تأثيرگذاري شکل ظاهري نوشته در خواننده

این فصل پردازش را به عنوان تکمیل کننده نوشته مطرح نموده است. از طرفی بیان داشته که ظاهر نوشته باید به گونهای باشد که در نخستین نگاه خواننده را ملول و دل زده ننماید. سپس درباره اقدامات پردازشی یعنی حاشیه گذاری، فاصله سطرها، آیین جمله بندی، رعایت پاراگراف بندی، نشان گذاری منطقی و خط خوانا توضیح داده است. پرسشهایی برای تمرین و بحث

1- تأثیر شکل ظاهری نوشته در خواننده را بیان نمایید.

2- پردازش چیست؟ آیا میتواند همان صفحه آرایی باشد؟

3- فواید پردازش نوشته  را شرح دهید. – آیا نوشته با انجام عمل پردازش به طور کامل تکمیل می شود؟

الف – روش های بهره گیری از مآخذ و انعکاسی آن در نوشته استفاده منابع مآخذ در نوشته ها به خصوصی نوشته های علمی .

تحقیقی کاری موکول به اعتبار منابع مآخذی است که مورد استفاده قرار گرفته است بنابراین در این مرحله باید دقت و امعان نظر بیشتری مبذول داشت. در اینجا موضوع را می توان از دو دیدگاه مورد بررسی قرار داد. نخست از باب اعتبار منابع دوم نحوه استفاده . منابع که برای ارزیابی هر کدام قواعدی در دست است. به منظور سهولت در امر بررسی می توان قواعد مزبور را در قالب پرسشهایی مطرح و بر اساس نتایج حاصل از پاسخ آن، اصلاحات لازم را به عمل آورد:  آیا از اسنادی خاص استفاده به عمل آمده است ؟  

– قوانین، آیین نامه ها، دستورالعملها وسایر مصوبات در حال حاضر( زمان انتشار نوشته) معتبر بوده و نسخ نگردیده اند؟

– آیا منابع دیگر مورد استفاده از اعتبار کافی برخوردارند؟

– آیا نویسنده و یا گویندهای که قول او مورد استفاده قرار گرفته، از وجاهت علمی و اجتماعی برخوردار هستند؟

– آیا از بین منابع متعدد بهترین مورد استفاده قرار گرفته است؟

– آیا نحوه استفاده از منابع بر اساس روش های علمی صورت پذیرفته است؟

– آیا بیش از حد از مطالب دیگران در نوشته استفاده شده است؟

آیا به اندازه کافی از منابع و مآخذ برداشت شده است؟ –

– در مواردی که باید به طور رسمی از نویسنده مآخذ مورد استفاده اجازه گرفت.

– آیا این کار انجام گردیده است ؟

– آیا به نحو مطلوب از افرادی که نوشته یا قول آنها مورد استفاده قرار گرفته، تشکر و قدردانی گردیده است ؟

قدر مسلم یافتن پاسخ برای پرسشهای گفته شده، موجب تغییراتی در نوشته می شود.

بهره گیری از منابع و تکمیل نوشته 337 این تغییرات ممکن است جزئی باشد و یا موجب تغییر روال نوشته شده و یا شاید حذف و اضافه زیادی را به همراه داشته باشد، ولی به هر صورت گامی در راه کمال نوشته است.

بیان مأخذ مورد استفاده علاوه بر افزایش اعتبار نوشته، انجام وظیفه اخلاقی نویسنده و دلیلی بر حق شناسی وی از صاحب مأخذ میباشد.

برای انعکاس مأخذ روش های گوناگونی وجود دارند؛ از آن جمله نقل قول و شیوه های آوردن آن در نوشته و پاورقی که در مبحث مربوط به نقل قول بیان گردیده است. چنانچه نوشته مختصر و در یک یا دو صفحه باشد، به همین ترتیب عمل می شود و درباره نوشته های

مفصلی و کتاب و پژوهشنامه علاوه بر پاورقی و روش نقل قول در اصلی نوشته ها، مشخصات کلیه مأخذ طبق نظام خاصی در آخر کتاب یا پژوهشنامه آورده می شود.

در برخی از موارد ممکن است عین مطالب مورد استفاده مأخذ ذکر نشود، بلکه نویسنده با سلیقه خود از آن برداشت نماید که در این صورت نیز مشخصات مأخذ در آخرنوشته آورده می شود. چنانچه در نوشته کسی تغییرات جزئی داده شود، باید در زیرنویسی،

– – موضوع قید و یادآوری شود. : برای مثال

برداشتی آزاد از کتاب;;;;;;;.. نوشته – نقل از کتاب;;;;;;;;;. نوشته;;;;;;;;;;;;;;. با جزئی دخل وتصرف – نقل از کتاب;;;;;;;;;.. نوشته;;;;;;;;;;;; (خلاصه شده) – ;;;;;;;. دوباره یادآوری می نماید که به هنگام نقل قول مستقیم به هیچ وجه نباید در کلام دیگران دخل و تصرف و حتی تغییرات جزئی داد.