مقاله اصلاح الگوی مصرف

توضیحات

  مقاله اصلاح الگوی مصرف دارای 25 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اصلاح الگوی مصرف  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اصلاح الگوی مصرف،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اصلاح الگوی مصرف :

راهکارهای اجرایی اصلاح الگوی مصرف

اصلاح الگوی مصرف که به معنی نهادینه کردن روش صحیح استفاده از منابع کشور است، سبب ارتقای شاخص‌های زندگی و کاهش هزینه‌‌ها شده و زمینه ای برای گسترش عدالت است.
از طرفی الزام مصرف بهینه باعث می شود تا علاوه بر پیشرفت علمی ناشی از ارتقای فن آوری در طراحی و ساخت وسایل و تجهیزات بهینه مطابق با استانداردهای جهانی، فرصت توزیع مناسب منابع و به تبع آن پیشرفت در دیگر بخش هایی که کمتر مورد توجه بوده است نیز فراهم گردد. از این رو ارتباط منطقی بین نامگذاری سال اول دهه پیشرفت و عدالت به “اصلاح الگوی مصرف” بیشتر نمایان می شود.

اصلاح الگوی مصرف نیازمند فرهنگ‌‌سازی پایدار است و این خود نیازمند راهکارهایی است تا همه افراد جامعه الزام رفتارهای اصلاح مصرف را احساس کنند و به تدریج این اصلاح نهادینه شده و به یک رفتار پایدار و نهایتا به یک فرهنگ در تمامی عرصه های مصرف تبدیل شود.
اصلاح الگوی مصرف در دو سطح “تولید کالا” و “مصرف کالا” قابل بررسی است. در سطح تولید کالا که از مرحله تبدیل مواد خام تا انتقال و توزیع به مصرف کننده را شامل می شود، نیاز است که سازندگان و تولیدکنندگان هر دو بخش دولتی و خصوصی علاوه بر رعایت ضوابط زیست محیطی، فن آوری تولید کالاهای خود را با استانداردهای جهانی و حتی الامکان مناسب با اقلیم هر منطقه مطابق کنند.

هم اکنون هدرروی در حوزه انرژی کشور نه صرفاً در بخش مصارف خانگی و مشاغل خدماتی و تجارتی، بلکه در پالایشگاه ها، نیروگاه ها، خطوط انتقال برق، لوله های آب، واحدهای تولیدی و خودورها نیز در مقایسه با استانداردهای جهانی قابل قبول نیست. در کشورما حدود یک پنجم برق تولیدی به مصرف روشنایی می رسد که 69 درصد آن در خانه ها است لذا با استفاده از لامپ های کم مصرف می توان تاحدود زیادی در این زمینه صرفه جویی کرد. تولید انرژی و حرارت از منابع تجزیه شونده و نو همچون باد، خورشید و زباله ها در مناطقی که قابل استفاده است باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
در بخش ساخت و ساز باید اجرای آیین نامه ها و مقررات مهندسی از جمله مبحث 19 مقررات ساختمان که به بهینه سازی ساختمان در مصرف انرژی مربوط می شود، نهادینه شود. همچنین تولید مواد خوراکی از جمله نان باید با ضایعات کمتری همراه باشد. باید توجه به استفاده بیشتر از مواد قابل بازیافت در تولید الزامی گردد و دهها موارد مشابه دیگر که باید در هر صنف مورد توجه قرار گیرد.

در سطح “مصرف کالا” باید برای فرهنگ سازی نحوه مصرف بهینه خصوصاً آب، برق و گاز که تهیه آنها برای مصرف کننده سهل الوصول تر است آموزش از طریق مدارس، رسانه ها، تولیدکنندگان، وزارت نیرو و شرکت گاز بسیار موثرتر باشد. همچنین مردم ایران به علت پیوند با دین و مظاهر مقدس دینی به خوبی سنت های نهادینه شده را می پذیرند و بدان آن ارج می نهند لذا می توان در بخش آموزش از تعالیم و آموزه های دینی که بر صرفه جویی تاکید دارند نیز بیشتر بهره برد.
از آنجا که جهت تغییر الگوی مصرف، شناخت عمیق نیازهای هردو بخش مردمی و دولتی ضروری است باید مصرف سرانه دهک ها با سطح دستمزدها و استانداردهای مصرف جهانی دقیقاً مقایسه شود و سپس درصد و میزان یارانه لازم برای هریک از کالاها مشخص شده و قیمت یارانه ای و غیریارانه ای آن تعیین گردد. بنابراین می توان دریافت که اصلاح الگوی مصرف هم نیاز (و حتی پیش نیاز) هدفمندسازی یارانه هاست. تمامی این موارد جز با وضع قوانین و نظارت بر حسن اجرای آن میسر نیست و از این روست که نقش و تاثیر مجلس در اصلاح الگوی مصرف نمایان تر می شود.

آموزش نیاز جدی اصلاح الگوی مصرف
جام جم آنلاین: رهبر معظم انقلاب در پیام نوروزی، سال 88 را سال اصلاح الگوی مصرف نامیدند كه در خور توجه و اهمیت بخشیدن به مقوله درست مصرف كردن است. بدیهی است كه اصلاح الگوی مصرف باید در تمام زمینه‌ها صورت پذیرد و اختصاص به بخش خصوصی و دولتی ندارد و همه باید در آن دخیل باشند.
مصرف صحیح، قناعت‌ورزی و پرهیز از اسراف و بیهوده مصرف كردن امری است كه در آموزه‌های دینی ما نیز مورد تاكید قرار گرفته و پیش از توجه به هر نكته اقتصادی و اجتماعی در این زمینه می‌توان دینی و شرعی بودن این توصیه را سرلوحه كار قرار داد.در این مجال كوتاه می‌خواهیم به راهكارهایی كه در حوزه انرژی (آب، برق، گاز، نفت، بنزین و گازوئیل)‌ برای صرفه‌جویی یا اصلاح روش مصرف وجود دارد، بپردازیم.

قرار داشتن ایران در منطقه گرم و خشك موجب شده تا استحصال و بهره‌وری از آب بویژه آب شرب و سالم موضوع مهمی به شمار رود.
براساس آمارها مصرف آب در ایران 90 تا 95 میلیارد مترمكعب است كه در مقایسه با دیگر كشورها رقمی بسیار بالا به حساب می‌آید؛ البته كاهش بارندگی‌ها در سال گذشته و رشد فزاینده بیابانی در كشور، ایران را نیازمند به 120 میلیارد مترمكعب خواهد كرد كه در سال‌های آتی مصرف این نعمت الهی تشدید خواهد شد.به گفته وزیر نیرو، در حال حاضر بیش از 90 درصد آب‌های كشور در بخش كشاورزی به مصرف می‌رسد كه بهتر است بگوییم به دلیل روش نادرست آبیاری در این بخش، بخش زیادی از آب مورد استفاده در كشور هدر می‌رود.

اصلاح روش آبیاری، جمع‌آوری آب‌های سطحی و ذخیره‌سازی آن می‌تواند یكی از روش‌هایی باشد كه از هدررفت آب در زمینه كشاورزی جلوگیری كند. از سوی دیگر، آموزش روستاییان و كشاورزان با روش‌های بهینه آبیاری، استفاده از روش‌های نوین آبیاری، قطره‌ای یا بارانی نیز می‌تواند در این زمینه به اصلاح روش مصرف بهبود بخشد.شناخت نداشتن و آموزش ندیدن در زمینه آب كشاورزی بازده آب در این بخش را كاهش می‌دهد كه نیاز به بازنگری جدی دارد. در سال‌های اخیر این موضوع باعث ترك روستا توسط روستاییان و كشاورزان شده كه البته عمدتا به دلیل خشكسالی بوده و حتی در این زمینه بسیاری از جنگل‌ها در استان‌های شمالی ازجمله استان گلستان بشدت آسیب دیده‌اند.

این اتفاق در حالی رخ می‌دهد كه در برنامه چهارم توسعه اقتصادی در ماده 17 آن دولت مكلف شده است با توجه به جایگاه محوری آب در توسعه كشور، <توسعه و اصلاح ساختار مصرف آب و استقرار نظام بهره‌برداری مناسب و با استفاده از روش‌های نوین آبیاری و كم آبیاری، راندمان آبیاری به تبع آن كارایی آب به ازای یك مترمكعب در طی برنامه 25 درصد افزایش یافته و با اختصاص به محصولات باارزش اقتصادی بالا و استفاده بهینه از آن موجبات افزایش بهره‌وری آب را فراهم سازد.>

باید دید با وجود این صراحت قانونی، دولت در كدام بخش توانسته به الگویی صحیح برای افزایش بهره‌وری آب دست یابد. طبیعی است با گزارشی كه وزیر نیرو چندی قبل ارائه كرد مبنی بر عدم بهره‌وری آب در بخش كشاورزی در روستاها، بیانگر عدم توفیق این ماده قانونی از برنامه چهارم توسعه است كه البته باید دلایل آن را نیز جستجو كرد. با این حال نباید فراموش كرد كه گناه این عدم اقبال را نمی‌توان صرفا متوجه دولت كنونی دانست، بلكه اصلاح الگوی مصرف آب رویه دشوار و زمانبری است كه مقدماتش باید از سال‌ها قبل آغاز می‌شد.

از سوی دیگر، قانون توزیع عادلانه آب در ماده 19 آن برای روش‌های نوین آبیاری تاكید دارد كه بجاست با شرایط استحصال آب از سفره‌های زیرزمینی با وجود ترازمنفی بارش در بسیاری از نقاط كشور، وزارت جهاد كشاورزی نیز در این زمینه اهتمام جدی ورزد.نكته‌ای كه اهمیت بالایی در بخش مدیریت منابع آب و روش مصرف آن دارد، توجه به موضوع خشكسالی است؛ بحرانی كه چند سالی است كشور ما با آن دست و پنجه نرم می‌كند و در بسیاری از مناطق كشور وجود دارد.

توجه به الگو‌های جهانی برای برون‌رفت از این بحران، برنامه‌ریزی به منظور خشكسالی و جبران خسارات ناشی از آن می‌تواند در این زمینه كمك خوبی به دولت كند.

مدیریت آب قابل دسترس، موضوعی است كه بانك جهانی در صدر برنامه‌های خود در بخش مدیریت منابع طبیعی قرار داده است.

برنامه‌ریزی برای خشكسالی و مدیریت پیشگیری از وقایع ناشی از آن بخوبی مشخص است، گرچه هیچ تخصص فنی برای تعیین زمان بروز سیل، فوران آتشفشان یا زلزله لازم نیست، ولی تجربه شده است كه نااطمینانی قابل توجهی نسبت به زمان شروع و خاتمه خشكسالی‌ها وجود دارد، زیرا خشكسالی‌ از حوادث غیرقابل پیش‌بینی است، اما به محض ورود به چنین عرصه‌ای می‌توان با یك برنامه صحیح و ارائه الگویی برای بهینه‌سازی مصرف و افزایش بهره‌وری آب از شدت بحران كاست یا عبوری آرام را از آن تجربه كرد.

بخش دیگری كه در زمینه آب باید مورد توجه جدی قرار گیرد، آب شرب است؛ آبی كه در لوله‌های خانه‌ها، ادارات و صنایع جریان دارد. تعریف الگویی صحیح برای چگونگی مصرف، تشریح روندی كه تولید آب شرب طی می‌كند، فرهنگ‌سازی عمومی برای جلوگیری از اسراف و هدرروی آب شرب از روش‌هایی است كه می‌توان در مدیریت مصرف آب شرب به كار برد.
تبیین اهمیت جایگاه آب در ارزش‌های دینی، اقتصادی و اجتماعی زندگی انسان می‌تواند گام كوچكی در نشان دادن مصرف صحیح نعمت خدادادی كه حیات بی‌آن ممكن نیست، باشد.

وظیفه رسانه‌های عمومی، علما و خطبای دینی است كه در این زمینه به كمك مدیران در مدیریت بهینه مصرف آب برخیزند.

در همین زمینه به نظر می‌رسد آنچه برای قطع مشتركان پر مصرف گفته شده تهدیدی است غیرعملی یا اگر عملی هم باشد موقت است و راه درمان موثری برای این اقدام نیست، زیرا اساسا باید از پر مصرفی و بیهوده مصرف كردن آن جلوگیری شود تا نیاز به كاربرد روش‌های قهری در برخورد با مصرف‌كنندگان وجود نداشته باشد. در بسیاری از كشورهای پیشرفته دنیا، واحدهای آموزشی مانند دیگر دوره‌های آموزشی برای روش مصرف صحیح آب شرب در مدارس، دانشگاه‌ها و مراكز عمومی طراحی شده‌اند و با این كه چنین روشی در برخی كتب درسی در كشور ما نیز دیده می‌شود، اما كافی به نظر نمی‌رسد.

آموزش استفاده بهینه از آب در مجامع عمومی مانند پارك‌ها، مساجد و; و نصب تابلوهای راهنمایی یا تغییر مدل شیرآلات و آموزش عمومی می‌تواند الگویی مناسب در این زمینه باشد.در بخش برق نیز متاسفانه در كشور ما مصرف مناسبی صورت نمی‌گیرد. به گفته وزیر نیرو در ایران در بخش انرژی (آب و برق)‌ به اندازه كشور یك میلیاردی چین مصرف صورت می‌گیرد كه با هیچ یك از آموزه‌های دینی، اخلاقی و حتی قانونی سازگاری ندارد و باید جدا فكری اساسی برای آن كرد.

متاسفانه در این بخش نیز اعمال سلیقه‌ها و روش‌هایی به كار می‌رود كه بعضا با اصل هدف كه اصلاح ساختار مصرف است در تضاد و تناقض است. مثلا قطع برق معبری كه هیچ روشنایی در آن وجود ندارد و می‌تواند خطرآفرین باشد كج سلیقگی و برداشت غیر واقعی از هدف و اصل موضوع است.

یا این كه مثلا چندی پیش در یكی از وزارتخانه‌ها وقتی سیستم گرمایشی آنجا قطع شده بود كارمندان در اتاق خود با استفاده از بخاری‌های برقی كوچك خود را گرم كردند.این مساله اصل موضوع صرفه‌جویی را زیر سوال برده، زیرا روش صحیح برای مصرف درست تعریف نشده است.

اگر سختی‌ها و دشواری تولید هر متر مكعب گاز برای مردم بازگو شود هیچ شهروندی در استفاده بهینه از این حامل انرژی تردید نخواهد كردخاموش بودن چراغ‌های اتاق وزیر یا مدیر در طول روز امری پسندیده است به شرط آن كه چراغانی مقابل ساختمان آن وزارتخانه نیز در این صرفه‌جویی لحاظ شود.اینها از نكاتی است كه باید هم در ارائه الگو و روش مناسب برای مصرف در نظر داشت و هم به منظور صرفه‌جویی تعریفی درست ارائه كرد.

برای دریافت اینجا کلیک کنید