بررسي به موقع بودن به عنوان يکي از معيارهاي بهره گيري(بخش اول)

به موقع بودن

به موقع بودن یا پخش مقیاس سرعتی است که براساس آن انتشارات جدید در یک مرکز خدمات نمایه سازی / چکیده نویسی فهرست می شوند. به موقع بودن معیاری است که بلافاصله برای معیار بهره گیری قابل رؤیت است زیرا تاریخ انتشار نمایه چاپی و تاریخ (یا حداقل سال) اولین انتشار هر مدرک نمایه شده – که به عنوان بخشی از ارجاع کتاب شناختی ان مدرک به حساب می آید – نیز مشخص است. برای بهره گیران از نظامهای درون خطی، به موقع بودن کمتر آشکار اما همچنان محسوس است.

قابلیت رؤیت ناگوار است زیرا عموماً به نتیجه گیری افراد می انجامد. یکی از تمایلات انسان آن است که به موجودی استثنایی بدل نشود و تمایل دیگر آن است که در هنگام قضاوت، برای انتظارات خود ارزش بیجا و بیش از اندازهای قایل شود. یک بهره گیر از یک چکیده نامه چاپی ممکن است تعدادی از مراجع را بررسی کند. ممکن است او به این نکته توجه کند که برخی از مراجعی که به انها مراجعه کرده است به منبعی ارجاع داده اند که شاید دو یا سه سال پیش منتشر شده اند و بلافاصله قضاوت نماید که چکیده نامه مورد استفاده، در شناسایی و پردازش مدارک جدید بسیار گند عمل میکند.

برای تاخیر در ارائه یک مدرک در یک پایگاه اطلاعاتی دلایل زیادی وجود دارد. وقفه در بین انتشار شماره های یک مجله، و دریافت آن از سوی مراکز خدماتی ممکن است به دلایل جغرافیایی و اقتصادی طولانی شود؛ مثلاً یک مرکز خدماتی در آمریکا ممکن است از طریق پست الکترونیکیا، مجلات منتشره در آمریکا را یک روز پس از انتشار دریافت کند، اما ممکن است دریافت مجلات خارجی شش یا هفت هفته به طول بیانجامد. بازیابی برخی از انواع منابع، مثل خلاصه مذاکرات همایش ها”، دشوار است و پس از بازیابی، تهیه و دسترسی به آنها نیز مشکل است.

ممکن است به دلیل فقدان مترجمین ماهر، مدارک در بعضی از زبان ها به زمان بیشتری برای پردازش نیاز داشته باشند. بازایابی منبع حاشیه ای – که عموماً به معنی مقاله ای است که در مجلات یا سایر نشریاتی منتشر می شود که معمولاً مراکز خدماتی مرتباً آنها را بررسی نمی کنند – بیشتر از بازیابی منبع اصلی و هسته زمان بر است زیرا این منابع اغلب از طریق مرور در سایر خدمات ردیف دوم شناسایی می شوند و در نتیجه با تاخیری دو برابر برای پردازش روبرو هستند. سیستم پردازشی بعضی از مراکز خدماتی سریع تر از سیستم پردازشی مراکز دیگر است و برخی از تاخیرها به ناکارآمدی سیستم بازمی گردد. وقتی از یک خدمات نمایه سازی / چکیده نویسی برای آگاهی رسانی جاری استفاده می شود، ممکن است وجود مدارک جدید در پایگاه – که آنها قبلاً آن مدارک را می شناخته اند – بر قضاوت آنان تاثیرگذار باشد. حضور تعدادی مدارک آشنا باعث جلب اعتماد بهره گیر به قابلیت اطمینان خدمات ارائه شده میگردد اما وجود منابع آشنای فراوان، اعتماد ما را نسبت به به موقع بودن خدمات است خواهند کرد.