مقاله عواطف در کودکان

توضیحات

  مقاله عواطف در کودکان دارای 24 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله عواطف در کودکان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله عواطف در کودکان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله عواطف در کودکان :

مقدمه
عاطفه از ماده عطف به معنای گرایش و انعطافی است که از رهگذر ارتباط فرد با موجود مورد توجه خاص از وی برقرار می گردد و از آن به احساس نیز تعبیر می شود. عامل چنین گرایشی از یک سو اتمدادهای روانی و حالت انفعالی فرد است. و از سوی دیگر شرایط و خصوصیات و جاذبه ای است که در طرف مقابل وجود دارد. عاطفه و احساس در حیات بشر قبل از عقل و ادراک ظاهر می شود و به نخستین روزهای زندگی باز می گردد. از این سو تأثیر عاطفه در عمل نیز از سایر عوامل و انگیزه ها نیرومندتر است و باید همواره تحت کنترل و پرورش ویژه قرار گیرد.

پرورش عاطفی همواره از نظر روانشناسان و مربیان امری مهم تلقی شده است همچنان که آیات و روایات و مباحث تربیتی اسلام نیز آن را مورد توجه کامل و دقیق قرار می دهد. و رهنمودهای ارزشمندی را ارائه می کند. آیاتی که از مؤدت، محبت و عدادت انعطاف و متفاوت، طمأنینه، اضطراب و حب جمال و زیبایی و مانند آن سخن می گوید می تواند به بعد عاطفی (با مفهوم عام آن) ناظر باشد، هرچند به مواردی چون عداوت و قساوت عنوان عاطفه دادن از باب لازم لاینفک بودنآنها با صفات متضادشان چون محبت و عطوفت است.
تربیت عاطفی به معنای هدایت و کنترل عواطف و احساسات و شکوفا سازی و بهره گیری به موقع از آن ها در جهت مطلوب یعنی خیر و سعادت انسان است.

پیشگفتار
در نظام تربیتی اسلام برای هر یک از مقاطع در زندگی انسان، از کودکی و نوجوانی و جوانی و بزرگسالی گرفته تا آخرین لحظات زندگی، نوعی پرورش کنترل عاطفه با هدف انسان سازی وجود دارد مثلاً پیامبر اکرم (ص) در مورد محبت و عطوفت با کودکان فرمود «اَحِبُّوا الصِبیانَ وَ اَرحَموُهُم فَاِذا وَ عَدتُموهُم فَقُوا لَهُم» .
و نیز می فرماید كسی كه فرزند خود را ببوسد خداوند برای او حسنه ای ثبت كند. پرورش عاطفه در نوجوانی و جوانی كه مرحله شكوفایی بیشتر احساس و شكل گیری شخصیت است از حساسیت و ظرافت بیشتری برخوردار است و توجه و دقت و مهارت افزونتری را می طلبد.
در اسلام توجه به عواطف از دوره كودكی و نوجوانی و جوانی فراتر می رود و شامل تمام سنین عمر می شود. زیرا هر انسانی عواطفی دارد كه در طول عمر با اوملازم است و نباید از دید مربیان و ; پوشیده بماند.

عواطف در كودكان (رشد عاطفی)
عواطف نقش مهمی در زندگی كودك بازی می كنند و فعالیت های روزانه كودك را لذت بخش می سازند و او را به فعالیت های گوناگون می كشاند. تأثیر عواطف بر زندگی و فعالیتهای كودك همیشه مفید و نیرو بخش نیست. گاهی اثر منفی می گذارند. خصوصاً برخی از تحریكهای عاطفی را به خصوص اگر شدید و مداوم باشد رشد جسمانی كودك را دچار اختلال می كند، آسیب هایی كه عواطف بر رشد جسمانی كودك وارد می آورند ناشی از اختلال ها و بی نظمی های حاصله در دستگاه گوارش و خواب كودك است. در چنین حالتی كودك، قدرت تمركز حواس را از دست داده در فعالیت های درسی عقب می افتد. موفقیت و شكست انسان در زندگی، تا اندازه زیادی تابع حالت عاطفی در دوره كودكی است.

عواطف نا مطلوبی مانند ترس، خشم، حسادت اثرات منفی در رشد كودك دارند و عواطف مطلوبی مانند، محبت، شادی، لذت و كنجكاوی برای رشد طبیعی كودك ضروری هستند. شادی و لذت متعادل در تكامل شخصیت كودك مؤثر و نبوده آنها موجب كاستی در رشد ذهنی كودك می گردد.
و حتی موجب تأخیر در تكامل دستگاه گفتاری و اختلال های شخصیتی در این گونه كودكان می گردد كودكی كه در محیطی بی محبت پرورش یافته باشد. خموش و بی علاقه است و كوچكترین واكنشی به لبخند و تمایلی كه متوجه اوست از خود نشان نمی دهد. هرگاه نوزادی برای مدتی از درك محبت محروم بماند، حالتی شبیه به افسردگی دروی نمایان می شود در چنین وضعی نشانه هایی از رنج روحی و حالت های هیجانی كه بیشتر ترس های واهی هستند در وی دیده می شود.

اگر جدایی از اشخاص مورد علاقه و عدم برخورداری از محیط محبت آمیز، بیش از سه ماه طول نكشد و كودك دوباره از محیط محبت آمیز برخوردار شود سرعت رشد وی به حالت طبیعی باز می گردد اما اگر این جدایی و محرومیت پنج ماه یا بیش از آن باشد.گرچه تماس مجدد كودك با اشخاص مورد علاقه و برخورداری از محبت می تواند سیر منفی فرآیند رشد را كاهش دهد نواقص رشدی وی را نمی توان جبران سازد.
چگونگی پیشرفت رشد عاطفی
هنگام تولد و كمی پس از آن نخستین حالت عاطفی نوزاد هیجانی كلی است. كه در برابر محرك ها پدیدار می شود. باید دانست كه حركت های كودك هنگام تولد موضعی نیست بلكه مانند كرمی كه به خود می پیچد، تمامی بدنش به حركت در می آید.
این گونه حركت ها را فعالیت های توده ای نامیده اند.

در دوره نوزادی حالت های عاطفی مشخص دیده نمی شود.
معمولاً پیش از پایان دوره نوزادی، هیجان های كلی به واكنش های ساده ای مبدل می شوند كه نشانه خوشایندی یا ناخوشایندی نوزاد می باشند. انگیزه هایی مانند چسباندن نوزادش یا ضربه های ملایم دست گرم كردن نگهداشتن به وضعی كه موجب راحتی او باشد باعث بروز واكنش هایی حاكی از خوشایندی می شوند. در چنین حالتی تمامی بدن نوزاد آزاد و رها گردیده و ماهیچه هایش به حالت «آسودگی» در می آیند.
با افزایش سن بر تعداد واكنش های عاطفی كودك نیز افزوده می شود و عواطف مشخصی مانند لذت، خشم، ترس، حسادت، شادی، كنجكاوی، غبطه و نفرت نمایان می گردند.

برای دریافت اینجا کلیک کنید