مقاله کنترل اضطراب

توضیحات

  مقاله کنترل اضطراب دارای 7 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کنترل اضطراب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کنترل اضطراب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله کنترل اضطراب :

کنترل اضطراب:

اضطراب در ورزش:
همه موقعیت های مهمی که در آن مورد آزمایش قرار می گیریم ممکن است ما را دچار اضطراب کند. این موقعیت ها ممکن است شرکت در امتحانات آخر سال مدرسه، ملاقات با یک شخصیت مهم، ایراد سخنرانی، شرکت در مصاحبه برای استخدام یا شرکت در یک مسابقه مهم ورزشی باشد.
جسم بدون توجه به علت در همه موقعیت های اضطراب زا به یک صورت واکنش نشان می دهد. نگرانی فقط در ذهن نیست بنابراین وقتی ذهن نگران است جسم هم واکنش هایی نشان می دهد: افزایش ضربان قلب و آهنگ تنفس، افزایش تنش عضلات، احساس خستگی، تحریک پذیری، خشک شدن دهان، عرق کردن و سرد شدن کف دستها، دلشوره، تمایل به دفع ادرار، برافروختگی چهره، لرزش صدا، تهوع، افزایش فشار خون از نشانه های جسمانی اضطراب است.

بعضی از علامت های ذهنی اضطراب هم عبارتند از احساس سردرگمی، فراموش کردن جزئیات، ناتوانی در تمرکز کردن، توسل جستن به عادت های گذشته و ناتوانی در تصمیم گیری. التبه اگر همه اینها با هم به سراغ کسی بیاید کارش مختل می شود. ولی اغلب، بعضی از این علامت ها احساس می شوند. اضطراب تأثیرات متفاوتی در افراد متفاوت می گذارد. لذا تفاوتهای فردی باید در نظر گرفته شوند و همه ورزشکاران از چگونگی تأثیر اضطراب بر خود و عملکردشان آگاه باشند.

چرا اضطراب بر عملکرد ورزشی اثر می گذارد؟
اضطراب از دو راه بر عملکرد ورزشی اثر نامطلوب می گذارد:
الف- اضطراب سبب انقباض غیرضروری در عضلات می شود.
وقتی نام کسی را برای گرفتن جایزه می خوانند تا روی صحنه برود اگر دچار اضطراب شود راه رفتن که طبیعی ترین فعالیت انسان است برایش دشوار می شود. زیرا عضلات زیادی دچار انقباض می شوند که مانع راه رفتن روان و راحت است. همین اتفاق ممکن است در مسابقه دو برای دونده روی دهد. بسیاری از مردم بر اثر اضطراب در عضلات خود کوفتگی و درد احساس می کنند که ناشی از انقباضات و تنش های ناخواسته است.

با تمرینات آرمیدگی و رها کردن عضلات و مهارت یافتن در آن می توان در مواقع افزایش تنش عضلانی آنها را آرام کرد. انقباض های زائد عضلات سبب ناهماهنگی و ناموزونی حرکات و گاه سبب کند شدن آنها و نیز موجب صرف انرژی زیاد و خستگی زودرس می شود.
ب- تغییر در توجه و تمرکز:
اضطراب زیاد توجه و تمرکز را بر هم می زند و به دنبال آن عملکرد افت می کند. بطور کلی وقتی دچار اضطراب می شویم همه فعالیت های ذهنی دچار کندی و عدم دقت می شود. کسی که در ملاقات با یک شخصیت مهم دچار اضطراب شده وقتی می خواهد دوست خود را معرفی کند، ممکن است نام او را به یاد نیاورد.
معمولاً در اضطراب زیاد توجه محدود می شود. یعنی دامنه توجه باریک می شود و ورزشکار نمی تواند همه میدان بازی را زیر نظر بگیرد. مصداق آن زمانی است که یک بازیکنت فوتبال یا بسکتبال دچار اضطراب می شود و به علت محدود شدن توجه یار هم تیمی خود را که در موقعیت خوبی برای دریافت پاس قرار دارد ندیده و توپ را به اشتباه به حریف پاس می دهد.
علل اضطراب: بطور کلی وقتی فرد به این نتیجه برسد که توانایی اش برای انجام کاری که از او انتظار می رود کافی نیست دچار اضطراب می شود. بنابراین مهم ترین عامل اضطراب قضاوت شخص در مورد اهمیت کار و توانایی خود اوست. در عین حال عوامل اضطراب زا در ورزش را می توان به دو دسته موقعیتی و شخصی تقسیم کرد:

عوامل موقعیتی اضطراب:
اهمیت مسابقه: هر چه اهمیت مسابقه بیشتر باشد، احتمال افزایش اضطراب بیشتر است. البته اهمیت مسابقه در نظر همه ورزشکاران البته اهمیت مسابقه در نظر همه ورزشکاران یکسان نیست.
عدم اطمینان: مثلاً در بازیهای گروهی وقتی نتیجه بازی مساوی است، میزان اضطراب بیش از حالتی است که اختلاف دو تیم زیاد است یعنی شرایطی که تیم حریف یا خیلی قوی تر یا خیلی ضعیف تر است و نتیجه مسابقه معلوم است.
همینطور عدم اطمینان ورزشکار از اینکه آیا جزء نفرات اصلی تیم هست یا نه، آیا می تواند از سربازی یا دانشگاه مرخصی بگیرد و ; می تواند از عوامل بی اطمینانی به شمار آید.

عوامل شخصی:
عوامل شخصی اضطراب شامل:
الف- اعتماد به نفس: هر چه اعتماد به نفس بیشتر باشد، اضطراب کمتر است. بنابراین افزایش اعتماد به نفس سبب کاهش اضطراب می شود.
ب- اضطراب صفتی: غیر از اضطراب مسابقه که یک اضطراب موقعیتی است همه انسانها از نظر اضطراب صفتی با هم متفاوت اند. بعضی ها موقعیت های زیادی برایشان اضطراب زاست. بنابراین هرچه اضطراب صفتی یک ورزشکار بیشتر باشد احتمال مضطرب شدن او در مسابقه بیشتر است.

روش های مقابله با اضطراب:
• کنترل فکر: افکار منفی را به مثبت تبدیل کنید.
• تمرکز بر تکلیف: توجه خود را به کارهایی معطوف کنید که در دست دارید.
• به نکات مثبت خود توجه کنید.
• آمادگی روانی پیش از مسابقه: تصویرسازی، آرمیدگی و ;
• تنظیم وقت: استفاده بهینه از وقت برای تمرین و سایر امور زندگی
• تمرین سخت: اعمال تلاش مطلوب در تمرین
• هنگامی سختی بخندید.
• در تمرین، شرایط اضطراب زا را ایجاد کنید.
• به زمان حال تمرکز کنید: به گذشته و آینده فکر نکیند.
• آماده به مسابقه بیایید: با برنامه و نقشه بیایید، وسایل مهیا باشد، در زمان مناسب، احتمال ها را تا حد ممکن پیش بینی کنید و اقدامات مقابل را بیندیشید.

مرکز روانشناسی ورزشی
آکادمی ملی المپیک و پارالمپیگ

برای دریافت اینجا کلیک کنید