مقاله فعل مركب در فارسی گفتاری معیار

توضیحات

  مقاله فعل مركب در فارسی گفتاری معیار دارای 46 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله فعل مركب در فارسی گفتاری معیار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله فعل مركب در فارسی گفتاری معیار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله فعل مركب در فارسی گفتاری معیار :

فعل مركب در فارسی گفتاری معیار

– منابع
1- دبیرمقدم محمد (1376) ، عقل مركب در زبان فارسی، مجله زبان شناسی سال 12 شماره 2/1 ص 46-1
2- زاهدی ، كیوان (1380) ساخت فعل مركب در فارسی نوین نگرشی كمینه گرا، رساله دكتری به راهنمایی دكتر دبیر مقدم، دانشكده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس

3- محمد ابراهیمی زینب و علی محمد حق شناس، 1382 الف ، لزوم و تعدی در زبان فارسی معیار، فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشكده دانشكده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی
4- محمد ابراهیمی زینب، 1382 ب، بررسی ساخت ها ی گروه فعلی در زبان فارسی نوشتاری معیار و مقایسه آن با زبان فارسی گفتاری معیار، رساله دكتری به راهنمایی دكتر علی محمد حق شناس، دانشكده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس
5- Haegeman , L. (1994) , “Introduction to government and binding Theory” 2nd Edition, Bleckwell.
6- Hoppery , J ,pad , Thompson , Sandra A (1980) Transitivity in Grammar and Disconrse “ Language Journal of the Linguistic society of America, volume 65 , N.2. Warey Press Inc.

چكیده
مقوله فعل مركب از جالب ترین، ظریفترین و در عین حال پیچیده ترین بخش های پژوهش های نحوی است كه توجه بسیاری از دستور نویسان و زبان شناسان را معطوف به خود نموده است. در این مختصر نگارنده بر آن است كه ضمن بررسی جدیدترین تحلیل ها از فعل مركب فارسی، بسامد وقوع فعل مركب در زبان فارسی گفتاری معیاررا تعیین نماید، براساس نظریه تتا به بررسی ساخت موضوعی فعل مركب فارسی گفتاری معیار بپردازد تحلیلی آماری از آن به دست دهد.
واژگان كلیدی :

زبان معیار، ساخت موضوعی، فعل مركب، نظریه تتا، موضوع X
1- مقدمه
دستور نویسان و زبان شناسان ایرانی وغیر ایرانی توجه ویژه‌ای به مقوله فعل مركب در زبان فارسی داشته اند و هر یك ضمن از اینكه آن را توصیف و طبقه بندی نموده اند، معیاری نیز برای متمایز ساختن آن از فعل ساده ارائه داده اند. از تحلیل های فعل مركب فارسی در حیطه دستور سنتی می توان به تحلیل خیامپور (1352/62) ، عماد افشار (1372/8-126) ، نوبهار ( 1372، 162-159) خانلری (1373، 8-176) و لمبتون (1984، 93-84 ) اشاره كرد.

در سال های اخیر در پی پیشرفت هایی كه در علم زبان شناسی در سطح جهانی صورت گرفته است و همسو با دستاوردهای نوین زبان شناختی در حیطه نحو و ساختواژه، تحلیل های ارزنده ای نیز از فعل مركب فارسی ارائه شده است. از جمله این تحلیل ها می توان از تحلیل محمود كریمی (1992)، كریمی (1996) ، دبیر مقدم ( 1376) و زاهدی (1380) نام برد كه هر یك با گرایشی متفاوت از دیگری به توصیف فعل مركب فارسی پرداخته اند.

این پژوهش بر آن است با بررسی و كنكاش در تحلیل های فوق به تعریفی جامع، شفاف و منسجم از فعل مركب دست یابد و سپس با این فرض كه فعل مركب در فارسی گفتاری معیار بسیار بیشتر از فعل ساده بكار می رود به بررسی پیكره جمع آوری شده بپردازد. همچنین داده های پیكره حسب نظریه تتا در چارچوب نظریه حاكمیت و مرجع گزینی و همسو با محمد ابراهیمی ( 1382 ب) طبقه بندی و بسامد هر یك در فارسی گفتاری معیار محاسبه می گردد. در پایان یافته های پژوهش را ذكر نماید و پیامدهای نظری و كاربردی آنها را برشمارد.

3- تحلیل های فعل مركب فارسی در حیطه دستور سنتی
زبان شناسان بسیاری در حیطه دستور سنتی به بررسی فعل مركب فارسی پرداخته اند كه در این قسمت به بررسی چند نمونه از این آثار بسنده می گردد:
– خانلری در كتاب دستور زبان فارسی ( 1373/8-176) فعل های فارسی را از نظر ساختمان به سه گونه ساده ، پیشوندی و مركب تقسیم می كند و فعل مركب را فعلی می داند كه از تركیب یك اسم یا صفت با یك فعل پدید آمده است. وی (1365، ج2، 8-127) می نویسد «‌اطلاق فعل مركب به این گونه كلمات از آن جهت است كه از مجموع آنها معنی واحدی دریافت می شود. « به باور خانلری در صورتی كه هر یك از اجزاء معنی مستقل و اصلی خود را حفظ كرده باشند دیگر نمی توان آن را فعل مركب دانست. لیكن حسب داده های زبان فارسی علاوه بر اسم یا صفت، مقوله های دیگر نحوی نیز می توانند به عنوان عنصر غیرفعلی در ساخت فعل مركب شركت كنند و دیگر اینكه حتی با در نظر گرفتن معیار معنا شناختی فوق برای تشخیص فعل مركب می‌توان فعل پیشوندی را نیز زیر عنوان فعل مركب لحاظ كرد.

نوبهار (1372، 161-159) فعل را از نظر ساخت به سه دسته ساده، پیشوندی و گروهی تقسیم می كند و فعل مركب را به همراه فعل مركب پیشوندی و عبارات فعلی، زیربخش فعل گروهی می داند.
این تحلیل نیز علیرغم گسترده بودن تقسیم بندی دقیقی از فعل مركب به دست نمی دهند و پاسخگویی مسایل متفاوت مطرح در این زمینه نیست.
2- شیوه پژوهش

برای انجام این پژوهش ابتدا پیكره زبانی در زبان فارسی گفتاری معیار جمع آوری گردید زبان معیار همسو با صادقی (1362) زبان درس خواندگان در نظر گرفته شد كه در رادیو و تلویزیون نیز به كار رود و در آموزش زبان به خارجیان مورد استفاده قرار می گیرد. لذا در ابتدای امر مدت زمان 150 دقیقه مصاحبه های تلویزیونی با اساتید دانشگاه كه هر روزه در برنامه های مختلف تركیبی از شبكه های مختلف پخش می گردید ضبط شد. مدت زمان هر مصاحبه به طور میانگین 13 دقیقه منظور گردید . پس از ثبت داده های گفتاری آنها را مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار داده ایم.

4- تحلیل های نوین از فعل مركب فارسی
دبیر مقدم (1376) با دیدگاهی ساختواژی نشان داده است كه فعل های مركب فارسی حاصل دو فرایند عمده تركیب و انضمام هستند كه هر یك از زیرمجموعه هایی را شامل می شوند. فعل های مركب حاصل از فرایند تركیب عمدتاً یك عنصر غیرفعلی یا یك عنصر غیرفعلی مطابق زیر بدست می آید:
الف – اسم و فعل ( دلخور بودن، دلخور شدن، دلخور كردن)
ب – گروه حرف اضافه ای و فعل ( به دنیا آمدن)

ت – قید و فعل (برانداختن، پس دادن)
ث – اسم مفعول و فعل كمكی مجهول ساز( كشته شدن، گفته شدن)
در فرایند انضمام نیز یا گروه حرف اضافه ای با از دست دادن حرف اضافه به فعل منضم م یشود و یا مفعول صریح شانه های دستوری خود را از دست می دهد و به فعل منقسم می گردد كه چنین اسمی غیرارجاعی و فاقد حالت دستوری است. وی خاطر نشان كرده است كه افعال حاصل از فرایند انضمام در هر دو صورت افعال مركب لازم هستند.

لیكن محمد ابراهیمی (1382) الف تمامی افعال مركب حاصل از انضمام مفعول صریح را فعل مركب انضمامی نمی داند. وی بر پایه نظریه گفتمان بنیاد هاپر و تامپسون (1980) استدلال كرده است كه در زبان فارسی معیار فعل مركب انضمامی زمانی وجود خواهد داشت كه گروه اسمی منضم به فعل نكره باشد. درصورتی كه این گروه اسمی مشخص یا معرفه باشد ، اگر چه كلیه نشانه های دستوری خود را از دست داده باشد نمی توان گفت كه به اسم جنس تبدیل شده است و فعل مركب لازم به وجود آورده است. محمد ابراهیمی ( 1382 الف) مطابق جدول 4-1 استدلال می كند كه اسمی نكره است و می توان اسم جنس باشند كه از نظر گوینده وشنونده غیرارجاعی باشد.

طبق دیدگاه محمد ابراهیمی (1382) الف « بستنی خوردیم» در جمله 1 (ب) را نمی توان یك فعل مركب انضمامی به حساب آورد چرا كه دارای مشخصه [+ مشخص] است. یعنی در نظر گوینده مشخص است و در نتیجه ارجاعی است.

الف – بچه ها بیایین نهار بخوریم. [(الف) 32]
ب – ما بستنی خوردیم ، سیریم. [ (ب) 32]
پ – نه من نخوردم . همه رو این خورد. [(ج) 32]

برخلاف مورد فوق در جمله (2) «بستنی خوردن » فعل مركب انضمامی است و «بستنی» دارای هیچگونه ارجاعی حتی در ذهن گوینده نیست، یعنی نكره است.
(2) (ب ) بچه ها، فكر می كنین توی مسابقه كی می تونه از همه بیشتر بستنی بخوره؟ الف- چون سرماخوردی دیگه نباید بستنی بخوری (ب) بچه ها، فكر می كنین توی مسابقه كی می تونه از همه بیشتر بخوره؟

نكته دیگری كه در تحلیل دبیر مقدم (1376) قابل تأمل است مسأله گسستگی بین دو سازه فعل مركب است. به باور دبیر مقدم آن دسته از سازه های غیرفعلی در افعال مركب كه وابسته پذیرفته اند دیگر غیر ارجاعی نیستند و در نتیجه در جملات 3(ب) و 4(ب) با فعل مركب مواجه نیستیم.
(3)
الف – علی حسن را دعوت كرد. [78]
ب – علی حسن را دعوت رسمی كرد.
(4) الف – علی حسن را نگران كرد.
ب – علی حسن را نگران بچه ها كرد. [79]

وی معتقد است این سازه ها و وابسته هایشان جزء گزاره اند و به لحاظ نحوی متمم مفعول اند و جزء غیر فعلی تشكیل دهنده فعل مركب نیستند. لیكن این امر براساس داده ها مغایر با شم زبانی گوشیوران فارسی زبان است. گوشیور دو جزء فعل مركب را به لحاظ معنایی به عنوان یك واحد همبسته توصیف می كند و در ذهن مفهوم سازی می كند حتی اگر در جمله ای بنا به ضرورت و یا سبك ولهجه فردی دو سازه از لحاظ ساختاری گسسته باشند. شاهد بر این مطلب استفاده از عملكرد واحد در هر دو حالت است.

زاهدی (1380) با استفاده از چارچوب نظری كمینه گرایی اشتقاقی چامسكیایی و طرح كلی ارائه شده توسط باورز (1993) تحلیلی متفاوت از فعل مركب ارائه می نماید. طبق نظر وی ساخت فعل مركب در زبان فارسی براساس دو فرایند عمده ساخت موضوعی و اشباع موضوعی شكل می گیرد. این ساخت پیوستاری را تشكیل می دهد كه در یك سوی آن افعال سبك یا عناصر غیرفعلی و عموماَ اسمی تركیب شده و ساختی را به وجود می آورند كه بر روی هم ساخت موضوعی را تشكیل می دهند و در سوی دیگر افعال سنگین به اشباع موضوعی خود می پردازند و ساختی را می سازند كه لازم است.
اشباع موضوعی

در میان این دو انتها نیز ساخت های دیگری قرار دارند به گونه ای كه هر چه به سوی او پیوستار حركت نماییم با تعامل نحو – واژگان و بروز رفتارهای ساختواژی روبرو می شویم كه از سطح كمتری از شفافیت ساختاری – معنایی برخوردارند. از طرفی هر چه به سوی دیگر پیوستار میل نماییم با تعامل بخش های نحوی – واجی مواجه خواهیم شد كه به شفافیت ساختاری – معنایی می انجامد. وی معتقد است لزومی ندارد به وجود گشتاری به نام انضمام در ساخت فعل مركب قایل شویم. لیك می توان به جای آن از فرایند ادغام (Merge) سخن به میان آورد.

زاهدی (1380 ، 5-224) می گوید برخی اوقات ممكن است صفت یا عنصر فعلی با واژه بستی دنبال شود مثال
علی شیشه را از آب پرش كرد.

به باور زاهدی ( همان ) پدیده واژه بست افزایی از تأثیرات صورت آوایی (PF) و نمایانگر تعامل نحو – واجی است.
قایل شدن به پیوستار ساخت فعل مركب در زبان فارسی تحلیل نوینی است كه می تواند در پژوهش و برنامه ریزی های زبانی كارآمد باشد.
لیكن طبق داده های پیكره ، واژه نسبت تنها عنصری نیست كه جین دو جزء تشكیل دهنده فعل مركب ظاهر می شود بلكه این عنصر می تواند مقوله های دیگر اسمی، صفتی ، … را نیز در بر گیرد. نمونه های (5) و(6) نشان دهنده این مطلب هستند.
(5) برای این كار احتیاج به موادی دارند.

(6) تا میان این راه های مناسب انتخاب مناسب كنند.
5- چهارچوب نظری
5-1 ساخت موضوعی فعل مركب

محمد ابراهیمی ( 1382 ب 45-40) براساس نظریه حاكمیت و مرجع گزینی ( نظریه تتا) به بررسی ساخت موضوعی فعل می‌پردازد. و می‌گوید موضوع های فعل حداقل شركت كنندگان لازم در انجام فعل می باشد و ساخت موضوعی فعل یعنی حداقل شركت كنندگان لازم یا اجباری از جمله فاعل را مشخص می سازد. در هر گروه فعلی علاوه بر موضوع های فعل ممكن است گروه های دیگری هم حضور داشته باشند كه بیان كننده مفاهیمی مثل حالت، مكان ، زمان فعل باشند كه چنین گروه هایی اطلاعات اضافی و اختیاری محسوب می شوند. این نوع گروه ها را افزوده (Adjnnct) می نامیم.

بر این اساس و همسو با ابراهیمی ( همان) می توان افعال مركب فارسی گفتاری معیار را به لحاظ تعداد موضوع های آن به دو دسته یك موضوعی و چند موضوعی تقسیم نمود. افعال چند موضوعی را نیز می توان به انواع دو موضوعی، سه موضوعی و چهار موضوعی تقسیم كرد.
نمودار شماره 5-1 را می توان نمودار تعداد موضوع های فعل مركب در فارسی گفتاری معیار دانست.
انواع افعال را می توان در مثال های زیر مشاهده نمود :

(7) تعداد زنانی كه در بیرون از خانه كار می كنند.
(8) چرا كه دختران الگوهای جدیدتری را پیدا می كنن.
(9) والدین بچه ها را پایین تر از سن واقعی اونا ارزیابی می كنن.
(10) باهات سر هر چی بگی شرط می بندم كه كاسه ای زیر نیم كاسه اس

لازم به ذكر است كه موضوع های فعل به دو دسته بیرونی و درونی تقسیم می شوند. موضوع بیرونی را در اینجا موضوع 1 نام نهاده ایم و موضوع های درونی را كه متمم می باشند تحت عنوان موضوع های 2و3و4 براساس ترتیب ظهورشان دریافت نام نهاده ایم.
5-2- نحوه بازتاب موضوع های فعل مركب در فارسی گفتاری معیار

در فارسی گفتاری معیار موضوع های فعل مركب به اشكال گوناگون اعم از گروه های اسمی ، صفتی ، حرف اضافه ای و یا بند خود ایستا و ناخودایستا بازتاب می یابند. گاه نیز موضوع فعل حسب یافت و اطلاعات موجود در بافت دارای بازتاب در سطح ر- ساخت نیست.
بنباراین می توان نمودار كلی نحوه بازتاب موضوع های فعل اعم از ساده و مركب را در فارسی معیار به صورت زیر نشان داد.
موضوع های فعل

گروهی – اسمی – صفتی – حروف اضافه ای
بندی – خود ایستا – ناخود ایستا – مصدری – كوچك – غیرشخصی- با فعل – بدون فعل
نمودار 5-2-1 نحوه بازتاب موضوع های فعل
7- تحلیل داده ها

براساس مطالبی كه در بخش های پیشین گفته شد فعل های ساده و مركب پیكره شمارش و بسامد آنها محاسبه گردید. بسامد 62% برای افعال مركب و بسامد 38% برای افعال ساده به دست آمد كه در نتیجه مطابق با فرض پژوهش در فارسی گفتاری معیار فعل مركب بسیار بیشتر از فعل ساده بكار می رود. پس از آن افعال مركب حسب موضوع طبقه بندی و بسامد یابی شدند كه براساس نتایج افعال دو موضوعی با بسامد 63% از بالاترین بسامد در پیكره برخوردار و افعال چهار موضوعی دارای كمترین بسامد یعنی كمتر از 1%‌بودند. نحوه بازتاب موضوع های فعل مركب در پیكره در جدول 7-1 نمایش داده شده است.

به لحاظ بازتاب موضوعی در افعال مركب یك موضوعی بازتاب به صورت گروه اسمی با 51% بالاترین بسامد و بازتاب بند خود اشیا با بسامد 3% كمترین بسامد را داشتند.
درافعال مركب 2 موضوعی موضوع یا همان موضوع برونی به سه صورت تهی 57% گروه اسمی 42% و بند خود ایستا 1% بازتاب داشتند. موضوع 2 در این افعال به صورت تهی 26% ، اسمی 37%‌، گروه حرف اضافه ای 21%‌ و بند خود ایستا 13%‌ بازتاب یافته بودند.

همچنین در افعال مركب سه موضوعی بازتاب موضوع 1 به صورت 77% تهی 23% گروه اسمی مشاهده گردید. بازتاب موضوع (2) به صورت 18%‌تهی ، 40%‌گروه اسمی 2% گروه حرف اضافه ای و 40% بند خود ایستا محاسبه گردید و بالاخره در بازتاب موضوع 3 با بسامد 23[ تهی ، 13% اسمی 40% گروه حرف اضافه ای ، 17% بند خود ایستا و 7% گروه صنعتی روبرو بودیم.

در نمونه فعل مركب چهار موضوعی نیز موضوع 1و3 به صورت 100% تهی ، موضوع 2% ، 100% گروه حرف اضافه ای و موضوع 4 نیز به صورت 100% بند خود ایستا بازتاب داشت.
نمونه هر یك از این بازتاب ها در جمله های شماره 11 تا 31 مشاهده می گردد.
8- نتایج و یافته های پژوهش

الف – در فارسی گفتاری معیار فعل مركب بسیار بیشتر از فعل ساده به كار می رود.
ب – بیشترین بازتاب موضوع 1 به صورت گروه اسمی در افعال یك موضوعی و به صورت می توان گفت با افزایش موضوع ها در گفتار اصل اقتصاد براساس شرایط بافتی موجب بازتاب تهی برخی موضوع ها می شود.

پ – در حالیكه بازتاب موضوع 2 را در افعال مركب دو موضوعی با بسامد 37% گروه اسمی در برابر 13%‌ بند خود ایستا قرار دارد این درصد در افعال مركب سه موضوعی به نسبت مساوی 40% می رسد.
ت – بالاترین بسامد بازتاب موضوع 3 با بسامد 40% به گروه حرف اضافه ای تعلق دارد و شاید به همین دلیل یعنی كاربرد فراوان گروه حرف اضافه ای به عنوان موضوع سوم دستور یان سنتی مفعول دوم در افعال دو مفعولی را مفعول حرف اضافه ای نامیده اند.
9- پیامدهای نظری و كاربردی پژوهش

الف – طبقه بندی افعال مركب حسب ساخت موضوعی به دلیل داشتن كمترین تعداد متغیرها و ثبات در تعداد متغیرها از مزیت بالایی برخوردار است.
ب – بسامد بالای بازتاب موضوع ها به صورت تهی در زبان گفتار نمایانگر اهمیت بافت و اطلاعات موجود در بافت است كه به نظر می رسد كه در نوشتار كمتر از این حد باشد. لذا شایسته است در آموزش فعل مركب به غیرفارسی زبانان و به خصوص در تهیه مواد درسی انسجام (cohenion) درگفتار به عنوان مقوله ای متمایز و در خور توجه مدنظر قرار گیرد.

(11) از بحث ما خارجه ، چون مفصله
(12) همسرم مخالف باشد هیچ اهمیتی نداره
(13) آلرژی رو باید با درمان دارویی رفع كنیم
(14) اولین كاری بود كه من ارائه دادم
(15) به خاطر همین هم هست كه مردم كمتر اهمیت میدن.

(16) به طور تقریبی می تونه بزرگی اش رو نشون بده.
(17) وقتی نمی ذاریم بنشینیم باهاشون درد ودل كنیم.
(18) پدر و مادر هر وقت احساس كنن بچه شون رنگ پریده است.
(19) چقدر روی مردم اثر می ذاره اگر ما با لبخند با مردم صحبت كنیم
(20)‌ چقدر وقتها فرصت نمی كنیم اول حرفشو بزنه
(21)‌ خود این بهتر صمیمت رو منتقل می كنه

(22)‌ چقدر وقتها فرصت نمی دیم حرفشو بزنه
(23)‌ كه این حركات جسمانی ما معنی منفی را در گیرنده پیام منتقل نكنه
(24) زنان ما به همسران شون به عنوان صندوق بانكی نگاه نكنه.
(25) بهر حال ما ترجیح می دیم به جای اینكه
(26) سلامت را باید تفكیكش كرد
(27)‌ اگر ما اونو انسان تك بعدی و حاشیه ای در نظر بگیریم

(28) آموزش جرأت بخشی به خودشون بدن
(29) هم اجازه بدهم بچه ام به من محبتش رو بروز بده
(30) در هر سنی اونا رو پایین تر از سن واقعی شون ارزیابی می كنن.
(31) می گه باهاش شرط بستم كه مسابقه رو می بره.
همچنین در 10%‌افعال مركب با گسترش بین دو جزء روبرو بودیم كه در 60% از موارد یكی از موضوع های فعل و در 40% باقی مانده «افزوده» در بین دو جزء ظاهر شده بود. موضوع ها به صورت 65% گروه اسمی ، 34% گروه حرف اضافه ای و 1%‌گروه صنعتی بین دو جزء فعل مركب بازتاب داشتند در صورتیكه بازتاب افزوده ها به صورت 75% گروه صفتی ، 5% گروه اسمی ، 6%‌گروه حرف اضافه ای، 3% گروه قید و 1% بند خود ایستا به دست آمد.
نحوه گسترش بین دو جزء فعل مركب در جدول 7-2 نمایش داده شده است.
جدول 7-2 نحوه گسترش بین دو جزء فعل مركب
توزیع فعل های مركب و بازتاب موضوعی آنها در نمودارهای (7-1) تا (7-9) نمایان است.
10- پیشنهاد برای تحقیقات بیشتر
الف – مطالعه و بررسی افعال مركب در زبان نوشتاری معیار و مقایسه آن با افعال مركب در زبان گفتاری معیار
ب – بررسی عوامل انسجام در گفتار كه منجر به بازتاب تهی موضوع ها می شو.

11- منابع
1- دبیرمقدم محمد (1376) ، عقل مركب در زبان فارسی، مجله زبان شناسی سال 12 شماره 2/1 ص 46-1
2- زاهدی ، كیوان (1380) ساخت فعل مركب در فارسی نوین نگرشی كمینه گرا، رساله دكتری به راهنمایی دكتر دبیر مقدم، دانشكده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس
3- محمد ابراهیمی زینب و علی محمد حق شناس، 1382 الف ، لزوم و تعدی در زبان فارسی معیار، فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشكده دانشكده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی

4- محمد ابراهیمی زینب، 1382 ب، بررسی ساخت ها ی گروه فعلی در زبان فارسی نوشتاری معیار و مقایسه آن با زبان فارسی گفتاری معیار، رساله دكتری به راهنمایی دكتر علی محمد حق شناس، دانشكده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس
5- Haegeman , L. (1994) , “Introduction to government and binding Theory” 2nd Edition, Bleckwell.
6- Hoppery , J ,pad , Thompson , Sandra A (1980) Transitivity in Grammar and Disconrse “ Language Journal of the Linguistic society of America, volume 65 , N.2. Warey Press Inc.

6- دیدگاه این پژوهش در مورد فعل مركب
طبق بررسی های انجام شده دیدگاه این پژوهش را نسبت به فعل مركب زبان فارسی می توان مطابق زیر عنوان كرد:
الف – در برابر فعل ساده كه تنها از یك جزء تشكیل شده است فعل مركب فعلیاست كه در ساخت آن بیش از یك جزء وجود داشته باشد.
ب – همسو با محمد ابراهیمی (1382 ال ف) مفعول های بی نشان دستوری كه دارای مشخصه [+ مشخص] از نظر گوینده هستند ارجاعی تلقی می شود و در نتیجه فعل حاصل مركب انضمامی محسوب نمی گردد.

پ – مغایر با دبیر مقدم ( 1376) اگر چه دو سازه فعل مركب از نظر معنایی یك واحد همبسته محسوب می شود اما بر طبق داده های زبانی و نیز شم زبانی گویشوران فارسی زبان، از نظر ساخت و كاربرد می توان به گسترش بین دو جزء قایل شد:
(33) قبل از اینكه پاسخ این سوار با بدهم خوبه كه یك سوال دیگررا پاسخ بدهم.

برای دریافت اینجا کلیک کنید