مقاله تمرکز زدایى در ایران عصر صفویه

توضیحات

 مقاله تمرکز زدایى در ایران عصر صفویه دارای 32 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تمرکز زدایى در ایران عصر صفویه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله تمرکز زدایى در ایران عصر صفویه

چکیده    
مقدمه: تمرکز زدایى; مفاهیم و رویکردها    
انواع عدم تمرکز    
عدم تمرکز ادارى    
عدم تمرکز سیاسى    
عدم تمرکز در دولت صفویه    
عدم تمرکز سیاسى    
اختیارات نظامى حاکمان    
تفویض اختیارات ادارى به حکّام ایالات    
تفویض اختیارات مالى به حکّام ایالات    
نظام ادارى دربار و ایالات    
اداره امور کلان کشورى    
رابطه نمایندگان حاکمان ایالات در دربار    
نظارت و کنترل بر ایالات    
میزان اثربخشى مکانیزم کنترل و نظارت    
تمرکز یا عدم تمرکز در عصر صفویه    
نقاط ضعف نظام ادارى    
حکومت موروثى    
کثیر المشاغل بودن    
پرداخت رشوه جهت انتصاب    
اخاذى    
ظلم و تعدّى ناظر و حاکم    
نتیجه گیرى    
کتابنامه    

کتابنامه

28 اسکندر بیگ منشى، عالم آراى عباسى، به تصحیح دکتر محمد اسماعیل رضوانى، بنگاه ترجمه و نشر کتاب

29 رهربرن، میشایل کلاوس، نظام ایالات در دوره صفویه، ترجمه کیکاووس جهاندارى، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1357

30 خواندمیر، حبیب السیر، انتشارات خیام، چاپ سوم، تهران، 1362

31 شاردن، ژان، سفرنامه شاردن، ترجمه اقبال یغمایى، نشر توس، تهران، چاپ اول، 1374

32 طاهرى، ابوالقاسم، اداره امور سازمانهاى محلى، مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه پیام نور، 1373

33 عالم آراى شاه اسماعیل، تصحیح اصغر منتظر صاحب، بنگاه نشر و ترجمه کتاب، تهران، 1349

34 سانسون، سفرنامه سانسون، ترجمه دکتر تقى تفضلى، انتشارات چاپخانه زیبا، تهران، 1346

35 گرجى ازندریانى، على اکبر، چشم انداز تمرکززدایى در بستر شوراهاى اسلامى، مجله پژوهش، فصلنامه پژوهشکده علوم انسانى و اجتماعى جهاد دانشگاهى، پیش شماره دوم، زمستان 77

36 مدیر شانه چى، محسن، تمرکزگرایى و توسعه نیافتگى در ایران معاصر، نشر موسسه خدمات فرهنگى رسا، چاپ اول، 1379

37 واله قزوینى، محمد یوسف، خلد برین، به کوشش میرهاشم محدث، انتشارات میراث مکتوب، تهران، 1379

چکیده

از جمله مباحثى که طى چند دهه اخیر در حوزه مدیریت دولتى در جهان مطرح شده بحث تمرکززدایى اداره امور عمومى و واگذار نمودن آن به واحدهاى محلى در هر کشور است. اداره امور محلى توسط سازمان هاى محلى مستلزم در نظر گرفتن نقاط قوت واحدهاى محلى و تفویض بخشى از اختیارات دولتى به این واحدها مى باشد. ایران نیز از جمله کشورهایى است که در این مرحله قرار داشته و پرداختن روز افزون دست اندرکاران به بحث شوراهاى اسلامى از مصادیق این امر مى باشد. از آن جا که قبل از اجراى یک سیاست در یک کشور، اولین قدم پرداختن به پیشینه تاریخى آن سیاست است، لذا لازم است پیشینه تاریخى چنین سیاستى را در ایران به دقت بررسى کرده تا از این طریق بهترین الگو انتخاب و به کار گرفته شود. در این مقاله با تبیین مفهوم عدم تمرکز و انواع آن، به وضعیت عدم تمرکز در نظام ادارى ایران در دوره صفویه مى پردازیم

واژگان کلیدى: نظام ادارى، عدم تمرکز سیاسى، عدم تمرکز ادارى، دوره صفویه، دولت مرکزى، ایالات و حکومت محلى.

مقدمه: تمرکز زدایى; مفاهیم و رویکردها

در آغاز بحث، یکى از تعاریف گویا و فراگیر تمرکززدایى که مرجع ارجاعات بعدى به تمرکززدایى خواهد بود، ذکر مى شود: تمرکز زدایى2 متضمن فرآیند یا وضعیتى است که در آن قدرت ها و مسئولیت ها از یک مرجع مرکزى به ارگان هاى دیگرى که معمولاً محلى ترند، انتقال مى یابد. این اصطلاح را مى توان درباره فرآیند تصمیم گیرى سیاسى، توزیع قدرت ها میان مراجع منتخب و سازمان بوروکراسى به کار برد

امروزه یکى از روش هایى که غالب کشورهاى جهان براى مقابله با مشکلات داخلى یا محلى و تأمین به موقع نیازها و توقعات مشابه افراد مناطق مختلف برگزیده اند ایجاد، توسعه و تقویت سازمان هاى محلى است; بدین معنا به مردم نواحى فرصت و موقعیت کافى براى سازندگى و عمران منطقه خویش اعطا مى شود. اعطاى این فرصت باید با اعطاى اختیارات و منابع مالى و اعتبارى لازم توأم باشد. بنابراین، این نکته مسلم است که اعطاى اختیار و تأمین منافع و اعتبار به صورت مستقل فقط در سیستم غیرمتمرکز نتیجه مطلوب مى دهد

در این بیان، اجمالاً مفهوم، هدف و نتیجه تمرکززدایى مطرح شده است

تمرکززدایى به مفهوم واگذارى قدرت به واحدهایى از حکومت که در سطح محلى به گونه اى دموکراتیک سازمان یافته اند، مدت هاست گریزگاهى از تمرکز بیش از حد قدرت در بوروکراسى هاى بزرگ دیده شده است

طبق توصیف و تفسیر ذکر شده در مباحث پیشین، بوروکراسى به مثابه تبلور تمرکز قدرت سیاسى و ادارى، برخلاف هدف آرمانى و نوع عالى خویش، مانعى در مسیر کارایى ساختار سیاسى و توان پاسخ گویى آن به شهروندان است. تمرکززدایى در این راستا به مقابله با این ویژگى متبلور در بوروکراسى مى پردازد

تمرکززدایى، هم به کارایى حکومت و هم به هماهنگى سیاسى کمک مى کند. گسترش و سیطره بوروکراسى را تنها با تمرکززدایى در واحدهایى از حکومت که شهروندان با آن مى توانند ارتباط برقرار کنند و در نتیجه مى تواند پاسخ گوى نیازهاى شهروندان باشد، مى توان مهار کرد

اگر تمرکزگرایى که در بوروکراسى تجلى مى یابد، مانعى بر سر راه مشارکت سیاسى و اجتماعى و خلاقیت فردى است، اما تمرکززدایى راه برون رفت از این معضل محسوب مى شود، از این رو برخى نظریه پردازان معنا و مفهوم تمرکززدایى را مقابله با بوروکراسى از طریق اعاده خود مختارى و خلاقیت در فرآیند تصمیم گیرى مى دانند. بنابراین، مى توان تمرکززدایى را از لوازم خروج از انحصار و تجمع قدرت سیاسى ـ ادارى و ورود به پویش مشارکت، گزینش، نمایندگى و دموکراسى دانست: «ورود به فرآیند نوسازى و مستلزم تمرکززدایى و به عبارتى، دموکراتیزه کردن سیستم ادارى است». اصولاً میان دموکراتیزه کردن نظام و تمرکز ادارى تعارضاتى وجود دارد

برای دریافت اینجا کلیک کنید