ارتباط کيفيت و انسجام در چکيد نويسي و نمايه سازي

آیا کیفیت با انسجام رابطه دارد؟

کیفیت و انسجام یکی نیستند. با این وجود، فرد از روی حدس احساس میکند که انسجام و کیفیت باید یکی باشند. مثلاً اگر سه نمایه ساز با یکدیگر توافق داشته باشند اما نفر چهارم به روشی کاملاً متفاوت نمایه سازی کند، افراد مایل اند آنها را موافق یکدیگر تصور کنند.

کوپر (1969) در یک مقاله تحریک آمیز، ارزش انسجام را به عنوان یک شاخص های کیفیت مورد سؤال قرار داد. با استفاده از شکل 36 می توان ایراد کوپر را به تصویر کشید. یک مرکز اطلاع رسانی چهار نمایه ساز “الف” تا “ت” را استخدام کرده است. نمایه ساز “ب” و “پ کاملاً با یکدیگر هماهنگ هستند اما نمایه ساز “الف” و “ت” . هر دو، غیرمتعارف هستند.

به هرحال، به یک یا چند دلیل، نگرش نمایه ساز تا از جهان با نگرش بهره گیران از مرکز سنخیت بیشتری دارد و اصطلاحاتی که او به مدارک اختصاص میدهد بهتر علایق بهره گیران را بیان می کند. شاید فردی تصور کند که نمایه سازی او، حداقل برای این مخاطبین خاص، بهترین نوع نمایه سازی باشد. بنابراین در این مثال، نمایه سازانی که با یکدیگر هماهنگی بیشتری داشتند، بهترین کار را ارائه نکردند، هرچند کار آنها به بدی کار نمایه ساز “الف” نیست که نمایه سازی او با علایق بهره گیران بسیار فاصله دارد.

اگرچه این وضعیت پذیرفتنی است اما در کل چنین نیست. دشوار است که بفهمیم چرا نمایه ساز “ب” و “پ” با یکدیگر هماهنگ ترند مگر آنکه به این حقیقت توجه کنیم که آنها نمایه سازان باتجربه تری هستند. اگر چنین باشد، منطقاً این دو باید نسبت به نیازهای بهره گیران شناخت بیشتری می داشتند. تحقیقاتی که به نوعی با نظر کوپر مرتبط باشند کم است. به هرحال، دیوداتو (1981) به این نتیجه دست نیافت که انسجام بین نویسندگان مقالات ریاضی و نمایه سازان متخصص بیشتر از انسجام در بین نویسندگان و خوانندگان مقالات است. لئونارد (1975) تنها کسی است که به طور جدی رابطه بین کیفیت و انسجام در نمایه سازی را مورد بررسی قرار داد.

کیفیت – ازنظر اثربخشی در بازیابی – توانایی بازیابی آنچه که مورد نیاز است و جلوگیری از مدارک ناخواسته تعریف شده بود. لئونارد دو مجموعه داده ای مجزا را مورد بررسی قرار داد که از ارزیابی های قبلی او گرفته شده بودند. این مجموعه ها از مدارک، درخواست ها، راهبردهای کاوش و ارزشیابی های مرتبط تشکیل شده بودند. مثلاً برای هر درخواست مشخص شده بود که چه مدارکی مرتبط تشخیص داده می شوند و کدام ها نامرتبط. بنابراین، این امکان وجود داشت تا مجموعه های اصطلاحاتی که نمایه سازان به مدارک اختصاص داده و در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته بودند را با راهبردهای کاوشی که قبلاً تدوین شده بود مقایسه کرد و به محقق اجازه میداد تا تعیین کند که آیا با یک راهبرد خاص می توان مدرک خاصی را بازیابی کرد یا خیر.

ثابت شده است که مقایسه بین انسجام و کارایی بازیابی، دشوارتر از آن چیزی است که پیش بینی می شد. مشکل عمده از این حقیقت ناشی می شود که کارایی نمایه سازی، به طور معمول، به عملکرد یک نمایه ساز واحد وابسته است درحالی که انسجام، سنج های است که به عملکرد دو یا چند نمایه ساز ارتباط می یابد (لئونارد، هم انسجام گروهی و هم انسجام نمایه سازی واحد را اندازه گیری کرده است).

لئونارد، امتیازات “کارای دو نمایه ساز (یا بیشتر) را با هم ترکیب کرد و سپس نتیجه را با امتیاز انسجام این نمایه سازان مقایسه کرد. امتیاز کارایی، تعداد مدارکی بازیابی شده مرتبط و تعداد مدارک بازیابی شده غیرمرتبط را موردتوجه قرار می دهد و این امتیاز را میتوان با میانگین نتایج دو نمایه ساز یا “اجتماع” همه آنها ترکیب کرد. اگر از الگوی اجتماع استفاده میشود، فقط باید مدارک یکتا را شمارش کرد که این مسئله، در جای خود، دو نمایه ساز را به عنوان یک فرد واحد در نظر میگیرد.

لئونارد مشاهده کرد که بین انسجام و کارایی بازیابی، یک رابطه مثبت با میانگین متوسط بالا وجود دارد، درحالی که این رابطه بین انسجام و نسبت جامعیت ارتباطی کاملاً مثبت است.