقه راهنما از آن استفاده می شود. بلوك شمالی از بلوك مركزی سیستم گسلی گراویتی با امتداد جنوب شرقی با شیب بطرف شمال از بلوك مركزی جدا می

شود. مواد و لكانیكی كه بصورت سیل و دایك در بخش غربی و جنوب غربی بلوك شمالی مشاهده می شود. مواد و لكانیكی از عمق 520-540 متری در داخل رسوبات زغالدار نفوذ كرده است. وضعیت ساختمان لایه قابل كار اصلی در بلوك شمالی با بلوك اصلی متفاوت بوده و اغلب دارای ساختمان ساده و زغال یكدست و یك لایه بوده و به طرف شرق ساختمان لایه پیچیده و دارای دو لایه م’ باشد.

• جدول زیر گیفیت زغال در بلوك شمالی را نشانی می دهد.
ضریب پلاستومتری mm مواد فرار % خاكستر % گوگرد %
4/12 6/21 11/9 3-1/2
تعیین ظرفیت و عمر معدن:
براساس تجربیان گذشته معدن سنگرود و با توجه به تكتونیك شدید منطقه معدنی كه در عمل ظرفیت تولید كارگاه را به شدت محدود می كند استخراج سالانه 60000 تن برای معدن درنظر گرفته شده است و به این ترتیب ظرفیت معدن حدود 230 هزار تن خواهد بود. جدول زیر ذخایر كل البرز غربی را نشان می دهد كه ذخیره برآورده شده معدن در بخش قبلی به میزان 625000 تن، ذخیره زغال تمیز بوده و در عمل حین استخراج مقداری باطله نیز همراه ذغال به خارج از معدن حمل می شود كه نهایتاً در كارخانه زغالشویی از ذغال جدا خواهد شد.

ذخایر، نوع زغال سنگ در البرز غربی تا سال 1374 بر اساس گزارشات شركت ملی فولاد ایران (ارقام بر حسب میلیون تن)
نام ناحیه نام منطقه یا معدن نوع زغال سنگ
بر اساس شوروی سابق میزان ذخیره مرحله عملیات
B+C1 C2 B+C1+C2
البرز غربی بلوك اصلی كك شو چرب و كك شو 2957/1 4/1 6957/2 درحال استخراج
بلوك شمالی كك شو 09/1 ½ 19/3 درحال استخراج
جمع كل زغال در البرز غربی 3857/2 5/3 8857/5

اگر میزان اختلاط باطله با زغال با توجه به ضخامت كم لایه و ساختمان مركب آن حدود 0/33 درنظر گرفته می شود همچنین می توان گفت مقدار ذغال خروجی از معدن را نزدیك به 840/000 تن برآورد كرد كه با توجه به ظرفیت سالانه عمر معدن نیز نزدیك به 14 سال خواهد شد. البته با در نظر داشتن اینكه معمولاً در سالهای

ابتدایی و انتهائی عمر معدن میزان استخراج پائین تر از ظرفیت نهایی است عمر معدن بر اساس زمان بندی عملیات استخراج 15 سال برآورد گردیده است. بخاطر عوارض تكتونیكی پیش بینی شده، حریم گسلها، لنگه های حفاظتی و افت عملیات استخراجی با ضریب معینی تعدیل شده است. مجموع ذخایر قابل استخراج در محدوده طرح حدود 625000 تن می باشد. (میزان استخراج از سال 50 تا 74 را در نمودار صفحه بعد مشخص شده است)

روشهای استخراج:
در معدن سنگرود از روشهای جبهه كار طولانی (Long Wall) و همچنین پلكانی معكوس استفاده می گردد كه در بیشتر بخش ها از Long Wall استفاده می شود.
1- جبهه كار طولانی: در این روش از درون اكلن ها یا تونلهای مایل اشتراك هایی در امتداد لایه به صورتی كه لایه ذغال مشخص باشد تقریباً در سقف نمایان باشد تا از این طریق لایه را گم نكند حفر می كنند و همچنین اشتراك دیگری به عنوان باربری در حدود 70 تا 80 متر پائین تر از اشتراك تهویه

حفر می كنند و پس از اشتراك پائین به اشتراك بالادویلی می زنند (خادوك و لنگه هایی به ضخامت 5-4 متر گذاشته می شود گسترش و طول اشتراك ها معمولاً در هر طبقه 700 تا 1000 می رسد دلیل استفاده از روش جبهه كار طولانی لایه ای بودن كانسار و سختی كم ذغال می باشد كه این روش به دو صورت پیشرو و پسرو صورت می گیرد در روش استخراجی پیشرو تونل ها، بالا و پائین كارگاه همراه با پیشروی كارگاه استخراج می شوند و معمولاً كارگاه استخراج مداماً از تونل های

بازكننده معدن دور می شوند و در روش استخراج پسرو تونل های بالا و پائین كارگاه قبل از شروع عملیات استخراج در كل طول بلوك استخراجی حفر شده و كارگاه استخراج از مرزهای معدن به طرف بازكننده اصلی پیشرو می كند. (شكل صفحه بعد روش استخراج پیشرو را نشان می دهد)
2-پلكانی معكوس: این روش فقط 2 تا 3 كارگاه انجام شده و علت اصلی استفاده از این روش

شیب زیاد می باشد چون شیب لایه زیاد بوده باید از این روش استفاده نمود چون در این حالت روش جبهه كار طولانی ایمنی كافی را ندارد و باعث ریزش و غلتیدن زغالسنگ شكسته شده در كارگاه می شود و موجب صدمه دیدن كارگران و افراد مشغول در قسمت های پائین تر می گردد و همچنین وسایل و چوب های نگهداری نیز شكسته می شود در بعضی از موارد به جای این روش از روش های دیگر استفاده می كنند به این صورت كه جبهه كارگاه را در جهت بزرگترین شیب ایجاد نمی كنند بلكه به صورت مایل كارگاه را ایجاد می كنند.

مشخصات فنی و استخراجی در بلوك شمالی
این معدن با دو دهانه اصلی به نام تونل 10 و اكلن 11 ریلی بازگشائی شده است و هم اكنون نقطه ارتفاع كارگاه استخراج تا دهانه تونل 10 به طول تقریبی 450 متر می باشد با توجه به شیب بالای لایه زغال كه بین 35 تا 40 سانتی متر و ارتفاع زغال نیز بین 60-140 سانتی متر می باشد روش استخراجی مورد استفاده پلكانی معكوس بوده كه

با ایجاد چندین پله طبق پاسپورت استخراج می شود. (در ضمن كروكی صفحه بعد مربوط به بلوك شمالی معدن البرز غربی می شود)
تاكنون 7 طبقه استخراج گردیده و با توجه به شیب و شرایط زمین شناسی منطقه (لایه ای) و همچنین روش استخراج بطور معمول (طول كارگاه بین 70 تا 80 متر) درنظر گرفته می شود برای جلوگیری از فشار فضای استخراجی بر تونلهای دنبال لایه ورودی و خروجی كه در مجاورت اشتراك

می باشد اقدام به لنگه گذاری می كند كه لنگه ها نیز طبق پاسپورت باید حداقل دارای عرض 2m و طول 3m باشد مشخصات كارگاههای استخراج نیز با توجه به شرایط لایه مشخص می شود اما بطور معمول كارگاه در حدود 70 تا 80 متر و ارتفاع 40 تا 140 سانتی متر و عرض 2 تا 3 متر و شیب 34 تا 40 درجه در قسمت غرب بلوك شمالی و در قسمت شرق بعلت كم شدن طول كارگاه در

حدود 130 متر و عرض 2m و ارتفاع 70 تا 1000 سانتی متر و شیب كارگاه بین 15 تا 20 درجه می باشد طریقه دسترسی به كانسار توسط دو اكلن اصلی میسر می گردد. این اكلنها به لعنتی و ریلی می شوند.. اكلنهای لعنتی با شیب –17 درجه به سمت پائین می باشد و از آنجا كه شیب لایه تقریباً بالای 30 درجه است مجبورند با توجه به محدودیت شیب برای نوار نقاله ها در هر قسمت

برای رسیدن به طبقه بصورت رفت و برگشت جای گذاری می كنند تا به شیب مورد نظر رسند این مسیر برای حمل زغالسنگ و مواد باطله تا راسته تونل 10 مورد استفاده قرار می گیرد اما اكلنهای ریلی با شیب 27 به سمت پائین حفر می گردند و شكل آنچنانی از لحاظ تطبیق شیب با خود لایه

ندارند تجهیزات مستقر در اكلنهای ریلی جرثقیلهائی می باشند كه به ترتیب استفاده آنها از تونل 11 جرثقیل 1400 و اكلن 101 جرثقیل 1200 و اكلن 102 و 103 ریلی LBT34 می باشند تجهیزات مستقر در مسیر لنتی (10 لنتی هركدام تقریباً 200 متر) با موتورهای 32KW تا 50KW می باشد كه از روی قدرت موتور می توان تناژ را محاسبه كرد و در هر طبقه بوسیله یك رابط از مسیر ریلی به افق مورد نظر زغال را گرفته و كار رساندن تجهیزات از ان قسمت صورت می گیرد و بوسیله یك

عمود بر لایه بین مسیر لنتی و طبقه مربوط ارتباط برقرار می گردد همچنین می توان اضافه كرد روش استخراجی بلوك شمالی منحصر می باشد كه بعد از برخورد بر لایه به صفحه زغالی در امتداد لایه تونلهای دنبال لایه حفر می گردد.
مشخصات فنی سیستم حفاری

سیستم مورد استفاده در كارگاه استخراج به سنگ میانه لایه نرم (آرژیلیت) از پیكورهای 7 كیلویی A7 و در كارگاههای استخراجی با سنگ میان لایه سخت از نوع Siltston از پیكورهای 9 كیلویی از نوع A9 استفاده می شود. به منظور حفاری تونل ها از سیستم حفاری ضربه ای – چرخشی (پرفراتور) استفاده می‌شود پرفراتورهایی كه استفاده می شوند از نوع BH29، BH11، SH21 و با وزن هایی حدود 11، 16 و 21 كیلوگرم می باشند كه پایه های آن ها پنوماتیكی می باشند و مته

های مورد استفاده 30 و 34 میلی متر با سرمته های الماسه از نوع تیغه ای و منبع انرژی هوای فشرده است در بلوك مركزی برای استخراج لایه ها ابتدا زغال لایه اول را با پیكور شكسته و به پائین هدایت می‌كنند سپس سنگ میان لایه را آتشباری می كنند و بعد از پیم گیری استخراج زغال در دو شیفت انجام می گیرد در اینجا سنگ جدا شده را برای نگهداری و پر كردن فضاهای ایجاد شده بعد از استخراج استفاده می كنند.

عملیات آتشباری
دینامیت مورد استفاده در این معدن از نوع اخگر می باشد كه حدوداً 25% نیتروگلیسیرین (N8) دارد و قطری معادل mm22 و طول cm22 و میانگین وزن هر لول gr139 می باشد كه جدیداً دو نوع دینامیت ضد گریز و با قطر mm30 و طول cm25 و وزن هر لول gr130 نیز مورد استفاده قرار گرفته است كه یك نوع (نوع اول) G1 با 18% نیتروگلیسیرین (N18) و (نوع دوم) G4 با 12%

نیتروگلیسیرین (N8) كه قدرت اولی معادل 50% دینامیت اخگر و دومی قدرتی معادل 60% دینامیت اخگر می باشد. طریقه نگهداری به اینگونه می باشد كه در دو انباری كه به صورت تونل در زیرزمین حفر شده كه یكی مخصوص مواد منفجره و یكی مربوط به چاشنی می باشد نوع چاشنی های مصرفی با دینامیت اخگر از نوع (H8) (Half Secant) با پوكه می (5/0 ثانیه) با دینامیت‌های

گریز از نوع N8 با تأخیر 75% استفاده می شود و توسط ماشین مخصوص و نفربر حمل می شود و مواد ناریه از درب تونل ها توسط آتشبارها به سینه كار حمل می شود آتشباری در پایان شیفت 1 و 2 و در زمانی كه كارگران معدن را ترك كرده اند با حضور مأمور ایمنی و انجام عملیات گازسنجی انجام می گیرد. مخلوط گل رس با خاك اره با قطر حدود mm25 به صورت سوسیس درمی آورند و بعداً به عنوان گل حفاری فرو می كنند نحوه بستن مدار به صورت سری می باشد آتش كن مورد استفاده، ایكسیدزرهای ضد گریز می باشد.

تهویه در معدن
در مورد جبهه كار پیشروی نیز 3 مبنای رقیق كردن گازهای آتشكاری، حداقل سرعت و حداكثر نفرات ملاك عمل می بالشد برای تعیین مجموع هوای مورد نیاز معدن روش كار بدین صورت است كه از دورترین نقطه شبكه با در نظر گرفتن نشت هوا از دربهای تهویه و نحوه قرار گرفتن كارگاههای استخراج نسبت به هم (سری یا موازی) میزان هوای عبوری از مسیرهای مختلف تعیین گردیده به گونه ای كه ارتفاع تعیین شده در محل مصرف كننده های اصلی و كارگاههای استخراج و جبهه كارهای پیشروی تحقق می یابد.

فاكتورهای تهویه:
تعیین فاكتورهای تهویه در حقیقت همان طراحی تهویه می باشد تهویه ازجمله مهمترین مسائلی است كه هنگام طراحی كلی معدن بایستی درنظر گرفته شود كه این فاكتورها عبارتند از:
1- تعیین شبكه تهویه، انتخاب روش تهویه محل تأسیسات بادبزن ها و بادبزن اصلی
2- محاسبه مقدار هوای لازم جهت معدن
3- افت فشار كلی در شبكه تهویه
4- انتخاب نوع بادبزن ها

محاسبه فشار كلی شبكه:
برای محاسبه افت فشار شبكه ابتدا افت فشار هر یك از مسیرهای مورد نیاز باید محاسبه شود. این كار مستلزم تعیین مقاومت هر یك از مسیرهای معدنی است، مقاومت مسیرها از رابطه زیر بدست می آید: : ضریب اصطكاك دیواره مسیر معدنی. L طول مسیر (m)، P: محیط مسیر معدنی (m) S: سطح مقطع مسیر معدنی . برای تعیین افت فشار كلی شبكه، طولانی ترین مسیر معدنی تعیین و افت فشار مربوطه محاسبه می گردد هرچند روش هایی از قبیل نصب و نتیلاتورهای تقویتی

در مسیر بحرانی و كاهش اصطكاك از طریق اصلاح پوشش دیواره برای كاهش افت فشار از این مسیر می توان مطرح شود لكن در عمل بدلیل پرهزینه بودن روش های مذكور افت فشار این مسیر به عنوان افت فشار كلی در نظر گرفته می شود و افت مسیرهای موازی با آن نصب درب های تهویه با دریچه تنظیم كننده به گونه ای كنترل می شود كه توزیع هوا در بخش های مختلف به صورت مطلوب می باشد افت فشار موضعی معادل 10% افت فشار اصطكاكی فرض می شود و در نهایت ضریب اطمینان معادن 25/1 درنظر گرفته می شود.

وضعیت تعیین شبكه:
طبیعی است كه بحرانی ترین وضعیت شبكه وقتی است كه حداكثر حجم عملیات معدنی در معدن صورت می گیرد. این وضعیت برای این بخش از معدن رخ می دهد كه بیشترین كارگاه استخراج و جبهه كار پیشروی به طور همزمان فعال می باشد.

مسیر تهویه:
هوای ورودی در ابتدا به صورت مكش ونتیلاتور از دهانه تونل 10 وارد معدن گشته و پس از گذشتن از مسیرهای لنتی تا آخرین لنت وارد عمود بر لایه 68 گشته و از آنجا به تونل دنباله رو 68 هدایت می شود هوا پس از تهویه كارگاههای استخراج كه به موازات هم قرار دارند وارد اشتراك 67 گردیده و پس از تهویه مسیر فوق و پیشروی ها توسط یك دویل استخراجی به اشتراك 66 منتقل شده و از رابط ریلی به اشتراك 66 وارد مسیر 102 ریلی می گردد پس مسیرهای ریلی را به سمت بالا طی كرده و به ترتیب وارد 101 ریلی و 11 ریلی و به خارج منتقل می گردد برای نقاطی كه در مسیر تهویه واقع نیستند مانند پیشروی 103 ریلی و 105 لنتی و پیشروی 68 هوارسانی توسط

ونتیلاتورهای روسی SVM5 و SVM6 بصورت فرعی كه حداكثر توان آنها است انجام می گیرد و هوا توسط لوله های برزنتی به سینه كار منتقل می گردند كه برزنتها با قطر 50-60 سانتی متر می باشد و پس از تهویه از خود راسته برمی گردد.
دبی: هوای ورودی در راستای تونل 10 در حدود می باشد و پس از گذشتن از مسیرهای لنتی در عمود بر لایه 68 در حدود می شود و هوای خروجی اندازه گیری شده در ریلی 11 مقدار 900 تا ld fhan.

مشكلات تهویه:
مهمترین عوامل آلوده كننده هوای معدن زغال، گاز متان و بازدم تنفس می باشد و معدن بلوك شمالی از لحاظ گازدهندگی جزء معادن فوق كه كاتاگوری می باشد كه حدود می باشد همچنین با توجه به عمیق شدن معدن و طولانی شدن مسیر مقاومت بالا رفته و از مقدار هوای ورودی می كاهد با توجه به آنكه دبی هوا دو عامل مهم تأثیرگذار می باشند و با توجه به آنكه ما توانایی افزایش حجم را بدلیل حجم وسیع عملیات و هزینه های بسیار را نداریم طبعاً ناگزیر می باشیم سرعت هوا را افزایش دهیم بطوریكه در پاره ای از مواقع مجبور به استفاده از دو معدن می گردیم.

برای دریافت اینجا کلیک کنید