مقاله صلیب سرخ و هلال احمر

توضیحات

  مقاله صلیب سرخ و هلال احمر دارای 55 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله صلیب سرخ و هلال احمر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله صلیب سرخ و هلال احمر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله صلیب سرخ و هلال احمر :

صلیب سرخ و هلال احمر

تاریخچه
هانری دونان در 8 مه 1826 در خانواده‌ای مذهبی در شهر ژنو دیده به جهان گشود . درزادگاه هانری دونان، پس از انتشار كتاب خاطرات سولفورینو تعدادی از افراد خیرخواه و سرشناس شهر ژنو از پیشنهادات وی استقبال نمودند و یك كمیته پنج نفره را تشكیل دادند. این كمیته در 23 اكتبر1863 با دعوت از 16 كشور اجلاس را در ژنو برگزار نمود كه براساس مصوبه اجلاس كمیته صلیب سرخ تأسیس گردد.صلیب سرخ كه معكوس رنگهای پرچم كشور سوئیس زادگاه هانری دونان بود به احترام وی بعنوان نشان كمیته بین‌المللی انتخاب گردید. با تلاشهای هانری دونان و

كمیته بین‌المللی صلیب سرخ در جریان اجلاس سال 1864 در ژنو كه با شركت 15 كشور اروپایی برگزار شد اولین كنوانسیون ژنو در مورد كمك‌رسانی به مجروحین جنگهای زمینی به تصویب رسید.
در جنگ سال 1870 میان آلمان و فرانسه كه بمحاصره پاریس انجامید، هانری دونان ضمن سازماندهی و جمع‌آوری كمكهای مردمی و انتقال پتو و غذا به جبهه‌ها، به مجروحین جنگ كمك نمود تا از منطقه درگیری خارج شوندوسال بعد كمیته بین‌المللی صلیب سرخ به سرپرستی دونان

اسامی اسراء جنگ را اعلام نمود و خانواده‌های آنان را از نگرانی خارج ساخت در سال 1875 نام كمیته به ” كمیته بین‌المللی صلیب سرخ “ تغییر یافت.
در سال 1876 دولت عثمانی بجای استفاده از نشان صلیب سرخ از معكوس رنگهای پرچم خود یعنی هلال احمر در زمینه سفید برای جمعیت ملی خود استفاده كرد كه بعدها بسیاری از كشورهای اسلامی آن را بعنوان نشان جمعیت ملی خود بكار بردند. هانری دونان درسال 1901 اولین جایزه صلح نوبل را بخاطر تلاشهای بشردوستانه‌اش دریافت داشت ودر سی‌ام اكتبر سال 1910 در سن 82 سالگی در گذشت. روز تولدهانری دونان یعنی هشتم ماه مه برابر با 18 اردیبهشت همه ساله بعنوان روز جهانی صلیب سرخ وهلال احمر گرامی داشته می‌شود.

دولت ایران در سال 1301 جمعیت ملی خود را تأسیس نمود ولی بجای استفاده از نشان صلیب سرخ و یا هلال احمر علامت شیر و خورشید سرخ را بعنوان نشان جمعیت خود انتخاب كرد.با تلاشها و پیگیری متمادی دولت و جمعیت ایران سرانجام علامت شیر و خورشید در كنفرانس ژنو در سال1929 بعنوان نشان سوم مورد حمایت بین‌المللی، به تصویب رسید. از آن پس سه نشان

صلیب سرخ، هلال احمر وشیر وخورشید سرخ بعنوان نشانهای رسمی بین‌المللی شناخته شده ونهایتاً درمتن كنوانسیون‌های چهارگانه ژنو مصوب 1949 بعنوان نشانهای سه گانه بین‌المللی كه تحت حمایت حقوق بین‌الملل بشردوستانه قرارداردبه تصویب رسیدند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در سال 1359 دولت ایران با ارسال نامه‌ای به دولت سوئیس بعنوان امین و نگاه دار

نده قراردادهای چهارگانه ژنو اعلام نمودكه استفاده از شیروخورشید سرخ را به تعلیق درآورده و بجای آن از نشان هلال احمراستفاده خواهد نمود. از آن پس جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران به جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران تغییر نام داد.

با گسترش ارتباطات بین‌المللی و توجه بیشتر به مسایل اجتماعی و بهداشتی در اوایل قرن بیستم، تعدادی از كشورها به فكر تأسیس تشكیلات جدیدی در داخل صلیب سرخ افتادند. به پیشنهاد رئیس صلیب سرخ آمریكا، هانری دیویسون، و جهت یاری رسانیدن به جمعیتهای ملی در زمینه بلایا و سوانح طبیعی و نیز خدمات بهداشتی و اجتماعی، اتحادیه جمعیتهای ملی صلیب سرخ در سال 1919 در شهر پاریس تأسیس گردید كه با افزایش

كشورهای عضو این اتحادیه

درسال 1991، به فدراسیون بین‌المللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر تغییر نام داد. فدراسیون بین‌المللی امروزه با عضویت جمعیتهای ملی 178 كشور جهان و بعنوان بزرگترین سازمان بشردوستانه جهان در سطوح بین‌المللی، منطقه‌ای، ملی و محلی به كمك مردم آسیب‌دیده از بلایا و سوانح می‌شتابد و جمعیتهای ملی را در زمینه خدمات بشردوستانه و توسعه سازمان یاری می‌دهد.

تاریخچه نهضت بین المللی صلیبسرخ وهلال احمر
در سال 1859 میلادی به دنبال نبرد سخت میان سپاهیان فرانسه و اتریش در سولفرینو ( محلی در شمال ایتالیا ) ، هانری دونان با دیدن صحنه های این جنگ پیشنهاد تاسیس یک جمعیت امدادی داوطلب را داد . وی با دعوت از 16 کشور اروپایی صلیب سرخ را تاسیس کرد و به همین علت هانری دونان را پدر صلیب سرخ می دانند.

در سال 1876 میلادی کشور ترکیه علامت هلال احمر را روی زمینه سفید که معکوس رنگهای پرچم کشور ترکیه است به عنوان آرم جمعیت خود انتخاب کرد.
در ایران اولین گروه امداد ارتش بود و با علامت شیر و خورشید که در سال 1301 توسط دولت ایران پیشنهاد شده بود و در سال 1308 ( 1929 میلادی ) به همراه علائم صلیب سرخ و هلال احمر به رسمیت شناخته شد. پس از انقلاب اسلامی ایران در سال 1360 علامت شیر و خورشید سرخ ایران از علائم حذف و به جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران تغییر کرد.
صلیب سرخ وهلال احمر یک سازمان جهانی است که تمام جمعیتهای آن مقامی یکسان دارند و مسئولیتها و وظایف مشترکی را در کمک به یکدیگر دنبال می کنند.

در سال 1863 میلادی به احترام هانری دونان علامت صلیب سرخ روی زمینه سفید که معکوس رنگهای پرچم کشور سوئیس زادگاه وی است به عنوان علامت مشخصه کمیته صلیب سرخ انتخاب شد.
صلیب سرخ و هلال احمر بزرگترین سازمان بشردوستانه دنیادرسال 1863 انجمن سلامت عمومی ژنو توسط پنچ شهروند سوئیسی تاسیس شد. این افراد تحت تاثیر کتابی از هنری دونانت (Henry Dunant) که عقاید بشردوستانه وی را درباره پرستاری و مراقبت از بیماران ومجروحین جنگی بیان می کرد،اقدام به تأسیس انجمن خودنمودند. درکتاب دونانت پیشنهاد شده بود که خدمت به آسیب دیدگان و نظامیان زخمی، فعالیتی بی طرف محسوب گردد.

الف- مبدأ پیدایش و علائم آن
درسال 1859 .م. جنگی بین سربازان فرانسوی و اتریش در حوالی سولفرینو شروع شد. به طوری که بعد از 16- 15 ساعت 40000 کشته و زخمی به جای گذاشت.
درسال 1241 ه.ش یک تاجر سوئیسی نیکوکار به نام هانری دونان به شهر کاسپن لیوان در 4 کیلومتری سولفرینو رسید. وقتی آن صحنه های دلخراش را مشاهده کرد ، اوتحت تأثیرقرارگرفت و تصمیم گرفت برای نجات جان مجروحان جنگ کاری بکند. او خاطرات خود را در کتابی به نام « یاد سولفرینو » نوشت ، که از وضع زخمی ها و آسیب دیدگان در آن کتاب مطالبی را بیان کرد و یاد آور شد که ایجاد یک سازمان مقدس و بین المللی برای کمک به سربازان زخمی لازم است ، کمیته بین المللی صلیب سرخ بوجود آمد.

درسال 1863م. نمایندگان 16 کشور در ژنو گرد هم آمدند و با کوشش های رونان و یارانش این کمیته برای اولین بار تشکیل شد و در سال بعد به رسمیت شناخته شد. قراردادهای چهارگانه ژنو براساس احترام به شخص وحشیت انسان تدوین شد وحافظ حقوق مجروحین و بیماران و اسیران و افراد بی طرف درزمان وقوع جنگ می باشد. تاکنون 185 کشور از جمله دولت ایران به این قرارداد ملحق شدند. این جمعیت درسال 1302ه.ش به نام جمعیت شیروخورشید درکشور ما تأسیس شد. در سال 1359 این جمعیت به جمعیت هلال احمر تبدیل شد.

علائم صلیب سرخ و جمعیت هلال احمر
درسال 1242ه.ش برای تجلیل ازهانری دونان واحترام به زادگاه او ( سوئیس ) که اولین کنفرانس این سازمان را تشکیل دادند. علامت صلیب سرخ روی زمینه ی سفید که معکوس رنگ های پرچم کشورسوئیس بود ،به عنوان علامت مشخصه ی حرکت صلیب سرخ انتخاب شد. درسال 1255ه.ش. ( 1876م. ) به دنبال جنگ روسیه و عثمانی ، دولت روسیه و عثمانی اعلام داشت به جای صلیب سرخ روی پارچه ای سفید به کار خواهد گرفت که معکوس رنگ های پرچم روسیه و عثمانی است. این علائم درسال 1308ه.ش به عنوان علائم امدادی دارای مصونیّت به رسمیّت شناخته شد. علائم فوق الذکر که مورد حمایت قراردادهای ژنو می باشند ، دارای محتویات فرهنگی بوده و مفهوم مذهبی به طور مستقیم ندارد. باید یادآور شد که برای مسلمانان اندیشه های هانری دونان که در وجود صلیب سرخ بین المللی شناخته می شود تازگی ندارد. به خاطر این که در 1400 سال قبل و حتّی پیش از آن راه انبیاء و اولیاء الهی اصول حیات بخش انسانی را به ما آموخته است. همچنین برای ما مسلمانان آیه ی شریفه ی « تعاونوا علی البر والتقوی ولا تعاونوا علی الاثم و العدوان و اتقوااللّه شدید العقاب » و پیرامون آن نیز دستورات انفاق و خیرات و ایثار و روح اخوت و ;. و اصول انسان دوستانه را به طور وسیع تر و عمیق تر مطرح نموده است. به طوری که این اصول انسان های ایثارگر پرورش می دهد که سرا در خدمت خلق خدا باشد.

ب- اصول اساسی هفتگانه ی صلیب سرخ و هلال احمر
کاملاً با مفاهیم و معیارهای انسانی ما مطابقت دارد و تا حدود زیادی از همین مفاهیم و معیارهای الهی الهام گرفته است. این اصول در سال 1349 به تصویب رسید ودرتمام فعالیت های صلیب سرخ و هلال احمر راهنما بوده ودرهر شرایطی لازم الاجرا می باشد که شامل :
1- انسانیت و بشر دوستی : هدف صلیب سرخ و هلال احمر حمایت از حیات و سلامت انسان ها ، ضمانت احترام به حقوق بشر، تشویق تفاهم ، دوستی وهمکاری متقابل و برقراری صلح پایدار میان انسان هاست.

2- بی غرضی : هیچ نوع تبعیضی نسبت به ملیّت ، نژاد ، مذهب ، اعتقادات ، طبقه و نظرگاه سیاسی قائل نمی شود و تلاش آن به منظور تسکین آلام انسان های رنجور و دردمند است و حقّ تقدم با کسانی است که دارای مبرم ترین مشکلات هستند.
3- بی طرفی : اطمینان عمومی درمنازعات واغتشاشات ،مسائل سیاسی، نژادی و عقیدتی کمال بی طرفی را رعایت می کنند.
4- استقلال : یک سازمان مستقل است. جمعیت های ملی در عین حال به عنوان سازمان های انسان دوستانه در خدمت کشورهای مطبوع خود هستند و مطابق با قوانین مربوطه عمل می کنند. باید طوری استقلال داشته باشند که در هر زمانی بتوانند طبق این اصول عمل نمایند.
5- خدمت داوطلبانه : خدمتی داوطلبانه است و هیچ تمایلات سودجویانه ندارد.

6- وحدت و انحصار : در هر کشوری یک جمعیت صلیب سرخ و هلال احمر می تواند وجود داشته باشد که رو به همگان گشوده شده است. صلیب سرخ و هلال احمرهر کشورکمک های امدادی خود را باید در اقصی نقاط کشور دراختیار قرار داده و کلیه ی کشورها را تحت پوشش داشته باشد.
7- جهان شمولی : صلیب سرخ و هلال احمر یک سازمان جهانی است که تمام جمعیت های آن مقام یکسان دارند و وظایف مشترکی را در کمک به یکدیگر دنبال می کنند.

فدراسیون بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر پس از پایان جنگ جهانی اول در پاریس تشکیل شد. درسال 1360 نام اتّحادیه به نام اتّحادیه های جمعیت های صلیب سرخ و هلال احمر و درسال 1370 فدراسیون بین المللی تبدیل شد.
همان طور که از نام این سازمان برداشت می شود کلیه ی جمعیت های ملّی صلیب سرخ هلال احمر که هر کدام در تصمیمات فدراسیون شریک وسهیم هستند. فدراسیون سازمان مستقل ، غیرسیاسی ، غیر دولتی و غیر نژادی ، غیر مذهبی ، خصوصی و بی طرف است. مقرّ فدراسیون در ژنو بوده و علامت آن هلال احمر و صلیب سرخ در داخل یک مربع مستطیل قرار دارد ( با زمینه ی سفید )0

هدف کلی فدراسیون
الهام بخشیدن ، تشویق و کمک در تصحیح و گسترش کلیه ی اشکال فعالیت – های بشر دوستانه توسط جمعیّت های ملّی به منظور جلوگیری و تسکین آلام بشری و بدین وسیله کمک به حفظ و اشاعه ی صلح در جهان است. بودجه ی عالی فدراسیون درسال 1993 حدود 300 میلیون فرانک فرانسه بوده است.

اهداف سازمان هلال احمر
1- تلاش برای تسکین آلام بشری و ضمانت احترام به حقوق بشر.
2- کوشش در جهت برقراری دوستی و تفاهم متقابل و صلح پایدار میان ملّتها.
3- حمایت از زندگی و سلامت انسان ها.
نقش و وظایف هلال احمر
1- ارائه خدمات امدادی در هنگام بروز حوادث طبیعی مثل زلزله.
2- ارائه کمکهای اولیّه در حوادث غیرمترقبه و پیش بینی نشده به وسیله ی امداد گران.
3- کمک به امر توانبخشی و ارائه ی خدمات اجتماعی در جهت تسکین آلام گان و ایجاد حس تعاون و همکاری. ( امور توانبخشی مثل مرکز فنی ارتوپدی که در زمینه ی وسایل کمکی معلولین و دست و پای مصنوعی فعالیت دارد. )
4- ارسال کمک و اعزام عوامل امدادی و درمانی به بسیاری از کشورها در صورت لزوم.
5- تلاش در جهت تسکین آلام بشری و کمک به امر سلامت جامعه.
6- ارائه امور جوانان جمعیّت و توسعه ی مشارکت جوانان درامر تصم

7- برنامه ریزی و اقدام در جهت آمادگی و مقابله با حوادث و سوانح آموزشی.
8- کمک به تیم دارو و وسایل و تجهیزات پزشکی مورد نیاز مراکز بهداشتی و درمانی.
تعریف کمک های اولیه
مراقبتها و مجموعه اقداماتی هستند که هنگام وقوع حادثه یا سوانح برای تقلیل سطح ضایعات ، جلوگیری از مرگ ، کم کردن درد و اضطراب بیمار انجام می گیرد و همچنین به منظور پیشگیری از پیشرفت سطح ضایعات و جلوگیری از عوارض سوء بعدی ناشی از سوانح تا قبل از رسیدن به پزشک یا رسیدن شخص مصدوم یا مجروح به مراکز درمانی توسط افراد پزشک.
اهداف آموزش کمک های اولیه

1- نجات و زنده نگه داشتن مصدوم یا بیمار.
2- پیشگیری از صدمات بیشتر.
3- جلوگیری از حوادث بعدی سوء بعدی قبل از رسیدن به مراکز درمانی توسط افراد غیر پزشک.
4- نحوه استفاده صحیح از کیف کمک های اولیه.
سیستم خدمات اورژانس پزشکی
این سیستم به صورت اورژانس های شهری و در قالب ارائه خدمات آمبولانسی توسط وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی به اجرا در می آید. در کشور ما این خدمات از طریق تلفن 115 به طور رایگان در اختیار قرارمی گیرد و علاوه بر انجام خدمات اولیه پزشکی ، پذیرش بیماران را در بیمازستان ها میسر می سازد. ارائه کمک های اولیه باید قبل از رسیدن اورژانس آغاز گردد و با رسیدن اورژانس ، می بایست وظیفه ی اصلی مراقبت ها به آنها سپرده شود. به کسی که کمک های اولیه پزشکی را به صورت حرفه ای ارائه می دهد ، تکنسین گویند. ( EMT )

نقش و وظایف امدادگر در صحنه آسیب
به هر فرد دوره دیده داوطلب یا مأمور که اقدام به ارائه کمک های مورد نیاز نماید ، امدادگر گفته می شود. او به عنوان یک فرد کمک دهنده می تواند وظایف متعددی را در صحنه ی آسیب بر عهده گیرد. این وظایف و نقش ها بسته به نوع و شرایط حادثه به شرح زیر متفاوت می باشند.
1- رسیدگی سریع و مناسب به مصدومین موجود در صحنه آسیب یا بیماران ؛
2- حفاظت از سلامت خود ؛
3- حفاظت و ایمنی صحنه آسیب ؛
4- درخواست کمک از مراجع ذیصلاح ( اورژانس ، آتش نشانی ، هلال احمر ، پلیس و ; ) ؛
5- مشارکت در انجام عملیات جستجو و نجات
6- دست یابی به مصدوم و رهاسازی وی ؛
7- انجام ارزیابی مصدوم و سانحه ؛
8- اجرای کمک های اولیه و اقدامات ضروری ؛
9- انتقال مصدوم ( در صورت لزوم ) ؛
10- هدایت اطرافیان ونظاره گران به انجام اقدامات ضروری( مدیریت صحنه )؛
11- کنترل فعالیت ها و اقدامات اطرافیان ونظاره گران صحنه آسیب ؛
12- کمک به پرسنل اورژانس و سایر نیروهای امدادی ( در صورت لزوم ) ؛
13- مکتوب سازی اقدامات و مراقبت های انجام شده ؛
14- اطلاع رسانی ؛

15- حمایت روانی از آسیب دیدگان ؛
16- پشتیبانی عملیات ؛
17- ارتقاء سطح معلومات و مهارت های خود و اطرافیان ؛
18- رعایت فرهنگ و اصول غالب بر منطقه ؛
19- عدم دخالت در امور پزشکی ؛
20- مکتوب سازی اقدامات ؛
خصوصیات امدادگر
امدادگران جهت ارائه بهتر کمک های اولیه به مصدومین ، باید ویژگی زیر را داشته باشد :
1- داشتن اطلاعات کافی و مهارت های لازم جهت انجام کمک های اولیه
2- حفظ خونسردی در حین مواجهه با صحنه آسیب و مصدومین
3- سرعت عمل در کار که این امر برای رسیدگی به عوامل تهدید کننده زندگی پراهمیت می باشد
4- داشتن ابتکار عمل و حداکثر استفاده از حداقل وسایل موجود
5- تسلی بخشیدن به مصدومین و حمایت روانی از آنها
6- رعایت فرهنگ غالب منطقه آسیب و پایبندی به تعالیم مذهبی و ارزش ها
7- شناخت محدوده فعالیت خود و عدم دخالت در امور پزشکی
8- آراسته بودن ظاهر و برخورد مناسب
نحوه برخورد و ظاهر امدادگر

به عنوان یک امدادگر می بایست همواره وضع ظاهری ، برخوردها ورفتارهای خود را مورد بررسی مجدد قرار دهید. همچنین اقدامات و کمک های اولیه ارائه شده به مصدومین را مرورنمایید ، زیرا حرفه ای عمل کردن در صحنه آسیب ، بر موفقیت شما به عنوان یک امدادگر می افزاید.
چون معمولاً به عنوان اولین فرد دوره دیده وارد صحنه آسیب می شوید ، ضروری است که خونسرد وموقر باشید ، درغیر این صورت ، مطمئناً توان فکر- کردن از شما گرفته شده و دست به اقدامات غیر ضروری و اشتباه خواهید زد.
دربرخورد اول با مصدوم هوشیار ، نام و نام خانوادگی ، واحد اعزام کننده و ضرورت اقدامات خود را برای او تشریح نمایید و همواره موقر و حرفه ای عمل کنید.
پوشیدن لباس فرم سازمانی و آراسته بودن ظاهر به شما در معرفی خود و کسب رضایت یا اجازه از اطرافیان مصدوم کمک خواهد کرد.
سپس قبل از اقدام به هر کاری باید از مصدومین برای لمس بدنشان رضایت یا اجازه اخذ شود. این نکته در تمام دنیا به عنوان یک شرط اساسی مطرح می باشد که لمس بدن مصدوم هوشیار بدون کسب رضایت از او یا اجازه از اطرافیانش مجاز نیست ، هر چند لازم به توضیح است که کسب رضایت یا اجازه از مصدوم بی هوش با توجه به ضرورت انجام اقدامات فوری برای ایشان ، لزومی ندارد.

واکنش به استرس ها
حادثه همواره با استرس های شدیدی برای امدادگران ، مصدومین و اطرافیانش همراه می باشد. دیدن صحنه های مرگ ، جراحات شدید یکی از خشن ترین صحنه هایی است که امدادگر تجربه می کند و ممکن است تأثیرات زیادی در روان و رفتارهای امدادگر و اطرافیان مصدوم به جای گذارد. لذا در کنار هر تیم امداد و نجات حضور یک روانشناس ضرورت می یابد.

تأثیر استرس بر مصدومین زنده
متنوع بوده و به شرح زیر طبقه بندی می شود :
1- مرحله انکار ( نه من! ) : در اولین مرحله از واکنش های طبیعی نسبت به استرس ، مصدوم از پذیرش رخداد سانحه سربازمی زند واظهاراتش نشان می دهد که اصولاً اومعتقد به بروز سانحه نیست وخود سانحه را رد می کند. ( به یاد داشته باشید که این یک واکنش طبیعی به شمار می آید. )
2- مرحله عصبانیت ( چرا من؟ ) : دومین مرحله از واکنش های طبیعی نسبت به استرس بوده و ممکن است شما هدف عصبانیت مصدوم یا اطرافیان و بستگان وی قرار گیرید. به دفاع نپردازید ، زیرا این خشم ناشی از شرایط محیطی بوده و به خاطر عملکرد شما نمی باشد. فراموش نکنید که می بایست طاقت تحمل کردن این شرایط را داشته باشید ، درغیراین صورت نمی توانید به طورمؤثر کمک های اولیه را ارائه نمایید و هرگز عصبانی نشوید. به یاد داشتخ باشید که عصبانی شدن مصدوم یا اطرافیانش در جریان استرس ها ، واکنش طبیعی است.
3- مرحله چانه زنی ( باشد ، اما ; ) : در سومین مرحله از واکنش های طبیعی نسبت به استرس ، پذیرش مرگ خود یا آشنایان به کندی انجام می گیرد. اگربا فردی در این مرحله مواجه شدید ممکن است کمی در پذیرش شرایط مقاومت کند.

4- مرحله افسردگی ( آه ; ) : در این مرحله فرد رفتار گوشه نشینانه ، ناامیدی وتمایل به خودکشی از خود نشان می دهد که همراه با از دست رفتن اشتها و میل به زندگی است.
5- مرحله پذیرش واقعیت ( باشد ; ) : در آخرین مرحله از واکنش های طبیعی نسبت به استرس ها ، فرد بتدریج تمام واقعیت را درک می کند.
لازم به توضیح است که سرعت عبور از تمام این مراحل متفاوت بوده و در هر فرد از الگویی خاص پیروی می کند. این مراحل در مورد مصدومینی که در یک صحنه حادثه دیگرافتاده وامکان رهاسازی آنها وجود ندارد و درحال مرگ هستند،
به وضوح مشهود است.
علایم استرس

1- افزایش تعداد ضربان قلب
2- افزایش تعداد تنفس
3- افزایش فشار خون
4- گشاد شدن عروق پوست ( پوست سرد و مرطوب )
5- مردمک های گشاد
6- افزایش قند خون
7- افزایش انقباض عضلات
8- کاهش خون رسانی به لوله گوارش ( سوء هاضمه )

نحوه رسیدگی به فردی که عزیزی را از دست داده است
در جریان مرگ عزیزان یا ابتلا به بیماری شدید و جراحات ، احتمال بروز ناراحتی های زیر بیشتر است.
1- خشم و عصبانیت 2- افسردگی 3- درد اعضا
4- اضطراب 5- احساس گناه 6- ترس بی مورد
7- وابستگی 8- ناهنجاریهای روانی 9- شب ادراری
برخورد مناسب با فردی که عزیزی را از دست داده ، نیازمند دانستن نکات ظریف و مهمی بوده که در صورت غفلت ، جبران ناپذیر است. نحوه مکالمه با فرد داغدار در جدول زیر آورده شده است. در رویایی با این افراد هیچ گاه نباید مانع ازشرکت آنها درمراسم خاکسپاری ، دیدن روی متوفی ، گریه و تألم آنها شوید ، ولی در نظر داشته باشید که کوبیدن سر به زمین و دیوار ، پاشیدن خاک بر سر وصورت نمی توان جزء واکنش های طبیعی قلمداد کرد. تنها موردی که در سوانح ترجیح داده می شود که اقوام و بستگان روی متوفی شان را نبینند هنگامی است که بدن متوفی به شدت آسیب دیده و منظره نامناسبی پیدا کرده باشد.
بگویید نگویید
خدا رحمت کند. اجازه دهید ، اوضاع بهتر می شود.

واقعاً پذیرش آن سخت و دردناک است. تو باید زندگی ات را ادامه دهی.
احساسات خود را با دیگران در میان بگذارید. شما می توانید همسر یا فرزند دیگر داشته باشید.
چند لحظه با من درباره احساساتت صحبت کن. تو تنها کسی نیستی که عزیزی از دست داده ای.
اگر می خواهی گریه کنی ، ایرادی ندارد. علی رغم نبود چند نفر ، زندگی ادامه می یابد.
همه از خداهستند و بسوی او می روند. می دانم چه رنجی می کشی !
مصاحبه و گرفتن شرح حال

ابتدا خود را به عنوان امدادگر دوره دیده به مصدوم و اطرافیان او معرفی کنید و اعتماد مصدوم را برای انجام معاینه یا کمک های اولیه به دست آورید. ( دقت کنید زمان زیادی را صرف این کار نکنید ) شرح حال معمولاً با پرسش در مورد مشخصات مصدوم ( نام و نام خانوادگی مصدوم ، سن ، جنس ، آدرس ) شروع می شود. چون قبل از ارائه کمک های اولیه رضایت اطرافیان مصدوم نیز مطرح می

باشد ، به همین دلیل نام و نام خانوادگی شاهدان حادثه را نیز منظور نمایید. سپس شکایت اصلی مصدومین هوشیار را سؤال کنید ، بدین منظور می توان از سؤالات بازمانند « چه شده ؟ یا مشکل شما چیست ؟ »استفاده نمایید. پس از پرسش به مصدوم وقت بدهید تا در این رابطه صحبت کند و صحبت او را قطع نکنید ، مگر اینکه از مسیر مورد بحث خارج شود. بیشترین شکایات اصلی ، درد و یا اختلال کارکرد اعضا می باشد.
بعد از پیدا کردن شکایت اصلی – اگر زمان اجازه دهد – دو روش به شما کمک می کند که مشکل مصدوم را مشخص می کند :
1- گرفتن یک شرح حال به روش
S-A-M-P-L-E
2- در صورتی که درد ، یکی از شکایات اصلی باشد ، بکاربردن روش
به عنوان راهی برای شرح درد مصدوم میباشد. P-A-I-N
کمک های اولیه
هنگامی که به نظرمی رسد فرد در حال غش کردن است یا خود بیمار ذکر می کند که ممکن است به زودی غش کند ، دو کار انجام دهید :
1- از افتادن و سقوط فرد جلوگیری کنید.
2- فرد را طاق باز کنید و پاهایش را 20 تا 30 سانتی متر بالا نگه دارید.
اگر بیمار غش کرد و یا پیش بینی کردید که غش می کند :
1- فوراً او را به پشت بخوابانید و پاهایش را 20 تا 30 سانتی متر بالا نگه دارید.
2- اگر شروع به استفراغ کرد ، فرد را به پهلو بچرخانید تا راه تنفسی او باز بماند.
3- لباسهای تنگ را آزاد کنید.

4- اگر بیمار به زمین افتاده است به دنبال صدمات ثانویه او بگردید.
5- پارچه ای را با آب خنک آغشته کنید و با آن پیشانی و صورت فرد را مرطوب نمایید.
6- آب را روی صورت بیمار نپاشید زیرا خطر آسپیراسیون وجود دارد.
7- املاح بودار یا آمونیاک به کار نبرید زیرا سوختگی مخاط تنفسی می دهد.
8- از سیلی زدن به صورت بیمار به منظور بهوش آوردن وی خودداری کنید.
9- تا قبل از بهبودی کامل اجازه نوشیدن به مصدوم ندهید.

غش بیماری نیست بلکه علامتی از بیماریهای مختلف به شمار می آید. در جریان غش بیمار به سرعت هوشیاریش را باز می یابد و لی اگر مصدوم یکی از شرایط زیر را داشته باشد نیاز به انتقال سریع به مراکز درمانی و مراقبت پزشکی دارد :
1- بالای 40 سال سن داشته باسد.
2- حملات مکرر بیهوشی داشته باشد.
3- بعد از 5 – 4 دقیقه بهوش نیاید.
4- در حالت نشسته یا خوابید

ه هوشیاریش را از دست بدهد.
5- غش بدون علت واضح.
توصیه های لازم در هنگام زلزله
1- وحشت نکنید ، زلزله چند ثانیه بیشتر طول نمی کشد ( کمتر از یک دقیقه ) لذا نگریزید.
2- در لرزش های ضعیف سعی کنید به زیر میز یا نیمکت های مقاوم پناه ببرید.
3- در لرزش های شدید ، چهارچوب درها و یا ستون های قوی خانه را محکم نگه دارید تا زلزله متوقف شود.
4- در صورت توقف لرزش ها ، درها را باز کنید و از داخل فضای سقف دار یا خطرناک خارج شوید.
5- مراقب ریزش های شکسته ازارتفاع های بالاتر ، سقوط اشیاء وآتش سوزی باشید.
6- اگر در هنگام لرزش در راه پله بودید محکم نرده را بگیرید و بیهوده ندوید.
7- چنانچه در مکان های عمومی بودید به سمت درهای خروجی هجوم نبرید.
8- اگر در وسیله نقلیه در حال حرکت بودید ، آن را با احتیاط در گوشه ای پارک کنید و در نقطه ای پناه بگیرید.
9- چنانچه در ساحل بودید از ساحل فاصله بگیرید و به مناطق مرتفع بروید زیرا ممکن است موج های بلند وارد ساحل شود.
10- در صورتی که از نظر زمانی فرصت داشتید ، جریان برق ، آب و گاز را قطع کنید.
11- لازم است برای آمادگی در مقابل رویدادهای ناگهانی وسایل زیر را همراه داشته باشید :
رادیو ، اوراق بهادار ، بیمه نامه ، شناسنامه ، کارت ها ، دفترچه تلفن ، کیف- کمک های اولیه ، داروهای مورد نیاز ،چراغ قوه ، کپسول آتش نشانی و کمی آب و غذای کنسرو شده.
آمادگی های مورد نیاز
1- وضع قوانین مربوط به استحکام سازه ها در جامعه مانند آیین نامه 2800
2- وضع قوانین مربوط به کاربری زمین های شهری.
3- تغییر مکان جوامع نزدیک به کانون های حادثه.
4- افزایش آگاهی عمومی و گسترش برنامه های آموزشی مقابله با زلزله.
5- تکمیل نشان گرهای پیش بینی زلزله.

مشخصات زلزله
1- زلزله از قبل خبر نمی کند یعنی هشدار قبلی ندارد ، با این وجود در جریان زلزله های شدید ، پس لرزه ممکن است روی دهد و این پس لرزه ها به صورت هشداری برای زلزله بزرگ بعدی محسوب می شود.
2- وقوع آن بسیار سریع اتفاق می افتد. زلزله به طور متوسط کمتر از یک دقیقه طول می کشد.
3- عموماً مناطق زلزله خیز ، مشخص و از پیش شناخته شده می باشد.
4- اثرات عمده زلزله شامل لغزش زمین و شکستگی لایه های زمین بوده و خسارات اساسی ای به شریان های حیاتی و زیرساختارها وارد می آورد.
نکته : از احداث ساختمان در مناطق زیر بپرهیزید :
1- در نزدیکی گسل ها.
2- در لبه پرتگاه ها وشیب ها.
3- در مجاورت دیوارهای حایل غیر مقاوم.
4- در مجاورت ساختمان های غیر مقاوم.
5- در تماس با ساختمان های بلند.
6- در زمین های سست.

برای دریافت اینجا کلیک کنید