قوانين استفاده از لغات بيگانه در جملات فارسي

 چنانچه ناگزیر به استفاده از لغات بیگانه هستیم، به هر صورت ممکن معادل فارسی آن را داخل پرانتز در جمله بیاوریم. نقش کلمه در شیوایی جمله و زیبایی کلام و فهم موضوع بسیار مؤثر است. تا آنجا که یک کلمه مناسب و زیبا و با آهنگ و سیلاب گیرا، جمله یا متن نامهای را دگرگون ساخته و در ذهن مخاطب و تصمیم گیری او تأثیر شایانی می کند. بدین ترتیب ملاحظه می شود که در این مورد، دقت هرچه بیشتر، ارزش کار را بالاتر میبرد و از طرفی وقت صرف شده به هدر نمیرود. تنظیم واژه ها، ترکیب جمله: در گفتار پیش عنوان گردید که جمله از ردیف شدن منطقی واژه ها شکل میگیرد. هنر ردیف نمودن واژهها و به وجود آوردن جمله می تواند ذاتی یا اکتسابی باشد ذاتی درباره شعرا و نویسندگان بزرگ مصداق پیدا می کند که با ترکیب واژه ها شعر ویا نوشته ای را به وجود می آورند که مانند یک تابلو زیبا و یا یک گلستان طبیعی به روح وروان خواننده آرامش می بخشد و آنچنان تأثیری در او می گذارد که دگرگونش میسازد.

شاعران و نویسندگان از ذوق و استعدادی ذاتی برخوردارند. اما دیگر افراد باید برای نوشتن به طور جدی مطالعه و تمرین کنند که بدیهی است بعد از مدتی به کار مسلط می شوند. مداومت در مطالع و تمرین حتی برای افراد با استعداد کافی نیز لازم است. تمرین و استمرار در هر کاری اساس فراگیری و کسب تخصصی و توانایی درباره آن کار است. برای رسیدن به این واقعیت بد نیست به اشعار یک شاعر و یا نوشته های یک نویسنده در آغاز کار او بنگریم و آن را با اثرات بعدی او مقایسه کنیم. ملاحظه خواهیم کرد که کیفیت کار یک قوس صعودی را طی کرده است و تفاوت ره، شاهدی بر این مدعاست. بنابراین نخستین قدم در راه نگارش، تمرین و ممارست است و بعد از آن رعایت اصول قرار دارد ،قرار دارد.

برای ساخت و تدوین جمله واژه هایی را که از هر جهت و هر بابت مناسب تشخیص داده شده، در کنار هم قرار می دهیم تا مفهوم مورد نظر به دست آید. چنانچه این واژه با نظمی منطقی تنظیم گردیده و در جای مناسب خود در جمله قرار گیرند، جمله دارای محتوا و در نتیجه دارای پیام کامل و مؤثر از طرف نویسنده برای مخاطب می باشد. به هنگام تدوین جمله و در آغاز کار ممکن است جمله نوشته شده رسا یا شیوا نباشد که با جزیی تفکر پیرامون آن و با پس و پیش کردن کلمات می توان جمله ای با سلیقه و در حد خوب و حتی عالی به دست آورد

جمله در صورتی روان و شیوا است که اجزای تشکیل دهنده جمله  آن، یعنی واژه ها با نظم منطقی و ترتیب خاص پشت سر هم قرار گیرند. بنابراین چنانچه اجزای تشکیل دهنده جمله در جای خود قرار نداشته باشند، جمله روانی و شیوایی خود را از دست می دهد و ممکن .است از معنی نیز خالی شود