بررسی استراتژی تولید در کلاس جهانی

استراتژی تولید: چگونه به كلاس جهانی می رسد؟
چكیده
اگر یكنفر بخواهد «كلاس جهانی» در تولید را در قالب تركیب بهینه ای از ویژگیها تعریف كند، توضیح آن مشكل خواهد بود این به علت وجود راه حل های فراوان برای چالش های استراتژیكی كه تولید كنندگان با آن روبرو هستند و همچنین وجود رویكرد و تكنولوژی های جدیدی است كه هر روزه معرفی می شوند. البته بسیاری از «بهترین روشها» وجود دارد كه ناظران آنرا به كلاس جهانی منتسب می كنند؛ ولی در خیلی از موارد این نمونه ها خاص شركتها یا صنایع اند. ویژگیهای سیستم تولید شركت هرآنچه كه باشد، این بررسی با استفاده از مدلی مبتنی بر ارزش اقتصادی ارزیابی می كند كه آیا سیستم تولید یك شركت به طور قطع در كلاس جهانی قرار دارد یا خیر، در اینجا به این علت از این استاندارد استفاده شده كه استراتژی تولید یك شركت برای آنكه در سطح جهانی باشد باید نرخی بالاتر از نرخ بازار و صنعت در رسیدن به ایجاد ارزش اقتصادی داشته باشد. به همین منوال از آنجائیكه ارزش بازار تابعی از ارزش اقتصادی است، شركتی كه قادر باشد به طور مستمر نرخ ایجاد ارزش خود در صنعت و بازار را در سطح بالایی حفظ كند، باید در انتظار این باشد كه پاسخگوی نیاز سرمایه گذاری كل بازار باشد. اینك در جایی قرار داریم كه می توان آنرا «عصر ارزش اقتصادی» تعریف كرد و ارزش اقنصادی، معیاری است كه هر استراتژی باید با آن سنجیده شود.
 
مقدمه
شون برگر  در 1986 در نوشته ای استدلال كرد كه اگر یك نظرسنجی در مورد اسامی بیست شركت برتر تولیدی در جهان انجام شود، احتمالاً اكثر آنها، شركت های ژاپنی خواهند بود. اگرچه نكته اصلی این است كه شركتهای ژاپنی چگونه كار كردند كه باعث چنین تحول شگرفی در توانایی شان در تولید دامنه وسیعی از محصولات با ارزش افزوده بالا و كیفیت مطلوب شد. بر اساس شواهد بدست آمده نكته ای كه بسیار واضح است این است كه موفقیت های ژاپنی ها نتیجه فرهنگشان نبوده، بلكه محصول جنبی روش متفاوت مفهوم سازی فرایند تولید و تحقق استراتژی تولید می‌باشد. با اینكه رویكرد ژاپنی ها متمایز بود، ولی درك، آموزش و تعلیم آن مشكل نبود. در حقیقت عاملی كه آنها را با هم متحد می كرد سادگی در طرح محصولات، سیستم ها و فرایند تولید آنها، سرمایه گذاری قابل توجه برای توسعه سرمایه انسانی، استفاده گزینشی از تكنولوژی و تعهد تخطی ناپذیر در كیفیت برتر بود.
در حالیكه ژاپنی ها هنوز به خاطر نیروی تولید خود مورد احترام می باشند، احتمالاً نمی خواهند همانطور كه دیگران از آنان می آموزند، آنان از دیگران بیاموزند. برای مثال، شركت تویوتا  كه در خیلی از زمینه ها به عنوان استانداری برای قضاوت در   مورد تولید كنندگان تلقی می گردد، به دیگران كه در زمینه تولید جهانی موفقیتهای زیادی كسب كرده اند آموزش می دهد. در صورتیكه سطح كیفیت اخیر جی.دی.پاور  را به عنوان شاخص در نظر بگیریم، این تویوتا و سایر خودروسازان ژاپنی هستند، كه هم اكنون دارای یك خلاء كیفی هستند، كه باید آنرا برطرف كنند. در میان 30 مورد اتومبیل فروش رفته عمده در سال 1998، سه مورد اول از لحاظ كیفیت كلی تولیدات فورد  بودند در حالیكه تویوتا و هوندا  در رتبه پائینی قرار داشتند و سایر تولیدكنندگان ژاپنی حتی از آنها هم پایینتر بودند. البته، سطح جی. دی پاور را به ندرت می توان به عنوان شاخصی تلقی كرد كه بر مبنای آن دیگر ژاپنی ها در تولید برتری ندارند. بیش از هر چیز، این نتایج، علامت گستره ای می باشد كه بقیه جهان خود را با آن وفق داده و در بعضی موارد مثل قطعات نیمه رسانا و تجهیزات تولید تراشه ژاپنی‌ها را در ردیف برترین تولید كنندگان جهانی قرار داده است.