توضیحات

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بیماری زوال عقل دارای 28 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بیماری زوال عقل  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بیماری زوال عقل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن مقاله بیماری زوال عقل :

مقدمه
توجه به بهداشت روانی سالمندان یكی از اولویتهای سازمان جهانی بهداشت و كشورهای عضو در منطقه مدیترانه شرقی است. دمانس و آلزایمر نیز در بیشتر برنامه های بهداشت روانی كشوهای عضو مورد برنامه ریزی و بحث قرار گرفته است و ضرورت دارد كه در برنامه كشوری بهداشت در ایران نیز گنجانده شود.توجه به دمانس و آلزایمر در یك برنامه كشوری (ملی) بهداشت روانی توجه به ابعاد فراوان و مختلفی را می طلبد. پیشگیری اولیه از آن درمان سریع و به موقع و كم عارضه آن، توانبخشی سالمندان ناتوان و معلول، بهبود بخشیدن به زندگی مبتلایان، ارتقاء سطح زندگی آنان و خانوادها و حمایت از حقوق اجتماعی آنان و خانواده ها و مراقبین آنها، بدون شك آموزش عمومی خانواده ها و جامعه و تدارك مركز مشاوره، و مددكاری سالمندان در اولویت اول برنامه خواهد بود. تا آن زمان كه توجهی به این موضوع از كشور صورت گیرد، این كتاب راهنمایی ساده، كوچك، كاربردی و مفیدی است كه به همه خانواده های دارای فرد سالمند، برنامه ریزان، پزشكان، پرستاران و روانشناسان توصیه می گردد.

دمانس:
بیماری زوال پیری Tاطلاعاتی برای خانواده هاT زوال عقل (دمانس) چیست؟
زوال عقل یا دمانس نام گروهی از بیماری هاست، كه روی كاركردهای طبیعی مغز اثر می گذارند و معمولاً موجب اختلال در حافظه، توانایی تفكر و استدلال می گردد. افراد مبتلا به این بیماری گاهی موقعیت زمانی و مكانی خود را تشخیص نمی دهند. به نحوی كه اینگونه بیماران ممكن است ندانند، كه چه ساعتی از روز است، یا این كه در كجا هستند.دمانس می تواند شخصیت و خلق و خوی فرد را تغییر دهد و موجب شود، كه رفتارهای عجیب و غریبی از بیمار سرزند. این بیماری اغلب در دوره سالمندی پیش می آید. اما گاهی هم فرد هنوز به سن پیری نرسیده، به این بیماری مبتلا می گردد. حدود 5 درصد اشخاصی كه سن آنان از 65 سال بیشتر است و 20 درصد اشخاصی كه سن آنان از 85 سال بیشتر است به درجات مختلف از این بیماری رنج می برند. در بیشتر انواع این بیماری شرایط بیمار پس از چند سال رو به وخامت می گذارد و دیگر نمی توان وضع بیمار را به حال اول برگردانید. بهر حال از آنجا كه این بیماری به میزان محدودی قابل درمان می باشد لازم است با مشاهده اولین علائم بیماری با یك پزشك متخصص مشورت گردد.

بیماری «آلزایمر» شایع ترین نوع دمانس است. در این بیماری تعداد زیادی از سلول های مغز می میرند. این امر منجر به تغییراتی در ساختار طبیعی و pathways مغز می شود. این تغییرات را در معاینه پس از مرگ افراد مبتلا می توان زیر میكروسكوپ مشاهده كرد.این بیماری دارای شروع تدریجی می باشد و معمولاً در طی چند سال به تدریج پیشرفت می كند. علت بیماری «آلزایمر» هنوز ناشناخته است. تنها در موارد معدودی بطور ارثی ظاهر می شود. معمولا اگر در زمان آغاز بیماری، سن بیمار هنوز به 60 سال نرسیده باشد، احتمال ارثی بودن بیماری بیشتر است. تحقیقات زیادی بر روی علت این بیماری و اینكه آیا فلز آلومینیوم یا عامل عفونی موجب بروز بیماری «آلزایمر» می شود انجام گرفته ولی هنوز نتایج دقیقی برای تعیین علت این بیماری بدست نیامده است.

یك نوع شایع دیگر مانس «مولتی انفاركت» (انفاركتوس متعدد) نامیده می شود. زیرا بر اثر یك سلسله سكته های مغزی خفیف (كه آنفاركت نیز نامیده می شود) به وجود می‌آید. هر سكته خفیف موجب از بین رفتن یك بخش كوچكی از مغز می گردد. این امر یا بعلت بسته شدن رگ خونی و قطع جریان خون به آن ناحیه است و یا بدلیل پارگی یك رگ خونی كوچك می باشد كه به نواحی اطراف خود در مغز آسیب می رساند.این بیماری در اشخاصی كه سابقه سكته مغزی، بیماری قلبی و بیماری قند (دیابت) دارند. بیشتر مشاهده می شود. دوره این بیماری در طی سالهای مختلف ابتلا تغییر می كند. ممكن است در پی دوره های وخامت بیماری، بهبودهای نسبی نیز حاصل شود. اشخاص از این لحاظ با هم بسیار متفاوت هستند به طوری كه امكان دارد این بیمار ی در افرادی با دوره های طولانی و بدون هیچ تغییر قابل توجهی وجود داشته باشد. در عین حال ممكن است هر دو نوع دمانس با هم در یك شخص بروز كنند.

شاید توجه به این مطلب حائز اهمیت باشد كه دمانس بر اثر استفاده بیش یا كمتر از حد از مغز یا صرفاً بدلیل كهولت رخ نمی دهد. بلكه افراد در هر شغل و سابقه ای و زمینه ای ممكن است به آن مبتلا شوند. مدركی وجود ندارد، كه ارتباط این بیماری را با فشارها و تنش هایی نظیر عوض كردن خانه یا داغدیدگی نشان دهد. با این وجود گاهی مشاهده می شود كه نشانه های بیماری بعد از یك واقعه پرفشار و تنش زای زندگی ظاهر می گردد. زیرا چنین افرادی ممكن است بر اثر این گونه تغییرات در زندگی روزانه دچار گیجی و پریشانی شوند.باید دانست كه بسیاری از سالخوردگان از فراموشی شكایت دارند. این امر در افراد مسن بسیار رایج است و معمولاً نشانه «دمانس» نیست. بیشتر سالخوردگان قوای ذهنی خود را حفظ می كنند و همچنان می توانند چیزهای تازه را فرا بگیرند.

نشانه های بیماری چیست؟
سیر این بیماری در بین اشخاص فوق العاده متفاوت است. عده ای ممكن است آن چنان دچار زوال عقل پیری شوند كه پس از چند ماه زندگی آنها خاتمه پیدا كند. در حالی كه دوره بیماری برای گروهی دیگر از مبتلایان بصورتی است كه بیشتر از 5 تا 10 سال طول می كشد تا وخامت بیماری به حداكثر برسد در هر حال نشانه های اصلی «دمانس» عبارتست از: از دست دادن حافظه و اشكال در یادگیری مطالب تازه.معمولاً در ابتدا حافظه نزدیك و مربوط به موضوعات روزمره و جاری است كه آسیب می بیند و مبتلایان اغلب می توانند وقایع مربوط به گذشته های دور را به روشنی به خاطر آورند. هر چند كه نوع و شدت نشانه های بسیار متفاوت می باشند ولی سه مرحله قابل تشخیص بعنوان خفیف، متوسط و شدید را می توان بازشناسی كرد.

در مراحل اولیه دمانس خفیف، پی بردن به این كه شخص دچار دمانس شده، اغلب دشوار است. از این رو ممكن است نشانه های بیماری به پیری یا تنبلی یا سختگیری شخص نسبت داده شود. امكان دارد بیمار علاقه به سرگرمی های خود را از دست بدهد و چنین به نظر برسد كه انگیزه و محركی ندارد. فهمیدن موضوعات پیچیده و تصمیم گیری برای این بیماران دشوار می شود. چنین می نماید كه سازگاری آنها كمتر شده و میل ندارند كه چیزهای تازه را امتحان كنند. نشانه های اولیه مشكلات حافظه در این افراد وقتی آشكارتر می شود، كه چیزهایی را گم می كنند، تاریخ ها و وقایع روزمره را فراموش می كنند و مطالب را تكرار می نمایند. در این مرحله اطرافیان ممكن است مشاهده نمایند كه بیمار خود محورتر و زودرنج و كج خلق شده و یا دیگران را به خاطر چیزهای كه خودش نمی تواند پیدا كند مورد ملامت قرار می دهد و یا وقتی متوجه می شود در انجام كاری كه قبلاً از عهده آن بر می آمده شكست خورده خیلی متاثر می شود. در این مرحله فرد بیمار ممكن است احساس كند كه كاركردهای ذهنی وی دچار نقص و اشكالی شده و بدین جهت ممكن است دچار حالت پریشانی و افسردگی شود. به تدریج دوستان و بستگان متوجه این تغییرات می شوند اما معمولاً علت آنرا نمی توانند دریابند.

در دمانس متوسط، نشانه ها خیلی روشن تر می شود. بیماران درباره وقایع و كارهای روزمره زندگی و نام افراد خیلی فراموشكار می شوند و در مورد زمان، و موقعیت و محل كارها دچار گیجی و سردگمی می گردند. افراد مبتلا ممكن است شب و روز را باهم اشتباه بگیرند و حتی با لباس خواب در تمام ساعات روز در خارج از منزل پرسه بزنند. این بیماران خیلی زود گم می شوند، بویژه اگر در محیط های جدیدی قرار گیرند. بعلاوه این افراد ممكن است درباره بهداشت شخصی و یا غذا خوردن نیز غفلت كنند و انجام كارهای عادی خانگی كه قبلاً عادت به انجام آنها داشتند بر ایشان دشوار گردد. این بیماران ممكن است تغییر خلق داده و پرخاشگر و عصبانی شوند یا خیلی زود بر آشفته گردند و از جا در بروند. حتی امكان دارد چیزهایی را ببینند یا بشنوند كه برای اطرافیان وجود نداشته و واقعیت نداشته باشند. همین طور ممكن است سر در آوردن از صحبت‌های آنان برای اطرافیان مشكل شود و نیز فهمیدن گفته های اطرافیان برای آنان دشوار می گردد. در چنین حالتی باید به دقت از این افراد مراقبت بعمل آید چون ممكن است بعلت فراموشكاری غذا را روی اجاق رها كنند، اطو را از پریز برق بیرون نیاورند، شیر گاز را باز بگذارند و یادشان برود كه كبریت بزنند و شعله گاز را روشن كنند و باین ترتیب خود و دیگران را به مخاطره جدی بیاندازد. حتی كارهای ساده ای مثل لباس پوشیدن ممكن است برایشان مشكل گردد و چه بسا مثلاً چند شلوار را روی هم بپوشند، یا لباسشان را پشت و رو به تن كنند و یا لباسها را اشتباهاً زیر و روی هم بپوشند.

بیمارانی كه در مرحله شدید بیماری «دمانس» قرار دارند به كمك های زیادی نیازمندند. ممكن است راهشان را در گوشه و كنار خانه گم كنند و نتوانند محل دستشوئی و توالت منزل را پیدا نمایند. بعلاوه این بیماران نمی توانند افراد خانواده، دوستان و یا كارهای روزمره زندگی را تشخیص دهند. آنها با وجود آن قادر نیستند امور روزمره را حتی بعد از چند دقیقه به خاطر آورند، ممكن است سعی كنند رویدادها و فعالیتهای گذشته مثل كار و شغل خود را در خاطرشان تجدید نمایند. حتی امكان دارد بی اراده دنبال خویشاوندی كه سالیان دراز است هیچ تماس و خبری از او نبوده و احیاناً رد او نیز دیگر گم شده است بگردند. احتمال دارد كه نتوانند صحبت كنند و یا صحبت هایی را كه می شود درك نمایند. بنابراین، این بیماران در مورد غذا خوردن، لباس پوشیدن، حمام كردن، و یا استفاده از توالت نیازمند كمك و سرپرستی دیگران می باشند. در موارد نیز دچار بی اختیاری ادرار و مدفوع می شوند. گاهی بیقراری، پرخاشگری، یا ایجاد دردسر در شب موجب اشكال می شود ممكن است حركات عجیب و غریبشان بقدری زیاد شود، كه عاقبت در روی صندلی چرخدار محصور شوند و یا بستری گردند. در هر حال به دلیل اینكه بیماری در دوران پیری گریبانگیر اشخاص می شود، بیماران اغلب قبل از آنكه به این مرحله برسند، به دلیل بیماریهای جسمی فوت می شوند.

تشخیص دمانس:
به دلایل چندی این امر كه یك پزشك متخصص وضع بیمار را بررسی نموده و تشخیص قطعی را روشن نماید حائز اهمیت بسیار می باشد. نخستین دلیل این است، كه تعدادی از بیماریهای قابل درمان وجود دارند، كه دارای علائم و نشانه هایی نظیر بیماری دمانس می باشند. و بنابراین با درمان، ممكن است بعضی یا تمامی علائم و آثار بیماری بخوبی بهبود پیدا كرده و یا وخیم تر شدن حال بیمار جلوگیری بعمل آید. بعنوان مثال عفونت ها، اختلال غده تیروئید، كمبود برخی ویتامین ها و بعضی دیگر از بیماریهای مغزی را می توان نام برد. در موارد نادری برخی از داروها كه توسط پزشك نیز تجویز می شوند می توانند موجب بروز علائم و حالات مشابه بیماری دمانس گردند.

گاهی نیز افسردگی می تواند با علائمی مثل كاهش تمركز فكر و فراموشی با بیماری دمانس تشابه پیدا كند اما درمان های موثری برای افسردگی وجود دارد و شخص معمولاً بعد از یك دوره درمان به وضع عادی خود بر می گردد. همین طور نگرانی و اضطراب در مورد یك واقعه ناراحت كننده می تواند موجب كاهش تمركز فكر شده و احیاناً اطرافیان نگران ابتلا فرد به بیماری دمانس بشوند. گاه شخص را نگران می كند كه كم كم «خرفت» می شود. با مشاهده این نشانه ها پزشك خانوادگی با توجه به سن بیمار و نشانه های بیماری معمولاً توصیه خواهد كرد كه بیمار را نزد یك روانپزشك، متخصص اعصاب و یا پزشك متخصص امراض سالمندان و یا هر سه ببرند. پزشك درباره سوابق و جزئیات مربوط به بیماری و نشانه های جسمانی و روانی آن با بیمار بطور مفصل گفتگو می كند، یك معاینه كامل جسمانی از او به عمل می آورد و ممكن است لازم باشد آزمایش خون، عكس از مغز، سی تی اسكن و نوار مغزی نیز برای بیمار انجام شود. بعلاوه یك ارزشیابی روانی نیز توسط یك روانشناس بالینی ممكن است انجام گیرد. در صورت امكان پزشك با یكی از افراد خانواده نیز مصاحبه می نماید. انجام این آزمایشات و بررسیها لازم است تا پزشك متخصص به یك تشخیص دقیق برسد و بر اساس آن بتواند برنامه درمان و مراقبت مناسب برای بیمار را تجویز نماید.

برای دریافت اینجا کلیک کنید

سوالات و نظرات شما

برچسب ها

سایت پروژه word, دانلود پروژه word, سایت پروژه, پروژه دات کام,
Copyright © 2014 icbc.ir